Hoe verder na overleden kindje (met 23 weken geboren)

@ Peet; nogmaals gefeliciteerd met jullie zoontje, wat een prachtige naam (namen!!!!). Tis echt super mooi dat jullie hem vernoemd hebben naar zijn broertje, ben erg benieuwd hoe het met gaat en met de kleine natuurlijk?!

@ Lyn; thx meid! Snap dat het allemaal nog met ups en downs gaat, is ook nog zo vers... En hoop dat je onderzoeken opschieten, want een nieuwe zwangerschap brengt veel energie en kracht....

@ Vlinderevelien; wat fijn dat de echo goed was, nu genieten! En wat leuk dat het geslacht nog het zelfde was.... Zou wat zijn als het opeens anders was... Hihi... en ik neig ook een beetje naar een meisje hoor....

Hier was de 20 wk echo echt ook spannend, pfff ben met tranen het ziekenhuis ingegaan (van stress), heb tijdens de 20 wk echo gehuild (spanning en zo bang dat er iets gevonden werd...) en ben met tranen het ziekenhuis uitgegaan (zo blij dat dit kindje gezond is....)

En dan is het een dankbaar kado! Maar geniet ervan meid, want je verdiend het!!!

@ Lara; hoe gaat met jou nu? Goed dat je je grezen aan geeft op je werk, met kleine stapjes vooruit..,. Dan merk je zelf wel wat je wel en niet aan kunt!

@ Mixbeeb; ik herken je schuldgevoel wel naar jullie zoon... Heb dat gevoel ook gehad... Mijn drang om opnieuw zwanger te worden was heel groot... Maar toen ik het eenmaal was voelde ik me af en toe wel schuldig naar Loek (nu nog...) maar meer dat ik het hem ook zo gegund had, ik had zo graag gewild dat Loek gezond was geweest... Een nieuwe zwangerschap vervangt je verloren kindje ook niet (gelukkig!)

@ Eef; bij jou tikt het ook al aardig door! Fijn hoor, voel je je goed?

@ Ego; tja... idd... Nu ben ik bijna aan de beurt... Het benauwd me opeens, krijg wat last van angsten (alles wat er als nog fout kan gaan...) Ook merk ik dat ik weer regelmatig aan Loek denk en dingen weer herbeleef... Wrl komt dit een beetje door het termijn. Kleine floepert maakt het goed, wurmt er iedere dag flink op los in mn buik. En ik geniet van iedere stomp en draai van hem, het liefste zou ik nu op een knopje 'pauze' willen drukken en blijven hangen in dit moment.

 

@Frenzy, ik herken je gevoel echt heel erg. Voel me eigenlijk prima. Maar merk gewoon dat ik de laatste tijd er emotioneel een beetje "doorheen" zit ofzo. Met momenten ben ik zo verdrietig omdat ik elke keer besef wat ik bij James niet mee heb kunnen maken, en ik eigenlijk ook hem heel graag had gehad. En ook alle spanningen van deze zwangerschap. Wil alles af hebben thuis. Krijg er een beetje de kriebels van. Lijkt wel of alle spanning en emotie er een beetje uit komt, en ook inderdaad nog steeds de angst van als alles maar goed gaat. Word gewoon een beetje moe van mezelf .
Maar verder gaat het eigenlijk allemaal hartstikke lekker, ook lichamelijk. En ik geniet ook ontzettend van die disco in mijn buik. Maar voornamelijk 's avonds gaan mijn emoties alle kanten op . Maar ja komt goed.

Liefs x

 

Hey meiden,

Daar ben ik weer! Erg druk bezig geweest met klussen de afgelopen weken. Het wordt erg mooi! Morgen mijn laatste werkdag en 10 februari gaan we verhuizen. Nieuw huis, nieuwe stad, nieuwe start! Ik heb er zin in! Vanmorgen heb ik bloed laten prikken. Ze gaan de stollingswaarde onderzoeken. Over 2 maanden krijgen we pas de uitslag. Gelukkig hebben we wel groen licht gekregen! Vandaag direct begonnen met foliumzuur en hopelijk mag er snel opnieuw een wondertje in mijn buik groeien. Lees dat hier van alles is gebeurd! Lukt me niet overal op te reageren, maar zal een poging wagen:

@ Peet: Van harte gefeliciteerd met jullie zoon David! Wat een mooie naam! Jullie hebben zo te lezen best spannende momenten meegemaakt in het ziekenhuis, wat betreft David’s hartje, maar ben blij dat jullie een gezonde zoon op de wereld hebben gezet! Zijn jullie inmiddels weer thuis? Hoe voel je je?

@ Frenzy: De schrik zat er bij jullie thuis flink in! Voorzichtig he, niet meer vallen Ben je inmiddels klaar met klussen? Ben je al bijna klaar voor de bevalling? Tas al ingepakt?

@ Mixedbeeb: Een grote opluchting dat er gelukkig niks aan de hand is met jullie oudste zoon. Kan me voorstellen dat jullie je hier zorgen over maakten. Knap dat je koffie hebt gedronken op het werk. Ga je binnenkort weer rustig aan beginnen met werken? Of liever nog niet? Wat betreft het nadenken over jullie kindje en een nieuwe zwangerschap; heel herkenbaar. Het is inderdaad alsof dat nu het enige is wat belangrijk is.

