Hoe verder na overleden kindje (met 23 weken geboren)

@Peet, en of het een knappe vent is daar in jouw buik wat een mijlpaal wederom, voel dat je supertrots bent, geweldig! En dat is idd het gevoel waar ik nu ook aan begin te wennen, moedige ukkies! Ze brengen ons heel wat vertrouwen terug die we zo abrupt verloren zijn dit afgelopen jaar. Hier goed misselijk, maar zo blij dat ik niet hoef te spugen! Na 2 happen warm eten zit ik al vol, heb ik zo mijn best gedaan in de keuken.. Schijn weleens een zuur gezicht te hebben volgens vriendlief maar jah dat ik niet spuug houdt gewoon in dat het de hele dag achter in mijn keel zit... Maar mijn ogen stralen wel weer! Mijn zoontje is elke ochtend rond half zeven wakker, dus als hij 's avonds om 7 uur in bed lig, slaap ik met mijn ogen open voor de tv...en een paar uurtjes later lig ik ook op 1 oor. Ik herken het gevoel van de bekkenpijn, die scheuten op het schaambot zijn heel pijnlijk, verheug me er ook nog niet op, is idd wel goed teken dat je ventje zich klaar maakt, indalen, en wat geweldig he je buik wordt nu steeds meer kind! Goed oefeningen doen he! Ha ha kan je man zijn contact met de stofzuiger verbeteren..

@Vlinder, ben idd een oosterse schone jij ook? ongeveer 5 min rijden van duitsland vandaan. Wens je een goede dag toe op je werk, succes! Fijn dat je weer hebt geslapen, dat doet een mens goed. Spannend dat de uitslagen bijna binnen zijn, hoop zo met je mee op goed nieuws! Voor mij is dat ook echt doorslaggevend geweest in het opnieuw opbloeien van onze kinderwens.

@Jonneke, heb je een fijn weekendje weg gehad? Hoe gaat het met je?

Vanmiddag sinterklaasfeest vieren, heb een mooie voorleesboek voor mijn zoon & dochter* van Woezel & Pip gekocht, hij ligt 's avonds altijd met knuffellieke in bed, en valt samen met zijn "knuffelzusje" in slaap. Als ik 's avonds om het hoekje gluur ligt hij in een innige omhelzing, tja dat doet een moedershart toch sneller kloppen ... terwijl hij nooit een favo knuf heeft gehad! 's Ochtends klimpt hij bij ons in bed, en wordt ik weleens wakker met ons knuffeltje hi hi...

@Belly & MissJopie, jullie hebben ook beiden al een kindje he, hebben jullie kindjes het nog veel over hun broertje en zusje?

Liefs

 

@Lara, Helaas welkom hier. Had je verhaal al gelezen. Er zijn echt geen woorden, maar lucht hier lekker je hart.

@Evelien, ik dacht door je uitspraak dat je uit Brabant kwam. Bij ons schrijf je het namelijk precies hetzelfde! Waarschijnlijk spreken we het wel anders uit

@alle andere dames, heb alles gelezen, maar het is even teveel om te reageren. Ben op mn werk . Maar ja soms moet je toch weer even op de hoogte zijn he

 

Gisteren naar mijn werk geweest. Vond het best spannend, maar ben blij dat ik deze drempel over ben gegaan. Heb met de meeste collega's gesproken. Helaas hebben een aantal (m.n. mannen) mij volledig genegeerd. Ik neem het ze niet kwalijk, denk dat ze er moeite mee hebben om mij aan te spreken. En het zijn sowieso niet van die praters. Heb met mijn leidinggevende afgesproken dat ik vanaf volgende week 2 halve dagen ga proberen te werken en als dat goed gaat dan bouw ik het langzaam op. Heb er wel weer zin in!

@ Vlinderevelien: Hoe was het Sinterklaasfeest? Was je zoontje blij met het Woezel en Pip boek? Zelf ook mooie kado's gekregen van de Sint? Ik kom uit Groningen, daar zeggen ze dat ook (niet dat ik dialect spreek hoor, ik kan het alleen verstaan).

