Dilemma, wie wil zijn mening geven voor eventueel een goede keuze?

Ten eerste gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Maar wat ontzettend triest dat ze jullie na zo'n strijd heeft moeten verlaten...

Wat betreft jullie dilemma. Wij hadden nog geen kamertje voor ons dochtertje gemaakt, maar had wel al spulletjes voor haar gekocht en gekregen. En we hebben het meeste wel gebruikt voor onze zoon. Een deel heb ik weggelegd in een speciaal doosje, omdat ik niet wilde dat het vaal zou worden of stuk zou gaan. En de rest hebben we dus gebruikt.

Maar ook in haar kamertje, die ook zijn kamertje werd, heeft hij nooit geslapen. Ik wist meteen toen mijn zoontje geboren werd, dat ik hem dichtbij mij wilde houden. Ik moest hem meteen kunnen zien en horen bij het wakker worden. Dat is wel een ouderschapsfilosofie (natuurlijk opvoeden/attachment parenting) waar wij achterstaan. Dus sliep hij eerst in een klein wiegje naast ons en later hebben we een co-sleeper aan het bed vastgemaakt. Ja, de wieg die voor haar bedoeld was en ook het ledikantje/co-sleeper was voor haar bedoeld. En ik vond het wel bijzonder dat hij daar nu in lag. Maar ik wilde niet speciaal iets van zijn zus opruimen, dat kon ik echt niet. Dus wij hebben de middenweg gezocht en gevonden door hem bij ons te laten slapen. En hem wel aan te kleden en te verschonen op de kamer die hij 'deelde' met zijn zus. Het was mooi zo voor ons. Ik hoop dat jullie ook een manier vinden om jullie kindjes bij elkaar te betrekken, zonder afstand te hoeven doen van het een of ander.

 

Nee, ik bedoelde dat onze zoon bij ons op de kamer sliep en nog steeds slaapt En dit kindje zal ook weer bij ons op de kamer komen. Niet omdat we een gesprek aan ruimte hebben of omdat dit niet praktisch is, maar omdat ik ze graag dichtbij me hou. Dus vandaar dat ik dat als optie opperde

 

Ah zo, ik snapte het al even niet meer. Ja, in dat geval zou ik het idd even de tijd geven. Het kan namelijk best zo zijn dat je gevoelens hieromtrent veranderen wanneer jullie weer een kindje mogen krijgen. Want wat zit je het meeste dwars? Dat je haar spulletjes weg moet doen? Wil je die liever niet gebruiken bij haar broertje of zusje?

 

Ik vind het zo moeilijk om advies te geven aan iemand die haar kindje al zo vroeg is verloren. Dit is het ergste wat je als moeder kan overkomen. Ik hoop dat jullie het een plekje hebben kunnen geven.

Misschien kunnen jullie de meubeltjes, in haar kamertje laten staan en gebruiken maar alle loszittende spulletjes (matrasje, aankleedkussen e.d) vernieuwen?

Ik denk dat het kamertje altijd een herinnering aan je dochtertje zal blijven of je er nou een studeerkamertje of een nieuw kinderkamertje van maakt.

Heel veel sterkte met julllie besluit.

 

Wat verschrikkelijk dat jullie je kindje hebben moeten laten gaan zeg!! Maar wel fijn dat ze bij jullie thuis geweest is, toch eventjes je kindje in haar eigen kamertje, alhoewel 't niet was zoals 't zou horen natuurlijk!

Het eerste wat ik zelf dacht ( Ik heb God zij dank mn dochter niet hoeven missen! ) was misschien zou het schelen om een ander matrasje en aankleding inderdaad te doen. De meubeltjes van je dochter wegdoen is heel pijnlijk denk ik, en zonde ook. Misschien is het nu juist heel mooi om er een -hopelijk- gezond en groeiend kindje in te laten slapen. Maar als het voor jou beter voelt om alles weg te doen en alles nieuw te kopen, moet je dat natuurlijk zeker doen!

