wie nog meer 35+ deel 3

@Waxientje: meid, er hoeft maar een zaadje de winnaar te zijn en er zijn genoeg vrouwen die van 1x klussen zwanger zijn geraakt, hè! Ik kom je snel gezelschap houden op de wachtbank. Een paar daagjes geduld, dan mag je een stukje opschuiven!
@Syl: vraag me al een tijdje af hoe het toch met je gaat? Jouw NOD was volgens mij ook afgelopen week, toch? Ik ga ervanuit dat als je zwanger bent, je het ons wel gemeld zou hebben. Hoe is het met je sollicitatie afgelopen?
@Xon: jij een beetje over de ergste schrik heen?

Wij gingen vandaag boodschappen doen. De postbode liep bovenaan onze straat. Ik ben toen even uit de auto gestapt en naar haar toe gelopen omdat ik via internet een autootje voor mijn zoontje had gekocht en ik bang was dat als die niet door de brievenbus zou passen (en wij niet thuis zouden zijn), ze het pakje dan weer mee zou nemen. Ik heb 2 autootjes besteld via marktplaats en die wilden we volgende week meenemen en geven, zodat hij wat nieuws te spelen heeft in het huisje. Eentje heb ik al gekregen, de tweede zou onderweg moeten zijn (ook al weer 2-3 dagen geleden).
Ze ging in haar tas kijken en gaf me een gevoerde envelop. De ovutesten dus. Verder had ze niets. Ik was natuurlijk voor mezelf blij met mijn ovutesten, maar vond het jammer dat het autootje toch niet op tijd gekomen is, ondanks dat ik het wel snel betaald had en die mensen gevraagd had of ze het echt nog deze week konden toesturen.
Nou ja, we gaan maandag toch pas laat weg omdat we pas om 3 uur het huisje in mogen, dus wie weet komt het pakje nog.
Toen we na het boodschappen doen thuis kwamen, lag er nog eenzelfde gevoerde envelop op de deurmat. Het ontbrekende pakketje met ovutesten dus blijkbaar. De een is maandag verzonden, de andere vrijdag en ze kwamen tegelijk aan op zaterdag.
Was al van plan Zwangerenkids netjes te bedanken, maar wil ze nu in ieder geval ook melden dat het pakje boven water is en vragen of ik een van de enveloppen moet retourneren.
Verder druk geweest met schoonmaken en rotzooi opruimen. Ik heb nl. een tick en dat is, dat als ik op vakantie ga, mijn huis altijd spik en span wil hebben voor vertrek. Is natuurlijk belachelijk voor 4 dagen, maar goed dat is de aard van het beestje.
Verder even een lijstje gemaakt wat we allemaal mee moeten en willen nemen. Heb me voorgenomen lekker te luieren, dus wil in ieder geval wat boeken meenemen. En natuurlijk moeten we onze wensballon niet vergeten. Mijn man en ik hebben afgesproken dat we hem op valentijnsdag op willen laten. Maar we moeten natuurlijk wel even kijken of dat kan en mag (en natuurlijk waar het zou kunnen, want je moet natuurlijk wel uitkijken met bomen e.d. die je vaak hebt bij die huisjes). We zullen zien!
Nu eten gekookt en snel gegeten, want mijn man moest werken. M'n zoontje zit weer in de cars film met zijn duim en de knuffel.
Straks even koffie drinken bij mijn ouders en dan is de avond grotendeels al weer voorbij.

 

@mees, fijn dat je ovu testen er zijn, maar wel jammer van het autootje van je zoon. hopelijk komt die maandag binnen.

heb 2 foto's van de babykamer in mijn album gezet, we hebben net de muursticker op de muur geplakt, we zijn er erg blij mee! ook ons berghok opnieuw ingericht met meer planken enzo. kunnen we wat meer zooi kwijt.......

