Zo gaat het normaal gesproken wel, de woningbouw kent eerst een huis toe, dan schrijf je je in op dat adres en kun je bijstand aanvragen.
moet me ff van het hart ... voor iemand die het allemaal wel prima vind (en het dus eens is met de scheiding), lijkt het of hij gewoon zit te wachten totdat jij alles geregeld hebt, er zit niet echt peper in zijn reet, geloof ik ... ?!
Ja he? maar is het niet raar dat je dan zonder inkomen aankomt, en zegt hoi ik moet een huisje hebben maar ik heb nog geen geld....en hoe weet ik tot hoever ik kan gaan met de huurprijs dan? ik wil niet een te duur huis hebben....
Ik ben t eens met Strijkkraal, hij laat jou wel overal voor opdraaien zeg. En jij accepteert t allemaal? Het heeft bij mij een half jaar geduurd ofzo voor ik een woning had. Ex hield het koophuis, maar is toch die periode tijdelijk uit huis gegaan. Toen kind en ik verhuisd waren, is hij weer terug gegaan naar het huis. Dat deed hij niet zozeer voor mij, maar voor zn kind, die komt altijd op de 1e plaats.
Ik ben degene die er in eerste instantie voor gekozen heeft om uitelkaar te gaan. Hij vind dat ik het dan ook maar moet regelen. ik vind dat niet erg als het maar gebeurd, zit alleen even met het woon en uitkering probleem nu. Maar goed ik ben nu in afwachting van de woningbouw...
Sneu (van je vent dan he). Jullie hebben kinderen, ik vind dat jullie beiden van even volwassen moeten zijn om dit goed te regelen ... SAMEN. Kan best zijn dat jij dit wilde, maar hij blijkbaar ook, anders was hij er nooit mee ingestemd lijkt mij ... Dus, ik zou hem ff een schop onder zijn hol verkopen, en aangeven dat het niet helemaal fair is om zijn kinderen de straat op te schoppen (want dat doet is eigenlijk) omdat hij zonodig in zijn huis wil blijven wonen.
Ja ik vind dat ook erg makkelijk gedacht. Is dat soms ook een van de redenen dat jullie uit mekaar gaan, is hij met alles zo laks? Hij kan best vinden dat jij het moet regelen, dat is tot daar aan toe. Maar hij benadeelt zn kinderen hiermee en dat is niet fair!
nee dat is niet een van de redenen dat we uitelkaar gaan. Nee dat snap ik en dat zal hij ook wel zeggen dat ie zijn kinderen er niet mee wil pakken, maar ik ben degene die dit wil dus ik moet het ook maar oplossen. Hij wil best meewerken met bepaalde dingen kwa scheiding maar zij huis uit nee, dan zal ie zeggen laat de kinderen maar hier maar ja dat schiet nog niks op want wie zorgt er voor de kinderen als hij weg is??
Ik begrijp je helemaal! maar goed ik ben er mee begonnen dus moet het ook afmaken. Hij stemt in met de scheiding maar hij ziet het liever anders. Het kan niet anders meer het is gewoon klaar. Dus ja......
Ik snap niet zo goed dat je mee gaat in die gedachtengang hoor. Dat jij de keuze hebt gemaakt voor scheiding, wil zeggen dat jij het allemaal maar moet oplossen? Hoezo dat dan? Onze scheiding was ook mijn keuze, als t aan hem had gelegen zaten we nu nog vast in ons liefdesloze huwelijk. Maar dat wil niet zeggen dat alles op mijn schouders moest komen, jullie zijn beiden volwassen en dus beide verantwoordelijk. Niet alleen voor jullie huwelijk, maar ook voor het goed ontbinden van t huwelijk. Hoe jullie nu uit mekaar gaan, zal namelijk nog een tijd effect hebben op hoe jullie straks tegenover mekaar staan. Een goeie scheiding is belangrijk voor een goed na-huwelijk. Jullie blijven namelijk aan mekaar verbonden, want jullie hebben kids.
Egoistisch dus van hem dus ... Het kan zo zijn dat jij dit wilde, maar jullie moeten SAMEN scheiden. Niet jij en hij hobbelt er achteraan. Sorry, maar je kunt nog vreselijjk op 1 lijn liggen ... daar ga je later de "vruchten" van plukken. Mensen die het allemaal wel bien vinden, alles op zich af laten komen, die gaan later vreselijk de kont tegen de kribbe gooien (en dit vertel ik je uit ervaring). En ik lees hier dat hij het eigenlijk niet wil, maar ja ... jij wilt dit, dus interesseert het hem verders ook niet. Dus of jullie gaan dit als volwassen mensen oplossen, of je gaan idd je kinders achterlaten en dan zelf op zoek voor een plek voor jou en je kind. Dit zijn dan de mogelijkheden. Je kinderen uit huis trekken zonder dat je echt een oplossing hebt, is namelijk ook geen optie. Mijn advies ... voordat je ook maar iets van woningruimte enzo gaat regelen, maak een afspraak met een mediator, SAMEN, om zo een start te maken met jullie scheiding (niet jouw scheiding)
Je hebt helemaal gelijk hoor. Alleen me man ziet dat anders schijnbaar...hij wil wel mee werken maar als ik zeg dat ie zijn huis uit moet omdat ik een uitkering moet hebben, ja dat doet ie niet....dan zegt ie denk ik dat ik maar gewoon moet blijven en we gewoon maar verder moeten blijven gaan met onze liefdesloze huwelijk zoals jij het noemt.
Grote kans dat hij het ook zo gaat spelen bij jullie familie, vrienden en kennissen. "ZIJ heeft MIJ verlaten." Zeker!