@ Vlinderevelien: Nog gefeliciteerd met jullie zoontje! Leuk dat hij het naar zijn zin heeft op school. Wel even wennen voor jou denk ik, maar toch prettig dat je nu meer je rust kunt pakken. Hopelijk helpen die steunzolen etc tegen de pijn. O wat geweldig! Een goede echo! Geniet van dit goede nieuws!

@ Lara: Toch fijn he, om weer met de artsen te hebben gesproken. Ondanks dat jullie niet veel nieuwe informatie hebben gekregen is het toch prettig over jullie zoontje te praten. Jullie hart zit er nog zo vol van! Mooi bedankje hebben jullie aan de artsen gegeven, heel mooi! Moeilijk voor jou dat je zus over 6 weken gaat bevallen. Enige wat je kunt doen is het op je af te laten komen. Heel lastig, maar wat je zelf ook zegt: de tijd zal het leren. Knap dat je weer aan het werk gaat!

@ Lynn: Welkom hier en praat gerust met ons mee. Ook ik ben nog niet zolang geleden bevallen. Heel herkenbaar dat je emoties met ups en downs gaan. Hoop dat er snel wat uit de onderzoeken komt!

@ Eef: Bij jou schiet het ook behoorlijk op! Voel je je nog steeds goed?

@ alle anderen: Hoe gaat het met jullie?

 

Lieve meiden, daar ben ik weer. Ik probeer even op verschillende dingen te reageren. Heb het erg druk gehad en heftig rondom het overlijden van mijn oma. Daarom een paar weken niks gelezen hier. Kwam er ook niet aan toe.

De crematie was erg mooi. Mijn meisje werd tijdens de dienst nog genoemd. Dat was wel schrikken maar ook wel heel fijn. Ze mag er echt bij zijn. Ook kreeg ik een bloemstuk mee wat op de kist lag. Een ster met een bloemstukje er op. Zo lief dat mijn tante dat aan mij gaf!

Verder gaat het hier eigenlijk best wel goed. Ik voel een stuk rust. Sinds de jaarwisseling heb ik eigenlijk niet meer afgeteld naar de UD, welke over 1,5 week is. Soms denk ik wel: nog ... weken, maar niet meer iedere dag en niet zo heftig als toen. Het voelt vreemd om dat niet zo te ervaren. Ik had dat wel verwacht en ineens was dat er niet meer. Zo gek dat gevoelens zo snel om kunnen slaan, van afgevlakte gevoelens in een keer naar rust. Kan dat? Schijnbaar wel!

Even een korte reactie op enkele oudere berichten die ik gelezen heb:

@ Roompje: Ik snap je wel hoor. Dat je het soms niet aan kan op deze pagina te zitten. Dat is ook wel een reden dat ik er nu minder ben geweest. Geeft helemaal niks. Je moet het ook alleen opzoeken als het goed met je gaat.

@ Mixedbeeb: las dat je op het werk geweest bent. Goed hoor! Fijn dat je ook steun ervaarde. Ben je nu ook weer een beetje aan het werk of niet? (Misschien lees ik het nog ergens)

@Frenzy: Hoe krijg je het voor elkaar om nog zo actief bezig te zijn in huis met texen enzo. Knap hoor!

@Vlinder: Klus ze! Wordt het al mooi daar? Vast wel!

 

Mixedbeeb: wat fijn om te horen dat je kindje niet ziek is! Dat moet een hele geruststelling zijn.

Lara: hoe is het nu met je zus? Moeilijk om te horen dat zij waarschijnlijk ook een jongetje krijgt. Je moet daarin gewoon je eigen tempo aangeven meid, wat jij kan, wanneer jij wil kijken als het zo ver is en wanneer je hem wel of niet vast wilt houden. Ik heb de tweeling ook nog steeds niet vast gehouden. Ik kan het gewoon niet. Bang ook weer dat mijn gevoel op slot schiet. Heb ze ook alweer 1,5 week niet gezien. Komende week denk ik maar weer een keer langs gaan. Wel moeilijk vind ik, zou er zo graag heen willen gaan maar lukt gewoon niet altijd.

Peet: ik lees het misschien dadelijk nog wel, maar: al bevallen? Schriken zeg dat je in het ziekenhuis moest blijven!

Frenzy: wat kan jij je man laten schrikken met dat bloed in de badkamer en dan daarna nog vallen! Gelukkig niks aan over gehouden!

Ik ga weer effe verder lezen. Kan niks opschrijven nu dus daarom reageer ik effe per pagina Mijn geheugen laat nog ten wensen over. haha!

 

GEFELICITEERD PEET met jullie zoon!!! Klinkt als een heel mooi mannetje. Christian zal heel trots zijn dat hij nu grote broer is geworden!

Evelien, wat fijn dat de echo er goed uit zag! Voorgevoel is meestal wel goed he! En ik las ergens dat iemand dacht dat het een meisje zou zijn. Nou, dat voorgevoel heb ik ook. Geen idee hoe ik er bij kom maar toch.... Moet er wel bij zeggen dat ik het meestal fout heb hoor, hihi!

Lynn, welkom hier. Klets gewoon lekker mee. In het begin weerhield het mij ook hier mee te kletsen omdat de meeste verder zijn. Maar er komen ook allemaal nieuwe meiden bij. En ervaringen zijn natuurlijk hetzelfde.

