Advies gevraagd over 4 jarige meisje dat niet van haar zusje afblijft

tja onze oudste is jonger, maar doet het ook, ik zet hem elke keer op de gang. Want hij doet zijn kleine broertje ook pijn, soms perongeluk soms expres.
maar tot op heden heeft dit nog niet het gewenste effect! optillen doet hij gelukkig niet.
dus ik hou de tips in de gaten!
gr brenda

 

gelukkig (nog)geen ervaring hiermee maar eerste wat in mij op komt is als aanspreken niet werkt, dan op de strafstoel, trap, hoek. Je oudste dochter moet leren wat nee is, en dan niet alleen bij gevaar voor zichzelf zoals vuur of vingers tussen deur enz enz. maar ook wat betreft haar zusje. heeft zij door dat ze haar zusje ook pijn doet soms(door te laten vallen enzo) probeer haar goed uit te leggen dat wat zij doet lief bedoeld is maar niet altijd goed is voor de ander (in dit geval het baby zusje)

streng zijn als je iets niet wilt wat zij doet en vol blijven houden. aanhouder wint succes!

 

heb je haar al een eigen baby pop ( van de week zag ik een babyborn bij de action voor 19,-) geven en verteld dat dat haar baby is en dat ze voor haar moet zorgen geef haar wat luiers erbij zodat ze die kan verzorgen en een flesje ...

ik weet namelijk dat dit bij mij als kind heel goed heeft geholpen mijn moeder had het als tip gekregen van de kraamverzorgstes door dat ik mijn eigen baby had en die in bad kon doen en in de buggy kreeg mijn zusje wat meer bewegings vrijheid

 

Hier hetzelfde probleem. Zus van 3 die de hele dag aan broertje zit te plukken.
Regelmatig staat dochter op de gang omdatze niet van hem af kan blijven. Heel consequent zijn helpt wel wat. Pop helpt niet.

 

hier helpt een pop ook niet.
hij heeft het lief verzorgd en soms nog, maar dit maakte het nit minder.
gr brenda

 

Zou je het niet om kunnen draaien; nu krijgt ze aandacht als ze aan haar zusje zit, ook al is dit negatieve aandacht. Je zou haar kunnen gaan belonen als ze iets voor zichzelf doet, zich met de pop bezig kan houden en niet aan haar zusje zit enz. enz. Zo zijn er vast nog meer beloningsmomenten te verzinnen. Zo bekrachtig je het postieve, gewenste gedrag en niet het ongewenste gedrag.

Dit is heel lastig en zal zeker wat doorzettingsvermogen vragen. Misschien kun je er een leuk beloningssysteem omheen bouwen; bij zoveel goede momenten (bijvoorbeeld uitgedrukt met een klein stickertje) mag ze jou helpen met iets als je haar zusje verzorgt, of krijgt ze mama-tijd en mag ze exclusief iets met jou doen terwijl het zusje door iemand anders (papa?) vermaakt wordt ......

 

Ik heb er (nog) geen ervaring mee...maar ik vind het omdraaien wel een goede. Dus zo min mogelijk aandacht als ze doet wat je niet wilt (tenzij één van de twee echt gevaar loopt) en zoveel mogelijk aandacht als ze doet wat je wel wilt. En misschien ook zelf die momenten creëren. Dus bv. de opdracht geven dat ze 5 of 10 minuten (en later uitbreiden!) zelf speelt. Dan de kookwekker zetten en als het lukt uitgebreid complimenteren en eventueel belonen.

Ik weet ook niet hoe veel ze al begrijpt. Maar misschien werkt dingen uitleggen en samen alternatieven bedenken ook wel? Dus als ze bang is dat haar zusje valt, bedenken hoe je dat kunt voorkomen en dan op andere manieren dat dat ze het nu doet. En die dan vervolgens uitvoeren natuurlijk.