 

@Justme: wat is het kamertje leuk geworden. Zeker ook met de muurstickers. Ik heb een soort van spachtelspul op de muur, dus dat soort stickers kunnen helaas niet op mijn muren.
En ook leuk het hemeltje nu te zien. Je had het toen geschreven dat jullie daar mee bezig waren, dus leuk daar nu ook een beeld bij te hebben. Nu nog een klein ventje wat straks lekker in dat bedje gaat slapen. Nog 2 weekjes werken voor je verlof, of niet?

Ik dacht hier een momentje voor mezelf te hebben, maar mijn zoontje ligt weer te huilen in bed. Hij is, wat slapen betreft, duidelijk uit zijn doen de laatste week. Hij is ook nog eens erg verkouden geweest en slaapt meer, met als gevolg dat hij 's avonds ook niet vroeg in bed ligt. En met dit koude weer doet hij ook minder in en om huis als anders, dus hij is ook minder moe, merk je.
Hoe moeilijk ook, ik laat hem eventjes huilen, want hij moet wel weten dat het niet zo vanzelfsprekend is dat we iedere 5 min. huilen gelijk al naast zijn bed staan. Maar moeilijk is dat wel, merk ik.
Dat zal dus nog wel wat worden als we volgende week ook nog eens in een vreemd huisje moeten gaan slapen.
Vanavond viel de verwarmingsketel weer eens uit voor de afwisseling. We hebben er vaker problemen mee, maar een paar maanden geleden hebben ze een pakking vervangen en toen ineens deed hij het weer beter en hadden we ook geen storingen meer. Vanavond was mijn man amper naar zijn werk vertrokken en ik vond het al frisjes in huis worden. Dus voordat ik naar mijn ouders ging om koffie te drinken, eerst de verwarming nog even 2 graadjes hoger gezet, zodat het hopelijk lekker warm zou zijn als we thuis kwamen.
Maar bij thuiskomst was het nog steeds koud in huis. Heb nu dus de verwarming weer ge-reset en nu begint alles weer op temperatuur te komen. Maar goed, het betekent wel dat er iets niet goed zit. Dat zal dus toch wel een keer een nieuwe verwarmingsketel gaan betekenen, want met een klein kind kun je niet in een koud huis komen te zitten. En zeker omdat mijn man altijd wisseldiensten heeft en het dus ook gebeurd als hij niet thuis is. Het is voor mij niet handig om steeds de zolder op te moeten klimmen om de ketel te resetten, zeker niet als je beneden een kind alleen hebt rondlopen.

 

@mees, vervelend dat je verwarming het niet goed doet, hopelijk blijft ie het nu gewoon doen! vervelend dat je kleine man je je rust niet gunde, hopelijk is ie snel van zijn verkoudheid af.

 

goedemorgen .

mees nou das ook niks als je ketel dienst weigert , wij hebben ook zo gare keter oud ding maar een nieuwe krijgen ho maar . bah

verder niet veel te melden ga straks op kraambezoek
druk weekend gehad

fijne zondag !

 

Wat is het rustig hier aan ons front?!

@Andora: hoe is het nu met je kat? Moet je nog een keer terug naar Utrecht? Veel plezier met je kraambezoek. Vooral maar lekker veel HCG opsnuiven.

Hier vandaag een zo goed als positieve ovu-test. Gisteren nog maar een vaag streepje, maar vandaag een flinke streep. Heb er twee gedaan, omdat ik twijfelde of de eerste wel goed gegaan was. Bij de eerste was er geen twijfel dat de tweede streep even donker was, maar bij de tweede test toch een twijfelgevalletje. In ieder geval vanmiddag maar even geklust. Als die wel positief mocht zijn, dan springt mijn ei zo snel, dat ik toch geen rust zou hebben om tot vanavond of morgen te wachten. Vanavond is het ook weer Topgear avond en dat is oneerlijke concurrentie voor mijn ongeduldige ei, want dan gaat Topgear toch voor.
De buit is dus maar vast binnen. Morgen maar weer een testje doen voor vertrek naar ons vakantiehuisje.

