Hè meid het zit je niet mee! Is het een beetje meegevallen gister? Ik heb voor mijn zoontje ook een curettage gehad na 11 wkn zwangerschap. Ik heb toen een roesje gehad maar hoor ook dat ze het met ruggeprik ook doen. Sterkte de komende dagen!
Maroze, de curretage op zich viel me mee. Ik heb in dec 2007 ook een curretage gehad, en die vond ik lichamelijk veel zeerder doen achteraf. Nu heb ik er veel minder last van. Ik ben gewoon ook helemaal onder narcose geweest. Ruggenprik bij een curretage vind ik onmenselijk, daar zou ik ook absoluut niet mee akkoord zijn gegaan als dat een voorstel was geweest. Verder ga ik jullie eventjes verlaten.. Niet persoonlijk naar jullie bedoeld, maar het is me iets te confronterend, om jullie verhalen over zwangerschap te lezen. Ik hoop dat jullie hier begrip voor hebben, en over een tijdje, als het grootste verdriet gesleten is, hoop ik hier weer mee te kunnen schrijven. Meiden, héél veel succes verder in jullie zwangerschap. Lonit, Tanya en Maroze, jullie wens ik ook heel snel een goede zwangerschap toe!
Jusi, ik vind het echt vreselijk dat je met dit verlies het nieuwe jaar bent ingegaan Ik denk dat iedereen hier begrijpt dat dit topic nu te confronterend voor je is. Heel veel sterkte voor nu en in de komende periode. Ik hoop dat je dit jaar een gezonde zwangerschap mag meemaken. Ik ga ontzettend voor je duimen *knuffel*
Jusi He bah, wat vervelend, zeg! Ook dat nog.. Ik ben zelf ook 2 x gecuretteerd en 2e x vond ik inderdaad ook wel wat heftiger qua pijntjes, enzo. Maar toch, het voelde beide keren wel als 'een opluchting'. Klinkt misschien heel stom, maar net wat jij zegt.. Je kunt het dan pas echt verwerken. Ik snap dat je hier even staakt.. Logisch.. Meid, doe rustig aan, neem echt je tijd! Dikke knuffel voor jou! Lonit Zit je banner goed? Nog 9 dagen tot ei? Al wel gaan klussen?! Je weet nooit, misschien komt 'ie wel eerder! Of later.. Het is hier rustig steeds.. Vakantie zeker? Mannen thuis? Hoe is het met jullie allemaal? Hier gaat het goed!
Jusi, kan ik me goed voorstellen Ik hoop dat je snel weer zwanger bent! Lonit, jammer dat je het jaar weer 'rood' bent begonnen, net als Tanya. Maar dit wordt jullie jaar! Hier alleen kort. Ben ziek thuis, gelukkig is mijn dochter weer beter en kon ze weer naar opvang. Ben in geen tijden zo gammel geweest, en het is maar een zware verkoudheid Hakt er erger in door oververmoeidheid ofzo?
@jusi: Heel begrijpelijk dat je er even niet teveel mee bezig kan zijn op dit forum. Ik heb toen ook een tijdje hier niet meer geschreven na de mk. Je hebt gewoon veel verdriet en dat is heel logisch en hier zijn ook veel zwangeren waar je nu net even niet aan wilt denken. Heel veel sterkte nogmaals en een hele dikke knuffel. Hopelijk mag je heel snel weer zwanger worden en dit keer van een echte plakbeeb! @daydreamer: Fijn dat het nog steeds goed gaat met je meid! Hier ben ik me toch extreem moe en misselijk geweest anderhalve week lang. Was zo blij dat het vakantie was. Nu is dat sinds gister alleen ineens over. Voel me weer helemaal goed. Best raar toch? Kan dat zomaar? Ben een beetje angstig! Heb nog wel het zwangere gevoel daar beneden tijdens het vrijen en zware, pijnlijke borsten, maar verder niets. We hebben volgende week donderdag pas de echo. Dat duurt nog best lang. @evenstar: Beterschap!
Misschien maar goed ook, want 2011 is zo'n k jaar geweest met zo weinig ups en zoveel tegenvallers, dat het bijna niet goed KON gaan..... maar goed, hopelijk heeft 2012 iets beters voor ons in petto.... we duimen...
Ja, ik heb meteen op aanraden van de gyn voor een curettage gekozen. Was ik in oorsprong ook niet voor, maar toen hij zei dat ik zo sneller weer mezelf zou zijn, ben ik overstag gegaan. En ik heb er geen spijt van. Op woensdag ontdekt, op vrijdag onder het mes en behalve de mentale klap, ging het lichamelijk al vrij snel heel goed. Ben mijn gyn nog steeds dankbaar.... je hebt het al moeilijk genoeg en met zo'n lange nasleep kun je niet met verwerken beginnen..... sterkte meis!!
