Met 3 jaar mogen kinderen hier op ballet. Mijn moeder ziet het al helemaal zitten en verteld zelfs mijn dochter dat ze dan op ballet mag. Ik zie binnenkort nog wel aankomen dat ze zegt dat hun het ballet gaan betalen en dat hun met haar naar ballet zullen gaan. Zowiezo vind ik dat als ze op zoiets gaat dat ik als moeder daar bij moet zijn en niet hun als opa en oma (ja mee mogen ze wel, maar ik vind het niet echt iets wat hun taak moet worden). Maar ik vind het eerlijk gezegd erg vroeg. Ja ze is gek op dansen, muziek enzo. Maar ik heb er moeite mee om haar dit op te leggen op een vast moment (enigsinds verplicht dus). Zet een muziekje op en ze danst ook met veel plezier. Ze gaat ballet echt wel leuk vinden. Dat maakt mij aan het twijfelen. Want ontneem ik haar dan niet plezier als ik er niet mee accoord ga? Ik vind zelf een jaar of 5 leuk om met sport te beginnen. Wat vinden jullie? Wanneer beginnen jullie met het introduceren van sporten?
onze dochter zit vanaf haar 3e verjaardag op peutergym... Ik had ook graag een 'sport' samen met haar doen (zwemmen doen we al of eigenlijk oma) maar dat gaat niet met de 2e. Maar dit is dus ideaal. Ze vind het leuk, ze ontwikkelt haar motoriek verder. Ik zou eigenlijk niet weten waarom niet. Een 'verplichting' : Tja, benul van tijd heeft ze nog steeds niet maar ze vind het altijd leuk als het zo ver is en ze vraagt er ook om op andere dagen. Verder gaat ze thuis ook weleens 'gymen' . Maar oke: Kind enthousiast, mama ook . Mogelijk stoppen we straks wel even als ze echt met school (+ zwemles) start.
Misschien komt mijn gevoel ook wel vooral doordat oma iets wilt en mijn dochter dan moet.. En ook omdat ze dat dan met mijn moeder MOET doen omdat ik straks fulltime werk. En dat wil ik zowiezo niet. Want ik weet zeker dat ze dat straks met mijn zoontje niet zullen doen.
Misschien eens een gesprekje met je moeder hebben? Dat je het niet fijn vindt hoe ze doet en dat jij wel bepaald hoe en wat? Dat ze best met jou mag overleggen dat ze dat heel graag zou willen ed, maar niet via je dochter? Ik heb met J. al het eea aan 'sport' gedaan (ouder- en kindzwemmen en en ouder- en kindgym) en twijfel nu of ik haar op dansles zal doen (is hier vanaf 2,5). Ze is heel graag actief bezig en ze vindt andere kinderen geweldig...denk dus dat ze het heel leuk zal vinden...maar aan de andere kant is ze nog zo jong...
Ja dat gevoel heb ik dus ook. Ze is nog zo jong. Op dit moment vind ik dat ze haar energie er wel goed in kwijt kan, maar straks gaat ze dus ook fulltime naar een kdv. Dan moet ik dus ook een halve dag minderen en dat ze dan naar mijn moeder gaat. Op zich niet erg, maar mijn moeder hoeft maar te niezen of ze heeft enorme griep, bij elk klein knakje in de rug kan ze niet meer lopen (kan ze wel maar zegt altijd van niet) of 1 keer hoesten en ze kan geen kinderen om haar heen hebben. Met andere woorden, ik kan niet op haar vertrouwen. Mijn dochter moet dat dan wel doen. Die verheugt zich dan op dat dansen en ik moet dan steeds vrij nemen van het werk omdat mijn moeder zegt ziek te zijn. En dan heeft ze dus alsnog haar tijd alleen met mijn dochter en daar wil ik eigenlijk helemaal vanaf. Ze wilt namelijk geen tijd met mijn zoontje. Ze klaagt al als ze even op hem moet passen omdat ik naar de tandarts moet.
Hier met 4 jaar ook pas hoor, kleuterballet, maar daar is ze net mee gestopt, aangezien we onverwacht met zwemles konden beginnen. Vond 2 sporten wat te druk, dus met dansen (of wie weet wil ze straks wel wat anders) gaat ze weer verder als ze haar zwemdiploma heeft. Daarvoor deed ik ook niets. Jij kent je kind en de situatie het beste, dus als jij nog vindt dat ze er te jong voor is, dan is het gewoon pech voor opa en oma, ze kan haar hele leven straks nog sporten.