 

Xon: jeetje wat vervelend zo'n beicht van de cyste. Ben je al wat wijzer c.q. rustiger geworden. Kan me voorstellen dat je geschrokken bent.

Mees: Jullie midweek had een dubbele lading vanwege de operatie van je schoonvader toch? Ik hoop dat het allemaal goed gaat en jullie toch lekker kunnen genieten.

Waxien: dat van 'het komt niet uit' is ons ook zo vaak overkomen. Deze uk is ook uit 'even snel' ontstaan.....dus alle beetjes helpen.

Justme: prachtig geworden jullie kamertje. Echte winny-fan!! Daar kan je een kamertje wel mee aankleden; zoveel leuke dingen.

Wat betreft mezelf; nog niks. Nou ja....ik voel wat meer druk onderin; lijkt of die kleine zich daar in probeert te wringen; maar of dat wat zegt. Morgen is ons nichtje jarig dus deze dag 'moet' ik over slaan. Valentijnsdag lijkt me nu wel een mooie dag...maar geloof niet dat ik iets te zeggen heb. Net lekker makkelijk naar de Mc.Donalds geweest. Ook wel weer eens lekker; maar voor de 'goeiekopigheid' hoef je het niet te doen. Huis is weer netjes. Alles onthaard (voor zover ik kan zien wat ik doe, maar wil toch wel een beetje toonbaar zijn) dus ben er 'weer' klaar voor. Hou jullie op de hoogte.

 

@jes, die kleine heeft het wel heel erg naar z'n zin in de buik! sterkte meid, over de 40 weken zijn lijkt me erg vervelend. je leeft toch naar die datum toe he.

 

@Xon: ik kan het me allemaal zó goed voorstellen meis. Ik weet niet goed hoe ik je kan opbeuren, maar wilde je gewoon zeggen dat ik het begrijp en wil je een stevige knuffel geven. Ik hoop zo dat al je moeite en doorzettingsvermogen binnenkort beloond gaan worden. Dat móet gewoon!

@Mees: fijne vakantie! En goed geklust alvast las ik. Hoop dat je een lekker ontspannen weekje hebt en de ballon kunt oplaten.

@Jes: de kleine uk lijkt dus wel een beetje in te dalen? Ben benieuwd of hij/zij valentijnsdag uitkiest als geboortedag! Zou wel mooi zijn.

Ik zit ook (alweer) niet zo lekker in mijn vel. Blijft maar terugkomen. Ik denk soms dat ik echt een knoop moet gaan doorhakken of ik wel of niet hier blijf want weet niet hoe lang ik het nog volhoud. Maar ik schuif het telkens maar voor me uit.

Nou, ga maar eens mijn bedje opzoeken en hoop dat ik me morgen wat beter voel.
Slaap lekker!

 

O, ja Justme: leuk kamertje! Mooi die sticker ook!

 

@Xon: meisje, toch! Wat heb ik met je te doen en net wat Jeetje zegt, ik weet ook niet hoe ik je op moet en kan beuren, maar begrijpen doe ik je zeker. Je spreuk van de kilimanjaro beklimmen zonder uitrusting, vind ik erg treffend, maar tegelijkertijd ook heel schrijnend. Ik las je verhaal van die kennis en ik zat al met kromme tenen en dacht al, nee, hè, je maakt mee dat zo een zwanger is. En ja, hoor. Ja, dat zijn de bekende klappen in je gezicht.
Zou het zinvol zijn om weer een mailtje naar het ziekenhuis te sturen. Met evt. vragen en ook dat je er erg geschrokken van bent. Ik vind dit zkh ook vrij nonchalant en koel overkomen. Misschien ligt dat aan het feit dat het inderdaad zo'n groot zkh is, maar dat zou toch niet zo moeten zijn.
Ik hoop en duim nog steeds dat je niet al te lang in dit zkh hoeft te komen (omdat ik meer dan ook je een zwangerschap toenwens).
Probeer vol te houden. Een kindje, het is die zware tocht over de kilimanjaro meer dan waard. We zijn er met zijn allen om je tijdens die tocht aan te moedigen, te steunen en te begeleiden en we zijn er voor je als je de finish zult halen! Want dat gaat je dit jaar lukken, hoor!! Een hele dikke knuffel, meid!
@Jeetje: jij ook niet zo happy op het moment! Gelukkig ga je bijna even naar Nederland. Even weer bijtanken en soms kan een beetje afstand je ook helpen dingen beter te overdenken. Ik snap dat je even wat minder op zp wilt zijn, om je wat meer rust te geven. Onthoudt dat we er hoe dan ook voor je zijn (ook via hyves of fb), als je het even moeilijk hebt. Ook voor jou een dikke knuffel en tot gauw!
@Jes: ik blijf er nog steeds bij dat het een valentijnskindje gaat worden. Liep je ook ver over tijd bij jouw meiden? Het feit dat je wat druk voelt, lijkt toch dat er wel wat aan het gebeuren is. Spannend, hoor!