Banjabes, dat hoeft niets te zeggen; had bij mijn zoontje helemaal geen zwangerschapsverschijnselen (5x misselijk in 9 maanden, dat is alles) en het is een perfect gezond manneke geworden, gelukkig!!! Maar als je je ongerust voelt, ga eens naar je vk, als het een goede is vindt ze nooit dat je zeurt, zeker niet met jouw voorgeschiedenis!!
Hoi, hoi, Jusi: Balen zeg dat je alsnog gecurretteerd moest worden! Gelukkig kan je het nu wel gaan afsluiten en proberen te verwerken! Heel veel sterkte meid! En hopelijk mag je in 2012 gezond zwanger worden en blijven!! Ik hoop het echt voor je! Heel begrijpelijk dat je even stopt hier! Beterschap!! Dikke knuffel! Banjabes: dat de zwangerschapsverschijnselen even minder zijn hoeft echt helemaal niets te betekenen hoor! Gelukkig niet! Ik zou eerder schrikken van bloedverlies ofzo. Heb ik afgelopen week een keer gehad helderrood. Ik schrok me helemaal rot!!! Gelukkig mocht ik gelijk bij de vk komen om naar het hartje te luisteren. Deed die dopler het natuurlijk niet... Dus snel een echo en gelukkig was alles goed. Maar blijf gewoon positief zolang je geen rare dingen hebt is het echt wel goed! Die verschijnselen kunnen gewoon komen en gaan en betekenen niks!!! Evenstar: Ook hier een behoorlijk verkoudheidsvirusje te pakken. Eentje met heel veel hoesten. Ik word er echt helemaal gek van! Ik slaap 's nachts amper en overdag is het ook alleen maar hoesten. Ik krijg er hoofdpijn en buikpijn en rugpijn van . Echt niet tof! Heb jij hetzelfde? Beterschap! Veel liefs, patti
Hier vooral veel snot, veel keelpijn, veel hoesten (dat is wel minder nu), maar sinds vandaag zo'n afgrijselijke hoofdpijn dat ik vrees dat het een holteontsteking is Ik heb de halve dag in bed gelegen, en weet nu ook geen raad met mezelf. Gelukkig wel koortsvrij! Koorts met zwangerschap is zo ellendig... Jij ook sterkte Patti!
Ook hier heerst het verkoudheidsvirus, ofzoiets... Ik hoest de longen uit mijn lijf en pies gelijk mijn broek nat Is eigenlijk niet om te lachen want vind het behoorlijk onfris (loop nu ook maar met een maanverbandje rond). Kan ook niet anders dat het beneden allemaal wat minder sterk is...Ik probeer mijn bekkenbodem spieren, als ik er aan denk, wat te trainen (als ik zo achter de laptop zit bijv.) maar ben bang dat het niet veel uithaalt en dat ik na de bevalling aan de bak moet om het allemaal weer wat sterker te maken. Maargoed, onze dochter is dus ook voor het eerst echt ziek geweest Ben met haar naar de dokter gegaan omdat ze zo ongelooflijk aan het piepen was! Luchtweginfectie. Voor het eerst een antibioticakuurtje en een inhaler voor baby's (met pufjes) meegekregen. Vind het echt naar hoor om haar zo te zien (het groene snot liep echt uit haar neus) en horen. Pff... dan ben ik echt veel liever zelf ziek! Het gaat nu gelukkig al beter, al is ze nog wel verkouden, het hele erge piepen is nu wel weg... En nu ik toch aan het klagen ben.. Wat een rot eerste kerstdag heb ik gehad zeg! Ben jankend thuisgekomen omdat schoonouders zo ontzettend claimerig en bepalend gedrag mbt onze dochter lieten zien. Ik ben echt niet op mijn mondje gevallen, maar vind het not done om in een volle kamer met visite even mijn punt te maken. Terwijl zij het blijkbaar heel normaal vinden allerlei dingen te zeggen en te doen zonder ook maar even stil te staan bij het feit dat wij (mijn vriend en ik) dat misschien helemaal niet prettig vinden. Mijn vriend en ik zitten gelukkig wel op een lijn, alleen heerst er bij hem in de familie een cultuur van nooit iets direct zeggen, maar door allerlei hints en omwegen hopen dat de ander snapt wat je bedoelt. Het is voor hem erg moeilijk om direct te zijn tegen zijn ouders, wat er dan natuurlijk op neer komt dat ik het dan maar doe en ik de zeikerd van een schoondochter ben. Tja, dan moet dat maar. Dit krijgt nog en staartje ben ik bang... Paar voorbeelden: - dochter wilde 's middags niet slapen. Geen probleem hoor voor een dagje denk ik dan.. maar al die ongevraagde adviezen! 