Advies nodig

Jeetje, wat lastig...

Zelf hebben mijn vriend en ik net besloten uit elkaar te gaan. Hij heeft dat eigenlijk besloten maar goed...Gelukkig kunnen we het nog goed vinden en wonen we ook nog gewoon samen. Hij zegt me te willen helpen met alles en ik wil hem ook graag bij de bevalling hebben. Ook blijft hij bij me tijdens de eerste weken en zegt hij een week vrij te nemen om alles te kunnen regelen. Maar ja, dat moet je allemaal maar afwachten denk ik..

In jou geval zou ik al blij zijn met alle hulp die hij je wilt geven, want het zal behoorlijk zwaar zijn in je uppie (wij hebben al een zoontje en weet uit ervaring hoe zwaar de nachten zijn etc. Maar jij ook zie ik.) Wees dus blij met alle hulp, maar ik snap dat het vervelend is dat hij je verder in de steek laat en wel aanspraak wil maken met bepalen van geboortekaartje etc. Betaald hij hier wel aan mee bijv?? Verwacht gewoon niet te veel van hem, maar wees blij met alle hulp die je krijgt! Misschien als de baby eenmaal geboren is hij meer betrokken wil zijn dan hij eerst gedacht had. Ook omdat hij nu al meer interresse getoond heeft...

 

Jeetje meid,is niet niks wat je nu doormaakt.

Allereerst,je bent nergens toe verplicht.
Als jij je niet fijn voelt bij de dingen die hij wil,dan moet je dat niet doen.
Erkennen kan altijd nog,als hij zich bewezen heeft een echte vader te willen zijn,kun je hem alsnog laten erkennen.
Wbt geboortekaartje,ik zou het niet doen. Hij toont nu al weinig interesse,en denkt alleen maar aan zichzelf.
Jij draait uiteindelijk zelf op voor je kindje,en hij moet zich eerst maar een bewijzen,de dingen die hij zegt te gaan doen eerst waarmaken,maar ik heb er een hard hoofd in eerlijk gezegd.

Alleenstaande moeder zijn is zwaar,maar dat lukt je echt wel,desnoods vraag je familie of vrienden die de eerste week komen logeren.Ik zou in jou situatie niet te hard op hem blijven hopen.Hij zegt van wel,maar doet iets anders,dus daar kun je niet van op aan.

Zorg voor jezelf dat je alles op orde krijgt,op de manier zoals jij het wil.Als de kleine er is is er tijd genoeg voor hem om plaats te nemen,maar dan op jou manier!

Sterkte en succes!

 

Het is heel erg dat het allemaal zo moet, maar ik denk als mij dit zou overkomen ik hem ook niet mee zou laten beslissen over de naam en kaartje bijv. Dan zou hij zich eerst anders moeten opstellen tegenover de situatie nu. En alleen in het weekend af en toe helpen is niet helemaal eerlijk.Maar het is natuurlijk jouw keuze. Als jij je er niet goed bij voelt moet je je eigen keuzes nemen.

 

Voor vlindertje,
Ik zit in een soortgelijke situatie, het is net alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ook de vader van mijn ongeboren kindje is er niet meer, maar wil/kan niet meebetalen aan de babyuitzet. Het is net of ze denken dat je met 100 euro klaar bent ofzo. Nou ik heb net de babykamer af en heb veel 2de hands, maar het heeft wel degelijk meer gekost. En daarnaast een kinderwagen,maxicosi, noem maar op. En dan hebben we het nog niet over de voeding en pampers gehad. Mijn kindje zal straks 4 dagen naar de opvang moeten... ook ik zal hiervoor op moeten draaien. Hij heeft het kindje wel erkend, maar goed... dat vind ik op zich ook wel goed, maar de voogdij ga ik niet regelen. Eerst maar eens afwachten wat voor gedrag hij gaat vertonen. Echt een papa is het niet geweest. Ik heb besloten hem niet bij de bevalling te willen. Puur omdat dit toch voor mij teveel stress zal opleveren, en de bevalling daardoor nog langer kan gaan duren. Aan de ene kant wil ik het hem niet ontnemen, maar ik kies nu voor mezelf. Bevallen is weet ik geen pretje, laat staan als er ook nog eens spanningen bij zijn. Het geboortekaartje hadden wij al klaar, maar ik heb besloten om voor een geheel nieuw geboortekaartje te gaan. Heb hierop ook alleen mijn naam. Ik ga zijn familie en vrienden geen kaartjes sturen aangezien er financieel niks van zijn kant binnenkomt. En pasgeboren baby laat ik niet naar hem gaan... hij heeft er 1- geen voorzieningen voor, 2- hij heeft nog nooit een baby vastgehad en weet totaal niet wat hij ermee moet. 3- hij gebruikt alcohol en 4- mijn vertrouwen in hem is door alles wat gebeurt is helemaal weg. Hoe het in de toekomst moet allemaal weet ik ook niet. Zit net zoals jou met veel vragen in mijn hoofd en onzekerheden. Ik zou als ik jou was hem er niet bij betrekken, want ik heb als ik jou verhaal lees er ook een hard hoofd in dat hij bijtrekt. Afstand nemen voor nu en proberen je te richten op je zwangerschap. Ik ben 28 weken zwanger, we gaan dus een beetje gelijk op. Ik vind het ook moeilijk om nog te genieten van deze kleine in mijn buik, maar ik probeer het wel, want deze zwangerschap kun je nooit weer overdoen. Daarnaast heb ik nog 2 kindjes die mijn aandacht nodig hebben en eigenlijk houden die mij op de been. Ik weet dat ik het kan en ik weet dat jij het ook kan. Vrouwen zijn sterke personen/wezens, haha wat klinkt dat stom, maar kon even geen beter woord vinden zo snel Kop op meid!!! Ik ga ervoor, jij gaat ervoor en alle andere mama's die er alleen voor staan ook! We zullen eens laten zien dat wij het allemaal wel voor elkaar krijgen. Dat zal met ups en downs gaan, maar lukken gaat het zeker !

 

O'ja, nog een dingetje. Ik heb bij de papa aangegeven dat ik niet wil dat hij in mijn huis elke keer zijn kindje komt opzoeken. Wil dat niet voor mijn andere kinderen, is veel te verwarrend. En hij heeft zelf geen auto, woont niet om de hoek. Heb geen zin hem elke keer op te vangen. Het is mijn huis en wil me daar prettig in voelen! Ik weet ook niet hoe het dan moet,... maar tja hij roept nu alleen maar dat hij zijn rekeningen niet kan betalen met een ww uitkering. Dat geloof ik best, maar ik doe nu niets anders dan alles betalen voor dit kindje... en om hem dan ook nog eens mijn huis binnen te laten te pas en te onpas wanneer het hem uitkomt? Nou nee... ben geen hotel. Het voelt nu echt als wel de lusten... aub geen lasten! Nou prima toch? Dan moet hij ook stoppen met zeuren over wat hij wel/niet wil.

 

nou meid wees niet bang hoor ik heb het ook alleen gedaan.....eerste week beetje zwaar maar daarna krijg je er ritme in..........jou vriend zeg bevalling wil hij niet bij zijn en in de weekend kan hij komen, dat klinkt als een man die nog een vrouw heeft sorry dat ik dit zeg kan er naast zitten maar mijn ex was dus wel zo en ben dus daarom niet met hem verder gegaan en heb het alleen gedaan.......maar mijn moeder was de eerste paar dagen ook bij mij blijven slapen en deed voor mij de nachtvoeding......mischien is dat ook een idee voor jou. denk maar goed na wat goed is voor jou en je kindje.