Wauw mams, GEFELICITEERD!!!! Ben super blij voor je!! En wat betreft de datum, dat is zeker bijzonder! Ik weet zeker dat Mylan goed op zijn broertje of zusje past! We hebben allemaal een goede beschermengel!
@frenzy, ja bijna 12 weken...alleen gaat de tijd me veel te langzaam! Vast herkenbaar! Hoe is het met jouw? Heb je je energie wat terug? Wel rustig aan doen hé! Wanneer moet je weer voor controle? @peet, hoe gaat het met jouw?? Is de beeb nog lekker aant dalen? Wat gaat het toch snel (bij een ander dan he, hihi). Wanneer moet jij weer voor controle? @mikmak, voor jouw dus ook weer spannend als je NOD naderd!! Maar kan me voorstellen dat je er nog niet zo heel erg op gefocust bent. Zelf ook eerst maar wat beter in je vel komen! Leuk zeg, die plannen voor een pension! Dat zou ook een hele verandering zijn in jullie leven als het door gaat! Spannend hoor! @sannie, hoe gaat het met de kwaaltjes?? En begint het langzamerhand een beetje te dalen? Vind het echt zo leuk voor je meid! @happygrump, hoe gaat het met jouw? Ben jij ook al wat aan het idee gewend? En ook last van kwaaltjes? @justme, hoe gaat het met jouw? Hopelijk weer wat beter...Dikkeknuffel!!
Ik ben echt zooo blij, maar ook ontzettend bang. Ik ben al een paar dagen goed verkouden(logisch want dat heb ik bij beide zw.schappen ook gehad) Maar nu ook ontzettend last van mn keel...veel hoesten, en hard ook!! En dat doet pijn aan mn buik!!! Nou weet ik dat het kleine ukkie nog helemaal verstopt zit de komende weken...maar die buikpijn maakt me bang. Komt het van het hoesten? of is het toch wat anders??
@mams duidelijke test hoor... snap je angst, en wat een mooi idee dat de zwangerschap in verbinding staat met *Mylan nou ben de stad in eens effe kijken of mn moeder en ik nog wat leuks kunnen scoren. kom strax even op de rest reageren
Gefeliciteerd mams! Zeer goed nieuws! Super! Data kunnen symbolisch zij hè, zo wil mijn man graag dat ik 3/2 beval. Christian werd 2/3 vorig jaar geboren. Ik ben natuurlijk gewoon 10/2 uitgerekend en heb toch helaas niet het idee dat hij eerder gaat komen! Hij ligt volgens mij wel best..... Ik lig minder best idd met dat gedoe met die heupen en bekken, maar moet ook niet zoveel klagen, ik slaap nog redelijk, lig echt geen uren wakker wat ik ook veel lees op internet van andere dames. Frenzy, jij gaat toch echt richting de laatse loodjes! Voor je het weet ook een mooi manneke in je armen ( en op het delfs blauwe voedingskussen) Iradersma! Zeer handig idd die banner. Nu dus bijna 12 weken. Wie heb je het allemaal al verteld? ( in mijn beleving ben je veel verder, ik kan denk de tijd wel omkijken, t zal daar wel aan liggen) Sannie, hoe gaat t? Mikmak, gaaf een pension, spannend, echt een avontuur. Ben benieuwd! En ook naar de andere dames uiteraard; hoe gaat het, wat houdt jullie bezig? Hier gewoon aan t zwangeren. Het is een en al baby baby baby. Maak me ook druk om zaken waarvan ik weet dat t heus wel goed komt, mits ik maar duidelijk ben. Bijv; hoe weer je je schoonmoeder van je kraambed zonder onbeleefd te zijn en in acht te nemen dat zij ook zielsgelukkig is met een kleinkind... T is een best mens, maar een echte schoonmoeder met alle clichés erbij.... ( weet alles beter, praat aan een stuk door.... En met mijn hormonen vind ik het lastig om dit te relativeren....) Las ergens hier op ZP een horrorverhaal over een spoedkeizersnee bij een dame, waardoor schoonmoeders eerder de baby in handen had dan moeders zelf. Ik was gelijk van slag, haha, slaat nergens op hoor, want mijn man zou dit nooit hebben toegestaan. Maar ik geloof wel dat als schoonmoeders de ruimte zou krijgen, ze dit niet onbeleefd zou vinden. Hoe is jullie schoonfamile? Greets p
@irdersma, ja een beetje spannend is het wel, maar zou pas in februari kunnen testen.... als mn ongi wegblijft natuurlijk.. maar heb zo een vreemd gevoel in mijn buik... ben al 3 dagen smorgens wat misselijk, maar kan ook tussen mijn oren zitten. kon gisteravond ook niet echt de slaap te pakken krijgen, was maar aan het malen, wat als ik nu zwanger zou zijn... zou ik dan blij moeten zijn, is het niet te snel... zou ik gelukkig moeten reageren en, geshockeerd dat soort dingen. @frenzy, financeel zou normaal gezien geen probleem zijn, als je gewoon zoals in nederland kk kan financieren... maar in duitsland kun je maar max 80% financieren dus dat maakt het wat lastiger... kan natuurlijk met mijn moeder het eea regelen die heeft meer dan genoeg.. maar goed dan moet zij ook wat stabieler zijn en ze is onder behandeling dus wil dat nog eventjes afwachten. @happygrump, zeker blijf ik met mn man praten, soms is dat wel eens lastig omdat we allebei geen zin hebben elkaar weer verdrietig te maken. maar goed we praten en hebben veel contact. nou dan nog effe een update over mijn dinnetje met kanker. ze hebben 5 tumoren in dr hersenen gevonden, ze krijgt nog wel bestraling, chemo is voor nu niet mogelijk omdat dr leverwaarden te hoog zijn, maar dat kan liggen aan de medicijnen die ze krijgt... artsen hebben aangegeven dat het eerder een kwestie van maanden is...verder heeft ze dr graf uitgezocht met mijn broer (die heeft een steenhouderij, overgenomen met mn andere broer toen mijn vader ziek werd) en ze komt om de hoek van arnaud te liggen. steen maakt hij ook. verder is ze in ondertrouw gegaan gisteren en gaat ze 13 feb alsnog met dr vriend trouwen. tja en ndan nog effe geshopt gisteren met moeders, en nog een trui en broek gekocht. nou ga douchen met linette. laters
Ik breek even in... Lees wel regelmatig met jullie mee.. Maar mams, dat ziet er goed uit!! Ik duim voor je...