'Laat haar maar huilen, geef haar wat te eten, ik ga wel kijken, ik troost haar wel, wat is ze verwend he?' Puntje bij paaltje dochter beneden en krijg niet eens de kans om haar zelf nog even lekker rustig bij me te houden, want van alle kanten wordt haar aandacht gevraagd door gek en druk te doen. Als ik dan zeg dat ik het fijn vind als ze even rustig bij mij ligt, wordt dat genegeerd en blijven ze tegen haar gillen en doen. - Fles geven. We zijn bij opa en oma en dan laten wij dat hun altijd doen. Nu weer: 'Opa wil jij de fles geven?' Ik geef dochter en fles aan opa, geeft hij haar ongevraagd door aan zwager en zegt dat zwager het wel doet. Tja, trek dan je dochter maar eens van zijn schoot. Potverdrie zeg, dat bepaal ik toch zeker, wie haar de fles geeft? - Natuurlijk is dochter een btje van slag door het overslaan van haar slaapje. Wat huilerig en hangerig...smoeder: "moet ze niet wat eten? Wil ze een koekje/chocolade/slagroom/ etc?" "Nee, dat hoeft ze niet , ze krijgt een fles/fruithapje/avondeten/rijstwafeltje en dat is voldoende, suiker is helemaal niet nodig vind ik" Souders: "Ja maar dat is toch zielig? Wij zitten hier van alles te eten en zij krijgt niets, kijk haar toch eens kijken!!!" ik: "Dat is niet zielig, zijn wij ook zielig als zij de fles krijgt en wij niets? En ja ze kijkt, natuurlijk kijkt ze, maar ze kijkt naar alles, ze leert...." Goed, dit gesprek gaat nog langer door en ik blijf dus rustig terwijl ik kook van binnen (omdat ik weet dat als wij er niet bij zijn het wel gewoon wordt gegeven, en er over mij wordt gezegd dat ik moeilijk doe). - Op schoot zitten. Ze word door s-ouders van de een naar de ander gebracht zonder ook maar te bedenken dat wij dat niet fijn vinden op zo'n drukke dag als deze. Sowieso vind ik dat wij horen te bepalen waar onze dochter zit, maarja.. dan ben ik weer de zeikerd. Pffff...... En ik ben dus echt niet moeilijk hoor... als we bij souders zijn heb ik dochter zelf haast nooit vast en geef ze alle ruimte om te knuffelen en te spelen met haar, maar het moet niet zo zijn dat als er dan ook andere mensen zijn, mijn souders gaan bepalen waar dochter zit. Krijg er echt zo'n naar gevoel van! Waarschijnlijk denken jullie: waar maak je je druk om, maar er zijn zoveel kleine voorbeelden te noemen waarbij ik, als moeder, totaal wordt genegeerd en ook nog belachelijk wordt gemaakt op zo'n vervelende manier! Het is een manier waarbij ik niet direct kan reageren omdat het dus ook niet direct wordt gezegd maar er wel van alle kanten afstraalt. Er zijn al te vaak dingen gebeurd die ik achteraf te horen kreeg en waarvan ze weten dat ik het niet op prijs stel dat het gebeurt. Dingen worden verzwegen of verdraaid en daardoor ben ik het vertrouwen een beetje kwijt en ben ik al gefrustreerd op het moment dat ik daar binnen loop natuurlijk Ze zijn supergek op haar en dat weet ik ook hoor, dat vind ik alleen maar hartstikke fijn, ik denk alleen dat de manier van communiceren daar mij erg tegenstaat en dat direct zijn wordt gezien als zeuren en respectloos zijn, terwijl het bij mijn familie heel normaal is om precies te zeggen wat je ergens van vindt. Tweede kerstdag was super, bij mijn ouders... Kan lekker zeggen wat ik wil en hoef ook totaal niet bang te zijn dat mijn ouders onze grenzen overgaan. Ze kunnen het misschien anders zien dan wij, maar zullen wel altijd doen wat wij willen (mbt onze dochter). Morgen komen schoonouders 3 uurtjes oppassen. Ik wilde dit eerst niet, maar bedenk me maar dat ik echt wat relaxter moet zijn en ik hoop ook maar dat als ze in ons huis zijn (en er verder niemand anders bij is) ze wel een beetje onze lijn volgen. Ik wil ze ook absoluut de tijd met onze dochter niet ontzeggen, juist omdat ik weet hoe leuk ze het vinden. Zo! Excuus voor het lange zeikverhaal, maar ik ben het kwijt Beterschap voor de zieken onder ons!!