Ze reageer wel heel heftig als ze drukke dagen heeft gehad. Dan wordt ze extreem driftig en soms gaat ze overgeven van de spanningen. Leuk vind ze het zeker en verder denk ik dat ze er wel klaar voor is. (ik niet denk ik haha) Ik ga eens kijken vanaf wanneer hier de zwemlessen beginnen.
Ik begrijp je wel, je moeder passeert jou en dat is niet zo netjes. Aan de andere kant vind ik het wel leuk dat je moeder initiatief neemt om voor je dochter, die tenslotte erg van dansen houdt, iets leuks te doen. Tja verplichting, ik zie dit anders. Dat ze die dag naar jouw moeder gaat is ook een verplichting. Het leven zit vol verplichtingen, en sporten kun je beter zien als iets waar je naar uit kijkt omdat het gezellig is. Ik vind het wel raar dat je denkt/zeker weet dat ze met je zoontje zoiets niet zullen doen. Hier schrik ik een beetje van! Het lijkt mij tijd om even te praten. Persoonlijk zou ik haar lekker laten gaan als ze beloven om straks ook iets leuk met je zoontje te gaan doen.
Dat is niet raar hoor. Dat is zo. Ze heeft niks met mijn zoontje en zegt ook gewoon tegen iedereen dat dat nooit zo zal worden als de band tussen haar en mijn dochter. Ze weigerde van de week zelfs om mee te rijden naar de HAP met mijn zoontje die een flinke snee in zijn vingertje had. Dat terwijl ze hier was, de auto had, geen andere verplichtingen had. Bij mijn dochter was ze gelijk de auto in gesprongen. Ze maakt overduidelijk verschil tussen de 2. En als ik dan zorg dat zij mee gaat naar ballet ofzo met mijn dochter dan kan ik daar niet meer zomaar vanaf als blijkt dat ze dus niks met mijn zoontje gaat doen. Want dan pak ik mijn dochter ermee. Ik denk dat ik het 'sporten' voorlopig maar laat zitten. Ik moet zeker 1,5 jaar fulltime gaan werken (ivm schuldsarnering en geen partner meer) Wellicht dat ik daarna 1 dag minder kan gaan werken en dan kan ik zelf met haar mee en kan ik ook zelf wat met mijn zoontje doen dan.
Ik vond het ook te druk worden hoor, ze heeft het een paar weken allebei gedaan, maar ja, daarnaast had ze ook nog school, speelafspraakjes etc., kost allemaal al genoeg energie. Maar wat achterlijk zeg dat je moeder zo'n duidelijke voorkeur voor je dochtertje heeft, ik vind dat echt zielig voor je zoontje, nu zal hij het nog niet zo beseffen, maar als hij groter wordt wel. En niet eens naar de SEH willen rijden met je zoontje, onbegrijpelijk !
ons meisje is nog te jong maar zodra het kan gaat ze ook op sport, maar jeetje dat is ookw at dat ze zo reageerd op jouw zoontje
haha, ik wilde mijn zoontje met 2 jaar oud, dus nu al, op ballet zetten, omdat het goed is voor de ontwikkeling en omdat hij het erg leuk vindt, en hij kan wel pasjes leren(op tv).maar hij mocht niet vanwege zijn leeftijd. hij mag wel eerder dan 3 jaar beginnen bijvoorbeeld 2 jaar en 9 maanden oud van balletschool. het is 40mn per week samen met andere peuters en ze doen dan dansjes zoals: wordt nu een aap, nu ben ik een crokodil etc.springen, naar de andere kant lopen, stappen stappen stappen stoppen draaien armen omhoog etc. het is toch ook leuk voor de oma, zij past op haar en verzorg haar en ze mag toch iets doen dat zij ook erg leuk vindt met haar kleinkind. ik zou daar geen moeite mee hebben. ik zou ook wel zelf willen betalen denk ik.
heel raar tegen je zoontje, dan zou ik wel zeggen dat het niet echt door gaat! het zijn kinderen geen popjes die je een favoriet uit kiest. wat erg voor je zoontje.
Dochter is met 3 jaar begonnen met peutergym, maar dat was om te leren zonder mama ergens te zijn. Ze ging naar niet naar de psz en ik ben gastouder, dus ergens heen zonder mama was nieuw voor haar. Ze moest wel even wennen om ergens te zijn zonder mama, maar ik ben er blij mee dat ik het heb door gezet want nu gaat het op school prima en vindt het niet erg zonder mij. In jouw geval zou ik het niet doen, want ze is al gewend om bij mama vandaan te zijn en je moeder is niet betrouwbaar als opvang omdat ze vaak "ziek" zal zijn. En ook naar je zoontje toe vind ik het naar en zou ik het niet doen.