@ Peet: Vervelend van je bekkenpijn. Doe maar rustig aan. Ik begrijp dat stofzuigen normaal gesproken een grote hobby van je is?

@ Iedereen: Hoe lang duurde het voordat jullie de eerste keer na de zwangerschap weer ongesteld werden?

 

@Vlinder, heel herkenbaar om genegeerd te worden door sommige mensen. De buurvrouw van mijn ouders was de tuin aan het sproeien, ik kom naar buiten, ze pleurt de tuinslang op de grond en schiet naar binnen .
Ik werd na ongeveer 6 weken ongesteld.

@Peet, vervelend van je pijn. Wel een mooi "excuus" om bepaalde dingen niet meer te hoeven doen. Vind het ook helemaal niet erg dat ik de kattenbak niet mag schoonmaken! Niet dat ik dat daarvoor wel deed . En sommige dingen kan toch echt beter mn man doen hahaha . Maar goed pijn hebben is natuurlijk nooit fijn. Laatste loodjes toch al wel een beetje , fijn hoor!
Vind het ook zo fijn dat ik bijna op de helft ben. Daarna begin je toch een beetje af te tellen.

@Lara, stomme vraag, maar gaat het een beetje? Het is nog zo vers. Kan me voorstellen dat je echt als een berg tegen de feestdagen op ziet.

 

Zow! Daar ben ik ook weer. Lekker weekendje weg geweest. Heeft me goed gedaan, maar toen ik thuis kwam zakte ik weer in, back to reality... Gister ook nog op kraamvisite geweest. Dacht het wel aan te kunnen. Viel me zwaar tegen! Gelukkig snapten hun het ook wel, ze hadden niet verwacht dat we zo snel zouden komen en uiteindelijk zaten we samen op de bank te huilen . Maar toen het kindje (ook nog een meisje...) naar beneden werd gehaald werd het me echt te veel en zijn we toch maar gegaan. Ben nu dan ook weer heel erg moe. Dadelijk voor de eerste keer naar het werk. Ben benieuwd hoe dat gaat. Wel veel allemaal zo bij elkaar...

Vlinder: Fijn dat het goed is gegaan op je werk. Die eerste stap daar zie ik ook zo tegenop. Maar ook bij mij begint het werken wel weer te kriebelen. Snap goed dat die mannen niet weten hoe ze er op moeten reageren, is ook niet makkelijk. Hopelijk gaat het starten met werken volgende week ook lukken.
Mijn ongesteldheid is nog niet op gang gekomen. Voor mij is het nu 7 weken geleden en ik ben nog steeds aan het wachten. Het voelt al weken met momenten alsof ik ongesteld moet worden maar nog steeds niets...
Met mijn zusje gaat het wel goed. Vandaag krijgt ze weer een groeiecho. Als de kleinste niet veel meer groeit dan gaan ze ze binnenkort halen dus het is allemaal spannend! Van mij mogen ze nog effe blijven zitten

Roompje & Belly: spannend dat jullie er weer aan willen beginnen. Ik wil ook zo snel mogelijk weer zwanger worden. Maar vind het ook wel spannend hoor!

Evelien: Fijn dat je nu steeds meer kan genieten! En wat betreft het naar het ziekenhuis gaan, ja dan is je kindje ineens wel heel dichtbij. Vorige week ging ik er best gemakkelijk naar toe, gisteren wilde ik weer gaan maar het lukte me gewoon niet. Die drempel is nu weer een stuk hoger. Waarschijnlijk ook omdat ik me nu minder goed voel.

Roompje, hoe is het nu met je oom? Sterkte daarmee!

Lara: welkom hier. Hoe is het nu met je? Ik had je verhaal al eens gelezen op een ander topic, volgens mij wat je zelf geopend had. Sterkte!!

 

@jonneke,
Hoe was het op je werk?