Mixedbeeb/Lara: ik herken het ook hoor. Concentratieproblemen zijn hier ook aanwezig. Ik werk in de psychiatrie en moet dan dus ook mijn hoofd bij mijn werk houden. Ik ben begonnen met 1,5 uur per dag en werk nu, na 1,5 maand 3,5 uur per dag. Opbouw gaat langzaam maar doe daardoor wel succeservaringen op. En dat vind ik wel belangrijk om door te kunnen. Las dat een van jullie weer aan het werk ging voor paar uurtjes. (weet effe niet meer wie, sorry!) hoe is dat gegaan??

 

Eef; Balen dat je er even doorheen zit. Denk je wel een beetje aan jezelf meid? Logisch dat je je zoontje* mist en dit je verdrietig en angstig voor deze zwangerschap maakt. Probeer er toch een beetje van te genieten meid. En doe lekker rustig aan! Niet alles tegelijk he, dat is niet mogelijk en verwacht ook niemand van je!

Vlinder: Druk bezig met klussen en verhuizen dus! Spannend allemaal! En wat fijn dat jullie groen licht hebben gekregen! NU volop aan de klus dus!

Lynn, wat fijn dat het allemaal goed onderzocht wordt waarom het fout is gegaan. Maar dat je dan zo'n lompe arts krijgt, jammer! Het is al moeilijk genoeg toch?

Jeej! Ik ben weer bij met lezen. Hopelijk kan ik het nu weer een beetje bij houden

Voor degene die ik vergeten ben of waar ik niet op gereageerd heb, sorry!

 

@Jonneke, fijn meid weer wat van je te lezen, zo zo jij bent weer helemaal bij De eerste baby is geboren in ons topic, zo bijzonder!
Het waren heftige weken voor jou na de crematie van oma, volgens mij heb je ook echt even voor jezelf gekozen? Oftewel energie voor andere dingen zit er dan vaak even niet in.. Plus ik zie dat je goed bezig bent met je werk, niet qua tijd maar wel in arbeidsvoldoening, goed zeg! Opbouwen is idd beter dan jezelf gelijk voorbij rennen, omdat je denkt dat het zou moeten..

Fijn ook dat je weer rust ervaart, dat is zooo waardevol! Van harte gegunt! Leuk voorgevoel heb je trouwens, ha ha... Ik had een opmerking geplaatst over rose potten verf om in te slaan, eh..blauw.. Maar het wordt antraciet, zilver en white wash wit.. Details volgen nog.. We zijn natuurlijk dolgelukkig met een gezond kind..

@Frenzy, ik herken je gevoelens mbt de zwangerschap & herbelevingen, deze week zit ik er ook vol in.. Weet je, het is er beiden, verdriet om Loek* en zoveel geluk om Floepert die binnenkort in je armen mag liggen.. Het is ook de realiteit toch, je draagt beiden met je mee.. Je twee jongens, beiden zo geliefd en welkom, zo dubbel! Begrijp het! Ben je het klussen beetje aan het afronden? Alles naar wens? Kun je beetje wennen aan al dat nieuws en moois? Kun je alvast oefenen, voor als floepert in de box ligt..

@Eef, voor jou ook, genieten doen we allemaal intens van de zwangerschap, elke beweging, draai en por is een kadootje! Die beleef je ook zo intens, en maakt je zielsgelukkig! Maar het dragen van het verdriet tegelijkertijd is vermoeiend, maar hoord er voor ons echt bij! We zijn niet zwanger op een rose wolk, we zijn hiervan afgedonderd, en die pijn nemen we met ons mee.. Tenminste dat is hoe ik er op dit moment in sta, 21 weken zwanger, te confronterend soms! De vorige keer, slik.. toen was het zo anders.. Voel me nu ook zo.. Mezelf terugvinden, op een kruizing tussen leven en dood.. Vol trots met mijn dikke buik, en vooral op ukkie die erin zit, de deur die opengezet is, de zwangerschap mogen voldragen! Deze keer mag ik voor het leven gaan.. Mensen om je heen denken dat dit alleen maar mooi en fijn voor je moet zijn, maar beseffen zich niet wat een pijn het ook doet! Lees dat je nesteldrang hebt?? Lekker aan toegeven denk ik.. Alles goed met werk?

@Vlinder, gefeliciteerd met het groene licht, fijn! En je huis schiet op, nog eventjes en jullie kunnen over, denk dat je wel druk bent geweest! Je hebt nu bloedonderzoek gedaan lees ik ivm stollingswaarde? Kan het dan zijn dat je eventueel asperine moet slikken tijdens een volgende zwangerschap? Of wat houd de uitslag in? Het is hier idd wennen met een naar schoolgaande kleuter, deze week kon ik dat er nog wel bij hebben (not) gisteren ook in huilen uitgebarsten bij de juf.. Mijn zoontje heeft moeite met de aandacht die verdeeld moet worden in de klas, aangezien hij thuis heel veel aandacht heeft gekregen het afgelopen jaar, raakte het mij diep toen de juf dit aangaf. Idd tranen, tja de uitvaartverzorger van de crematie van mijn dochtertje kom ik ook tegen op de gang, we brengen beiden onze kindjes naar school...Die spanningen moet mijn zoontje ook voelen, heb uiteindelijk ons verhaal gedaan, en dat is goed! Ze zullen wel gedacht hebben op school, daar heb je weer zo'n moeder die haar kind niet wil loslaten! (en dat klopt, maar ze moesten eens weten denk ik dan ) overigens vind ik het fijn om de uitvaartverzorger te zien, hij heeft zoveel voor ons gedaan, en vooral voor ons meisje, ze voelt dan ook extra dichtbij als ik hem zie.. Maar tja leef je dan in een paradox of niet?

