Ik begrijp wel dat er iets bestaat als "voorkeur", al heb ik dat zelf niet. Vroeger dacht ik altijd dat is een meisjesmoeder was en voor ik zwanger was dachten mijn vriend en ik dat we uiteindelijk 2 meisjes zouden krijgen. Op het moment dat ik zwanger was had ik meteen het gevoel dat het een jongetje was. En dat was het. Helemaal blij mee natuurlijk! Over een paar jaar hopen we nog een kindje toe te voegen aan ons gezinnetje en het maakt me eerlijk gezegd niet uit of het een jongetje of een meisje wordt. De combi j-m lijkt me leuk, maar 2 jochies lijkt me ook stoer. Ik hoop dat je gevoel van teleurstelling snel verdwijnt en dat je volop kunt genieten van je gezinnetje!
ik heb een super mooie lieve dochter... toen ik weer zwanger werd en het bleek een zoon te zijn vond ik dat aan de ene kant helemaal niet leuk waarom niet ? Omdat ik zo graag een zusje had geschonken aan mn dochter. Des ondanks heb ik me zelf er snel overheen kunnen zetten en ben dol gelukkig met mijn koningskoppel en amber dol gelukkig met haar broertje... Nu droom ik ervan dat ik weer een dochter zou krijgen dat mn laatste kindje een meisje word... dat hoop ik zo voor mn kleine meid aangezien die nu al 3 broertjes heeft ( gelukkig heeft ze nu ook 2 stiefzusjes) Maar ik hoop echt op een meisje het zou een bittere pil wezen als het weer een jongen is... niet minder welkom maar wel even omschakelen
Sluit me hier helemaal bij aan! Ik herken je gevoel trouwens wel, ik had bij de eerste een lichte voorkeur voor een meisje. Ik wist ook zeker dat het een meisje zou zijn. Maar wat was ik intens gelukkig toen mijn mannetje werd geboren. Bij de tweede weer een voorkeur voor een meisje, maar toen ben ik er vanuit gegaan dat het een manneke was. En toen ze werd geboren was ik wederom intens gelukkig dat het een meisje was. En eerlijk het had me uiteindelijk niets uitgemaakt als ze wel een manneke was geweest, omdat ik zo ontzettend blij was met dat kleine mensje.
het maakt me echt niets uit.... nooit gedaan ook.... ofja papa wilde graag een zoon (mede omdat zijn vader vroeg overleden is) dus vond het leuk dat eerste een knul was voor hem.... Bij 2,3 en 4 hadden wij geen voorkeur... alhoewel ik even moest slikken toen ik hoorde dat dit een knul is... niets met geslacht te maken, maar aangezien jongste onverwachts een grote baby was... bedacht ik me heel even: "oei, deze zal toch niet NOG groter worden... (meer de practische kant dus...) Tja.. denk dat de rest van de teleurstellingen gebasseerd worden op "mooie ideeen"... dingen lijken soms mooier dan dat het is... Poppen en staartjes maken... nou succes met mijn dochter... Ze kan niet wachten totdat ze mag voetballen... heeft de roze voetbalschoenen al uitgekozen.... of zoals TS schrijft... een goeie band hebben tussen moeder en dochter maar DAT is ook maar afwachten... (mn broertje heeft beter band met mn moeder dan zus).... gezondheid is het belangrijkste... en karakter... want die moeten "klikken" tussen mensen... ook tussen moeder en kind... dochter of zoon, maakt dan niet uit....