Spannend zeg voor jullie, ik hoop dat de baby's nog even mogen blijven zitten bij je zus

 

@Jonneke, knap idd dat je al op kraamvisite bent gegaan, kan me helemaal voorstellen, je voelt je ook even gesterkt door je fijne weekendje weg (mooi zo,die pakt niemand meer van je af) helaas komen de klappen dan om de hoek kijken, niet leuk, herkenbaar hoor. Maar je hebt het toch gedaan! Hoe ging het op je werk, je hebt volgens mij nog wel een pittige baan toch? En wat kost het verwerken toch een heleboel energie! En het is een feit, je kunt dan ook weer minder hebben... Hier as zaterdag weer naar het ziekenhuis, deze keer ivm een herdenkingsdienst voor overleden kindjes, ons meisje wordt dan benoemd, krijg nu al tranen, weet verder niet zo goed wat ik kan verwachten, laat het maar over me heen komen.

@Belly, goed te lezen dat onze positieve verhalen je weer moed geven om ervoor te gaan, ik zeg nu ook steeds tegen mezelf dat we 99% kans hebben op een gezonde baby. Dat sterkt me.
Vind het fijn en herkenbaar te lezen hoe jouw zoontje met het verlies van zijn broertje omgaat, vind het heel waardevol voor ze dat ze bewust opgroeien met hun overleden broertje/zusje. Mijn ventje loopt hierdoor ook al wijzer door het leven, en is zich van zoveel meer bewust dan leeftijdsgenootjes. Nu ik zwanger ben, zoekt hij ook opnieuw vertrouwen en bevestiging, mama deze baby komt wel echt he. Ik hoop het!

@Vlinder, hier een leuk sinterklaasfeest gehad, 's ochtends met een traan, omdat ons meisje erbij "hoord" te zijn, dan bedenk ik me hoe dat zou zijn geweest.. Daarna toch fijn kunnen genieten van het enthousiasme van mijn zoontje, hij was erg blij met zijn boek! En later vertelde hij me met het opnoemen van alle kadoos, dat ook zijn zusje niet vergeten was, en daar ging het me om Ik heb leuke Blond mokken gekregen! O ja, ons dialect is welbekend als; cooooolaaaa bij mij overigens niet zo sterk omdat ik veel in het westen heb gewerkt en in het buitenland.
Ik was 3 wk na de bevalling alweer aan het menstrueren, ik vloeide toen nog van de bevalling dus schrok me kapot, in het ziekenhuis na allerlei onderzoeken (event. kans op nabloeding) bleek ik dus stipt in mijn nieuwe cyclus te zijn. Bij jou nog niet op gang gekomen?

@Eef, denk dat jouw loat'n goan wat gezelliger klinkt ha ha groetjes cooooolaaaaa En als bezig gegaan met de babykamer? Of wacht je nog even tot de 20 wk geweest? Vind je deze nu minder spannend dan met 16 wk? Ik heb nog niets gehoord ivm met onze 16 wk echo, volgende week eerst weer eens naar de vk, en volgens mij moet ik nog bloedprikken, helemaal vergeten! Nog leuke tips voor positiekleding? Ik ga vanmiddag even winkelen.

Groetjes aan iedereen

 

@Evelien, ja de 20-wekenecho is zeker een stuk minder spannend nu. Blijft spannend natuurlijk, maar met de 16 weken ging ik echt dood van de zenuwen. Heb er nu echt wel wat meer vertrouwen in omdat ze al zoveel hebben kunnen zien.
Na de 16-wekenecho ben ik al los gegaan met de babykamer . Hij wordt in week 2 of 3 geleverd, dus dat is al lekker snel. En mijn schoonmoeder komt maandag 1 muur van de babykamer behangen met heel gaaf behang (grijs/wit/zilver geruit) en moeten nog wel wat spulletjes voor de kamer. Kan maar nergens een leuke lamp vinden. Iemand tips? Dacht dat ze bij Ikea ofzo wel iets zouden hebben, maar het is allemaal niet naar mn zin.