@Lara, je hebt nog even voordat je aan het werk gaat? Maar inmiddels wel mentaal aan het voorbereiden lees ik, lijkt me lastig om een pittige baan op te pakken waarbij je met je hoofdje erbij moet zijn.. Want ondanks dat de tijd verstrijkt, zijn onze kindjes nooit uit onze gedachtes verdwenen.. Wat heb je een mooi bedankje aan jullie artsen gegeven, in herinnering van jullie zoontje, prachtig! Jullie hebben ook nog een kindje toch? Hoe gaat het daarmee?

@Mixedbeeb, hoe is het daar? Herken jij het ook dat je je zoontje nu extra aandacht geeft? Meer leuke dingen doen met elkaar, en heel bewust geniet van zijn ontwikkelingen? Zoals je al las heeft de mijne hierdoor iets meer moeite met aanpassen op de kleuterschool, maar daar komen wij wel doorheen, zou het niet anders hebben kunnen doen... Wanneer begin jij weer met werken? En ook jij een pittige baan, daar moet je ook alle tijd voor nemen om weer op te bouwen.. Ik doe de facturering, en heb helaas weleens een domme fout gemaakt omdat ik er met mijn hoofd niet bij ben, maar die consequenties zijn wel te overzien met een simpel excuus..

@Peet, hopelijk ben je inmiddels thuis.. denk aan jullie!

 

@Vlinder, wat goed dat jullie groen licht hebben gekregen!! Hoop zo dat er binnenkort goed nieuws komt van jullie kant (van iedereen hier overigens hoor!!) En lekker aan het klussen, lekker afleiding en een nieuw begin.

@Jonneke, wat goed weer wat van je te horen!!! Ik kan me voorstellen dat het allemaal een heftige tijd is geweest. Maar zo fijn dat er ook zo aan jullie meid werd gedacht! Hopelijk wordt de komende tijd een beetje zonniger voor jullie. Het is jullie zo gegund!

@Evelien, fijn om te horen dat ik niet de enige ben die een beetje worstelt met alle emoties. Soms voel ik me een beetje schuldig naar ons 2de manneke die lekker zit te schoppen. Mn man begrijpt me ook niet helemaal in mijn gevoel en wil dan een beetje oppeppende woorden zeggen, maar toch vind ik het moeilijk. Voor hem is het natuurlijk ook heel anders dan als je een zwangerschap ervaart zoals je als moeder doet. Ben blij dat ik hier mijn ei kwijt kan en begrepen word . Op mijn werk is ook alles goed, druk maar de tijd gaat wel lekker snel. En hoe voel jij je verder? Je maakt ons wel erg nieuwsgierig naar het geslacht. Als je het kwijt wil kan je altijd pb'en hoor !

@Peet, hoe gaat het met jullie wondertje? Lekker aan het genieten thuis?

@Frenzy, respect hoor, al dat klussen. Ik doe het je niet na. En heb je alle spullentjes en dergelijke gereed? begint spannend te worden zeg!

@Alle anderen, hoe gaat het met jullie?

Liefs

 

@Vlinder, wat fijn dat je in ieder geval groen licht hebt gekregen na het stollingsonderzoek. Ik moet zeggen dat het mij ook weer een klein beetje gerust steld. Ik moet eind maart hiervoor bloed laten prikken. Ik kan niet wachten...En hoe stom dat het dan eventueel te verhelpen is met elke dag een aspirine te slikken! Het liefst doe ik dat de volgende keer gewoon preventief, just in case...

@ Jonneke, he meid nog gecondoleerd met je oma. Zal wel even heftig zijn geweest. Maar wat een mooi gebaar van je tante om het bloemstuk aan jou te geven!
Fijn te horen dat het redelijk goed gaat en je meer rust hebt gevonden.

@Vlinderevelien, wat fijn om te lezen dat je toch intens kunt genieten van je zwangerschap ondanks dat je niet op de zorgeloze roze wolk zit. Deze keer mag je doorlopen op de kruising. Wat zal Lieke trots op jou en haar broertje/zusje zijn!

 

Vandaag mijn laatste werkdag gehad. Jammer om afscheid te nemen van mijn collega's, maar zie het als een nieuw begin. Ben heel benieuwd wanneer ik weer een nieuwe baan vind. Ben nog niet op zoek gegaan naar een nieuwe baan, mijn hoofd stond er nog niet naar. Als we straks zijn verhuisd zal ik weer om mij heen gaan kijken naar werk. Het huis wordt heel mooi! Veel werkzaamheden zijn uitbesteed, maar er blijft nog genoeg over. De muren zijn glad gestuct, de tegels zitten er in en de kozijnen zitten in de verf. Na dit weekend verwachten we dat het meeste gedaan is en hoeven wij zelf alleen nog boven laminaat te leggen.

