Al maanden ben ik mij suf aan het googlen op internet en kom steeds maar op deze site terecht. Alsmaar verhalen lezen en dan de laptop afsluiten, vervolgens weer aanzetten en verder lezen pffff het is niet niks om zwanger te worden als het niet ''makkelijk'' verloopt. Toch maar geregisteerd zodat k ook even kan ventileren. Na een jaar onregematige menstruatie, van lange tot minder lange cyclus tot het steeds wanhopiger worden of het ooit wel gaat lukken. Mijn omgeving merkt dan ook dat ik niet mezelf ben en het moeilijk vind om naar babys te kijken en zwangere vrouwen. Al helemaal als iedereen om me heen opeens zwanger lijkt raken zonder dat ze dit gepland was. Baal echt super van mezelf! 30 Nov voor het eerst naar de gyn. geweest in Rotterdam (na 15 mnden proberen) en echo gemaakt, uitslag teveel follikels *wrschnlijk (pco) en 1 grote follikel *11mm. Die zou volgens hem doorgroeien en 4 dagen later rijp zijn. Inmiddels 11 dagen geleden, dus ben benieuwd of het nu wel raak is. Heb sinds mn ovulatie al krampen en pijntjes en opgezette buik, ben dus bang van niet Anders in Januari terug voor mn bloeduitslag:x. Ben benieuwd hoe anderen met de teleurstelling omgaan elke maand als het niet raak is, het lijkt wel alsof ik nergens anders meer aan kan denken! ! Heeft iemand nog tips om mezelf niet gek te maken met dit zwanger worden en ei sprong gebeuren? Klopt het eigenlijk altijd als de Gyn zegt wanneer je gaat ovuleren?
He Sam2011, Wij zijn pas in de derde ronde nu, dus ik mag nog niet zoveel zeggen over een lange duur. Ik merk ook dat ik maar zo uren kan zitten surfen op dit forum. Alle zwangere vrouwen foto's bekijken, een topic over zwangerschapstesten plaatsen, etc. als ik dan aan het eind van de maand ongi word ben ik zo kwaad dat ik alles weer uit m'n favorieten gooi. M'n man zegt ook telkens, joh binnen een jaar gebeurt het echt wel een keer. wist ik maar dat hij gelijk zou hebben dan zou ik er gelijk voor tekenen. Maar helaas werkt het niet zo. Wat betreft je vraag over de gync. kan ik je niet verder helpen. Ik heb niet zo veel verstand van grote follikels, maar dat is niet/wel goed dan?? succes meid!
wat heftig allemaal he meid! Ik heb er niet zo lang over gedaan als jij maar ik heb ook pco. Ik heb clomid geslikt en daarna was ik direct zwanger! Een follikel groeit 1-2 mm per dag en met 20-22 mm springt ie. Dus ik vind 4 dagen later wel snel... temperatuur je ook? Dat hielp mij heel erg... Maar met pco kan de groei helaas ook weer afnemen. 11 mm is niet zo groot. Die kan ook makkelijk weer terug krimpen. Ik weet niet hoe je cyclus normaal is, dus misschien heb je wel gewoon wat langere cyclussen dus daar kan ik niet veel over zeggen.
Inderdaad, een follikel groeit ongeveer 2mm per dag. Bij mij komt het meestal wel uit als de gyn. het berekent, maar wel door het gebruik van clomid, anders groeien de follikels niet door. Wij zijn ondertussen in ronde 8 en twee rondes bezig met iui. Ondertussen zijn we in een fase beland waarbij we een beetje moedeloos zijn geworden en al denken 'het zal toch weer niets zijn'. Het eerste half jaar waren we heel enthousiast en was onze hoop groot. De teleurstellingen werden teveel... Ondertussen hebben we een verhuis gepland voor binnen twee maanden. Dit helpt wel om mijn gedachten er wat van af te leiden en het wat meer los te laten. Behalve de week voor mijn nod, dan ben ik er sowieso mee bezig Ivm het forum: ik lees hier veel op vanaf ongeveer een week voor mijn nod. Na de menstruatie ben ik teleurgesteld en boos en heb ik er geen behoefte aan. En dat googelen klinkt me ook bekend in de oren. In de maanden dat ik veel voel in mijn onderbuik doe ik zoekopdrachten naar ieder pijntje en iedere gewaarwording en ik lees eigenlijk telkens dezelfde verhalen. Eigenlijk ben ik dan gewoon op zoek naar steun en hoop. Vrouwen die hetzelfde meemaken en toch zwanger zijn....
