ik heb een vraag aan moeders die hun kinderen tweetalig opvoeden:wanneer praten ze hun minder goede, 2de taal? hier is NL duidelijk de eerste taal geworden, omdat mijn zoontje vaker nederlands hoort. als ik turks, mijn eigen taal, met hem wil spreken, en dat in het turks vraag, zegt hij: nee mama turkce konus niet, nee mama geen turkce! als hij IPV 'niet' 'ma' achter 'konus' zet,dan is het een een correkte zin in het turks, en het betekent:nee mama praat geen turks. hij begrijpt turks wel maar kiest duidelijk voor t nederlands. met 1,5 jaar kon hij wel eenvoudige zinnen maken in het turks, zoals mama muziek draaien, doekje geven, deur openen. maar nu wil hij dat bewust niet. ik vraag me dus af of dit zo blijft? ik hoop natuurlijk dat hij op een gegeven moment ook in het turks spreekt. zijn er moeders die dat herkennen dat het kind eerst met een taal begint te spreken en daarna ook met de tweede? of begon je kindje beide talen tegelijk?
Julia wordt niet helemaal tweetalig opgevoed, maar leert wel vanaf het begin Engels erbij als tweede taal. Ze is een goede prater en nu ze goede zinnen kan maken in het Nederlands, begint ze ook langzaam met Engelse dingetjes. Thank you, tellen, My name is, etc. Maar het gaat langzaam! Misschien proberen toch wat vaker Turks met hem te praten? Het is ook een fase dat ze graag zelf willen bepalen wat er gebeurd, dus je kunt hem ook vertellen dat hij zelf best in het Nederlands mag antwoorden, maar dat jij Turks praat.
Mijn zoontje van bijna 3 praat echt heel goed 2 talen. Het nederlands met mij en met mijn man praat hij automatisch duits en echt heel goed. Zodra hij door heeft dat iemand duits praat dan praat hij ook in het duits. Moet ook zeggen dat hij sowieso heel goed praat voor zijn leeftijd.
Ik denk dat het erg per kindje verschild. Een kennis heeft 2 kindjes die ook NL/Turks worden opgevoed. De ene heeft als mini veel Turks gehoord en nl pas later meer op de peuterspeelzaal. Hij pakte het nl toen snel op, en gaat de ontwikkeling g op. Het andere jochie heeft er veel meer moeite mee. Zijn Turks is prima, maar zelfs met 4 heeft hij nog een sterke voorkeur voor het Turks. Als hij moe is kan hij de nl woorden slecht vinden. En de grammatica is helemaal lastig. Dat terwijl de moeder juist bij dit tweede jochie veel bewuster nl gesproken heeft. (overdag nl, na werktijd man Turks). Blijkbaar is de taalontwikkeling van dat jochie minder ontvankelijk voor allebei.
Spreek je wel altijd in het Turks tegen je zoontje? Anders kan het ontzettend verwarrend voor hem worden!
Mijn neef is 2 talig opgevoed en hij kon beide talen spreken maar toen hij jonger was had nederlands toch zijn voorkeur. Mijn zus vertelde toen ook dat ze pas vanaf een jaar of 6 in staat waren om de beide talen uit elkaar te houden. Tot die tijd gebruiken ze de talen gewoon door elkaar (dus ook qua zinsopbouw) Wat hun wel doen is dat er binnenshuis Nederlands wordt gesproken en buitenshuis engels.
Ons kindje wordt ook tweetalig opgevoed, alleen is de papa niet zo consequent met zijn taal. Nu begrijpt ze hem dus ook nog niet zo goed wanneer hij zijn moedertaal tegen haar spreekt. Ik denk wel dat het juist heel belangrijk is dat wanneer je een kindje tweetalig op wil voeden je daar dan ook consequent in moet zijn. de ene ouder spreekt alleen die taal met de kleine, de andere ouder de andere taal en samen hebben ze dan een voertaal. Wij praten Nederlands. Ik praat ook Nederlands met mijn dochter en mijn man zou constant Pular met haar moeten praten.
hij begrijpt dus wel maar wil niet in turks spreken. half jaar geleden maakte hij wel zinnetjes in turks. maar nu zegt hij nee tegen turks.
Wij voeden onze kinderen ook tweetalig op. Ik praat altijd Nederlands tegen ze en mijn vriend Engels. Het grootste deel van de mensen in de omgeving waar ze opgroeien is Engels. De oudste sprak eerst Engels, en een maand of drie daarna kwam het Nederlands pas, maar wel ineens in hele zinnen. Hij heeft ook een tijdje de twee talen door elkaar gehaald, dan zei hij bijvoorbeeld 'mama, ik vries!' , in plaats van 'I'm freezing'. Sinds zijn tweede verjaardag is dit bijna niet meer voorgekomen. Mijn zoon sprak dus ook eerst de taal die hij het meest in zijn omgeving hoorde.
