Helaas hebben we gisteren een echo gehad en het vruchtje is bij 6+1 weken gestopt met groeien. Dat was een enorme schok, omdat ik deze echo juist gevraagd had om me gerust te stellen. Verder wees er niets op. Geen bloedverlies of afnemende symptomen. Ik ben nu 7+4 dagen zwanger, dus dat betekent dat het vruchtje nu 1,5 week niet meer leeft. Nog steeds geen krampen of bloed. De verloskundige geeft aan dat ik moet afwachten totdat ik ga bloeden. Maar hoe lang kun je wel niet met een dood vruchtje rond blijven lopen? Ik moet er niet aan denken dat ik over twee weken nog steeds zwanger zou zijn. Nu ik begin te beseffen dat het 'voorbij' is wil ik ook dat het eruit gaat en we schoon zijn. Tot die tijd vind ik het moeilijk. Het liefste wil ik geen curettage, een medische ingreep is voor alleen van toepassing wanneer het bloed maar niet komt en ik maar zwanger blijf. Hebben meer dames lang moeten wachten na het sterven van het vruchtje? Hoe lang was dat?
bij mijn eerste miskraam was het vruchtje gestopt met groeien op 6w2d en bij de echo bij 7w2d kwamen wij er achter dat er wel een hartje was maar 2 dagen later verloor ik het . hoelang het duurt kan zo verschillen meid , heb je voor jezelf het kindje / vruchtje al los gelaten ... soms is dit het geval en gat het daarna redelijk snel . anders kan je nog vragen om eht met medicijnen op te wekken ..... heel veel sterkte
ik had met 12 weken een echo en met 11,5 week was het hartje gestopt. de verloskundige vertelde mij dat ik 2 weken moest wachten, maar na 10 dagen was ik het zat, net als wat jij beschrijft dat je het eruit wil hebben. dat gevoel had ik ook. ik ben toen naar de huisarts geweest en de dag erna kon ik in het ziekenhuis terecht, drie dagen daarna ben ik gecuretteerd. als je klaar bent met het wachten kun je dit misschien aangeven en word je geholpen.... en verder veel sterkte!
Mijn eerste zwangerschap is met 5 weken al misgegaan, en ik was ruim 9 weken toen ik gecurreteerd werd.. Dus het kan best lang duren, dat vertelde ook mijn gyn.
De eerste keer was een leeg vruchtzakje bij ons, die met een week of 8-9 gestopt was met groeien. Dat zagen we op de eerste echo bij 12 weken en vervolgens is de miskraam net voordat we in wilden gaan grijpen met medicatie (cytotec) nog spontaan op gang gekomen bij 14,5 week. Zat dus zo'n 6 weken tussen. De tweede keer zagen we op een echo bij 10,5 week dat het mis was, en dat was toen al 3 weken zo. We zijn toen bij 11 weken in gaan grijpen met medicatie, zagen het niet zitten om weer zo lang te wachten. De derde keer, vorige maand, kwam heel vroeg spontaan al op gang. Het kan dus nogal wisselen en je HOEFT niet af te wachten. Het is wel het beleid dat je VK of huisarts je dat adviseert, (in veel gevallen komt een miskraam toch nog redelijk snel op gang zodra je weet dat het mis is). Maar als jij in wilt grijpen, is dat volledig jouw keuze. Dat kan dus door middel van een curettage, maar kan ook met cytotec: een middel dat de baarmoeder aanzet tot afstoten van het vruchtje. Sterkte met alles!
Bij mij is het allemaal via de natuurlijke weg gegaan, nog vóór de eerste echo, dus ik kan je niets uit eigen ervaring vertellen. Ik wil je wel even sterkte wensen!!!!
Bedankt allen. Sinds vanmiddag voel ik wel wat lichte pijn, maar alleen nog zeurderig, maar hoop dat het het begin is! Maar dat kunnen ook darmklachten zijn door de stress We zien het wel, het begint al wat te dagen en dat is al beter.
Als eerst, veel sterkte! Bij mijn eerste miskraam, was ik iets meer dan 10 weken bij de eerste echo. Het vruchtje was gestopt met 8 weken. Vermoedelijk tussen de 8 en 8+3. Omdat ik al vanaf dag één het gevoel had, dat er iets niet goed zat (niet lichamelijk maar gewoon gevoelsmatig), heb ik mijn vk verteld dat ik er zo snel mogelijk 'vanaf' wou. Ik kon niet nog langer met een dood kindje in mijn buik rond lopen.. De volgende dag kon ik terecht bij de gyn. Ik wist al dat ik geen curretage wou en dat er ook cytotec bestond. Dus dat heeft ze me voor geschreven. Ik moest eerst een tablet oraal innemen, migefyne (ofzoiets) en 2 dagen daarna moest ik 4 cytotec tabletten inbrengen. Dit had niet genoeg effect en de volgende dag heb ik er weer 4 ingebracht. Net voordat ik die dag erna, weer 4 zou gaan inbrengen, verloor ik het kindje.. Was toen iets van 11+2 geloof ik. Volgens mijn vk kan het heel snel gaan, maar ook een poos duren voor het loskomt. Omdat ik niet wou/kon afwachten heb ik voor medicatie gekozen. Misschien is dat ook iets voor jou? Kun je altijd even overleggen met je vk/gyn. Mijn 2e miskraam is spontaan opgang gekomen, zonder voortekens. Ik verloor opeens bloed bij 6 weken en met 6+2 ben ik weer het kindje verloren, nauwelijks bloed of pijn gehad. Ik had trouwens ook meteen buikpijn na de eerste echo. Wellicht kwam dit gewoon van de spanningen en niet omdat de miskraam op gang zou komen. Nogmaals sterkte!
ey Boomie wij schreven samen bij de september mama's ik had vorige week woensdag leeg vruchtzakje en dinsdag ben ik geholpen al.