 

Hej Eef, ik wacht ook op de tip voor een mooie lamp ( die niet gelijk een rib uit m'n lijf kost.....) ....
Verder, wat een bizarre buurvrouw, dat mensen het negeren daar ben ik ook aan gewend. Maar dat ze letterlijk op de vlucht slaan is wel erg zot. Die vrouw zal niet goed in haar vel zitten, moet je maar denken...

@ Jonneke, ik snap t heel goed. Op een verjaardag, twee of drie maanden na het overlijden van Christian, was er een superschattig manneke. Heel lief, knuffelen met mama. M'n man had de stille hints van mij niet door, ik maar vechten tegen m'n tranen. Uiteindelijk ging ik huilend weg, pfffff. Zo heftig...
Wat betreft t ziekenhuis en de verloskamers, door jouw verhaal hierover besefte ik me dat ik straks weer ineens in misschien wel dezelfde kamer lig als waar Christian stierf. Ik denk dat ik bij de volgende afspraak even vraag of ik op de afdeling mag kijken. Het lijkt me toch wel heftig ( stoppen acuut de weeen ofzoiets van de stress......)

@ vlinderevelien en belly, wat mooi te lezen hoe de grote broers omgaan er het verlies. Ontroerend!
Qua positiekleding; ik wacht de uitverkoop even af en koop dan weer het een en ander van moscow (een veel te duur merk, maar alles is gaaf en rekt alle kanten op mee).... Sandwich lukt btw ook gewoon over een dikke buik...

@ vlinder, menstruatie kwam pas laat en ik bloedde af en aan naar m'n eerste echte menstruatie toe. Soms zelfs met koorts. Heb ook nog een aantal echo's in het ziekenhuis gehad, maar alles uiteindelijk goed.
Dus de eerste stap op je werk is gezet.... Ik voelde mij alsof ik een buitenaards wezen was, de wereld gaat blijkbaar gewoon door... Zo vreemd vond ik dat....

Ik kom net weer uit het zwembad, alweer verbaasd dat ik niet ben gezonken. Het is trouwens wel echt heerlijk, voel me minder zwaar ( totdat ik het trappetje weer op ga)
Gisteren hebben we een 3D kijkje in de baarmoeder genomen. Zo lief,, hij ligt gewoon relaxt te duimen.
Greets peet

 

Zo! De eerste stap op het werk is weer gezet en het viel me reuze mee! Kreeg er gewoon weer zin in om aan de slag te gaan. Eerste clienten ook weer gezien en nog geen gekke reacties gekregen. Maar besef wel dat ik het heel rustig op moet gaan bouwen. Dinsdag begin ik met 2uurtjes en dan bekijk ik het per dag. Ben benieuwd!

@Peet: Ja dat is dan misschien wel slim om even te kijken op de afdeling. Een eerste keer kan misschien toch wel heftig zijn. Zeker als je er misschien helemaal niet meer aan hebt gedacht! Succes daarmee.

 

@Peet, haha als je het trapje weer op gaat gaat de zwaartekracht weer tellen haha, zal wel een verschil zijn ja. Begin nu af en toe al wat meer moeite te krijgen als ik de auto uit moet stappen
Dat wordt nog wat straks haha

 

Hallo dames,

Ik heb al eens vaker op dit topic gelezen, maar na het lezen van het verhaal van Lara besloten me hier te melden. Wat vreselijk dat er zoveel moeders dit moeten meemaken. Ik schreef al mee met de augustus 2009 mama's en de oktober 2011 bevalingslijst. Ik had gehoopt me nooit op dit topic aan te heoven melden.