Hier ook niet veel te melden. Had veel willen doen, maar van alles kwam niets. Wilde vanmiddag op het werk even wat dingen afmaken, maar toen ik daar aankwam, bleek ik een map thuis vergeten te zijn, dus dat schoot niet op.
Ook het schoonmaken van het huis is er een beetje bij ingeschoten. De rest doe ik morgen wel. We gaan morgen toch pas rond het middaguur. We mogen pas om 3 uur in het huisje. We wilden eerst langs de vader van mijn man gaan, maar ons zoontje is verkouden en mijn man zei net dat hij zich niet lekker voelde en vermoedde dat hij een griep begon te krijgen. Niet verstandig dus om nu bij z'n vader langs te gaan, zo een paar dagen voor zijn operatie. Straks steek je die man ergens mee aan en gaat de operatie niet door.
Dus op ons gemak maar daarheen rijden en gewoon een beetje aanrommelen, beetje boodschappen doen, park verkennen en zo.
Verder laten we ons wel verrassen die week.
Eisprong lijkt achter de rug. Heb nu weer de bekende buikpijn. Ben blij dat er al geklust is, want mijn man wilde inderdaad topgear zien en nog een programma daarna en vanavond voelde hij zich ineens niet lekker worden.
Ik denk dus dat ik nu al weer op de wachtbank zit.

 

Xon: wat een klote weekend voor jou. Ohh dan voel je je toch wel even heel alleen lijkt me; je hebt juist op zo'n moment mensen nodig om dit mee te delen. Ik vind de handelswijze van het ziekenhuis ook beneden alle maat! Ik zou het absoluut niet accepteren. En die vriendin; het blijft lastig om in andermans koppie te kijken; ik vind ook dat veel mensen erg verschillend denken over ellende hebben ervaren, verdriet hebben ervaren, veel hebben meegemaakt....maar iedereen kijkt binnen zijn eigen kader. En dat is soms wat bekrompen. Ik begrijp je wel! Maar laat het niet rusten; iig niet wat betreft die cyste. Bel gewoon met het ziekenhuis en geef aan dat het laatste gesprek erg veel onzekerheid heeft veroorzaakt en je met spoed een gesprek wil.


Jeetje: Kan me voorstellen dat het maken van een keuze een ontzettend moeilijk dilemma is. Mag ik samenvatten dat ik tussen jou regels door, nooit echt heb gelezen dat je je daar thuis voelt? Misschien moet je even wat langer in Nederland blijven? Ik zou er ook niet lekker van in mijn vel zitten in ieder geval (ben toch al zo'n heimweh-trutje)

Mees: De meiden waren alle 3 voor de 39 + 2 geboren; oudste met 37,4 middelste met 39 en jongste 39.2. Tja dat schept natuurlijk ook wel een bepaalde verwachting. Gisteren had ik het er nog over dat het lijkt of heel ons dorp ermee bezig is; maar dat komt natuurlijk ook omdat alle meiden nu op school zitten. Ze zien me gewoon dagelijks en gaan gelijk nadenken als er even iemand anders is dan ik.....
Jongste vroeg of ik vandaag niet weer een ananas kon gaan eten, oudste ligt er wakker van, manlief is al een week ongeduldig.....en ik....tja ik hobbel maar door. Maar na vannacht 12 uur zou ik toch wel graag heel snel bevallen.