Er zijn hierover al wel meerdere topics geopend, wat ik enkel nooit zie is iemand die er een opent met, alweer een meisje..... Dat is eigenlijk wat er zo taboe aan is, want het lijkt wel alsof je met een meid blijer hoort te zijn als een jongen, terwijl er heel veel vrouwen blij zijn geen meisje te krijgen. Voorkeur voor jongen dus... Je hoort bij iemand met al een meisje bijna nooit iemand vragen nu hoop je zeker op een jongen, maar wel andersom. Er worden nu eenmaal meer jongens geboren dan meisjes. Ik heb zelf twee jongens, heb mezelf altijd gezien als een moeder met meisjes. Weet je ook ik was teleurgesteld na de 20-weken echo, weer een jongen?, Dat was voormnaemijk omdat mijn man en ik er overtuigd van waren dat dit wel eens een meisje kon zijn, gewooon voorgevoel, die zat er naast. Mss wel de hoop die de overhand nam. Een ding is zeker zoals je je nu voelt is het vregroot, hormonen, wacht maar als het op je buik ligt, dan voel je zoveel liefde, komt wel goed! Bij ons komt er ook geen derde en ja dat was even afscheid van de meisjesdroom, maar twee gezonde knullen staan naast me en toen gisteren de oudste aan mijn haren begon te frutten, dacht ik ach jongetjes kunnen ook meisjesachtig zijn. Lekkker knuffelen enzo. Hier heb ik niet perse een dochter voor nodig..... Mijn conclusie sisinds kort waarom dan een meisje, eigenlijk omdat daar meer en leukere kleding voor is....want het meisje meisje is niet op bestelling leverbaar, ik was soms ook meer een jongen dan meisje... Komt wel goed met je gevoel! Helaas is het nog steeds een taboe om het uit te spreken, de een heeft geen voorkeur de ander een lichte en weer een ander heel sterk, uitspreken lucht op!
Ik denk dat er meer vrouwen zijn met een voorkeur voor een dochter, en meer mannen met een voorkeur voor een zoon. Lees Kluun er nog maar eens op na (ook hoe hij vervolgens uitlegt dat een dochter het beste is wat een vader kan overkomen). Waarschijnlijk omdat je dat beter kent: je bent zelf ook dochter, hebt misschien vaker met meisjes dan met jongens gespeeld, vond als kind jongens maar stom of vervelend. En dan zou je nu zelf zo'n jongen moeten grootbrengen.... Komt allemaal goed hoor. Hoewel: straks word je schoonmoeder van zo'n meid, die haar eigen moeder geweldig vindt en niks met haar schoonloeder heeft Hebben we ook weer iets fijns om naar uit te kijken (niet op mij van toepassing. Ik vind m'n schoonmoeder erg lief. En zij heeft 2 zoons, geen dochters, en je wilt niet weten hoe haar zoons met haar weglopen! Tegenwoordig doe ik wel wat moeder/dochter achtige dingen met haar. Heeft ze toch nog een soort surrogaatdochter gekregen)
Jeeeeeeeeeej!! Wat super al die reacties..... ik heb lang getwijfeld of ik dit onderwerp ging posten en wel met iedereen wilde delen....vooral door mijn schaamte en schuldgevoel en was bang dat iedereen me voor gek verklaarde! En tullip, jouw reactie snap ik ook hoor.... het is bijna een luxeprobleem...je bestelt iets en krijgt niet exact wat je bestelt, maar toevallig iets anders prachtigs!! En Debby, bedankt voor je link, ik ga zeker even kijken, kan ik zien dat er mensen zijn die nog veel erger zijn dan ik, haha! Weet je trouwens dat Victoria Beckham na 3 jongens hele medische behandelingen heeft laten doen om de 4de een meisje te laten zijn? Volgens mij het splitsen van jongens- en meisjesembryo's! Dat vind ik dan weer ver gaan....maar ik moet wel zeggen dat ik wel geprobeerd heb op andere onschuldige manieren zwanger te raken van een meisje... bijvoorbeeld in mijn omgeving klopte de chinese astrologie haast altijd.... dus heb ik geprobeerd zwanger te raken in een meisjes-maand.... en dat is gelukt.... als je net voor je eisprong seks hebt, heb je ook meer kans op een meisje dan op je eisprong of net daarna.... dus ook dat gedaan.... je kunt ook op je eten letten. Veel zout vermindert de kans op een meisje.... dus weinig zout gegeten.... maar dat vind ik allemaal wel onschuldige acties.... en je ziet het, het helpt niets.... het is gewoon een kwestie van toeval! Ik ben zo ontzettend blij dat ik dit onderwerp geplaatst heb en dar er zoveel begripvolle en herkenbare reacties zijn....super lief van jullie dat jullie allemaal reageren en met me willen delen! Ik vind het voor mijn zoontje ook erg leuk dat hij een broertje krijgt.... die gaan het vast super krijgen samen! Voor mij is het wrange ook wel een beetje dat AL mijn vriendinnen wel een dochter hebben.... echt ongelooflijk! Mijn zoontje heeft zeker 10 vriendinnen en kan maar geen vriendje voor hem vinden haha...dus die heb ik nu maar zelf gemaakt voor hem! Ik deed bij mijn eerste aan zwangerschapsgym... 