Ik zal even kort vertellen wat er is gebeurd. Eind september was ik 38 weken en 5 dagen zwanger en voelde ons zoontje opeens niet meer bewegen nadat hij de avond ervoor hyperactief was geweest. Na een aantal uur besloten we voor de zekerheid naar het ziekenhuis te gaan. Helaas werd onze grootste nachtmerrie werkelijkheid: hij was al overleden. Helaas heb ik drie dagen moeten wachten totdat de bevalling werd ingeleid. Dit heb ik als een hel ervaren en ben in een soort shock-toestand terecht gekomen. Echt vreselijk om niks te voelen. 27 september is onze zoon Bart geboren. Helemaal volgroeid en compleet: 54 cm en 3340 gram. Wij hebben ook toestemming gegeven voor obductie en alle verdere onderzoeken. Helaas is er niets uitgekomen. 15 dec krijgen we nog de uitslag van de hersenen, maar ook hier verwachten de dokteren niets van. Heel langzaam komt het besef wat er allemaal is gebeurd en dat zorgt weer voor heel veel verdriet! En zoals Lara schrijft word ik gewoon depressief van alle confrontaties die er dagelijks zijn (baby's, zwangere vrouwen, geboorteborden, iemand die vraagt hoeveel kinderen je hebt,...). Ook wij hebben een dochter van 2 jaar. Zij en mijn vriend zijn er gelukkig wel nog, anders zou het voor mij ook niet meer hoeven. Dus Lara heel herkenbaar wat je schrijft!

Ik heb gelezen dat sommigen een nieuwe zwangerschap al hebben aangedurfd. Proficiat!!! Wat knap zeg. Ik kijk er wel steeds positiever tegen aan, maar ben er nog niet aan toe en weet ook niet of ik het ooit nog aandurf. Ik heb de hele zwangerschap (itt mijn 1e stralende zwangerschap) een slecht voorgevoel gehad en was ook erg depressief. Dit gevoel werd bevestigd toen er te veel vruchtwater werd geconstateerd. En kon niet meer worden weggenomen ondanks alle goede bloeduitslagen en echo's. Ik ben nu heel bang dat dit in een volgende zwangerschap weer gebeurd. En het niet kennen van de oorzaak maakt het allemaal nog veel moeilijker.

Nou lieve meiden dat was het even voor nu...

 

@Jonneke, goed zeg dat je werk meeviel nu rustig aan weer beginnen! Succes! Gaf het je even weer een gevoel van voldoening mee? Ik voelde mezelf zo rusteloos thuis, dat ik het fijn vond even met iets anders bezig te zijn.

@Lieke1979, een warm welkom hier "helaas", zo verdrietig je verhaal te lezen over je zoontje Bart, een mooi ventje, helemaal volgroeid, en dan gebeurd er zoiets onbegrijpelijks en onwerkelijks! Kan me goed voorstellen dat je nog helemaal niet aan een eventueel nieuwe zwangerschap moet denken, mijn dochtertje Lieke* is eind april gestorven, na 23 wk zwangerschap, ze had een ernstige hartafwijking en kon niet buiten mijn buik leven. Had ook een onbestemd gevoel, en ben 5 mnd ziek geweest. Hier ook een gezonde zoon, mijn zonnestraaltje. De eerste maanden wist ik zeker, nooit meer een zwangerschap, maar toch, na verloop van tijd kwamen de kriebels opnieuw opzetten... en inmiddels 13 wk zwanger van ons 3e wonder, want dat is het! Maar je weet het inderdaad niet. Maar voor nu eerst deze tijd zien door te komen, dat is niet makkelijk, en de confrontaties zijn zo pijnlijk en hartverscheurend. Wens je veel sterkte en veel geluk toe!

@Peet & Eef, wij hebben een zwager die maakt mooie lampen, van hout uitgesneden, heb een vlinder besteld, daarachter komt een lichtje. Hier een mamalicious trui besteld, grijs met zilveren glitters.. Wou graag iets moois aan voor de herdenkingsdienst morgen van Lieke* en andere kindjes in het ziekenhuis, er worden gedichten voorgelezen,muziek, en we steken een kaars aan, ook mogen we een bloem op de vaas zetten, en spreken er een aantal mensen van verloskamers tot aan neonatologie. Zal wel heel emotioneel worden, maar ook zo fijn!

