Ik lees al een tijdje mee op het forum, maar wil graag even mn verhaal kwijt en hoop dat jullie me kunnen helpen met de beslissing te nemen. Ik ben 24 jaar oud en mijn vriend is 27. We zijn nu 3 jaar samen en wonen sinds ruim een half jaar samen. We werken allebei en ik ben bijna klaar met mijn studie (studeer in juni af). We hadden ongeveer een jaar geleden besloten dat we een kindje willen, maar dat we zouden wachten tot ik klaar ben met mijn studie. Rond de zomervakantie heb ik besloten dat ik hierna graag nog de lerarenopleiding wil gaan doen, deze opleiding duurt 2 jaar. In 2009 is mijn vriend gevraagd om mee te doen met een vruchtbaarheidsonderzoek, omdat hij op jonge leeftijd is geopereerd aan een niet ingedaalde bal. Afgelopen maand kregen we de uitslagen (we hadden inmiddels niet meer verwacht dat we ze zouden krijgen) en deze waren niet zo goed . De concentratie zaadcellen was 1,1 miljoen per ml, bewegelijkheid van 33%. Uit het bloedonderzoek bleek dat er sprake was van een verhoogd FSH en een verlaagd Inhibine B. We hebben een afspraak gemaakt voor een 2e zaadonderzoek, bij dit onderzoek was de concentratie zaadcellen 1,0 miljoen per ml, de bewegelijkheid was nu wel beter (12 + 64%). Hierbij komt dat ik suikerziekte heb, type MODY (erfelijke vorm van ouderdomssuiker op jonge leeftijd). De internist heeft mij aangeraden om voor m'n 30e kinderen te krijgen i.v.m. de suiker. Nu slik ik tabletjes, maar als ik zwanger wil worden moet ik overgaan op het spuiten van insuline, waar ik enorm tegen op zie!!! Bij het bespreken van de uitslagen zei de arts dat we door de uitslagen van het zaadonderzoek, in combinatie met mijn diabetes meteen doormogen het IVF/ICSI traject in bij een concrete kinderwens. De kans op een natuurlijke zwangerschap is er wel, maar heel klein werd gezegd. Mijn vriend en ik hebben besloten om het eerst op de normale manier te proberen, zodat we daarna altijd nog de mmm in kunnen. We willen in januari stoppen met de pil, dan mn lichaam een paar maanden de tijd geven om de hormonen van de pil eruit te werken en dan rond juni/juli er echt voor te gaan. Het enige probleem is dat ik dan ook met mn nieuwe studie wil beginnen . Hoe klein de kans ook is, ik kan in 1 jaar zwanger zijn en dan zit ik net midden in mn nieuwe studie (ook dan is de baby uiteraard van harte welkom!!!) Maar het kan ook zijn dat ik na 4 jaar nog niet zwanger ben... Ik weet ff niet meer wat ik moet doen: in januari stoppen met de pil, of toch nog een jaartje wachten?? (voor mijn vriend maakt het niets uit, hij vindt alles goed) Wie kan me helpen de knoop door te hakken?? Alvast heel erg bedankt, Liefs Joanna (sorry voor het lange verhaal)
Hoi Johanna, Moeilijk verhaal, maar heel begrijpelijk! Het lijkt me ook een erg moeilijke keus, maar als je advies wilt zou ik zeggen: ervoor gaan. Je weet nooit wat er nog meer op je pad komt en als de omstandigheden ernaar zijn en je kan het managen, waarom niet? Je zei al dat de kans klein is dat je in een jaar zwanger wordt, zou dus betekenen dat je toch de mm in gaat. Als het kindje erg gewenst is bij jullie waarom zou je er dan niet voor gaan? Zo zie ik er in ieder geval tegen aan. Groetjes
Ik zou zeggen; ga ervoor! Ik voel in jouw verhaal gewoon hoe graag jullie dit willen, jullie zijn er heel serieus mee bezig geweest en jullie weten wat de risico's en kansen zijn als je langer gaat wachten... Er is altijd een "excuus" om het uit te stellen, maar daar zou ik in jullie situatie niet voor kiezen..... Succes!!
he joanna, wat een complexe situatie zit je in! aan de ene kant natuurlijk helemaal niet leuk dat je weet dat de kans op een natuurlijke zwangerschap klein is, aan de andere kant wel fijn dat je dat nu al weet hoe het zit. dat bespaart je een hoop tijd en moeite wellicht. ik sluit me helemaal aan bij paniekertje: ga ervoor als dat goed voelt! het is duidelijk dat een kindje meer dan welkom is, en je plan lijkt me heel goed. eerst zelf proberen en dan een grens stellen wanneer jullie de mmm in willen gaan. dan kunnen jullie het gewoon eerst proberen hoe het natuurlijk zou gaan, en weet je dat de mmm op je wacht als dat niet lukt. insuline spuiten lijkt me ook een hobbel, maar gaat je vast ook lukken. en wie zegt dat studie en kind niet te combineren is? waar een wil is, is een weg en ik denk dat er hier genoeg vrouwen zijn die studie/carriere en kind(eren) gewoon combineren. veel succes!