Veel succes met de beslissing te nemen samen met je man, wat deze keuze ook mag zijn.

 

Hee meid, allereerst gefeliciteerd met de geboorte van je dochter en gecondoleerd met dit grote verlies.

We zitten in een andere situatie (mijn dochter is geboren met 31 weken en is overleden tijdens de bevalling) maar misschien delen we we bepaalde gevoelens. Ik zie het zo:

De spulletjes die je al hebt en het kamertje dat je mooi hebt gemaakt waren aanvankelijk bedoeld voor je dochter. Zij heeft er helaas maar kort van kunnen genieten. Misschien zijn er een paar spulletjes (bepaalde kleertje, knuffeltje, dekentje) die je echt bij haar vindt horen en die je apart wil houden (bijvoorbeeld bewaren in een aparte mooie opbergplek). Van de andere, grote spullen kan ik me voorstellen dat je denkt, dit krijgt ons tweede kindje van haar/zijn zusje.

Zo doen wij het. Mijn man heeft het kamertje helemaal afgemaakt toen Julia* al was geboren, we konden het niet half af laten, dat voelde verkeerd. Onze dochter is ook met ons mee naar huis gegeaan, maar ze lag bij ons op de slaapkamer. Nu gaat ons tweede kindje in dat kamertje slapen, het is een mooie lieve kinderkamer. Misschien is het anders hoor, omdat jullie dochter wel geleefd heeft, maar ik herken wel veel van wat je schrijft. Een paar dingen houd ik wel apart (mutsje dat zij heeft opgehad), maar andere kleertjes die ik al in huis had die ga ik nu ons tweede kindje wel aantrekken, ik vind het ook wel een mooi idee.

Het blijft denk ik heel moeilijk en confronterend, bij elke fase/handeling/aanschaf denk ik aan mijn dochter die dat nooit meer zal krijgen of meemaken. Misschien dat dat het moeilijk maakt om zo'n beslissing te maken.

Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal en ik wens je een hele mooie zwangerschap toe met uiteindelijk een gezond en op tijd geboren kindje in je armen!

 

Ons dochtertje is doodgeboren met 19+6 in 2010, wij hadden het kamertje wel besteld maar die konden we ook weer afbestellen. Geen van haar spullen zal ik ooit gebruiken voor ons tweede kindje. Dat voelt voor mij zou verkeerd aan. Het was voor haar en alleen voor haar. Dus de rompertjes speentjes etc. die we hadden gekocht heb ik in een hele mooie houten kist opgeborgen (die mijn vader als rouwverwerking voor haar heeft gemaakt) hier zitten ook alle echo's en dergelijke in, en van onze tweede miskraam zitten ook de testen en echo's erin.
Luister heel goed naar je gevoel! als jij je prettiger voelt bij alles nieuw praat dan opnieuw met je man, kan je ermee leven als dit kindje die spulletjes gebruikt ga daar voor. Maar luister wel naar je gevoelens, het is toch al zo verwarrend allemaal.

Veelsterkte

 

Hi,
wat een dubbel bericht. Wat vreselijk wat je hebt meegemaakt, en wat fijn dat er nu een nieuwe hummel op komst is. Ik snap jullie allebei wel. Maar ik kan me voorstellen dat het idd best mooi is als je tweede dochter in dezelfde kamer komt te liggen. Misschien kan je op het bedje of in een lakentje de namen van je beide dochters laten graveren of naaien. Het zijn twee zusjes, die beiden daar gelegen hebben straks. Misschien kan je het op die manier een plaats geven. Maar tegelijk snap ik wel dat het emotioneel is als opeens een andere dochter daar ligt. Je kunt ook een soort combinatie doen: wel het kamertje, maar alles helemaal nieuw maken.
Sterkte met de afweging in elk geval.