Heey allemaal, Ik snap je volkomen, ben al vanaf juli 2010 bezig,.. En op het momend wil het nog steeds niet lukken... Me vriend zegt al steeds je ebtn er te veel mee bezig, maar dat gaat eigenlijk zonder dat ik het besef. Ik wil gewoon zo graag een broertje of zusje voor onze dochter. In januari moet ik terug naar de ha en die zal me zeer waarschijnlijk door sturen naar de gync. voor verdere onderzoek. Zoals je ziet je bent zeker niet de enigste die elke maand weer terleurgesteld woord door dat je weer ongesteld woord. Om ons heen zijn er ondertussen al een stuk of 10 bevallen of zwanger geraakt terwijl wij nog steeds hard ons best er voor doen. En woord ook gek van elke keer weer die vraag,.. en is het al gelukt, ben je al zwanger,.. dan denk ik echt je moest is weten hoe erg ik er mee bezig ben pffff gwn gek van te woorden. Maja we geven niet op. En hoe is het bij de gyn gegaan??
Hai Dames !! Ben ontzettend blij dat jullie hebben gereageerd, dacht echt heel even dat ik gek zou worden van al dat denken en zoeken. Mijn vriend zelf zegt ook dat ik aan andere dingen moet denken en doet ook echt zijn best om me afleiding te bieden maar dan nog kan ik zo nors reageren! Ik slik momenteel nog geen medicatie omdat ik aan het afwachten ben op uitslag van mijn bloed, of ik wel of geen ovulatie heb gehad. Helaas kan ik ivm met feestdagen en alle drukte pas in januari terrecht ! Ondertussen ook aan het afwachten op mijn NOD, dat is over 4 dagen. Heb een ovulatietest geprobeerd om te kijken wat het aan zo geven maar die is zo positief als wat (van testpoint) helaas zegt dit bij mij nog niets vanwege die PCO. Balen zeg.... Debby: ik heb idd lange cyclus van 34 dagen ongeveer. paar maanden geleden was dit nog 40 tot 45 dus ben ontzettend blij dat het al afneemt. Wat goed dat je direct zwanger was na Clomid!! Dat is al positief nieuws, had je veel bijwerkingen? Karnijn: het is idd zoeken naar steun en een beetje hoop. ik kan me nu al niet voorstellen dat ik een positieve test in handen heb en daarmee bedoel ik geen ovulatietest! Wel goed dat je nu een beetje afleiding hebt, hoop dat je dan zwanger wordt! Dat zeggen ze toch vaak, als je het niet verwacht dan is het er opeens? Desireer: ik snap je volkomen. soms snappen mensen om je heen dat het een gevoelige snaar is om te vragen of je ''al'' zwanger bent. zeker als je omgeving vrij snel zwanger raken, ik krijg dan echt het gevoel van ''ow neee dit komt niet goed''... Toch allemaal hoop blijven hebben hoor, moet ooit op een dag goedkomen.!
bijwerkingen: sja dat weet ik niet zo goed. Ik zat in italie toen (vakantie... heerlijk om dan ongesteld te worden ) en ik had toen wel echt buikpijn. Maar dat kan ook door het andere eten en het feit dat ik op de terugweg echt veel red bull heb gedronken (we reden s nachts). Het was in ieder geval niet ondoenlijk.
hahahaha dat buikpijn hebben kan idd kloppen van het eten, ben een aantal jaar geleden ook naar italie geweest en had er ontzettend veel last van zonder ongesteld te zijn! Ik heb nu al last van mijn hormonen en ben echt bang dat ik als ik clomid moet gaan slikken ik echt onhandelbaar ga worden hahahaha.
sam haha nee zo erg is het niet... misschien wel met hogere doseringen ofzo. Maar volgens mij zijn die spuithormonen veel erger daarmee...
