Dames, ik wil graag even van me afschrijven en ik hoop ook wel tips te krijgen, want zelf weet ik het even niet meer. Mijn zoon is 3,5 jaar oud en altijd al een pittig kereltje geweest, ook een huilbaby geweest (weet niet, misschien wel handige info ). Ik kan me niet anders heugen dan dat we strijd hebben, strijd om alles. Hij is driftig, snel boos: als iets niet lukt, als hij zijn zin niet krijgt, het is dan gelijk een boos gezicht trekken, helpt dat niet,dan gaan we huilen en huilen en huilen en nog meer boos kijken. Wij hebben al van alles geprobeerd, misschien sommige dingen ook te kort op elkaar, dat is niet goed, dat weet ik, maar ik wil zo graag resultaten zien en niet dat wij een kind hebben dat zich ontwikkelt als een "rotjoch". Die gedachte spookt momenteel namelijk heel erg door mijn hoofd. Op dit moment zit hij in een fase dat hij absoluut niet luistert, ook letterlijk: hij geeft geen gehoor als je hem iets vraagt, vaak zat heeft hij gewoon maling aan ons en ik weet gewoon niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. We zetten hem op de gang, doet hem niks Ik vertel dat ik geen verhaaltje ga lezen als hij naar bed ga, dit hou ik consequent vol, maar als het dan bedtijd is, is hij het allerliefste ventje en zegt dan ook: mama, ik ben toch lief. om vervolgens, als hij doorheeft dat ik écht geen verhaaltje ga lezen, het op een brullen te zetten. Maar, ik blijf consequent: als ik heb gezegd "geen verhaaltje" , dan breekt mijn hart als hij op dat moment wel lief is, maar ik heb hem die straf eerder op de dag gegeven en dan moet ik mij daar wel aan houden vind ik... als ik hem roep, om bijvoorbeeld zijn schoenen en jas aan te trekken omdat we weg gaan, hij reageert gewoon niet. Op dit moment waarschuwen we hem: als hij lelijk gaat kijken (zeker als het onterecht is, bijvoorbeeld omdat hij iets wilt en ik zeg: even wachten, mama gaat éérst... en dan mag jij ...) mag hij op de gang of boven lelijk gaan doen en mag hij weer terug komen als hij normaal kan doen. We geven hem dan die keuze: óf je gaat gezellig doen, óf je gaat maar ergens anders mokken. over het algemeen kiest hij de laatste dagen wel eieren voor zijn geld en wilt hij beneden blijven en trekt dan bij. Maar we bereiken niet het gewenste effect en dat is dat hij luistert naar ons. hij laat ons dan nog steeds 5x (4x teveel) vragen/zeggen dat hij niet op dat krukje mag staan, omdat hij anders gaat vallen. Hij reageert gewoon niet als ik hem verzoek om zijn fruit o.i.d. op te eten etc. etc. en gaat gewoon door met zijn spel. Maar hij hoort me wél, dat weet ik zeker.. Soms gaat het even goed, maar dan hebben we allebei (mijn man en ik) ons geduld verloren en staan schreeuwen tegen hem. Het ergste vind ik nog dat ik een positieve vrouw was met veel geduld, maar daar is weinig van over momenteel, kind zuigt me leeg. En dat heeft natuurlijk een negatief, spiraal effect, daar ben ik me van bewust. En dat wil ik nu juist doorbreken en zou het fijn vinden om met lotgenoten te praten en tips te ontvangen. Heb ook al zitten kijken om hulp in te schakelen, maar die drempel is me nog te hoog, mijn zoon heeft namelijk ook zijn goede momenten en het is echt niet altijd en de hele dag slecht en fout en lelijk doen. We complimenteren hem wel als hij iets goed doet of als hij lief is. Is dit herkenbaar? Hoort dit bij de peuter-/kleuterfase? oh ja, op het kdv is het over het algemeen een lief kind, ik hoor weinig tot geen slechte verhalen over hem, niks over ruzie o.i.d., ja, een enkele keer, maar daar is hij over het algemeen een voorbeeldig kind.. volgens mij is het een beetje een warrig verhaal geworden, maar ben benieuwd naar reacties.