Mikmak, allemachtig wat is jouw vriendin ongelooflijk ziek. Verschrikkelijk. Je zit er wel midden in zeg. Hoe ga je hier me om? Kun je nog steun bieden?
Jeetje MikMak...Wat een vreselijk vooruitzicht voor je vriendin... Ik hoop dat ze het met de steun van familie en lieve vrienden zoals jij een beetje kan dragen en de kracht kan vinden te vechten.
@Peet ja kan nog wel wat steun bieden.. maar ze woont in rotterdam, haar moeder hier dus zie haar niet wekelijks. we hebben wel veel telefonisch contact en als hun me nodig hebben spring ik in de auto om ze uit te helpen.. maar vooralsnog is dat nog niet nodig... tja weer iemand die straks gaat wegvallen... @mams, bedankt, kan er bijna zelf niet mee omgaan maar als we bij elkaar zijn dan zet ik dat gevoel even aan de kant.. heb het er haar al zeeer uitgebreid over gehad... het erge wat ik vind is dat haar moeder helemaal kapot is, en dat ik straks nou ja volgende week of over 2 weken mee naar mn broer moet om haar steen mee uit te werken met van hoe en wat.... en daar zie ik enorm tegenop... zij denkt dat ik dat wel kan, maar vergeet daarbij heel even dat ik nog niet zo lang geleden mijn kind heb moeten begraven en dat het best gevoelig ligt... ik heb daarover niets gezegd, en heel nuchter gedaan alsof het heel erg oke is.....
Meid, het geeft toch ook niks als je dan emotioneel zou zijn...of je nou je kind verloren hebt of niet. Ik denk dat iedereen dat moeilijk zou vinden. Probeer je te bedenken dat het niet erg is om verdriet te heb.ben en dat zij jou niet voor niks heeft gevraagd hiervoor
Nou, ik vind inderdaad dat best heftig, en je kind verloren en zeer betrokken worden bij het overlijden van je vriendin. Hoe let je nog goed op jezelf? Ben je niet bang dat er teveel op jou geleund gaat worden doordat je ogenschijnlijk nuchter overkomt? En dan heb k het nog niet eens over je eigen verdriet. Pfoe....
Ik zeg ook niet dat het niet heftig is... Ik probeer alleen duidelijk te maken dat iemand die niet net dr kind is verloren het OOK heftig en emotioneel zou vinden. Tuurlijk zit er een extra zware lading aan..Maar het is een eer om iemand die weet dat die gaat sterven te helpen met de laatste keuzes die hij/zij in deze wereld mag maken. En het is ok om dat moeilijk te vinden er daar verdriet van te hebben. Je moet je niet afvragen of je het wel kunt...want als je het niet doet, dan weet je het niet en krijg je er misschien spijt van.. Je moet wel ervoor zorgen dat er goed op jou gelet word...Dat absoluut.
@mams, je testen zien er goed uit!! Hoe gaat het nu met je? Nog steeds last van je buik? Wat vervelend zeg...ik kan me je angst heel goed voorstellen! Zelf had ik de eerste aantal weken ook last van krampen, dit is inmiddels over. Heb je al een afspraak gemaakt voor een echo?? @peet, voor mijn gevoel kruipt de tijd...maar goed, kijk nu weer uit naar de echo van volg wk woensdag! Heb het inmiddels iedereen wel verteld!! @mikmak, wat is het heftig zeg de situatie met je vriendin! Pas idd ook goed op jezelf, krop je verdriet niet op. Wel heel moedig van je hoor!! Maar wat je nu nog kan doen ben je later denk ik heel erg blij mee! Ik herken de gevoelens van verdriet en onmacht wel. Mijn schoonzus van 37 heeft ook kanker en is ook al in het stadium dat ze niks meer voor haar kunnen doen. Het enigste wat zij afgelopen weken nog heeft gehad is een aantal bestralingen tegen de erge pijn. Ook maar afwachten dus. Dikke knuffel meid!! En wat betreft de misselijkheid, logisch dat er dan allerlei gedachten door je hoofd spoken....maar je NOD zou pas in februari zijn? Maar als het zo is dan heeft het gewoon zo moeten zijn! Pff wat moet je hoofd overlopen zeg!
Iradersma...ook bij jou zoveel verdriet zo dichtbij Wat vreselijk oneerlijk is het leven toch. Ik heb niet echt last van mn buik meer gelukkig. Een beetje een strak gevoel onderin dat wel. Verder nog geen kwaaltjes. Maar dat betekend niet dat ik me prima voel... Ben knettertje verkouden en blaf als een zeehond hahaahah. Vrijdag ga ik de gyn bellen Vind het zoooo spannend!!!