@ Jonneke: Heel begrijpelijk dat je een paar weken niet hebt meegelezen. Er is de laatste tijd zoveel gebeurd dat ik het logisch vind dat je even tot jezelf wilde komen. Vind het heel mooi dat je tante je het bloemstuk heeft gegeven en dat jullie meisje tijdens de dienst is genoemd. Het is super dat ze niet wordt vergeten. Wat fijn dat je niet steeds meer stil staat bij de uitgerekende datum. Herken dat wel hoor. T/m begin van dit jaar dacht ik er meerdere keren per dag aan. Merk zelf ook dat ik rustiger wordt, misschien doordat we zo druk hebben met de verhuizing. Ik ben blij dat het weer beter met je gaat!

@ Vlinderevelien: Dat voorgevoel heb ik ook dat het een meisje wordt Komt inderdaad door die opmerking over de rose verf! Als het maar gezond is, dat is het aller belangrijkste! Je kunt je straks in ieder geval flink uitleven wat betreft de inrichting! Het blijft dubbel he, gelukkig zijn met dit nieuwe wondertje en verdrietig zijn om jullie andere wondertje. Ben zo blij voor jullie dat de 20 weken echo goed is! Probeer er in te geloven (hoor wie het zegt ), want het komt echt goed deze keer! Dat moet gewoon en dat is je zo gegund (en de rest natuurlijk ook). Och meid, in tranen bij de juf *dikke knuffel*. Wist ze af van jullie situatie? Je zoontje zal er even aan moeten wennen dat hij wat minder aandacht krijgt in de klas, maar dat komt wel weer goed. Het is alleen maar goed geweest dat hij thuis zoveel aandacht heeft gekregen. Kan me het voorstellen dat je het fijn vindt de uitvaartverzorger regelmatig te zien, alhoewel het me ook best moeilijk lijkt. Tijdens het vorige gesprek met mijn arts is besproken dat ik bij een volgende zwangerschap sowieso bloedverdunners (Ascal) moet slikken vanaf de 10e week ongeveer om te voorkomen dat er weer placenta infarcten plaats kunnen vinden. Met dit onderzoek willen ze onderzoeken of ik een bloedstollings aandoening heb, bijvoorbeeld trombose. Er kan bijvoorbeeld uit de bus komen dat ik mijn leven lang bloedverdunners moet slikken.

@ Eef: Hoop ook snel weer op goed nieuws! Maar heb jou, Evelien, Peet en Frenzy als voorbeeld en dat geeft veel hoop. Mannen staan toch weer anders in de emoties. Ze zullen het nooit helemaal begrijpen, omdat jij alles natuurlijk veel bewuster mee maakt. Maar heel logisch hoor dat het soms allemaal wat dubbel voelt.

@ Lynn: Je kunt het altijd bespreekbaar maken met de gynaecoloog om uit voorzorg bloedverdunners of aspirines te slikken. Als het inderdaad aan de doorbloeding van de placenta heeft gelegen denk ik dat ze het sowieso voorschrijven.

 

Vlinderevelien! Gefeliciteerd met de mooie echo! Heerlijk gevoel denk... Hoest met de bekken? Die van mij gaan redelijk ok na de bevalling, gelukkig.

Ik zit op bed naast David, hij slaapt vannacht bij ons op een verhoging, anders een beetje eng. Gisteren zijn we uit het ziekenhuis ontslagen. Ik had koorts tijdens de bevalling en David kreeg preventief antibiotica ( via een infuus in z'n hoofd!! Niet te prikken was de kleine, zo sneu) dus hij moest op de medium care blijven en ik een kamer verderop. Niet ideaal inderdaad. En behoorlijk aanpoten in zo'n ziekenhuis. Je komt gewoon luier doen, kolven, voeding geven, overleg met de artsen, jezelf verzorgen etc... Klinkt niet als een dagtaak, maar is het echt, zeker net na je bevalling.
Maar goed, gisteren ontslagen en een fijn dagje met kraamhulp gehad waarin ik in m'n eigen bed kon ontspannen en ontladen. Maar vannacht daalde zijn temperatuur en vanmorgen echt wel laag. Ondertussen waren kraamhulp en verloskundige er. David zag ( en ziet) behoorlijk geel en kon zichzelf slecht warm houden. Dus wij werden naar het ziekenhuis gestuurd voor een spoedcontrole. Ik was zo vreselijk bang. Mijn man ook; we moesten steeds aan Chris denken.
Gelukkig zijn we gerustgesteld. Ze hebben bloed getest en hem goed bekeken. Nu moeten wij thuis hem goed warm houden ( twee kruiken in eigen bed was dus niet voldoende, dus bij ons nu. Ook wel eng, aar goed) lekker mijn afgekolfde melk geven via fles of fingerfeeding. Hij moet aansterken...
Goed ik hoor hem wat pruttelen. Dus ga het ritueel starten!

Frenzy! Oud je taai! Nog Ff, nog Ff. En die kleine zit top bij jou in e buik. Wij zijn inderdaad moeders die sneller bezorgd zijn, maar dat is natuurlijk niet zo gek.

Voor iedereen een dikke knuffel, lees dat het soms goed gaat en soms een terugslag, sterkte meiden!

 

Meiden wat wordt er ineens weer snel gekletst, leuk!
Ik Probeer op iedereen te reageren.