Ik snap je gevoel wel. Hier twijfel ik om die reden over zwemles op woensdag. Gewoon omdat ik er ook weleens bij wil zijn. Daarentegen wordt het anders zaterdag half 3 en denk ik dus dat oma uiteindelijk mazzel heeft Enige is dat oma hier heel duidelijk voorkeur heeft voor het enige kleinkind en dus niet bewust een ander kind op afstand houdt. En bovendien IK de zwemles wil, niet oma... (niet dat ze niet enthousiast zou opspringen bij het idee alleen al hoor.. ) Maar dat maakt er verhaal toch heel anders. Ik zou toch willen dat ze beide kids hetzelfde behandelt.. En als ze zelf al tegen iedereen die het horen wil uitvoerig vertelt hoeveel leuker je dochter is zou ik me toch stilletjes iedere keer doodergeren. Natuurlijk heb je altijd een voorkeur maar je kunt je als volwassene toch wel een beetje beheersen? Ik zou als ik jou was nog even anderhalf jaar wachten... Dan heb je zelf ook weer geld en dan kun je allebei je kids een lol doen en evt minder werken. Ben je ook niet van iemand afhankelijk waar je niet altijd op kunt rekenen.
Ik zou hier normaal gesproken helemaal geen probleem mee hebben denk ik, maar in dit geval wel omdat ze je zoontje zo anders behandeld! Heb je het hier al eens met haar over gehad dat je dat zo vervelend vindt?
Ja maar ze komt dan met smoesjes aan en zegt dat dat vanzelf wel komt maar dat het nooit zo speciaal wordt als bij mijn dochter. Dat doet mij pijn. Mij en mijn zussen werden ook altijd duidelijk gezegd wat ze van ons vonden. Ze vonden mij het speciaalste, de liefste maar wel de lelijkste ivm mijn gewicht. (mijn zussen waren graatmager en ik had al vroeg rondingen.) Ik ben er dus ook vrij zeker van dat ze dit straks ook aan de kinderen wilt gaan vertellen. Dus ik wil het liefst de hele omgang zo oppervlakkig mogelijk krijgen. Maar goed.. in principe heb ik niks tegen sporten op jonge leeftijd. Wel dat het 'moet' omdat mijn moeder het perse wilt. Ik wil ook zeker dat ze gaat sporten, maar vind het met 3 jaar nog niet echt nodig. Als ik zelf thuis was geweest zodat ik mee kon had ik het waarschijnlijk wel gedaan.
Ik vind het heel erg vreemd, en gewoon niet kunnen, dat een oma verschil maakt tussen haar kleinkinderen. Tuurlijk doet jouw dat pijn. Kun je hier niet heel duidelijk in zijn tegen haar dat ze jouw beide kinderen hetzelfde moet behandelen. En anders inderdaad wat je zelf zegt, het contact zo oppervlakkig mogelijk houden. Ik vind sporten op jonge leeftijd ook goed, maar wel alleen als je er als moeder zelf ook tijd voor hebt en er ook zin in hebt. In dit geval zou ik het dus nog gewoon lekker laten totdat ze iets ouder is. Zeker als je dochter er zelf ook nog niet echt om vraagt. Mijn dochter is met 5 jaar begonnen met tennislessen en dat vond ik ook vroeg genoeg.
Raar hoor dat je moeder zo'n verschil maakt. Echt heel erg sneu voor je zoontje, want die gaat dat op een gegeven moment wel merken. Zoiets zou mij echt veel verdriet doen als moeder zijnde. Wat betreft sporten: Tja, mijn zoontje en ik gaan sinds twee weken naar de ouder/kind gym. En het is hartstikke leuk. Maar om nou te zeggen dat het echt sport is? Ik vind het meer een soort van veredelde speelclub zeg maar. Maar het is wel goed voor zn motoriek en hij kan zijn energie goed kwijt. Daarom heb ik besloten om er nu al mee te beginnen.
Jeetje wat een rare manier van omgaan met kinderen. Je gaat toch niet zeggen dat je die het liefste vind en die het lelijkste.. Beetje vreemd. Ik vind het ook raar dat ze zo aandringt op dat balletten. Tuurlijk is het lief, maar ik vind het ook iets wat jij zelf met/voor je kind gaat doen. Robyn zit vanaf begin september op voetbal. Elke week op zaterdag is er een uur trainen. Tussendoor drinken ze limonade en het laatste kwartier doen ze partijtje. Heel erg leuk. Het gaat allemaal heel speels en hebben ze geen zin, dan stoppen ze ermee en doen ze later weer mee. Nu in de winterstop is ze thuis ook steeds aan het 'voetballen' en doet ze de warming up na.