Dankjewel nynke !! Ik heb respect voor ts haar gevoelens en val haar niet af allen zal ik het nooit begrijpen ... Vind het jammer dat ts met de gevoelens kampt , het is zo mooi
Nou ik ben het met de meerderheid eens hoor. Hoezo moet zoiets verwerkt worden? Ben blij dat je 2 keer snel en gezond zwanger bent geraakt. Is het weer een jongen ja nou dat zij zo. Je wilde ZWANGER raken en dat ben je. Jongen of meisje die band die jij met je moeder hebt,en je moeder met haar moeder. Die zal jij ook met je zoon krijgen. Dat ligt helemaal aan jezelf. Maar dan moet je niet teleurgesteld zijn omdat je kindjes een stukje extra vlees hebben. Het zijn jou kindjes jongen of meisje,wat maakt dat toch uit zeg. Als ze maar GEZOND zijn en voelen dat ze WELKOM zijn Jongejonge zeg.
Het enige wat TS vraagt hier is hoe zij moet dealen met het idee dat er nooit een dochter zal komen. Niet hoe zij moet dealen met het feit dat het een jongen is. Ze zegt ook nergens dat ze niet blij is met dit kindje wat een zoontje blijkt te zijn. En TS zegt ook zeker niet dat haar zoon niet welkom is want dat is hij zeker wel. En ze is ook blij als hij gezond en wel ter wereld komt. Alleen die droom die ze altijd gehad heeft moet ze afstand van doen en ik denk dat er vast wel meerdere zijn die dat ook zo voelen of meegemaakt hebben en zij vraagt alleen maar hoe zij dit kan doen.
Je hebt zoooo gelijk...en mensen hou toch is op over gezondheid dat Willen we toch allemaal...wat een gezeik
Ik snap je gevoel best hoor meis. Ik wilde mijn hele leven al een jongetje en voelde me al schuldig over de mogelijke teleurstelling die ik zou voelen als het een meisje zou blijken te zijn. Het werd een jongetje en ik moet bekennen dat ik gewoon echt zooooo blij was! Het is helemaal niet erg om een voorkeur te hebben en ik snap je teleurstelling echt wel. Maar ik denk, wat meer meiden hier schrijven, dat je van deze volgende knul ook heerlijk gaat genieten. En wie weet is er inderdaad een soort rouwproces waar je doorheen moet omdat het leven met een dochter dat je je zo voorstelde niet doorgaat (tenzij je voor een derde gaat en het dan een meisje wordt). Lijkt me ook normaal. Goed dat je het wil delen hier, want je bent vast niet de enige hoor!!
Ik ben nu ook weer zwanger van een zoon. Ik ben zoooooooooooo trots!! Altijd al van gedroomd dat ik 2 jonges zou krijgen. Misschien heb je (TS) er ook een iets te romantisch beeld van gemaakt om een dochter te krijgen. Jij en je moeder hebben een goede band, jouw moeder en die van haar ook. Maar wie zegt dat jij een goede band had gekregen met je dochter als je die had gekregen? Misschien zou jou dochter helemaal niet zo close met je willen zijn zoals jij het tot nu toe gewend bent. En meestal trekken jongens meer naar de moeder toe en de meiden juist nar hun vader. Tuurlijk is een zoon anders, maar zeker niet minder. Hopelijk kan je je over je gevoel heen zetten en van deze zwangerschap en dit kindje gaan genieten. Of het nu een jongen of een meisje is, het is van jou. (en man natuurlijk)....
Een zwangerschapsforum waar velen komen die hierdoor zeer diep gekwetst worden is niet de juiste plek om dit soort heftige gevoelens te bespreken. Vrijheid van meningsuiting wordt begrensd door de kwetsbaarheid van anderen. Ik had ook een droom, namelijk een groot gezin, helaas gaat dat er nooit komen, daar moet ik ook mee dealen! Tuurlijk is verdriet iets dat je in perspectief moet zien, maar dit verdriet doet mij verdraaid veel denken aan de maakbare maatschappij: als we niet krijgen wat wel willen, kunnen we er slecht mee dealen. Op dit forum zit niemand die TS hiermee kan helpen daarvoor heeft ze serieus professionele hulp nodig (en dat is niks om je voor te schamen), want teleurstelling (hoewel ik me dat helemaal niet kan voorstellen) is 1 ding, rouwproces de komende jaren is een tweede, en eerlijk gezegd, dat vind ik niet normaal. Tuurlijk is ze straks dol op haar zoontje, maar de gevoelens die ze nu heeft mogen niet aanwezig zijn als hij is geboren. Dat gaat tellen in het leven van haar zoon
Ik begrijp ook totaal niet waarom sommige dames hier zo over kunnen doorgaan dat ze maar blij moet zijn dat ze uberhaupt zwanger is en blah blah blah... Weet je waar ik soms de zeik van krijg hier op dit forum...dat wij vrouwen die wel zwanger kunnen raken (en hier ontzettend blij mee zijn en weten hoe bevoorreht we zijn!) altijd maar moeten oppassen wat we zeggen omdat er HELAAS een boel vrouwen zijn waarbij dat niet lukt...en die zich dan iedere keer weer aangevallen voelen! Ikvindt het heel erg dat er vrouwen zijn die een kindje verloren hebben of in de mmm zitten of misschien nooit zwanger kunnen worden maar zullen we aub ophouden met het verwijt tegen ts want nergens schrijft zij dat ze ondankbaar is ... alleen vindt zwe het heel erg jammer dat ze nu weet dat ze nooit meer een dochter zou kunnen krijgen.....wat is daar nu zo erg aan? Het is toch niet zo dat wij dit niet morgen uitspreken hier...kom op zeg!