ik denk dat hij erg de grenzen aan het aftasten is.. wat mag ik wel wat mag ik niet.. ik zou 1 aanpak hanteren.. en die blijven volhouden.. het duurt soms even maar het is denk echt een periode waar hij doorheen moet. probeer jezelf meer af te sluiten voor zijn buien.. als jij negatief bent voelen ze het erg goed aan.. het is moeilijk maar probeer het. hij groeit hier wel overheen.. als hij echt zo van karakter zou zijn zou hij het ook op schooltje doen denk ik.. dit gaat echt wel over! succes
Heb niet echt tips voor je, maar mijn oudste is 3 jaar en 2 maanden en is ook echt een vervelende peuter af en toe. Alleen als ik iets vraag om te doen, zegt ie gewoon nee. Hij geeft dus wel gehoor, alleen niet het gehoor wat ik graag hoor Wat hier wel werkt, is hem negeren op het moment dat hij stout is. Hoe lang heeft hij dit al? Hier is het rond zijn 3e verjaardag begonnen, het gaat met ups en downs. Dus herkenning heb ik wel, echt nuttige tips niet. Denk dat het een fase is. Succes (ik weet hoe je je voelt)! Edit: op het kdv is hij ook voorbeeldig hoor. Maar zelden dat hij daar in de hoek moet staan.
Bedankt voor jullie reacties! Hoe lang het al is? Pff met ups en downs al heeel lang. En elke keer gaf ik de leeftijdsfase de schuld, maar ik ben het na 3,5 jaar strijd zat en wil ook graag een lief, gemakkelijk kind, want "ja mama" zegt, ipv NEE of je gewoon laat lullen. Als ik hem negeer, wordt ie gek, dat vind ie inderdaad heel erg. En dan zeg ik, vraag ik eigenlijk, dat het vervelend is als er niet naar je geluisterd wordt. Maar na die uitleg geef ik hem wel antwoord op zijn vraag bijvoorbeeld. Weet niet of dat goed is eigenlijk. Weet ook even niet wat de goede tactiek is, want stel dat we kiezen voor de tactiek: 1x iets vragen of zeggen, geen gehoor of lelijk doen: naar de gang. Maar dan ben ik de hele dag dat kind op de gang aan het zetten, dat kan toch niet goed zijn? dan zit je de hele tijd in een neerwaarste spiraal lijkt mij?!
ik denk dat straffen later in de avond niet echt goed is. als hij echt lief is dan geen straf op dat moment. zodat hij leert wat wel gewenst gedrag is. anders is het veel te verwarrend voor hem. als je boos ben dan zeg tegen hem dat je boos bent op hem vanwege zijn ...gedrag en negeer hem totdat je weer rustig bent. boos worden wanneer iets hem niet lukt lijkt me normaal, maar hij moet leren hoe hij dat uit moeten. bied help en kijk hoe hij reageer. verteel hem meteen een verhaaltje over jezelf, wanneer iets je niet lukt en hoe dat toen voelde etc. doe alsof iets jou niet echt lukt, maar het een grappige toestand. zo zou ik het doen, maar mijn kindje is een stuk jonger.
zeggen dat je boos bent en dan rustig zitten, dat laat hem zien hoe iemand anders boos is. wanneer je schreeuwt denk hij zo moet het als je boos bent.