@ Lara, wat goed dat je gaat beginnen met werken. Wel rustig aan hè. Ik vind het fijn Om herkenning te lezen, ik hoop zo dat het werken je meevalt. Maar meer nog hoop ik dat jullie snel groen licht krijgen.

@ vlinder, wat goed dat de verbouwing en verhuizing zo vlot gaat! Ik kan me voorstellen dat het ook een beetje vreemd is om afscheid te nemen op je werk. Ik hoop dat je snel een nieuwe baan vind. Spannend wel een nieuwe woonplaats, het is md even ontschoten, maar verhuis je ver van je huidige woonplaats?

@ evelien, ja herkenbaar dat ik nu anders omga met mijn oudste, al probeer ik niet te betuttelen
Maar extra genieten van de kleine dingen doen we zeker. Je beseft je des te meer dat het zo'n wonder is.
Hoe gaat het nu met jullie knul? Is hij nog vaak verdrietig?

@Frenzy, hoe gaat het meis? Ligt het laminaat?
Ik kan me heel goed voorstellen dat Je soms zo emotioneel wordt! Het blijft allemaal niet niks. *knuf*

@ Eef, ook voor jou een *knuf*, het is zo mooi om zwanger te zijn, maar ook confronterend en verdrietig tegelijkertijd.

@ jonneke, fijn van je te horen! Wat een enorm moeilijke tijd hebben jullie. Wel heel fijn dat jullie zo veel steun krijgen door familie, ten inste dat maak ik op uit je bericht. Ik vind het fijn te lezen dat het werk wel beter gaat! Dat schept vertrouwen.
Ik heb nog vier weken vrij, dus het eind is in zicht.

@ peet, jeetje meid dat klinkt stressvol.wat naar dat de start niet is gegaan zoals het moet. Ik hoop dat alles snel goed komt, dat de kleine zich snel warm kan houden, moet David veel in het licht liggen?

@ roompje? Hoe gaat het met je?

Liefs

 

Dacht nu kan ik het wel weer bijhouden, maar weer volop gekletst hier. Dus ga weer een poging wagen te reageren

@Vlinder: spannend hoor dat je nu afsheid hebt genomen op je werk. Nu ga je dus echt helemaal over! Echt een hele nieuwe start. Ik hoop dat je daar snel je plekje gaat vinden en werk vindt. Is wel een grote stap.
Wat fijn dat jij ook niet meer zo bezig bent met de UD. Zal zeker meespelen dat je het nu zo druk hebt en andere dingen hebt om naar uit te kijken. Ga je nog wel iets doen met die dag?

@Evelien: kan me goed voorstellen dat het moeilijk is je zoontje naar school te laten gaan. Zeker na zo'n emotioneel jaar en dan is het logisch dat hij meer andacht heeft gekregen.
Ja die roze verf zal zeker meegedragen hebben aan mijn voorgevoel maar ik dacht het al toen je vertelde dat jullie wisten wat het zou worden. Dus waar ik het op basseer, geen idee. Maar inderdaad, als het maar gezond is.

@Belly: wat leuk dat jij ook weer reageert. Jij bent deze topic begonnen toch? Heb eigenlijk weinig van je gelezen hier maar lees dat jullie er weer voor willen gaan. Leuk.

@Mixedbeeb: Geniet nog lekker van die 4 weken. Dan komt het inderdaad toch wel dichtbij nu. Maar van de andere kant is het ook nog wel even, dus lekker rustig aan nog!

@Peet: Ik snap heel goed dat je extra bezorgd was. Maar gelukkig is het allemaal goed. Meisje van mijn zusje kon zich ook heel moeilijk warm houden toen ze net geboren was, moest ook bij haar in bed liggen maar dat ging na een paar dagen al snel beter. Is natuurlijk ook niet gek, vanuit de warme buik ineens in die koude wereld met al die sneeuw! BRrr....

@Eef: mannen gaan er ook heel anders mee om. Dat merkte ik bij de zwangerschap van mijn meisje* ook. Maar jij draagt het bij je, voelt de bewegingen e.d. De band die jij hebt is dan ook anders. En mannen gaan ook anders om met hun gevoel. Maar dat is dan soms wel lastig als jij er zo mee zit maar manlief het niet begrijpt. Maar spuw hier lekker al je verhalen, daar zijn we voor!

 

Hoi allemaal,

Bedankt voor alle lieve reacties

@Peet, jeetje wat spannend allemaal zeg. Kan me goed voorstellen dat je toch iedere keer weer schrik hebt. Hopelijk sterkt jullie knul snel aan en kan je een beetje zorgeloos genieten!!

@Belly, wat fijn dat jullie er weer voor gaan. Spannend he?! En leuk je weer even te horen. Hoop dat er snel weer wat goed nieuws bij komt.

@Evelien, wat gaat het snel allemaal he? Als je kijkt wat er de afgelopen tijd allemaal is gebeurd en hoe de situatie nu allemaal is. Als ik er aan denk dat ons mannetje alweer 9,5 maand geleden is geboren, klinkt al zo lang geleden. Maar voelt nog zo kort.

@Jonneke, af en toe gaat het echt snel hier he?! Haha het is bijna een dagtaak om alles bij te houden . Hoe voel je je verder?