tja, schoonouders..... van de ene kant denk ik als ik jouw verhaal lees: Gaiagaia, relax meis, ze willen het kind graag allemaal aandacht geven. Op zichzelf is dat een luxe situatie! Mijn schoonouders hebben zich van mei al niet meer laten zien en hebben dus ook al al die tijd geen contact met ons zoontje, iets wat ik absoluut onbegrijpelijk vind. Dan heb ik liever dat ze te veel aandacht vragen van een kind. Het maakt niet zoveel uit wie bepaalt waar je kindje zit, zolang het kindje zelf het leuk blijft vinden. En dat zie je gauw genoeg aan je kind. Ik vind wel dat je man met ze moet praten en ze duidelijk moet maken dat ze geen kwetsende opmerkingen maken. Dat is dus echt not done, en zeker niet in een groot gezelschap!! En wat betreft dat "dat is zielig als dat kind niks krijgt als wij eten...." nou, geef haar een rijstwafeltje, heeft het kindje ook wat lekkers en is het opgelost. Van de andere kant kan ik mij voorstellen dat het je stoort, al die kleine dingen. Maar wat jou het meeste stoort is denk ik niet hoe ze met je kind omgaan, maar dat jij er jezelf niet kunt zijn. En omdat jij er jezelf niet kunt zijn, voel je je niet lekker en ben je ook dubbel op je hoede voor je kind. Geloof mij, ik weet hoe het voelt. Gelukkig zijn ze dol op het kind, daar gaat het om. Je zou nog ongelukkiger zijn als dat niet zo was.... laat ze maar voor die tijd dat je er bent. Jij neemt haar lekker mee naar huis en doet alles zoals jij het wilt. En zonder commentaar. Heerlijk, genieten!!
Je hebt helemaal gelijk hoor...Ik besef ook echt dat ik geluk heb met schoonouders (en ouders) die zo gek zijn met hun kleinkind en die het liefst de hele dag met haar doorbrengen. Het klopt ook dat ik mezelf niet kan zijn bij hen, en dat dat is wat me gefrustreerd maakt. Mijn schoonouders zijn net weg en als ik zie hoe ze met haar zijn..zo lief, dan denk ik weer: 'Jeetje, waar maak je je druk om?' Het zal ook wel horen bij het nieuwe ouderschap, het moeder zijn, en alles onder controle willen houden (ben echt een controlfreak). Ik denk dat we allemaal moeten wennen aan deze nieuwe rollen in ons leven en dat dat af en toe gepaard gaat met wat ergernissen is denk ik wel normaal. En die hormonen nu helpen ook niet mee Mijn vriend heeft trouwens gezegd dat hij helemaal achter me staat als ik iets zou zeggen bij schoonouders en alleen al het idee dat hij achter me staat en me steunt vind ik al heel fijn. Ik probeer maar de 'Zen-methode' toe te passen en rustig te blijven en te relativeren....Het komt bij hen allemaal uit een goed hart en dat is wat het belangrijkst is.
@Banjabes en hoe voel je je nu? As donderdag heb je de echo toch? @Evenstar beterschap het is echt een rotgriep die heerst die heel lang aanhoudt. Tenminste hier bij ons dan...... @Gaiagaia lees dat vandaag je so al weer een stuk relaxter waren gelukkig maar. Hormonen werken nu inderdaad niet mee maar klinkt niet allemaal even leuk hoor wat ze doen. Wel ontzettend fijn dat ze zo gek zijn op jullie dochtertje. even vraagje voor de zwangeren zijn jullie al begonnen met de babykamer? Wij zijn vorige week begonnen met het opruimen en leegruimen van de zolder. Die gaan we verbouwen tot onze slaapkamer. De baby gaat naar mijn dochertje haar kamer en mijn dochtertje gaat naar onze slaapkamer. Klinkt ingewikkeld maar valt mee eigenlijk hoeven we alleen muur te plaatsen op zolder, schilderen en laminaat leggen. De andere 2 slaapkamers is alleen kwestie van meubels verzetten en in elkaar zetten.