Zeker wel herkenbaar en ik snap dat je er doorheen zit! En zoals je m beschrijft lijkt ie erg op mijn pittig kereltje. Geloof me, het is echt geen rotjoch en dat wordt ie ook niet. Het lijkt me inderdaad goed om even op adem te komen. Ik heb wel een aantal vraagjes om je verhaal wat duidelijker te krijgen: Hoe vraag of verzoek je dingen? Op welke manier? Zijn jij en je man daar gelijk in? En als je m vraagt waarom hij niet luistert? Wat zegt hij dan? Ik denk wel dat je teveel van hem verwacht (die valkuil stap ik ook vaak in hoor, dus zeer herkenbaar). Als we naar buiten moeten gaat het vaak als volgt: T. kijk mama eens aan? Dit herhalen totdat ik zn aandacht heb. T. we gaan zo naar buiten, en dan gaan we zo onze jas en schoenen aandoen, oke? Als ik mijn zoontje roep om zijn jas en schoenen etc aan te trekken is het (weer oogcontact!!): we gaan naar buiten, dus pak je jas en je schoenen maar. Vervolgens als ie dat gedaan heeft weer oogcontact!: T. trek je jas maar aan. Goed zo, trek nu je schoenen maar aan. Verhaaltje niet? Heeft geen zin, straf geven die op dat moment aankomt, als het straf is wat over een half uur oid pas geldt is het niet interessant en dan beseffen ze de consequenties nog niet goed. Lelijk kijken is voor mij geen reden om een discussie aan te gaan, anders kan ik de hele dag wel bezig blijven. Negeren zou mijn advies hier zijn. Verder kan ik je ook wel adviseren: hamer op de punten die je echt echt belangrijk vind en laat andere dingen voor wat die zijn. Anders krijg jij en ook je zoontje het gevoel dat ie nooit iets goed kan doen (terwijl dat niet zo is). Hier staat er straf op dingen door de kamer heen gooien of schoppen/slaan/schelden. Ik zeg bijv 1 keer dat ie niet op dat krukje mag staan omdat ie anders valt. Doet ie het nog een keer en valt ie? Tja, kennelijk leert hij dan zo beter. Het lijkt nu misschien of ik het allemaal goed weet, maar ik bel ook weleens mijn vriend op met de woorden: ik zit nu op de gang en ik moet even afkoelen, hij haalt me het bloed onder mn nagels vandaan, wil jij me even zeggen dat alles goed komt? Haha. Ik hoop dat je iets met mn verhaal kan, ik wil je in ieder geval laten weten dat je niet alleen bent Knuffel!
Hoort hij je wel goed? Is mijn vraag eigenlijk. Als je wat tegen hem zegt kijk je hem dan in de ogen. Pak zijn hoofdje zachtjes en laat hem naar jou kijken als jij wat wilt. Ergens heb ik een vermoede dat de communicatie niet helemaal ju van het is. Hoe is het met praten praat hij al goed duidelijk? En snapt hij alles wat je zegt? Zou als ik jou was het goed horen ook nog eens uit laten zoeken. Je hebt oost Indisch doof en slecht horen? Even verder je verhaal gelezen. Straffen met niet voorlezen zou ik zelf eigenlijk niet doen. Juist positieve momenten benutten om met elkaar te communiceren.
Het klinkt mij heel bekend. Wat mij wel opvalt is dat je heel erg zegt dat dingen niet mogen. Hier werkt dat, heb ik gemerkt, heel erg averechts. En op school, tijdens pedagogiek, is me dat uitgelegd.Als jij zegt 'niet gillen' denken ze, oooohhh gillen...dat is leuk! Je kan in dat geval beter zeggen 'zacht praten'. Hier werkt het echt. Dus bijv. zeggen, zooo als je zo ook nog zo goed luistert ga ik echt wel een boekje lezen met jou! Heel veel positieve aandacht en positief benoemen. En ik weet het...dat is heel moeilijk, vooral op bepaalde dagen. Ik zit ook wel eens te janken, omdat ik even niet meer weet hoe ik het allemaal moet doen. Vooral ook goed consequent blijven, maar wel op het juiste moment. Een straf of beloning geven op het moment zelf. Anders vergeten ze het en snappen ze het niet meer. En probeer van dingen een lolletje te maken, probeer de driftbuien voor te zijn. Deze tip kregen wij van de pedagoog die hier is geweest. Als ik merk dat Finn boos wordt omdat hij naar boven moet omdat het bed tijd is. Doe ik (of mijn man) net alsof we een krokodil zijn en 'bijten' we hem in zn billen. Dan giert ie van het lachen en is zo boven. Of als ik vraag of hij zn schoenen aan wil doen en hij doet het niet, probeer ik zijn schoenen bij mij aan te doen. Enz. Ik worstel hier ook nog heel erg mee hoor! Maar ik merk echt dat dat positieve voor Finn veel doet. Hij neemt anders het negatieve over en dan wordt het 100x erger! Heel veel succes meid!