9 vrouwen.... 7 dochters, 2 zonen..... laatst had ik in twee maanden tijd 5 geboortekaartjes op de schouw staan, alle 5 meiden.... ik trek vrouwen aan die alleen maar dochters krijgen haha.... zoontje zit nu op peuterspeelzaal en daar gelukkig 6 jongens en 7 meiden, wat evenwicht dus....kan hij ook eens een jongenskind ontmoeten! Hij heeft sinds kort zelfs roze ballerina sokslofjes.... niet omdat ik hem dat opdrong, maar omdat hij zo verdrietig was dat iedereen die had en hij saaie grijze en blauwe.... dus nog even en ik heb de dochter die ik wilde, in jongensvorm haha en dat zonder dat ik hem daarin stuur! nee hoor, grapje. Hoe dan ook, echt super bedankt iedereen en ik ga er echt vanuit dat ik dit een plek ga geven en net zoveel van mijn zoontje(s) ga genieten als dat ik van dochters gedaan zou hebben!
Hier kon/kan het me absoluut niet schelen of het een jongen of meisje is. Eerste was een meisje (super!) en nu weten we niet wat het wordt (omdat het ons dus geen bal kan schelen). Het zal wennen zijn indien het een jongen is naar bv verzorging toe, maar dat zal het dan wel zowat zijn denk ik. Voor we aan kinderen begonnen, dacht m'n vriend dat van elk 1 ideaal zou zijn, maar hij is zo gek op zijn dochter dat hij een 2e zeker ziet zitten Mijn grootmoeder wilde ook persé een meisje, het werd m'n vader. Haar eerste reactie toen ze zeiden dat ze een zoon had, was 'steek maar terug, dit wil ik niet!' Gelukkig heeft m'n vader zich dit nooit aangetrokken, maar ik kan me voorstellen dat er kinderen zijn die zich ongewenst of niet voldoende voelen omdat hun ouders wilden dat ze van het andere geslacht waren? Zullen de mama's met een uitgesproken voorkeur die niet ingelost werd, dit ook vertellen aan hun kind? "Sorry zoon, mama heeft heel hard gehuild omdat je geen meisje bent?"...
Judith, wat een leuke post van je! Ter relativering: mijn zoon zit in een kdv groep waar op sommige dagen 10 jongens en 3 meisjes zitten. En zijn lievelingskleur is ook roze. Zal wel overgaan als hij naar school gaat (vind ik erg jammer, dat hij dan 'gekneed' gaat worden door z'n klasgenoten, ipv zijn eigen keuzes te blijven maken, maar ook dat hoort bij opgroeien...). Geniet ervan, jongensmama!
Ik weet hoe het is om niet makkelijk zwanger te worden. In die periode kon ik me ook rot ergeren aan mensen die teleurgesteld waren dat ze in verwachting waren van een jongen/meisje terwijl ze iets anders hoopten. Dan dacht ik: wees blij dat je kinderen mag krijgen! En vond ik dat enorm pijnlijk en ondankbaar. Nu ben ik zelf zwanger van een tweeling. Vooralsnog denken we niet dat we hierna nog meer kindjes zouden willen proberen te mogen krijgen. Mijn man en ik hebben allebei afzonderlijk altijd blijkbaar al een duidelijke voorkeur gehad voor meisjes. Dat hebben we laatst naar elkaar uitgesproken. Het lijkt ons dan ook heel fijn als we ooit ook een meisje mogen krijgen, dat zien we als het ware voor ons, dat klopt voor ons gevoel, en past bij ons. Dat zouden we graag willen ervaren. Als blijkt dat we twee jongens verwachten dan zullen we dit in eerste instantie meer als een uitdaging voelen en hartstikke spannend vinden, denken we. Maar ook blij zijn dat we dat mogen ervaren. Wij willen (mede hierdoor, ook gewoon praktisch gezien) dan ook graag juist wel van te voren weten wat de geslachten zijn om ons er gevoelsmatig op voor te kunnen bereiden. Ik weet wel dat ik zowel met jongens als meisjes uiteindelijk dolgelukkig zal zijn en vanaf de eerste seconde onvoorwaardelijk van ze zal houden. Teleurstelling vind ik dan ook weer een stap verder, ik denk dat ik dat niet zal ervaren. Maar een voorkeur en een hoop, ja die ik heb ik zeker wel. En mijn man ook. En dat durf ik best te zeggen.