Ik heb voorhoofds- en bijholte ontsteking en zit ziek thuis, weet van ellende niet hoe ik mijn hoofd moet houden, maar ze kunnen er niks aan doen. Ik heb alle adviezen al opgevolgd: stomen, 2 keer per dag neusspray (otrivin), zoutspoelen, hete en koude compressen, hete soep... ik word gek!!! AUW!!! Gaiagaia, jij ook in lappenmand en je dochtertje... ah... de bemoeienis van schoonouders lijkt me zeer irritant. Wij waren met mijn ouders op vakantie met kerst (een paar dagen), en het is me meegevallen, maar heb wel gemerkt dat ze strenger zijn dan wij (zo mocht ze niet met een stoel schuiven omdat het lawaai maakte , daar maken wij nooit een probleem van eigenlijk). Je hebt het weer gehad... maar wees duidelijk: JULLIE zijn de ouders. Bemoeienis is eigenlijk niet hun plek, als jij er niet om vraagt! Smile, begrijp ik nou goed dat de kinderen straks op een andere etage slapen dan jullie? Of komt de baby eerst op jullie kamer? Ik zou dat wel doen eerlijk gezegd, de eerste zes maanden bijv. Wij zijn denk ik verwend, hebben 4 slaapkamers (waaronder slaapzolder), dus er is een kamertje over, en een evt. derde schuift daarin en dan gaan de oudste twee samen op de kamer van mijn dochter. Die is namelijk HUGE. Kan een mega spannend stapelbed in, maar ook twee bedden apart evt.
@ Smile: Gisteren wezen shoppen voor de babykamer. Puntje bij paaltje: Onze dochter krijgt een nieuw bed en nieuwe commode en de baby gaat in het ledikantje van onze dochter en krijgt ook haar commode op de kamer. We hebben een groot ledikant gekocht voor onze dochter waar de zijdes uit kunnen als ze wat groter is. Eerst twijfelden we nog over een wiegje voor de baby, maar nu houden we het bij het ledikant van onze dochter. De eerste weken (maanden) slaapt de baby bij ons op de kamer in de reiswieg, zo hebben we het ook gedaan met onze dochter en dat ging prima, de reiswieg heeft een goed matrasje en het lijkt mij ook dat het lekker geborgen aanvoelt voor een baby. We hebben de babykamer al geverfd en nu moet alleen het laminaat daar nog gelegd worden. Wij hebben ook de luxe van drie slaapkamers bij elkaar op een etage en nog een hele grote slaapkamer op zolder die dan nog steeds als logeerkamer kan worden gebruikt. Vind het wel prettig hoor dat de kinderen op dezelfde etage slapen... Ook hebben we gekozen voor een set bij de kinderwagen die we al hebben, zodat het een duo wagen wordt met reiswieg en wandelwagen achter elkaar. Pff.. het is weer een hoop geshop en ook blijven we maar bedenken wat nu het meest praktische is met twee van die kleintjes
@Evenstar zo dat klinkt niet goed. Hopelijk knap je snel op ziek zijn is niet leuk en zeker is als je zwanger bent en een kleintje hebt rond lopen. De baby zal de eerste 6 maanden bij ons op de kamer slapen in een wiegje. Hadden we bij N/oelle ook gedaan en was heel goed bevallen. Daarna zullen we dus wel op verschillende etages slapen. NIet dat het nodig is want hebben beneden ook 3 slaapkamers maar die ene is wat kleiner. Op deze manier hebben we allemaal een (zeer) grote slaapkamer. @Gaiagaia zo jullie zijn al echt goed bezig en al best wat gekocht. Jullie dochtertje is natuurlijk nog stukje kleiner als de baby komt. Bij ons gaan de meubels door naar de baby en krijgt mijn dochtertje een nieuwe slaapkamerset.
Oh, maar na zes maanden kan dat natuurlijk ook prima, het is die eerste zes maanden volgens mij zelfs aanbevolen ivm wiegedood om in dezelfde kamer te slapen. Wij slapen vaak samen (dochter slaapt nu ook weleens hele nacht door op haar kamer, vaak wordt ze echter wakker en roept ze mamma ditte, dan wil ze even borst en slaapt ze naast me verder). Niet iedereen is een samenslaper - daar ging het ook niet om Wij hoeven niet veel nieuws te kopen voor de baby, ledikantje kan doorschuiven, dochter krijgt een peuterbed/meegroeibed. Verder ben ik er nog niet mee bezig (kop in 't zand enzo). Ik wil verder mijn hoofd er wel afrukken, wat een ongein die pijn :x Ik ga nu maar aan de hete bouillon verrijkt met chilipeper. Dat dat de boel maar mag losprikkelen. Oef...