Fijn dat er ook herkenbaarheid is! Hoe is de communicatie? Ik probeer hem idd aan te kijken, maar ik moet eerlijk zijn, dit gebeurd niet altijd. Wel bereid ik hem altijd voor. Ik zeg altijd van te voren wat er gaat gebeuren. Hoe het straffen met het niet voorlezen in de wereld is gekomen? Dat komt eigenlijk door een verhaal van mijn schoonmoeder. Die moest vroeger een keer op school komen, daar waren haar zoons aan het verkondigen dat als hun moeder hun strafte voor iets, dat ze dan tegen dat moment heel lief gingen doen en dan kregen ze de straf niet meer. m.a.w. ze was niet consequent. dat verhaal is me altijd bijgebleven, weet ook niet waarom. Verder is dat in de wereld gekomen, omdat hij overal schijt aan heeft, het lijkt wel alsof het hem allemaal niks doet en hier pakte ik hem zeg maar mee.... Máár, ik ga proberen om rustiger te blijven, hem in zijn ogen aan te kijken als ik wat vraag. het boos kijken negeren. en niet meer straffen met geen verhaaltje lezen. Ik heb eerder ook gedacht om zijn oren te laten testen, maar dat is het denk ik niet. Wél denk ik soms dat ie zo in zijn eigen wereldje zit, dat ie het daarom niet hoort. Maar hoe kan je dat testen?
Je kunt zo een winkel binnen lopen bij een gehoor winkel. Maar weet niet of dat zo slim is voor z.n kleintje nog. Anders door laten sturen via de ha. Of eens een afspraak maken bij het cb die hebben ook die apparatuur. En rustig blijven denk idd dat het wel heel belangrijk is. Misschien snapt hij het echt gewoon nog niet goed.
Ik denk idd wel dat iets positief benaderen beter werkt, maar op dit moment heeft hij me gewoon helemaal leeggezogen, zo voelt het momenteel. Ik probeer heel bewust rustig te blijven, rustig te communiceren, complimentjes geven en belonen als hij iets goed heeft gedaan, zeg altijd dat ie iets goed heeft gedaan. Maar dan tóch gaat ie door en door en door totdat...boem...de bom ontploft hahaha en dat wil ik juist voorkomen. Maar ik kan zeker wel wat met de tips die al genoemd zijn, fijn zeg!! Straks lekker slapen en dan morgen vol frisse moed aan de gang!!
Zo is het maar net. En je bent niet de enige hoor die wel eens denkt of gedacht heeft wat een rotjoch is het aan het worden. Plan voor je zelf ook eens een lekker dagje uit. Mama tijd.
@pnirmal: dat mag idd wel weer een keertje gebeuren ja, is lang geleden! en de combinatie van veel werken, strijdlustige dagen thuis en vermoeidheid zijn geen goede ingrediënten voor het omgaan met een pittige bijna-kleuter haha.