@Vlinder, spannend weer nieuw werk straks. Maar neem inderdaad eerst de tijd voor jezelf. En je moet ook zeker hier naar de goede voorbeelden kijken. Wie weet hoor je snel ook bij deze goede voorbeelden .

@Mixedbeeb, moet je over 4 weken weer gaan werken? Of is me iets ontschoten? Omdat je zegt dat je nog 4 weken vrij hebt. Zie je er tegen op? Hoe is het verder met je?

Liefs Eefje

 

@Peet, mijn moeder zei altijd tegen mij, zodra de baby er is beginnen ook de zorgen... Nu hebben wij al geen zorgelose zwangerschap, maar nu David er echt bij is zijn de zorgen soms overweldigend! Kan het me heel goed voorstellen! Ach wat sneu zo'n klein manneke nog, en dan dat geprik in zijn hoofdje, en dan moeite om zichzelf warm te houden, geef hem geen ongelijk met het koude weer! Maar goed, mijn zoontje is ook van eind januari, en hebben het hier ook meegemaakt, weet nog dat er paniek ontstond over het gewichtverlies dat meer dan 10 % was.. Maar wat wou je, had de nacht van de bevalling 3 dikke mecodiumluiers volgepoept ... Maar fijn meid dat jullie thuis zijn, in je kraambed, en tis een feit, wat een drukte he met zo'n kleine man in huis, badje doen, luier, voeden, voeden, je bent zo de klok rond! Weet nog dat ik vol trots was als ik weer een wasje had gedraaid en eten had gekookt.. hi hi het went wel, maar wat een nieuwe ritme in jullie leven! Hoe gaat het nu met voeden? Fingerfeeding vond ik niet zo'n succes, was blij toen hij volledig van de borst kreeg (leuk he, dat wordt nu echt zo'n gebruiksvoorwerp ) En krijg je al beetje contact met David? Ze kunnen je zo mooi aankijken, zo wijs! Succes Peet en geef je die lieve zoon van je een dikke knuf van hier!

@Eef, we snappen elkaar, mijn vriend kan ook niet helemaal begrijpen hoe ik mij soms voel, en dat het soms ook teveel is wat je allemaal voelt en ervaart.. En dat terugkijken is hier ook veel, pff niet niks zeg, afgelopen week was ik er ook slecht van...grrr plus de kleuterschool erbij.. Zit nu weer lekkerder in mijn vel, maar tja de ups en downs zullen blijven. Wel benieuwd hoe het is als ik de termijn van ons dochtertje voorbij ben, inmiddels ben ik de kruizing door, en bewandel de weg van het leven! Zo bijzonder! En ooh wat groeit de buik! Vanavond heb ik zwangerschapsgym, tja dat zal vreemd zijn om te vertellen dat je 9 mnd geleden bent bevallen.. ff aftasten hoe de groep is... De begeleidster weet van ons verhaal, en zou me in een groep plaatsen met moeders die ook al kindjes hebben.. Doe jij ook iets? Je zou denk dat na 2 bevallingen ik wel weet hoe het gaat, maar vind het zo fijn om even iets voor mezelf te doen, samen met de baby... En langzaam toeleven naar het wonder des levens...

@Belly, fijn weer even iets van je te lezen, succes met alles, en de medische malle molen! Hoop binnenkort weer wat leuks van je te horen

@Jonneke, je hebt een goed voorgevoel hoor! Hoe is het met jou?

@Mixedbeeb, betuttelen is idd niet het juiste woord voor de extra aandacht van de jongens, misschien is het ook wel heel bewust genieten met ze, plus een onverdeelde aandacht, die hopelijk bijdraagt aan een goede ontwikkeling van hun eigenwaarde.. Ons manneke kan "zomaar" vertellen dat hij verdriet heeft, hij is hier open over, maar gelukkig ook een echt kind die gauw weer aandacht heeft voor alle andere kinderzaken... En die van jou? Groei je alweer een beetje naar je werk toe? Heb je je zoontje thuis of gaat hij naar oppas/kinderopvang?

@Lynn, bedankt voor je lieve woorden, hoe gaat het met jou? Lieke* zal idd erg trots zijn op d'r kleine zusje... Ben de kruizing over... Heb je nog inspirerende ideeen opgedaan voor jullie meisje? Hebben jullie inmiddels al haar as vrijgekregen? Heb je een mooie plekje?

 

Ja Eef, soms is het idd een dagtaak om alles hier bij te houden Maar ook wel gezellig en fijn. Dus ik heb het er wel voor over. Hoe is die bij jou? Groeit de buik goed door?

@Evelien: mijn voorgevoel goed? Jeej!! Wat leuk. Weten ze in jouw omgeving ook dat het een meisje wordt of houdt je het daar stil? Hoe vind je het dat je een meisje krijgt na Lieke*? Of maakt dat voor je gevoel geen verschil? Natuurlijk, als het gezond is, dat is het belangrijkste maar kan me voorstellen dat het op een bepaalde manier ook anders kan voelen. Weet niet goed hoe ik het moet omschrijven maar misschien snap je wel wat ik bedoel? Toen mijn zusje bevallen was van een jongen en meisje heeft ze er bewust voor gekozen ons peetoom en tante te laten zijn van het jongetje omdat dit mogelijk minder confronterend zou zijn. Een meisje doet dan toch weer meer denken aan mijn meisje* dachten ze. Weet zelf niet of dit ook zou zijn. Of dat het juist andersom misschien werkte: dat het fijner zou zijn. Dat we dan een ander meisje als petekindje mochten hebben. Het lukt me niet het duidelijker te maken Ben een beetje vaag vandaag volgens mij, hihi