 

ik wilde onder geen voorwaarde dat juultje in het bedje van mees* zou komen te liggen want mees* heeft daarin opgebaard gelegen , dus wij hebben een nieuwe kamertje gekocht etc etc maar ja toe juul er eenmaal was en zij vreselijk aan het huilen ging in de ledikant hebben we toch mees* zijn wieg naar boven gehaald en ze sliep heerlijk en toen kwam bij het gevoel bij ons van de broer zus band .. misschien voelde ze het wel ik weet het niet .. maar toen pas heb ik kunnen laten gaan dat wat van mees* is is ook van juultje en andersom , als zij later een knuffel van haar bij mees* zijn plekje wil brengen lief toch ?. eigenijk zoals bij levende kindjes .....alles eerlijk delen en dat voelt voor mij erg goed maar ik begrijp je dilemma erg goed , mannen zijn pragmatiser op dat vlak maar volg je gevoel maar mijn ervaring is in ieder geval positief ieder kindje is een eigen individu ik heb nooit het gevoel gehad dat mees* daar lag terwijl ze echt eng sprekend op elkaar lijken lijkt wel een tweeling

liefs edith
mama van mees*&juultje

 

Afschuwelijk wat jullie hebben meegemaakt.. En eigenlijk nu nog meemaken.
Ik kan me jullie beide gevoel goed indenken. Ik hoop dat je tot een goede keuze kunt komen. Moet je de keuze ook alweer maken? Ik bedoel: ben je zwanger? Anders zou ik de keuze nog even laten voor wat ie is. Als je de keuze wel moet maken: misschien kun je iets van je eerste kindje verwerken in de kamer om het zo een plekje te geven?
En het is natuurlijk helemaal geen vergelijking: maar zou je de kamer als je kindje oud genoeg was ook gewoon doorgeven?
Misschien is het ook wel een mooi idee dat je kindjes allemaal in hetzelfde bedje hebben gelegen..?

En misschien denk ik wel raar en kan ik helemaal niet écht begrijpen wat dit met jullie doet. Maar ik hoop dat er mensen en reacties en opmerkingen zijn die jullie kunnen helpen.
Sterkte!

 

Misschien kan je een van de andere kamertjes als nieuwe babykamer inrichten en de spulltjes meenemen naar die kamer waar je je goed bij voelt. Misschien is hetzelfde kamertje nog wel te koop en kan je daar een tweede bedje van bestellen? Dan kan je het kamertje van je dochter iig even als herinnering houden.
Wat ik ook wel eens heb gezien is dat het kamertje wel aangepast werd naar een volgend kindje, maar dat er voor die tijd eerst een lijstje aan de muur werd gehangen met lege achterkant// (als je snapt wat ik bedoel) Hierdoor is dus de oude kamer te zien. Ja kan hier een briefje in liggen met een boodschap aan je dochtertje.. met daarin verwoord dat je haar nooit zal vergeten en je hoopt dat ze over haar broertje/zusje zal waken. Je kan dan alijd even je hand op t lijstje houden om bij haar te zijn. Denk zelf dat ik ook niet alles zou gebruiken als me zoiets overkomt. Misschien zou ik speciale kleertjes/knuffeltjes hebben waar ik waarde aan zou hechten en die in een memorybox doen. Maar ja ik heb de ervaring niet, dus weet ook niet of ik je hiermee wel help..

Liefs

 

Als je het moeilijk vindt om de spulletjes van je dochtertje op te ruimen. Kun je misschien een plankje of plekje maken waar je spulletjes van haar opzet die je graag wilt blijven zien of graag voor haar alleen wilt houden. Zodat ook zij nog haar plekje heeft op de babykamer.
Dat zou je ook kunnen doen met een haar eerste kleertjes. Die je in de kast of commode laat liggen of in een mooie doos die je kan zien staan. Dan is er naast haar plaats voor haar broertje of zusje ipv in haar plaats.