volgens mij is clomid eigelijk een anti-hormoon. Even denken of ik het goed onthouden heb. Bij pco maak je te veel oestrogeen aan waardoor er eigelijk in het begin heel veel follikels gaan groeien in plaats van maar 1 of 2 maar omdat er zo veel follikels zijn komt er nooit een tot springen. clomid is eigelijk een anti oestrogeen. Dat er voor zorgt dat je minder oestrogeen aanmaakt. In spuithormonen (waar je dus chagerijnig en wispelturig van wordt) zit volgens mij meer follikelstimulerend hormoon. (fh) dat werkt dus de andere kant op. In plaats van oestrogeen te verminderen zodat de follikels zelf de kans krijgen om te rijpen, dienen ze dan meer fh toe zodat ze meer gaan rijpen en daar wordt je cranky van
owww zit het zo!! Bedankt voor het uitleggen! Mijn zus die heeft het ook gehad maar die werd wat dikker en ontzettend chagerijnig...waarschijnlijk heeft zij injecties gehad. Begreep alleen dat een ovulatietest altijd positief kan aangeven als je PCO hebt... dat weerhoud mij er echter niet van om het toch te proberen...tis vermoeiend.
Lieve Sam, wat herkenbaar! Ik heb dan geen pcos maar raakte na jaren van verlangen in de eerste ronde zwanger. Helaas een bbz en ze hebben mijn eileider weggenomen. Ik dacht dat ik daarna zo weer zwanger zou zijn maar helaas. Ik had steeds mijn eisprong rechts waar ik geen eileider meer heb. Nachten lang heb ik hier rondgehangen op zp, ik heb gehuild, geschreeuwd, ben mensen gaan ontwijken en wilde niet meer op kraamvisite. Op mijn wer was iedereen zwanger en ik zat tussen 2 zwanger buren. Mijn schoonzus was gelijk zwanger met mij en had na 9 maanden een gezonde baby, wij niet. Toen ik weer zag op de echo dat mijn ei aan de verkeerde kant zat heb ik het opgegeven. Ik was zo verdrietig en wanhopig dat ik me ben gaan verdiepen in adoptie. Ik wil zó graag kinderen. Ik dacht dat ik ivm mijn leeftijd daar anders ook nog te laat voor zou zijn. Wij zouden deze maand beginnen met iui. Iedere maand heb ik van alles gevoeld...en toen...toen ik er niet mee bezig was..ik geloofde het niet meer dat het nog spontaan zou lukken....test ik onverwacht positief! Ik heb helemaal niets, maar dan ook niets gevoeld en teste op zondag omdat ik maandag ongi zou moeten worden en ik geen zin had om weer met dikke ogen op mijn werk aan te komen. Ook ik geloof niet in loslaten maar toen ik me concentreerde op iets anders en daardoor zeker wist dat het goed ging komen...kwam het hier ook goed! Hele dikke knuffel en ik hoop dat jij samen Met alle andere dames hier heel snel op roze mag want ik weet hoeveel pijn het doet!
Hoi BelleRoos! Wat een mooi verhaal, ben er elemaal emotioneel van! Al ben ik nog steeds in een fase waarin ik niet kan geloven dat ook ik weer zo een positieve test mag vasthouden. Mijn onrust over zwanger worden was eigenlijk pas na een mk van 13 weken, ik was er helemaal stuk van. En net wat jij zegt, op werk en in de buurt waren er bekende rond dezelfde tijd zwanger. ik kon echter mijn gekochte spulletjes opbergen terwijl ik kon toekijken hoe anderen aan het genieten waren. ik ging mensen vermijden maar mensen mij ook. ze wisten niet goed hoe ze om moesten gaan met mijn verdriet. Ook ik dacht toen ''dat komt wel goed'' maar nu zoveel maanden later ben ik elke maand steeds weer een beetje meer kapot aan het gaan. ik geloof er zeker in dat er niet mee bezig houden zal helpen en ik ben dan ook sterk op zoek naar afleiding. ik had zo gehoopt op een mooie kerst, maar voor mij zit dat er helaas niet in dit jaar. ipv het zelf genieten van een mooi wonder mag ik de tafel delen met anderen die het constant gaan hebben over zwangerschap etc. ik kijk er zo ontzettend tegenop! Maar goed, je woorden geven me zeker wel hoop! Hardstikke bedankt!