ze leren altijd het eerst de taal die ze het meest horen. bij ons krijgen ze ook 2 talen mee maar dan anders. we wonen in duitsland maar spreken thuis gewoon nederlands. ons meisje kon daar de tv met 2 jaar al redelijk duits verstaan maar praten kwam toen nog neit veel in deze taal. nu is z bijna 6 en spreekt ze beide talen vloeiend. tot 5 a 6 jaar gooien de kindjes de talen nog door elkaar dat is ook heel normaal. en ook dat je kindje hetn u niet wil spreken is niet erg als hij het maar vrstaat dan komt het praten vanzelf weer. gewoon lekker luchtig erover doen en wel tegen hem in het turks blijvn praten. als hi jzegt dat je dit niet mag zeg je gewoon dat dit de taal is die jij vroeger van je ouders hebt geleerd. en het dus ook met hem wil spreken dat is dan later toch ook handig voor hem om met eventuele fam te kletsen....
Hij kan het turks wel zeg je, en het ook goed verstaan. Misschien inderdaad gewoon een fase, zoals mamasuus al zegt gewoon in het turks blijven praten tegen hem ondanks dat hij zegt van niet doen. Hij pikt alles op, en voor je het weet praat hij ineens weer zomaar turks terug. Wel knap trouwens, al die kindjes die twee talen kunnen verstaan en praten!
een vriendin van mij heeft een australische man en die voeden dus ook 2 talig op. Zij vertelden mij wel eens dat het van groot belang is dat de ene ouders alleen nederlands praat tegen het kind en de andere ouders echt alleen de 2e taal. Haar man kon ook nl namelijk, maar om het voor het kind het makkelijkste op te pikken moest hij consequent engels praten (of wat die aussi's voor engels door willen laten gaan) Met een jaar of2 sprak het manneke al heel wat engels. Ik weet niet wie er bij jullie nu turks is?
Ik denk dat je gewoon consequent met hem Turks moet blijven praten. Hij weet nu natuurlijk dat jij hem ook verstaat en op hem reageert als hij Nederlands praat. Als je hem jouw taal wilt leren dan moet je doorzetten en alleen Turks met hem praten. Mijn dochters zijn nu 2 en bijna 4. De oudste heeft vanaf dat ze kon praten alle talen gemixt en doet dat nog steeds, het wordt wel steeds minder. De jongste sprak al voordat ze 2 was heel goed en mixt ook veel minder. Ze groeien 4-talig op (mama, papa, omgevingstaal en onderwijs nog een andere taal) De sterkste taal is op dit moment het nederlands . Ik ben de enige persoon in hun omgeving die nederlands praat dus ik ben heel trots op het resultaat.
turkse woordtjes binnen een NL zin vindt hij geen probleem. maar hij zegt dan snel weer NL woordje er voor. het is niet zo dat hij helemaal niks zegt in het turks. hij telt wel ook in turks. maar zijn turks is niet te vergelijken met zijn nederlands. hij zegt in het nederlands al een tijdje dingen zoals:mama kunne we naar buiten gaaaan? mag ik meer melk drinke? eerst tv kijken dan met autos spelen. waar es me fopspeen. laat mij arm los et doet pijn etc. het is niet meer na zeggen of zo, hij maakt echt zijn eigen zinnetjes. half jaar geleden waren die kleinere zinnen maar wel soms ook in het turks. nu is zijn NL indrukwekkend snel ontwikkeld, maar hij wil geen turks meer. eigenlijk wat hij zegt is dat hij niet wil dat IK turks spreek. de talen aan de personen binden helpt alleen dat het kind de talen niet met elkaar mixt. maar je kunt ook andere regels gebruiken om taal mixen te voorkomen. Tulip: IKKE TURK!je kunt dat toch zien aan mijn nederlands?hahahah misschien gaat de ontwikkeling om de buurt? of gewoon zijn ' ik ben twee ik zeg nee' fase. als het aan hem zou liggen zou ik ook niet naar wc mogen gaan.
Consequent zijn is het allerbelangrijkste bij meertaligheid. Onze zoontjes worden 3 talig opgevoed en bij de oudste merk ik nu dat hij alle drie de talen gaat gebruiken. MAAR je moet wel consequent 1 taal blijven spreken anders gaat het idd tegen je werken en willen ze de 2e taal niet spreken. Dus bijv. mama praat alleen maar Turks en papa alleen maar Nederlands (of omgekeerd). Nu krijgt hij van jou zowel Turks als Nederlands te horen en daardoor kan hij in de war raken of gaat zijn loyaliteit liggen bij de taal die hij toch het meeste hoort. Wij voeden op volgens OPOL (one parent one language). Papa praat zijn taal, ik praat alleen maar Nederlands en in Kindergarten komt daar het Duits bij. Het vergt wel doorzettingsvermogen maar nu hij net 3 is geworden gaat het eigenlijk wel goed en kan hij zich in alle drie de talen redelijk uitdrukken. Hij is wel sowieso een late talker. Hij is pas vorig jaar een beetje begonnen met praten.