mijn collegaatje is nu ook met IVF bezig, maar die knuffelt elke (werk)dag ff met mijn buik! eventjes de schouders eronder meid!
Oh jee, en jij zit in over het gezelschap op die verjaardag? *houdt denkbeeldige spiegel voor* Idd erg vervelend voor jou dat er iemand zit die jammer genoeg niet 1,2,3 zwanger raakt zeg. Ik kijk vrouwen met een bolle buik ook altijd de kamer uit Kom op, niet zo aanstellen en anders gewoon lekker thuisblijven.
Ik heb het andersom. Aangezien ons kindje overleden is, ik een miskraam heb gehad en we nu al drie jaar bezig zijn met zwanger raken, heb ik er heel veel moeite mee om naar verjaardagen te gaan waar zwangeren zitten en kleine kinderen zijn die net ongeveer zo oud zijn als mijn dochter had moeten zijn. Daar kan ik dagen tegen op zien. Dat is zo ontzettend moeilijk. En dan ook nog eens al die blije babyverhalen aan te moeten horen etc... Maar kan het me eerlijk gezegd andersom niet zo voorstellen dat je het hebt.
Jeej wat reageert iedereen lullig zeg, ze heeft waarschijnlijk gewoon een baaldag... en wil even spuien...
ik denk ook dat veel mensen ts verkeerd begrijpen, zij vind het niet vervelend voor zichzelf, maar voelt zich opgelaten omdat er dus mensen zitten die misschien met dat verdriet rond lopen en vind het dan rot, kan ik mij voorstellen omdat er ook in haar onderschrift staat dat het de 1e ronde raak was. Ik denk dat ze het echt goed bedoelt in haar openingspost.
Ja, dat denk ik inderdaad ook. Dat mensen zich andersom ook rot voelen tegenover de perso(o)n(en) waar het niet makkelijk bij wil. Dus zo gek vind ik haar openingspost ook niet. Eerder meelevend naar die personen toe. Dat ze zich rot voelt dat zij daar met haar dikke buik zit, en dat het bij de anderen niet wil lukken.
ik denk dat ook maar goed buiten en in de supermarkt kunnen ook vrouwen lopen die geen kinderen kunnen krijgen. daar moet je niet teveel over na gaan denken want dan heb je ook geen leven meer. tis uieteraard lief bedoeld van ts maar hoop dat jullie snappen wat ik bedoel
Misschien ook een beetje een kwestie van verlegenheid? Ik voel mij ook nooit zo op mijn gemak als ik naar zoiets toe moet (beetje onzeker) maar als ik er ben dan is het vaak hardstikke leuk!
Mijn collega kan geen kinderen krijgen en ik had echt moeite om te zeggen dat ik zwanger ben. Ook omdat ik weet dat zij er ook echt moeite mee heeft bij een ander. Dus constant opletten als je iets zegt... Ik kan me dus goed voorstellen dat je je een beetje opgelaten voelt. Maar dat is niet jou probleem. En over die verjaardag... ik snap het wel, zie soms ook tegen dingen op. Maar als ik er eenmaal ben is het altijd erg gezellig... Gewoon lekker gaan en als het echt zo erg is dat je denkt, dan ga je gewoon alsnog weg.
Oh ik ken het ik hou ook niet zo van verjaardagen, Maar bij sommige ga ikw el en dan gewoon ff mn hoofd laten zien even kletsen en na een uurtje ga ik weer naar huis. Over dat stel , tja je kunt er weinig aan veranderen. anders gewoon niet zoveel over je zwangerschap praten.
Jups, ben gegaan en nu pas online. Ik ben niet het type om dan gewoon niet te gaan, vind ik gewoon te makkelijk, de jarige Job was hier onlangs ook op verjaardag van mijn man, en ik vind t dan lullig niet te gaan. Wel heeft de Job toen uitgelegt dat het desbetreffende stal er aardig doorheen zat ivm de behandelingen en hij was er een beetje klaar mee, en dat is bij mij blijven hangen, dus zag er als een berg tegenop, mijn man ook, ondanks dat het zijn vriend is. Blijf erbij dat een avond verjaardag meer mijn ding is, gewoon gezellig volwassenen onder elkaar is meer mijn ding. Dat doet niets af aan t feit of ik kinderen wel of niet leuk vind. Ik ben nou eenmaal niet t type dat 'bij de vrouwen ga zitten beppen' over kdv of hoe goed hij/zij t nou eenmaal doet. Laat mij maar tussen de mannen zitten over auto's praten oid. hihi We hebben t weer gehad ...voor in iedere geval dir jaar hihihi.