Hai super mama81, het komt goed! Laat ik dat eerst even vertellen. Je kindje is enorm grenzen aan het zoeken. Het komt mij zooooo bekend in de oren voor! En als je het tegen anderen verteld dan zeggen ze "nee hij? Echt niet, zal wel meevallen". Zo ging het hier in ieder geval. Ik moet zeggen bij mijn zoontje zijn het echt fases, de een nog langer dan de ander. Ik zat er een poosje geleden ook echt helemaal doorheen en zag ook echt niks leuks meer van hem. Hij mopperde alleen nog maar....eigenlijk sinds hij naar school ging. Mijn zoontje is altijd een mannetje geweest wat toen ie klein was enorm gefrustreerd kon zijn en later soms ook echt boos! Hij kan enorm boos worden als iet niet lukt, als ie zijn zin niet krijgt of als er iets niet eerlijk is in zijn ogen. Wat ik je wil mee geven want niet alle kinderen hebben dezelfde aanpak nodig...maar blijf consequent!!!! Nee is nee. Handel altijd hetzelfde!!! Bij elk conflict handel hetzelfde. Hier zetten we de kinderen altijd op de gang. En ze weten ook dat ze er maar beter kunnen blijven zitten want anders zitten ze er alleen maar langer. Ik moet zeggen dat het nu wel eens voor komt dat mijn zoontje naar boven gestuurd word als het de spuigaten uitloopt. Ook wil ik je zeggen handelen wanneer er iets gebeurd, niet de halve dag erna. Meid het komt echt goed. Mijn zoontje heeft nu wat rust gevonden en gaat het 80% van de dag goed! Wauw wat een verademing!! Hij is nu 4,5 jaar en het gaat nu al zo'n week of 3 lekker weer in huis!!! Fijn, we kunnen weer gezellig doen met zijn allen. Mama is weer een stuk leuker en liever. Ik zeg dat ook vaak tegen hem "zo is het toch gezelliger hè? Zonder dat mama moet mopperen op jou?" Hij snapt dat prima en zegt het vaak ook. Ook komt ie regelmatig zomaar een knuffel geven en tja dan smelt ik! Ik ben van mening dat kinderen regels nodig hebben en structuur! En wij als ouders moeten hun die duidelijkheid geven....
Oja en wat ik er nog aan toe wil voegen is dat ik mijn zoontje altijd de tijd geef om er aan te wennen dat we straks iets gaan doen. Ik zeg bijvoorbeeld altijd "over 5 minuten gaan we naar boven om te douchen en naar bed". Dan weer over "2 minuten gaan we naar boven". En dan natuurlijk als we echt naar boven gaan. Dus voorbereiden... Ik kan je verhaal echt volgen hoor ik voelde me op een gegeven moment ook echt op.....maar ja je moet toch door! En je komt er wel....ga af en toe iets doen met een vriendin of zorg dat je ook af en toe lekker weg bent. Even tijd voor jezelf nemen....
Thanks! Ik geloof dat ik alleen al door jullie adviezen weer wat positieve energie heb gekregen! En dat laatste, mowtom, van het voorbereiden, dat doe ik ook altijd, anders heb ik sowieso een strijd en nu wat minder en soms, als hij in een goede bui is, helemaal niet. Ik zal proberen morgenavond een verslagje uit te brengen van de dag!!
Heel herkenbaar allemaal Hier ook en kleuter die lekker driftig en gefrustreerd kan zijn. Veel tips zijn er al gegeven dus die ga ik niet herhalen Wat ik nog wel als tip heb... probeer zijn emoties ook er te laten zijn. Hier werd meneer nogal eens driftig als hem iets niet lukte en werd dan aardig boos. In het begin probeerde ik het gelijk goed te maken en dus eigenljk zijn boosheid te negeren. Ook als hij zijn zin niet kreeg werd hij boos Bij het niet lukken van iets, laat ik hem gewoon boos zijn Dat mag namelijk gewoon. Ik probeer er achter te komen wat hem nou zo boos maakt en als dat een beetje duidelijk is kan ik gaan zoeken naar een oplossing. Bij het boos zijn als hij zijn zin niet krijgt, accepteer ik ook zijn boosheid. Ik zeg dan, ik snap dat je boos bent en dat je het niet wilt, maar we gaan het toch zo en zo doen of dat en dat gaat nu wel gebeuren. Of ik snap dat je er geen zin in hebt, maar nu is het toch echt tijd om.... Sinds ik zo reageer gaat het een stuk gemoedelijker. Hij mag boos zijn, ik moffel het niet weg en dus voelt hij zich denk ik meer gehoord Het is lastig om te omschrijven hihihi maar kort uit gelegd respecteer ook zijn emoties. Ze mogen er zijn! Ook de positieve emoties. Ook die benoemen: Als hij ergens blij van wordt...dan reageer ik ook met Ooooh dat ging goed nu ben je zeker heeeel blij.
Oh ja wat ik er gister ook nog vergeten bij te vertellen was... Dat ik zo veel mogelijk probeer uit te leggen wat wel en niet kan. Niet dat dit altijd goed aankomt of begrepen word maar dan heb ik het wel geprobeerd en niet alleen maar nee gezegd.