Hier gaat het eigenlijk best wel goed. Voel me zo rustig met het hele gebeuren rondom mijn meisje* dat ik even bang was dat mijn gevoel misschien weer op slot zat. Maar het voelt niet zo dus het is gewoon gek. Zaterdag kreeg ik een mailtje voor een babyshower voor een vriendin van mij. Kreeg er meteen een mailtje achteraan dat zij wel snapte als ik niet zou komen als het te confronterend is. De tranen begonnen meteen weer te stromen. Nee, daar heb ik echt geen trek in, denk niet dat me dat lukt. Gelukkig is dat begrip er ook.
Het enige waar ik nu zichtbaar nog veel last van heb is mijn concentratie. Ben gewoon nog snel moe na een halve dag werken. Maar het gaat vooruit en daar ben ik heel blij om.

 

@Jonneke, goed te lezen dat je (nog enigzins verbaasd) bent dat het goed met je gaat, oftewel rustig voelt, zeker in deze periode toch.. Blijkbaar is dit wel een indicatie dat je "accepteerd" denk ik, ben geen psychotherapeut ha ha.. maar heb ook het nodige meegemaakt dat ik begrijp hoe die processen verlopen, fijn zeg dat je niet zomaar weer op slot slaat, want dat kan best angstig zijn..
Het babynieuws is nog niet geheel wereldkundig gemaakt, kleine kring dierbaren weten er nu van, want het is idd heel confronterend.. Je voelt denk ik hetzelfde als mij, want hoe is het toch mogelijk? Nog een meisje! Dolgelukkig, zeker weten, wat een kado! Maar heel DUBBEL...Heb dit heel bewust nog dichtbij mezelf gehouden, want kon het nog niet aan als anderen zouden zeggen, ooh wat leuk! Ergens is het een troost, te weten dat er straks een meisje in het wiegje ligt, die iets mee heeft mogen nemen van d'r grote zus! Jij begrijpt heel goed wat ik bedoel, maar zo cru en wreed dat mijn andere meid er niet mocht zijn.. Daar moest ik de laatste tijd doorheen, en het is me gelukt, zo vreemd dat je de associatie gelijk oproept dat het niet goed is, want de ervaring leerde tot nu toe, dat mijn meisje doodziek was.. Nu mocht ik wennen aan het idee, een gezonde meid in mijn buik, dat is weer een verwerking op zich geweest... Bijzonder ook he! Het zou niet echt uit hebben gemaakt, want als je kindje maar gezond is... Hoe zou jij dit vinden denk je, als je hoop het voor jou dit jaar een positest in handen hebt, en erachter mag komen dat jullie nog een meisje mogen krijgen? Kun je je toch niet voorstellen! Ik heb dus nog even de tijd om dit helemaal eigen te maken, al zijn we alweer over de helft zeg, wat gaat het snel... Ben je actief aan het proberen zwanger te worden nu? Spannende tijden voor je!
Liefs Evelien

 

@Evelien: Ja ik snap het helemaal, zo onwerkelijk allemaal dat je WEER een meisje in je buik mag hebben. Zo dubbel lijkt me dat. Maar ze zal zeker wat van Lieke* meenemen zodat ook Lieke* er toch een beetje bij is. Maar dat je voor jezelf dan helemaal moet gaan schakelen en je gevoel daarin op een rijtje moet krijgen lijkt me heel erg moeilijk. Maar zoals je zegt, heb je nog even om er aan te wennen,maar al over de helft gaat snel he! Voor je het weet is ze er. Lijkt me best gek als het dan zo ver is, zal ze op Lieke* lijken of niet. Dat is dan natuurlijk weer de volgende stap waar je dan mee bezig zal zijn.
Ergens hoop ik, dat wanneer we weer zwanger mogen zijn, dat het dan ook een meisje zal zijn. Waarom weet ik niet, maar stukje gevoel. Van de andere kant denk ik, als het zo ver mag zijn, dat ik dan ook wel heel erg zal schrikken. Ik heb altijd gezegd niet vooraf te willen weten wat het zal worden maar ik weet niet of ik daar een volgende zwangerschap nog zo over zal denken. Zo gek, hoe zoiets veel dingen kan veranderen. We zijn wel weer actief bezig ja om zwanger te worden. Helaas weer ongi geworden gister maar had het ook wel verwacht. Kleine kans dat het meteen raak zou zijn natuurlijk want vorige maand was eigenlijk pas mijn eerste echte menstruatie. Maar ik blijf hoop houden.
Wat je zegt over die rust en acceptatie dat klopt denk ik wel. Het voelt 'goed' zo, voor zoverre het goed kan voelen natuurlijk. Wat ik wel nog heel moeilijk vind om te zeggen is dat het goed gaat. Want dat voelt het nog echt niet. Voorheen was dat altijd een standaard antwoord maar nu zeg ik seeds 'gaat wel' of 'steeds beter'. Ben benieuwd wanneer ik weer kan zeggen dat het goed gaat. Maar dat ik nu kan zeggen dat het steeds beter gaat voelt wel goed.