ja Bri....dat had ik ook toen ik maandag de roze slofjes voor mijn zoontje kocht. Ik had hem de week ervoor al nee verkocht, omdat hij roze hello kitty bontschoenen wilde, een paar dagen erna gingen we nieuwe regenlaarzen kopen, moesten ook persé roze zijn, tegen zijn zin in blauw met groene gekocht en de dag daarna bij de sloffen was hij zo verdrietig. Hij mocht kiezen tussen een blauwe of grijze met een vrachtwagen erop en hij is gek op auto's, maar intens verdrietig bleef hij met de roze met ballerina's erop in zijn handen staan.... en ineens dacht ik What The Fuck!! Hij moet zich zijn hele leven nog schikken en sloffen zijn toch voor binnen! Dus die gekocht en hij loopt al drie dagen als een kikker door het huis, omdat hij ze zelfs tijdens het lopen vast wil houden, mooi toch! maar nee, een dochter is mij niet te doen om te tutten, ik ben niet eens een tutter...al is roze wel mijn lievelingskleur haha....maar vroeger niet hoor... nee, het is voor mij echt voor later! Ik heb zo'n hechte band met mijn moeder.... ze was niet bij mijn bevalling, maar wel bij het hechten omdat mijn man en baby naar de kinderafdeling moesten (ging even niet goed met mijn zoon), we hebben samen een trouwjurk gekocht, gaan kerstshoppen in Keulen, zonnen in Turkije, naar de 9 maanden beurs, ze logeert nu nog af en toe bij me, ondanks dat ik samenwoon en een kind heb, kan met alles bij haar terecht.... en ik had niet zo'n goede band met mijn vader. Ik weet, ook als ik een dochter had, was deze toekomst niet voor me gegarandeerd.... maar dit was hoe ik het altijd voor me zag. Voor nu maakt het me niet uit, als je bij wijze van spreken de luier dicht laat, merk je nauwelijks of er een piemeltje aan hangt of niet.... het is allebei leuk... maar echt voor later en net als bij Bri heeft mijn schoonmoeder ook twee zoons en geen dochters. Ik doe ontzettend mijn best om haar overal bij te betrekken, ze past nog vaker op mijn zoon dan mijn eigen moeder. Ik bel haar als ik een echo heb gehad, heb gevraagd of ze mee wilde een trouwjurk wilde uitzoeken... maar toch, het is niet mijn moeder en bij haar zoons staat ze toch wat aan de zijlijn, omdat haar schoondochters ook een eigen moeder hebben.... maar als jongensmoeder weet ik dus hoe dat bij mij later kan zijn en gun ik haar nu een geweldige tijd met schoondochter en kleinkinderen! Ja gek hè Flowerpower..... die extreme voorkeur voor een jongen hoor je maar zelden en ook door de buitenwereld wordt daar zelden naar gevraagd.... maar dat bedoelde ik met cultureel bepaald in Nederland. Hoe denk je dat dat in Arabische/Islamitische landen gaat of in China? daar is het bijna een schande om alleen dochters te hebben en ga je door tot je een zoon hebt....in China laten ze met 20 weken erg vaak meisjes weghalen omdat ze maar één kind mogen en dus een zoon... handig voor later, miljarden mannen en 190 vrouwen, haha..... maar ook ik moet toegeven, had ik al een dochter gehad, dan had het mij nu bij de tweede niets uitgemaakt.... als ik 10 kinderen had gewilde hadden het best 9 jongens en 1 meid mogen zijn.... maar ik wil er geen 10. En Kwek, ja mijn moeder heeft die fout gemaakt. Ik ben haar oudste kind, en na mij heeft ze een zoon gekregen. Toen ik een jaar of 14 was vertrouwde ze me toe dat ze helemaal niet blij was dat de tweede een jongen was en dat ze dolgraag twee dochters had willen hebben (zou het erfelijk zijn? haha)...zo dom om dat tegen een pubermeisje te zeggen, want je snapt wat ik vanaf toen bij elke ruzie met mijn broertje naar zijn hoofd gooide!!! Dus die fout wil ik bij mijn kinderen nooit maken...hoewel dat iets minder erg zou zijn, omdat het allebei jongens zijn en de één zich dus niet minder welkom kan voelen dan de ander, zoals dat bij mijn broer toen wel een tijd het geval is geweest.....