Voor iedereen; a.s zaterdag 11 december is het Woldwide Candlelightning 2011 om 19.00 uur steekt iedereen wereldwijd een lichtje aan overleden kinderen.

 

@Lieke: Welkom hier. Wat heftig om je zoontje zo laat in de zwangerschap te moeten verliezen. Maar wel gefeliciteerd dat hij jullie wederom papa en mama heeft mogen maken. Helaas heb je maar kort van hem mogen genieten. Kan me heel goed voorstellen dat je het vertrouwen nu helemaal kwijt bent. Zeker omdat ze ook niet weten hoe het komt. Kun je hier wel goed over praten met mensen uit je omgeving? Sterkte!

@Evelien: ja ik vond het fijn weer op het werk te zijn. heb nog niet echt gewerkt, gewoon effe gezellig gekletst met collega's. Er zijn was al even voldoende. Dinsdag ga ik weer naar het werk en dan wel om te werken. Blij dat ik mezelf eindelijk weer eens functioneel kan maken want thuis word ik soms wel onrustig. Al merk ik wel dat ik nog heel erg moe blijf en dus eigenlijk maar 7uurtjes per dag heb dat ik iets kan doen, daarna is het op. Dus kom ook tijd te kort om alles te doen wat ik wil doen. Lekker dubbel!
Maar spannend hoor die herdenkingsdienst. Zal zeker emotioneel zijn maar wel heel speciaal dat ze het doen.

En hier zal zondag een kaarsje branden om 19.00uur. Zal dan ook even aan alle kindjes van deze lijst denken...

 

@Lieke, helaas welkom hier ! Kom hier lekker meekletsen en je hart luchten! Je was ook al bijna op het einde van je zwangerschap. En dan ook nog eens dat er niks is uitgekomen, lijkt me heel moeilijk te accepteren. Ons kindje had net als de dochter van Evelien een ernstige hartafwijking. Ons kindje had nooit gezond kunnen zijn en daarom is het denk ik toch ook wat makkelijker te accepteren. Kan me voorstellen dat je nu nog even niet aan een volgende zwangerschap kunt denken. Gelukkig heb je wel een wondertje thuis en weet je ook hoe het ook kan zijn. Ik hoop echt dat er snel weer veel geluk op jullie pad mag komen!!

@Jonneke, fijn dat het zo goed is bevallen op je werk! Geeft je misschien ook weer een beetje afleiding.

@Evelien, bedankt voor de lampentip. heb 2 winkels met ook houten speelgoed en dergelijke die ik eens ga bezoeken. Als ik niks kan vinden, weet ik je te vinden !
Heel veel sterkte morgen bij die dienst! Ik weet zeker dat jullie meisje bij jullie zal zijn! (Dikke knuffel )

Ook hier zal een kaarsje branden!! Als ik het niet vergeet met die zwangerschapsdementie van me

Fijn weekend allemaal!! Liefs Eefje

 

Ff inbreken; weten jullie vanaf wanneer ik zou kunnen testen met die overhope cyclus van mij? Pos ovutest was 1/12. Morgen sushi eten en 80/90's party.....

 

Denk de 14e als je een test neemt waarbij je ook voor ke nod kan testen. dan zou het zeker moeten kunnen

 

Hoi missjopie... Ik heb werkelijk geen idee.... Maar, spannend! Ik duim!

@ lieke, meid vreselijk..... Hoop dat je je hart hier kunt luchten en begrip voelt.

@ vlinderevelien, wanneer is de herdenking? Ben benieuwd hoe het is en hoe je het ervaart. Iig samen met een brusje van Lieke en mooi opgedirkt voor Lieke!
Ik hoor van het ziekenhuis in leiden niks over herdenkingsdiensten. Ik weet dat ze er zijn, met googlen vind ik het ook niet. Misschien maar even vragen.
Morgen steek ik een kaarsje aan, mooi initiatief! Voor alle lieve kleine engeltjes!