Ik hed er tijdens mijn 1e zwangerschap veel last van en ik verbaas mij over het feit dat ik er nu al zo vroeg last van heb. Al vanaf het moment dat ik weet dat ik zwanger ben heb ik een geheugen wat zo lek is als een vergiet. Op zich kan ik er thuis nog mee leven, maar ik heb een leidinggevende functie en op mijn werk is het nu erg lastig. Ik heb het nog niet verteld, dus kan ik nog geen excuus verzinnen. Ik kan gerust wel 10 keer boodschappen doen omdat ik zaken vergeet. Laatst was ik weg gegaan en kwam ik halverwege achter dat ik de soep op het fornuis aan had laten staan. Gelukkig heeft mijn buurvrouw de sleutel, dus die heeft het fornuis voor me uit gezet! En dan heb ik nog 30 weken te gaan...............
Oh ja.. zo herkenbaar. En het wordt erger naarmate je langer zwanger bent merk ik. Recente domme acties van mij: -heel serieus aan mijn vriend vragen waarom er toch zo'n vreemd randje zit bij dat fotolijstje? Dat is toch niet mooi? "uhm schatje.. dat is een schaduwrandje.. er hangt een lamp boven, daar krijg je schaduwen van!" oh ja... best logisch.. duh... - Bord op schoot en eten voor de tv. Heel relaxed. Bord op mn bovenbenen, vervolgens voorover buigen om een glas drinken van tafel te pakken. Gevolg: bord glijdt van mn benen, spaghetti overal BEHALVE op mijn bord. Broek en bank onder de rode spaghettisaus... - Na het werk uitgeput thuiskomen. Laarzen uitschoppen en pantoffels aan. Heerlijk. Er vervolgens pas 's avonds laat achter komen dat je één pantoffel van jezelf aanhebt, en één slipper van vriendlief (maatje 48!!!). Daar heb ik dus de hele avond op rondgelopen zonder iets te merken! Dit soort acties staan altijd garant voor een gigantische lachstuip van vriendlief. En ook wel terecht, ik lach er zelf om. maar ik hoop van harte dat ik die spaghettivlek nog uit mijn bank krijg...
Ik heb er ook heel veel last van. Gelukkig word het iets minder. Ik slik de mama vitamine, waar ook visolie inzit, dus misschien is dat de reden. Ik ga elke zondag naar het voetbal. Ik vergat soms gewoon dat er al was gescoord, terwijl ik mee had staan juichen! Ik ben al een paar keer in de verkeerde tram gestapt. En ook een x in dezelfde tram overgestapt (er kwamen twee x een tram 1 achter elkaar aan rijden wat ik niet door had) waarna ik kwaad tegen de conducteur riep, dat hij het wel ff mocht omroepen als hij zomaar om reed! Mezelf buiten sluiten, zielig mijn vriend opbellen die ergens aan het klussen is. Hij geeft mij zijn sleutel en ik ga heerlijk boodschappen doen. Terug komen en in de veronderstelling zijn dat mijn vriend vergeten is me de sleutel af te geven. Hem opbellen, en zeggen dat hij net zo vergeetachtig is als mij! Waarop hij zegt, kijk anders ff in je tas. En dan vol verbazing toch de sleutel vinden! Hoe kan ik nou vergeten zijn dat hij de sleutel gaf!?!?! Typisch gevalletje van zwangerschapsdementie! Of een maaltijd voorzinning bestellen voor een patient. En ipv tafeltje dekje, op de aanvraag, 'ezeltje strekje' zetten! En nee, ik kom niet dagelijks in de Efteling! Kan wel een boek schrijven over alles wat ik mee maak door mijn zwangerschap! Alleen onthoud ik de helft niet whahah!
Ojaaaa, ik voel me ook echt n dom gansje steeds... Vooral omdat ik errug traag van begrip ben de hele tijd. Afgelopen week, zwangerschapscursus, moesten we zo op onze stoel gaan zitten dat onze benen in een hoek van 90 graden op de grond stonden. Ik zat op de bank, dus te laag. Ander meisje (klein ding) zat op een vrij hoge stoel en kon dus met moeite bij de grond. Vraag ik aan haar: 'Wil je een kussen om op te zitten?' ... DOMMM Nou dat soort dingen heb ik de hele tijd. Hoop echt dat t weer over gaat, want mijn vriend lacht me steeds hartelijk uit.