Nou ik meld me wel weer!
Liefs

 

@Xon: heeeeeel erg moeilijk voor jou meis!,kan me voorstellen dat je je teruggetrokken hebt het hele weekend.Ik hoop zo dat jij binnenkort op roze gaat! Het is je zo gegund!Dikke knufff

@Mees: ik hoop dat jullie een fijne week krijgen en dat je man of zoontje niet echt ziek gaat worden.Veel plezier in ieder geval!

@Jes: De kleine is vast aan het indalen als de druk nu groter word aan de onderkant.het zal vast niet lang meer duren! Sterkte met de laatste loodjes.

Hier een druk en rommelig weekend gehad.De voorpremiere van de film waar we zaterdag heen gingen,was echt een tegenvaller.Ga dus maar niet naar: ,The Ghostrider 2,want het is echt helemaal niks.Ik was niet de enige die er zo over dacht,de meeste vonden de film tegenvallen.
Verder zaterdag een ander bank gekocht,een tweedehandsje,maar ziet er nog als nieuw uit.De oude bank was de bekleiding aan het loslaten en aangezien er volgende week de foto,s gemaakt worden voor de verkoop van het huis,wilden we toch wel wat netters neezetten.Als ik het niet vergeet zal ik er vandaag nog even een foto van maken en in mijn album zetten.

Verder ben ik ook wat stilachtig.het is erg druk met het netjes maken van het huis voor de verkoop en ik zit er erg over in of we het allemaal af krijgen.Ook blijken de kids volgende week vakantie te hebben en dat is niet zo handig als de fotograaf met styliste komt,dus moet even kijken of de kids even ergens anders terecht kunnen.Zal blij zijn als het huis nu eindelijk te koop staat!

Ook nog steeds twijfels of we nog naar Gent moeten gaan.Aan de ene kant denken we dat het weinig nut heeft,aan de andere kant is dat mijn laatste hoop.Vooral omdat ze in Gent toch verder gaan dan in Nederland.
Zal toch van de week de beslissing moeten nemen.

En dan volgende week mijn theorie examen nog.Ben echt bang dat ik het niet red.
Moet aanstaande donderdag weer rijden en moet dan echt de weg op.Vind het echt doodeng.

 

@Hoop: komt vast allemaal wel goed hoor meis! Alles een voor een aanpakken. Kan me voorstellen dat je het autorijden eng vindt, zou ik ook vinden. Maar het lukt je vast wel hoor!
Ik denk dat ik misschien als ik jullie was toch een keer naar Gent zou gaan, gewoon om te kijken wat ze daar zeggen. Als je niet gaat denk je achteraf misschien wel, hadden we maar...
Ben benieuwd naar de nieuwe bank!

@Mees: dank je voor je lieve berichtje. Hoop dat je man niet echt ziek gaat worden nu je een weekje weg gaat! Veel plezier en geniet ervan! Ontspan want voor je het weet zit je weer in de drukte van werk, huis etc.

