wat was/is voor jullie de reden om wel of juist niet tijdens de zwangerschap al het geslacht te weten?
bij de eerste wilde ik het gewoon omdat ik heel nieuwsgierig was. Mijn man wilde dat absoluut niet, dus daar ben ik in meegegaan. Heb hem toen wel gewaarschuwd dat als wij nog een kindje mogen krijgen ik het dan wel wil weten Dus als dit allemaal goed blijft gaan, dan weten we het straks wel, gewoon omdat ik een nieuwsgierig typje ben Ook is het met een 2e wel practisch denk ik.
Ik ben veel te nieuwschierig aan gelegd. ) En ik vind dat je heel weinig uni dingetjes hebt om een kamer leuk mee aan te kleden en ook qua kleertjes. Bij mijn zoontje wist ik het ook en heb het kamertje ook meteen echt jongens gemaakt en hoefde alleen nog na te denken over een jongensnaam. En als het goed is weet ik vanaf dinsdag ook welk geslacht dit kindje heeft
Ik wilde het wel weten, omdat ik gewoon heel erg nieuwsgierig was.. Ik zou echt niet 9 maanden kunnen wachten.. Ennnn dan kun je ook wat leuker shoppen, vind ik.
wij weten het niet, gewoon omdat het zo een mooie verassing is en wij het ook niet belangrijk vinden wat het word, het is ons kindje, dat is het belangrijkste. verder ook erg leuk om te bedenken wat het wordt en wat je allemaal gaat doen dan
Wij wilden het ook graag weten. Gewoon makkelijk voor bijv. het kamertje en de baby uitzet en ja, ook wel uit nieuwsgierigheid natuurlijk. We vertellen het niet aan anderen, omdat het voor hen een verrassing mag blijven.
Wij willen verrast worden bij de geboorte van de kleine. En de voorbereiding is superleuk! Shoppen idd beetje aanpassen, maar is goed te doen. En samen speculeren ovet wat het wordt is ook erg leuk!
Bij de eerste wilden we het graag weten, erg nieuwschierig. Nu ook weer, veel te leuk! En ook i.v.m. het kamertje en de rest!
Wij willen het ook weten, unisex kleertjes heb ik nog niet veel van gezien in onze smaak. Kamertje wordt neutraal maar voor de details en accessoires is het ook wel leuk om te weten, en voor het kaartje uiteraard. Ik heb hele leuke neutrale gezien tot nog toe maar ook al een boel geslacht gericht... Dus voor ons geldt dat we niet unisex gebonden willen zijn.
Eerst riep ik altijd keihard dat ik het echt niet zou willen weten. Nu het zo ver is ben ik ontzettend nieuwsgierig. Ik zie zo veel leuke dingen, maar kan niks kopen, omdat ik niet weet wat het is. Echt balen. Nog een paar weken te gaan en misschien weet ik het dan wel!
Ik ben ook veel te nieuwsgierig! En ik vind het gewoon een fijn idee om te weten wát er nou precies in je buik groeid. Het is al zo abstract, vind ik, en nu heb ik tenminste een béétje een beeld erbij Het geslacht maakte me trouwens niets uit, maar nu is toch wel het kamertje voor de helft blauw, haha!
Nieuwsgierigheid op nummer 1! En nu bij nr 2 ook vooral praktisch. Kan ik kleertjes doorsvhuiven of moet ik nieuw aanschaffen?Kamertje?Gericht shoppen, veel fijner. Kan niet tegen dat geheimzinnige gedoe hoor.
Eerst riep ik altijd keihard dat ik het echt niet zou willen weten. Nu het zo ver is ben ik ontzettend nieuwsgierig. Ik zie zo veel leuke dingen, maar kan niks kopen, omdat ik niet weet wat het is. Echt balen. Nog een paar weken te gaan en misschien weet ik het dan wel!
Nee hoor! Was alle keren een mooie verrassing! En mijn man was zo trots dat hij de dag na de bevalling met zijn vader blauwe kleertjes mocht gaan kopen! Eerste dagen heb je niet zoveel nodig en de winkels zijn na de bevalling ook nog open!
In 1e instantie wilde ik het niet weten, vond de verrassing net zo leuk. Maar toen we met 15 weken op de echo stiekem een meisje dachten te zien, werden mijn man en ik zooo nieuwsgierig en wilden we heel graag weten of we gelijk hadden, waarna we een afspraak voor een geslachtsbepalingsecho hebben gemaakt. Bij een eventuele tweede zou ik het ook weer graag willen weten, ik vind het heel makkelijk met het kopen van kleertjes en andere spulletjes. En daarnaast ben ik gewoon veel te nieuwsgierig aangelegd hihi!
Beide keren wilden wij het niet weten; mijn vriend niet en ik ook niet. Gewoon, omdat ik het totaal geen meerwaarde vond hebben om van tevoren te weten of we een jongen of meisje zouden krijgen. Ik brandde ook niet van nieuwsgierigheid of zo, vond het gewoon leuk om te wachten tot de geboorte.
Hier hebben we er een meningsverschilletje haha! Ik wil zooo graag wachten tot de bevalling maar mijn man wil het weten! Ik hoop dat hij er zich bij neer legt dat ik het dus echt niet wil weten! Als hij het alleen weet is ook niet leuk he
Altijd al geweten dat ik het geslacht wil weten. Mijn man gelukkig ook. Wij vinden het veel leuker om gericht spullen te kopen. Al die unisex vinden we niet leuk. En daarbij blijft het alsnog een hele grote verassing hoe het kindje er uit komt te zien. Ik ben nu pas 7 weken en 3 dagen maar kan niet wachten om het te weten... Ook vertellen we het dan aan iedereen hoor. Vind het ook zo gek om het dan voor je te houden...