 

Pffffff zo herkenbaar!!! Rot voor jullie maar ik ben blij dat het dus niet alleen bij ons is ik word er ook helemaal stapel dol van :x gouden tip heb ik niet maar wel een hoop steun, ik hoop dat je daar ook wat aan hebt

 

hmmmmmm nee zo erg is het hier niet gelukkig. de oudste vraagt smorgens of als ze thuiskomt ergens van wel meteen naar de baby, kroelt haar meteen plat maar dan gaat ze dr eigen gang weer. soms zit ze ook wel een poos aan dr te plukken en te vervelen bij dr en soms wil ze graag met haar in de box maar niet op het vervelende af. ze kan ook heel goed alleen spelen.
lijkt me erg lastig. heb geen tips voor je helaas. succes

 

Vind kleine zus het vervelend? Als dat niet zo is, zie ik het probleem niet aangezien grote zus lief wil zijn en haar niet met opzet pijn doet ofzo.
Als kleine zus het wel vervelend vindt, kan je grote zus op die reactie wijzen en het gevoel benoemen van kleine zus. Dit zal ook tijd vragen maar het gevolg zal wel zijn dat ze er uiteindelijk mee stopt omdat ze begrijpt dat kleine zus het niet leuk vindt en niet dat ze er mee stopt omdat ze anders straf krijgt.

 

Ik dacht ook dat mijn dochter de enige was die dat deed. Sleept de hele tijd met haar kleine broertje. Zit de hele tijd aan hem, en knuffelen en kusjes geven. Ze is echt ontzettend gek op hem. Ze is ook ietsje ouder, ze is nu 5 jaar en de kleine bijna 1. Ik laat het toe, zolang haar kleine broertje het toelaat en dat weet zij en dat snapt ze. Hoewel ze het wel heel erg moeilijk vindt om hem met rust te laten, maar de afspraak is dat ze hem met rust moet laten zodra hij begint te klagen. Ik wil dr ook niet straffen als ze hem niet met rust laat, want eigeniljk probeert ze alleen maar heel lief (te lief) te doen.

 

Ik las dat TS het eng vindt dat de grote zus de baby ronddraagt de hele tijd en niet laat kruipen of tijgeren oid. Dat zijn dingen die de baby misschien wel leuk vindt, maar die of gevaarlijk zijn (dat rondzeulen) of niet goed voor de ontwikkeling van de baby.

TS, heb je geprobeerd om je dochter op een andere manier met de baby bezig te laten zijn? Dat ze misschien mee gaat kruipen door de kamer? Of dat ze aan haar 'voorleest', iets voor haar knutselt oid?

 

Ik denk dat ze haar taak als grote zus te letterlijk neemt. Is haar vaak verteld dat ze goed op haar zusje moet passen? Misschien kan je het in spel vorm gieten en haar vertellen dat haar zusje alleen en samen moet leren spelen en dat zij daarbij kan helpen. Begin kort met 10 min samen en 10 min alleen en bouw dat uit.

 

Voor kinderen is het zo vreselijk moeilijk een scheidingslijn te zien in wat er wél en wat er niet mag. Dit kun je bijvoorbeeld afbakenen door haar te vertellen in welke situatie ze wél aan haar zusje mag zitten (en in alle andere situaties dus niet en maak dit haar duidelijk!). Bijvoorbeeld dat je haar vertelt dat ze mee mag helpen verschonen (doekjes aangeven etc.) en mee mag helpen eten geven etc.

Daarmee leer je haar dus dat ze nooit aan haar zusje mag zitten, behalve in die uitzonderlijke situaties. Het is voor een kind moeilijk te begrijpen dat ze soms wel een aai over de bol mag geven maar het volgende moment niet (omdat je dochter bijv. ligt te slapen).

En ik ben het ook helemaal eens met het belonen van goed gedrag ipv straffen van slecht gedrag (natuurlijk is dit laatste ook wel eens nodig). Ik denk dat er sowieso geen snelle oplossing is voor dit probleem. Succes hoor

 

Blijven "bestraffen" de booschap komt heus wel een keer over.
En blij zijn als de vakantie weer voorbij is

 

misschien een ideetje om de oudste wat vaker op haar kamertje te laten spelen. Je zou bijv. iets op haar kamertje kunnen zetten zoals een poppenhuis(wel iets wat ze erg leuk vind om mee te spelen), waar ze echt alleen boven mee mag spelen. Je kunt er dan duidelijk bij benoemen dat zij alleen boven mag spelen omdat ze al zo groot is. De kleinste kan dan rustig even alleen beneden spelen.
Verder zou ik inderdaad niet de nadruk leggen op het negatieve, maar juist op wat wel heel goed gaat. Ze bedoelt het vast heel lief en om dan elke keer te horen dat je het niet goed doet, moet vast niet leuk. Ik denk voor jullie beide niet...