@Jes: klopt inderdaad dat ik me hier nooit echt heb thuisgevoeld. Ik probeer het wel maar het blijft lastig. En ik heb ook vaak het gevoel dat ik het niet genoeg heb geprobeerd, dat ik in alles heb gefaald. Bijvoorbeeld dat ik geen goed contact heb met mijn schoonfamilie. Ik heb het gevoel dat dat door mij komt, omdat ik verlegen ben en heel langzaam de taal onder de knie krijg. Vanaf het begin durf ik dus niet echt met ze te praten en ben ik ook niet echt mezelf. Dat maakt het lastig om echt contact te maken.
Andere contacten vind ik ook lastig hier, mede door de afstand maar ook gewoon omdat ik het moeilijk vind merk ik om me ervoor open te stellen of zo.
Nou ja, al met al maakt het dus dat ik me hier nogal eenzaam voel. Een langere tijd naar NL zou ik op zich wel willen alleen weet ik niet of het echt iets zou oplossen.
Soms twijfel ik echt over alles. Zelfs mijn relatie en dat is natuurlijk al helemaal niet goed. Maar ik kom er gewoon echt niet uit wat ik moet doen en dan duw ik dat gevoel dus maar weer weg. Maar ik ben wel eens bang dat ik over een paar jaar zoveel spijt zal hebben dat ik nu niet een duidelijke beslissing heb genomen.

Nou, heel verhaal weer.

Hoop dat jullie ukkie zich snel gaat aankondigen!

Ik ga maar eens aan het werk. Doe net of ik alle tijd heb maar heb toch echt een deadline om één uur!

 

@Jeetje:moeilijke situatie zit je! Ik kan het me allemaal zo goed voorstellen! Wat betreft je relatie: denk je dat je niet (meer) van je man houd zoals het zou moeten? Of denk je dat je met hem veel gelukkiger zal zijn als jullie in Nederland zullen wonen?Ik heb met je te doen,want lijkt me toch dat je zo niet lekker in je vel kan zitten.
Sterkte met alles!

 

Jeetje: Toch vind ik het niet alleen jouw taak om de contacten te leggen; zeker je schoonfamilie zou ook wat meer moeite voor jou mogen doen. En ik vind persoonlijk dat je vriend je ook hierbij hoort te helpen. Natuurlijk moet het ook van jou komen, maar in een vreemd land heb je gewoon wat hulp nodig. Een wat langere periode in nederland geeft je misschien in ieder geval duidelijkheid over je relatie en of turkije wel ooit jouw land gaat worden, misschien kan je ondertussen hier een cursusje doen; vanuit het nederlands is het misschien toch wat gemakkelijker. Maar ik kan me voorstellen dat je je zo onzeker voelt. Op zich vind ik het feit dat je naar Turkije bent gegaan al getuigen van inzet; dat is toch ook je best doen. Ik zou de schuld niet bij mezelf gaan zoeken maar bij de hele situatie. Misschien helpt het al om dat los te laten. Hoe dan ook; veel sterkte met alles!

 

@Hoop: ik denk beide. Ik denk vaak dat we in NL gelukkiger zouden zijn omdat ik dan waarschijnlijk beter in mijn vel zou zitten, maar dan komt de vraag, zou hij daar dan wel goed in zijn vel zitten? Zeker omdat hij zoveel waarde hecht aan een leuke/goede baan en die heb je nou eenmaal niet zo een twee drie.
De hele situatie maakt alles ook moeilijker. Vanaf het begin mis ik eigenlijk toch wel zijn steun bij bepaalde dingen. Zoals dus het contact maken met zijn familie. Nou is hij zelf ook niet iemand die veel contacten heeft dus dat helpt ook al niet. Hij is ook een ontzettende einzelganger en binnenvetter en zal niet snel iets vertellen aan zijn familie over wat dan ook en ik heb dat onbewust een beetje overgenomen en ben daardoor heel gereserveerd naar hen toe terwijl ik met mijn eigen familie totaal niet zo ben en in het algemeen niet zo wil zijn!

@Jes: je berichtje doet me echt goed, want ik weet ergens ook wel dat het niet allemaal alleen mijn schuld is. Mijn man luistert me altijd wel aan, zoals gisteren ook weer als ik dan zeg dat ik niet weet hoe lang ik nog kan doorgaan met proberen me hier thuis te voelen maar hij doet er verder niets mee. Hij begint vaak al snel over een ander, luchtig, onderwerp en doet dus maar of het niet bestaat. En zo gaat dat dus eigenlijk al bijna vier jaar lang! Soms ben ik dat dus wel echt helemaal zat en heb ik het gevoel om het maar op te geven allemaal. Zodat ik niet meer het gevoel heb constant tegen mezelf te moeten vechten.