Ik heb wel eens tegen mijn man gezegd dat ons kind mijn hersenen heeft, omdat ik ze niet meer heb. Antwoord van mijn man: zeg mama, ben ik nou zo slim omdat jij zo dom bent???? Helaas, toch is het bij mij tijdens de zwangerschap al gedeeltelijk over gegaan, het is niet meer zo erg als 20 weken geleden! Dus voor mij is er nog hoop.
Ojaaa vreselijk; had vant weekend het gas aan laten staan :S Gister et eten koken uien gesneden, vergeet ik ze door het gerecht te doen, op mn werk verkeerde medicatie aan client gegeven, bah lastig hahaha
Ik zie hier een aantal reacties over omega 3 visolie. Ik gebruik deze ook maar ik voel me toch behoorlijk dom... Zou het dan erger zijn als ik hiermee stop ?
Ik weet niet of het mogelijk is, maar ik ben al een onbenul van nog vóór de positieve test... Volgens mij hoort het pas vanaf het 2e trimester te gaan spelen, en eerst dacht ik dat het in de eerste weken misschien gewoon was doordat ik alleen maar aan de baby kon denken, maar ook toen ik nog niet eens had getest was het al zo..... Ik vergeet de huisdieren te voederen, kan niet meer op computerwachtwoorden komen, kan regelmatig echt niet op woorden komen.... En nog veel meer... En dan ben ik nog niet eens 12 weken. Dat wordt wat. Ben wel sinds een kleine week visolie gaan slikken, baat het niet dan schaad het niet
verschrikkelijk die vergeetachtigheid!!!! MAAR: ik heb het al niet eens meer door bij mn zoon was ik er bewust van nu niet meer.....heb al zulke domme dingen verget waaronder een paar rekeningen betale...kreeg ik een brief of ik binnen een week ff 700euri kon betalen...ik kwaad....bleek gewoon dat ik het vergeten was schaam schaam... maarja tzal wel weer iets beter worden narmate de tijd verstrijkt
haha zoooo herkenbaar...Hier: Om mezelf lachen omdat ik een lege cola fles in de vriezer wilde opbergen en hem vervolgens met een uitgestreken gezicht in de oven leggen (ja dit is echt gebeurt, kwam shavonds bij het koken een lege fles tegen in de oven) Laatst moest ik serieus minutenlang nadenken voordat ik op de naam van mijn moeder kwam, namelijk: MAMA Inderdaad alle gangpaden in de supermarkt afgaan en dan hopen dat je langs dat ene loopt dat je nodig had.... Het is bij mij na mijn dochter overigens nooit meer goed gekomen, wat ik echt serieus terugzie (en anderen ook) in de prestaties op mijn werk, best erg hoor! succes!
Zo herkenbaar. Ik wordt naast ´dommer´ ook een stuk onhandiger. Heb me vanmorgen geslagen (op m'n neus) met een keukenkastdeurtje. Hard joh! Maar hij staat nog recht gelukkig... En handschoenen aantrekken is ook een hele uitdaging af en toe. Pfoeh hihi. @Reintje die lege colafles, schitterend.. de tranen schieten in m'n ogen van het lachen.
Ik moet wel lachen om jullie verhalen. Zo vreselijk erg is het nog niet bij mij, alleen zeg ik wel dingen verkeerd. En dan heb ik het nog niet eens door ook, en mijn man maar lachen.....ik kijk hem dan ook nog zo uilig aan van: 'Wat zit je nu te lachen?' Ik moet er dan achteraf natuurlijk ook hard om lachen.
ja handschoenen uittrekken! ik stond vandaag bij de pin-automaat en het lukt me niet om mijn pasje uit mijn portemonnee te pakken met handschoenen aan dus ik wil ze uit doen, staat er een man achter me die zegt "misschien handiger als je je handschoenen even uitdoet" ja en daar was ik al 2 minuten mee bezig
Pfff....ik word met de dag dommer. En mijn geheugen is echt een zeef. Om het over concentratievermogen maar niet te hebben.. En dit heb ik echt al vanaf het begin van mijn zwangerschap. Maar één voordeel...het is eigenlijk ook mijn enige noemenswaardig kwaaltje.