Ik zou het wel weten. Jullie willen graag een kindje, dus ga er nu voor. Je kunt de lerarenopleiding altijd nog doen, ook deeltijd als je moeder bent. Wees blij dat je er op tijd bij bent, dat je nog actie kunt ondernemen zodat je niet ongewenst kinderloos blijft. Die mmm met hormonen en alles is ook geen pretje, dus het zou fijn zijn als je dat voor kunt blijven. Daarnaast als je even rekent, je bent 24, nog 2 jaar studie en overstappen van pillen naar spuiten, dan ben je zo al 27 en dan nog met verminderde vruchtbaarheid van je partner zit je zo op 28/29 dus als je je volledige kinderwens wilt vervullen voor je 30ste wordt dat misschien wel erg krap. Zeker als jullie er meer dan 1 willen. Veel succes met je keuze maken! Groetjes Ni
Ik zou er gewoon voor gaan! Januari stoppen met de pil... (hou er zelfs rekening mee dat het soms een jaar kan duren totdat je opnieuw regelmatig cycleert) Wanneer het kindje ook komt,.... je zal DOLGELUKKIG zijn! en als sterk koppel zullen jullie er op ieder moment wel doorkomen! succes meid!
Hallo Joanna, Lastig maar als ik jou was, ik zou ervoor gaan. Wat je zelf zegt, je weet niet hoe makkelijk of moeilijk je zwanger zou raken. Ik denk dat je misschien wel eens heel erg spijt zou kunnen krijgen als je het niet zou doen. Succes met het nemen van je beslissing. Liefs, Els
hoi Joanna, ik sluit me aan bij de rest: ik zou in januari stoppen met de pil en er voor gaan verder respect dat je zo goed nadenkt over de mogelijkheden
Hey, geen makkelijke situatie! Maar, ik volg al de rest: in januari stoppen met de pil en, dan zien. Er is altijd een reden om een kind uit te stellen, altijd. Maar, uitstellen zou jullie kansen meteen veel kleiner maken en, ik voel dat die uk bij jullie meer als welkom is. Het wordt lastig, de combinatie met 't studeren, maar 't gaat je zeker wel lukken. En, je krijgt er een klein wonder voor in de plaats. Succes meis en, dikke digiknuf!
ik zou ervoor gaan! aangezien het misschien wat langer kan duren.... mijn vriend is ook jong geopereerd aan een niet ingedaalde teelbal. nooit onderzoek naar laten doen verder. maar het speelde wel in mn achterhoofd.... ik ben dus op mn 23e met de pil gestopt. ik was na 5 mnd zwanger. van de 2e ook. en de laatste keer was ik 1e ronde zwanger( helaas miskraam) en mijn vriend was ook nog een complex geval en moest in een speciaal kinderzknhuis geopereerd worden.... succes!
ik volg alle andere dames: ik zou er zeker voor gaan!! mijn vriend is ook geopereerd aan niet ingedaalde balletjes en we zijn nu al meer dan een jaar bezig om zwanger te worden en zitten nu in de mmm. Je weet gewoon nooit hoelang het zal duren voor je zwanger word... en een studie kan altijd...of je nou moeder bent of al wat ouder!! Heel veel succes met het maken van de keuze, doe wat goed voelt!!
Meiden, bedankt voor jullie lieve reacties! Soms wil ik inderdaad dat ik de uitslagen niet te weten was gekomen, maar aan de andere kant ben ik wel blij dat ik het weet. Het was wel een klap in m'n gezicht toen ik de uitslagen op papier zag met de referentiewaarden erbij. Mijn gevoel zegt, zoals ik al schreef, in januari stoppen met de pil. Maar omdat ik bang ben voor het insuline spuiten probeer ik gewoon mogelijkheden aan te grijpen om het uit te stellen
Hey, die insulinespuiten gaan heus meevallen! Je hebt er tegenwoordig hele handige dingen in. En, met wat geluk voor je hoef je 't maar heel even te doen. Je daar zeker niet door laten tegenhouden; je hebt grotere drempels te nemen. Succes!!