 

@Jeetje: ook ik heb enorm veel bewondering voor dat je die stap gezet hebt om in Turkije te gaan wonen (ik doe het je echt niet na!). En het toch al jaren probeert (misschien ook wel tegen beter weten in). Daarmee toon je aan dat je juist een heel sterke vrouw bent, met doorzettingsvermogen. Ik ben het met je eens dat het contact zoeken moeilijk is, maar ook iets is waar je man mede-verantwoordelijk voor is. Mijn man is 'alleen maar' van Brabant naar Gelderland verhuisd en ook ik heb gemerkt dat het voor hem toch moeilijk is. Ik moedig hem aan alle kanten aan om vooral te sporten, zoek zelf ook actief naar dingen voor hem om 'erin' te komen, omdat ik me heel goed besef dat hij nu in zo'n lastige situatie zit, omdat hij voor mij hier is komen wonen.
Dus verwijt je zelf niets. Ik vind echt dat je genoeg moeite hebt gedaan. Ik ben ook erg verlegen, maar dan heb je juist mensen nodig die je 'meeslepen'. Ik denk ook dat de cultuur hierin meespeelt. Ik merk aan Egyptische kennissen ook dat als ze eenmaal getrouwd zijn, het voor de familie ook duidelijk is dat je vanaf dan je eigen boontjes moet doppen. Misschien denkt jouw schoonfamilie ook wel zo en denken ze, dat je het prima redt. En omdat je (volgens mij) een type bent die prima kan verhullen hoe je je eigenlijk voelt, heeft jouw schoonfamilie ook helemaal niet door hoe eenzaam je eigenlijk bent. Nou, misschien moet je inderdaad eens voor een maand of 3 naar Nederland komen. Eens tot rust komen, nadenken wat je wilt en wat je voelt. Wat je mist, mis je je man, mis je Turkije.
Ja, en dan denk ik dat je man toch moet beseffen dat hij nu misschien de stap moet zetten om met jou mee te verhuizen. Misschien werkt een soort van lat-relatie voor jullie ook wel. Dat jij hier woont en hij daar en dat je dan voor bijv. max. 3 maanden steeds naar elkaar toe gaat.
Nou, doe rustig aan, meid! Eerst maar even je koffer pakken en naar Nederland!
@Jes: vandaag maar even lekker veel traplopen, ananas eten en vanavond toch nog maar een keer aan de klus! Kan me voorstellen als je andere kinderen voor de 40 wkn zijn geboren dat je er nu voorzichtig ook een beetje op gerekend hebt. Dan zal het vast nu een jongetje zijn.
@Hoop: balen dat de film tegenviel. Zijn jullie nog met het busje erheen gegaan? Ben benieuwd naar je bank. Straks krijg je nog spijt om te moeten verhuizen.
En Gent. Als je een afspraak hebt staan (waar je heel lang op hebt moeten wachten), dan zou ik misschien gaan. Als het idee hebt, dat een herhaling van zetten is, dan zou ik het daarna inderdaad stopzetten, want dan is Utrecht praktischer. Dus misschien in ieder geval nog maar die ene keer gaan.

Ik moet hoognodig alles inpakken, maar we zitten nog in de pyama. Het is ook nog spekglad buiten, dus laat dat eerst maar even een beetje minder worden. Het is maar een uurtje rijden, dus als we om 2 uur wegrijden is het nog vroeg genoeg.
Maar goed, ik moet natuurlijk onderhand wel een begin gaan maken.

 

Lieve Xon, ik vind het zo rot voor je allemaal! Weet niet wat ik kan zeggen om je op te beuren. Dikke knuffel in elk geval van mij...