Hey ja, hoe gaat het met je? Kl*te is het he... Heb je nog last ervan of was het daarna meteen klaar? Ik heb besloten dat ik tot maandag wacht en dan de verloskundige vraag welke andere opties er zijn. Misschien dan toch maar een curetage als ik er dan meteen van af ben. Want als ik volgende week pas ga bloeden, kan het weer een week duren voordat het vruchtje wordt uitgedreven en dan zin we weer anderhalve week verder pffff... Dan ben ik 9,5 week zwanger ofzo.
Ik heb afg. donderdag de 1e termijn echo gehad en toen zagen we een vruchtzakje van 9,5 week maar geen vruchtje. Ik mocht kiezen wat ik wilde; 2 weken afwachten of de miskraam vanzelf zou komen of ingrijpen. Ik heb ervoor gekozen 2 weken af te wachten maar hoop dat het snel achter de rug is. Misschien kun je de vk bellen dat je niet meer wilt wachten? Volgens mij sturen ze je dan zo door naar het zkh. Succes en sterkte iig!
Houdt er rekening mee dat ook een curettage ingepland moet worden in je ziekenhuis en dat je ook hierop eventueel een tijdje moet wachten. Verder bepaal jij wat er gebeurt, (binnen het medisch haalbare uiteraard). Dus als jij curettage wilt, wordt dat het. En als jij in wilt grijpen met cytotec, dan moeten ze je dat gewoon voorschrijven. Zou fijn zijn als het toch spontaan gaat komen nog, maar anders sterkte maandag!
@Delilah; bah ook al zo'n rotnieuws... Op zich het wachten is ook best goed, ik lees dat je het dan beter kunt afsluiten eerst. Ik vind alleen een week wachten al best lang. Merk dat ik het nu al een beetje zat begin te worden. Telkens bij ieder buikkrampje denk ik dat ik ga bloeden en ga ik weer naar de wc, maar er komt niets. Ik ga inderdaad maandag de verloskundige in de ochtend bellen dat ik een curretage wil. Hopelijk kunnen ze deze dan ook nog volgende week inplannen. Medicijnen kan ook, maar weet je nog niet of alles ' schoon' s heb ik begrepen en moet je misschien alsnog curetage. En eerlijk gezegd wil ik ook weer snel een normale cyclus. De beste remedie tegen dit rotnieuws is gewoon voor mij om opnieuw zwanger te kunnen worden....
groot gelijk hoor Boomie. Bij mij is het dinsdag gebeurt en ik sta te popelen om verder te gaan alleen denk ik niet dat het al mag ivm met evt wondje in de baarmoeder. Vloeien doe ik al niet meer.
Zou ik dan wel even navragen, want zoals ik juist gehoord kunnen de meesten het gewoon meteen weer proberen. Hoe voel je je er verder onder?
opzich wel goed wel wat emodagen gehad maar de handeling is me 1000% meegevallen geen napijn en amper gevloeit.
heb meegelezen en was zelf na 1,5 week wachten opgelucht dat de afspraak voor curretage inmiddels gemaakt was ook al twijfelde ik de 2 dagen ervoor of ik er goed aan deed. Maar toen het eenmaal zover was was ik opgelucht dat ik het lichamelijk kon afsluiten. De wachtperiode gebruikt om samen afscheid van het vruchtje te nemen. Senna zodra je niet meer vloeit (dus ook geen spotting) mag je er weer voor gaan.
toevallig hadden wij ook al dezelfde week gemeenschap gehad maar na een telefoontje bleek dat ik ook bij spotting moest wachten. Had er overigens geen last van gehad maar voor de zekerheid daarna toch maar gewacht totdat er echt geen bloed meer wad. Doe vooral waar jij je fijn bij voelt.
De eerste keer dat het mij overkwam heb ik bijna 3 weken afgewacht. Een slopende tijd en ik zou dat ook noooooiiiit meer doen! Alle andere keren heb ik gezegd dat ik binnen 1 week geholpen wilde worden. Waren de artsen het niet altijd mee eens, maar ik wilde het per se. Het is tenslotte mijn lijf en ik kon pas verder als het uit mijn lijf was. Zolang het kindje blijft zitten (en dat schijnt tot 16 weken te kunnen duren) blijf je je zwanger voelen (met bijbehorende moeheid en misselijkheid) en heb je bovendien de onzekerheid dat de miskraam elk moment kan starten. Ik vond het niks. Persoonlijk heb ik de beste ervaring met de curettages die ik had (4 stuks). De spontane miskraam deed heel veel zeer (enorme menstruatiekrampen) en ik heb lang gebloed. De curettages gingen bij mij allemaal veel voorspoediger en ik knapte sneller op. Sterkte!