waarom mag zij dit niet bespreken dan? Wij bespreken toch ook vaak het onderwerp mmm op dit forum? Snap jij dat het ook niet altijd leuk is voor moeders die wel zwanger raken om maar iedere keer te moten oppassen wat we zeggen? Ik vindt dat jullie het zwaar overdrijven zeg....ts heeft het gewoon even moeilijk en dan kunnen we meepraten met haar over haar gevoelens zoals wij dat met alle vrouwen hier op dit forum doen .. zou te gek worden als je dit soort dingen niet meer mag zeggen hier omdat we misschien iemand pijn doen.....sorry met echt waar alle respect .. maar laat ts dit gevoel hebben
Hmm ik herken het niet van uit mezelf (verwacht nu ook pa mn 1e kindje en ja k ben dolblij dat t een meisje is ) Maar vriendin van mij had precies hetzelfde.. Niet vanwege de band oid.. Maar ook zij had eerst een jochie.. En na twee jaar weer zwanger van een jochie.. Ook zij was zo teleurgesteld.. Maar echt, zij is er aan gewend en houdt van allebei de kindjes evenveel! Ik hoop echt van harte dat dit bij jou ook het geval gaat zijn!
En dat is precies wat ik bedoelde te zeggen. Het lijkt bijna op verwend gedrag. Als een klein kind gaan stampvoeten als je niet krijgt wat je wil. @Cindy: voor veel mensen is het gewoon niet mogelijk om zich in te leven in het leven van iemand die in de mmm zit. Probeer je eens voorstellen dat jij je twee meiden niet zou hebben. Dan voel je een heel klein beetje wat de mmmmeiden elke dag voelen. De pijn die de mmm met zich mee brengt is gewoon niet te voelen/begrijpen voor een niet mmmmeisje.
tuurlijk helemaal gelijk.....maar ook moeten de mmm meiden niet altijd alles op zich trekken snap je? Wij moeten dan iedere keer onze mond houden en wij mogen dingen niet voelen...is ook niet eerlijk toch?
Jullie respecteren nu ook totaal niet haar gevoel Nynke dat vindt ik dan vreemd als wij ons wel maar iedere keer in jullie moeten inleven?
ik was klaar, maar kom toch nog even terug: sofietje, wat ben jij een vreselijk kreng zeg zonder enig gevoel in je donder om zo tegen edith te praten. Wat zij zegt is gewoon de waarheid. Ik vind het al heel knap dat ze hier uberhaupt durft te melden. En dan zeggen dat ze daar haar zoontje voor gebruikt, ga jij ff een eind fietsen. cindy, om even antwoord op jouw vraag te geven: ik snap dat je het vervelend vind om op je woorden te letten, maar ik zal even proberen uit te leggen hoe ik denk dat het voelt. Ik heb ook niet in de mmm gezeten en weet niet hoe dat is. Ik denk alleen dat het voor hen vervelender is om zulke opmerkingen te moeten horen dan voor ons (mensen die niet in de mmm hebben gezeten) om ze in te slikken, snap je?? Tis voor ons een kleine moeite wat hen een hoop leed bespaard.
Ik respecteer haar gevoel wel, maar vind ook dat ze hiervoor hulp moet inroepen (en niet van een forum!) omdat dit echt een serieus probleem is. Ik verwacht overigens helemeel geen inlevingsvermogen, dat is namelijk totaal niet mogelijk. Daarnaast: Het verdriet van iemand die ongewenst kinderloos blijft is zo'n beetje het heftigste dat er is, onvergelijkbaar met wat dan ook.
Nee snap ik helemaal Tulip echt waar! Ik heb ook een hoop geleerd door veel op dit forum te zitten.....ik wil ook niet de dames aanvallen want het lijkt me echt waar vreselijk! Dat meen ik uit de grond van mijn hart dat ik het echt heel erg vindt.. Maar aan de andere kant vindt ik ook dat je ook moet kunnen begrijpen dat er ook vrouwen zijn die dit voelen...
@Cindy: ik probeer echt mijn best te doen haar gevoel te respecteren. Ik heb ook aangeven dat ik het echt rot voor haar vindt. Maar wat ik al eerder schreef, IK persoonlijk kan me haar gevoel gewoon niet voorstellen en dan is het moeilijk om je in te leven. Ik hoop des ondanks dat TS iets met de tips gaat doen en zich zelf snel beter in haar vel voelt zitten. En mmmmeiden, niet allemaal, kunnen soms overgevoelig reageren. ben ik met je eens. Maar vanuit hun achtergrond snap ik dat wel weer. Ene, ik ben geen mmmmeisje hoor. Gewoon drie keer als een breezersletje zwanger geworden.
ik weet ook wel dat je dat niet zegt om te kwetsen, ik denk dat het voor hen zo voelt, maar ik weet dat ook niet, heb niet in de mmm gezeten. Wel flink ons best moeten doen op onze oudste.
Zoals ik al zei...nee kan ik ook niet! Maar dan is het voor jullie denk ik ook niet te begrijpen wat zij voelt.... maar dat hoeft dan toch ook niet? Ik vindt dat zij nu hier wordt beoordeelt als een slecht mens een slechte moeder....alleen omdat zij dit gevoel heeft... Je moet het van 2 kanten zien....wij allemaal!