Ik snap je ook hoor...en ik vind het ook bullshit dat je geen gevoel mag hebben dat je liever een meid of jongen wil...Ik had ook graag een meisje gehad en was bang voor teleurstelling als het niet zo zou zijn.. Hormonen spelen hierbij ook erg bij op maar nu dat ik hoorde dat het toch echt een jongentje is Begon ik te huilen van blijschap ben net zo blij..helaas geen rokjes etc etc...Maar wel stoere schoentjes van adidas etc hahaha en die heb ik ook gelijk gehaald en met trots staan ze in de woonkamer...en ik blijf erbij voor mensen die niet tegen zo'n topic kunnen lees het niet bespaart je een hoop en TS hoeft zich niet lullig te voelen dat ze zo'n topic heeft geopend..
Ik vind je super eerlijk! Ik had het een beetje,maar toen ik eenmaal wist dat we weer een meisje kregen was ik snel om, en toen wilde ik niet meer dat ze toch ineens een piemeltje zou hebben bij de volgende echo. Mijn oudste dochter is een jongensachtig meisje heerlijk, ik hou ook niet van tutten en nagellak. Uiteraard heb ik al wel een keer haar lippen gestift omdat ze bleef roepen mama ook mama ik ook, maar dan had ze wel een stoer spijker pakje aan, want jurkjes niks voor haar. misschien ooit een 3e, wie weet dan wel een jongen het gaat over, maar je vooral niet druk! en gaat het niet over, dan ben je idd een verwend kreng
Ik zou als ik jou was nog niet al te veel kopen want met 14 weken kan het geslacht toch nog wel eens anders zijn dan ze gezien hebben. Straks heb je al veel jongensspul en komt er toch een meid Beetje offtopic
Nja het kan natuurlijk altijd maar zag toch echt duidelijk een jongen...maar krijg volgende week weer echo dus hoop dat het dan nog een keer bevestigd kan worden...
Het is ongezond om sterke emoties te onderdrukken dus het is toch juist heerlijk dat dat hier anoniem kan zodat je je gevoelens kan delen en op een rijtje kan zetten! Als de emoties langer aanhouden zou ik wel hulp gaan vragen aan een een psycholoog om van het gevoel af te komen of het een plekje te geven omdat de nieuwe baby het verdient om zich gewenst te voelen voor precies wat hij/zij is. Net zoals jij moet voelen dat jij jezelf mag zijn. Dus ook emoties mag hebben.
Ik begrijp je helemaal! Zelf heb ik een pracht van een zoon (voor de record, ik had destijds een voorkeur voor een zoon ) en ben nu weer zwanger van waarschijnlijk weer een jongetje. Ik moest even slikken want ik had er graag een meisje bij gewild.. Wij willen nog wel een derde maar dat zou net zo goed een jongetje kunnen worden. Ik begrijp je gevoel dat je de band tussen moeder en dochter zult gaan missen. Dat is toch anders dan met een zoon, zelfs als de band met je zoon supergoed is. Ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen maar ik begrijp je wel. En ik vind dat je dit soort gevoelens gewoon moet mogen uiten. Ook als er in de wereld mensen bestaan die geen kinderen kunnen krijgen, of geen gezonde kinderen kunnen krijgen, of hun kind verloren hebben, enzovoort. Dat is allemaal erg maar jouw gevoel is ook echt. En dat zij dat dolgraag zouden willen ruilen tegen hun pijn begrijp ik ook.