Ja dat is ook zo hoor, als het echt mis is weet je het gewoon. Bij mijn miskraam(toen ik wist dat ik zwanger was, eentje wist ik het pas toen ik een mk had..) had ik ook al een heel sterk voorgevoel. Op de een of andere manier kon ik niet geloven dat ik zwanger was. Dat heb ik nu helemaal niet. Maargoed, ik heb dan toch in mijn hoofd van wat nou als het een voorbode is? Of als het een beperkt kindje word door al die krampen? Etc.etc. Lekker doemdenken dus.. Zullen vast ook wel een beetje hormonen zijn.
Nou, als het echt mis is weet je het lang niet altijd. Ik wist het ook niet beide keren en weet van veel andere dames dat ze het ook niet wisten. En een kindje met beperkingen hoef je ook niet te krijgen als je krampen hebt. Ik had geen krampen en kreeg toch een kind met een aangeboren afwijking. Dat moest ik toch even kwijt ondanks dat het je vast niet geruststelt, misschien heb ik nog wel last van slaapgebrek of ontzwangeren, maar ik trek me zulke opmerkingen persoonlijk aan. Je hebt al twee kindjes gekregen en weet dus hoe lang een zwangerschap duurt. Je bent nu iets meer dan 6 weken. Je moet er nog 34. Ik denk dat je serieus werk moet gaan maken van een beetje ontspannen of in ieder geval loslaten, anders word je gek. En anders je man wel. Hoe moeilijk ook, ik weet het na 2 miskramen zelf ook, maar jij weet ook dat je helemaal zorgen maken en doemdenken toch geen enkele invloed heeft op de uitkomst van het proces. Met piekeren of doemdenken heeft niemand ooit een miskraam voorkomen of juist opgewekt.
Jeee ik bedoelde dat echt niet als een aanval hoor, meer dat die krampen dan waarschijnlijk anders zijn dan ik ze nu had. En dat aanvoelen zal niet altijd, maar ik had dat dus wel zo. Jij hoeft mij daar niet op aan te vallen want ik kan er toch niks aan doen dat ik daar een voorgevoel bij had?! En ik bedoel ook zeker niet(sorry als het er ongelukkig stond) dat er een verband is tussen krampen en een kindje met een beperking! Maar ik ben daar zoiezo heel erg bang voor omdat mijn oudste ook een behoorlijke beperking heeft(EN NEE TOEN HAD IK GEEN KRAMPEN!) en nog een beperkt kindje heel moeilijk zou worden. Met die krampen word ik er alleen maar banger voor. Dus ik weet hoe het is én ik weet ook dat het niet samenhangt. Is gewoon angst. Mijn zwangerschappen duren trouwens een weekje langer geloof ik zo, bij beide week te laat bevallen. En tot de eerste echo maak ik me toch wel zorgen, die krampen zijn gewoon eng. Als ik het hartje heb zien kloppen valt er al een grote last van mijn schouders en als ik dan de 12 weken echo haal heb ik rust.
Wat vervelend dat je zoveel krampen hebt, en ik denk dat je het wat ongelukkig hebt neergezet want verder kan ik me wel vinden in het feit dat je soms gewoon iets voelt. Ik heb al 4a5 keer een bloeding gehad en elke keer werd ik wel onzeker, maar heb nooit het gevoel gehad dat het over zou zijn met de baby. Dus ja ik denk dat je wel degelijk een bepaald gevoel kunt hebben. Maar als je echt heel onzeker bent waarom bel je de vk niet even? misshien kunnen ze even voor je kijken? Groetjes
Ik heb even gebeld en ze maakte zich nog geen zorgen. Ze zei dat ik als het weer terugkwam of bloed verlies weer mag bellen dan gaan ze eerder kijken. Maar ze weet het aan de snellere groei van de baarmoeder wat bij een derde kindje vaak zo is. Dan heb je dus ook heftigere krampen en bandenpijn!