Mijn man wil heel graag als we een zoon krijgen hem naar zijn vader vernoemen.. Dit is bij hun traditie en hij wil hij niet vanaf wijken.. Maar zijn vader heet mustafa.. Ik vind dat nu niet zo geweldig.. In het land waar hij vandaan komt vind iedereen het wel een mooie naam maarja ik twijfel onwijs.. Het is voor hem heel belangrijk.. er is eigenlijk geen discussie over mogelijk met hem.. Wat zouden jullie doen?
het lijkt mijn dat jullie er samen el over eens moeten zjin en vind jij die naam niks en hij wel zou hij er samen met jouw uit moeten komen ! waarschijnlijk moeten jullie beiden een beetje inleveren dus als tweede naam zou een mooie oplossing zijn! ik vind het ook niet zo,n super naam
Ik vind tradities op naamgebied best wat hebben eigenlijk Ook al is het dan geen supernaam, je geeft je kind wel iets mee. Thijmen heeft ook als tweede naam Ernst omdat dat de naam van mijn vader is en van zijn vader. Ik vond dat erg belangrijk. Maar ik vind idd wel dat jullie samen tot een compromis moeten komen. Je zou het ook als eerste naam kunnen doen en dan een andere roepnaam?
Hoezo er valt niet met hem te praten? Het is JULLIE kind. Als jij het er niet mee eens bent moet er toch een andere oplossing gezocht worden. Ik vind het een mooi compromis om het de tweede naam te maken.
Dat van die roep naam vind ik wel een goed idee.. maar moet een roepnaam altijd op een voornaam lijken?
Nee, waarom? Dat kies je toch zelf? Je kunt het op geboortekaartje zetten bijvoorbeeld mustafa albert en we noemen hem Faas
Ik weet niet of dat een turkse naam is.. dat moet ik dan ook nog uitvogelen.. Of misschien kan mijn man wat bedenken..
Hi, herkenbaar verhaal! Jaren geleden zaten wij met hetzelfde, maar inmiddels heeft mijn zwager zijn zoontje al vernoemd (ook Mustafa, want zo heette mijn schoonvader ook) en sindsdien heb ik mijn vriend er niet meer over gehoord (we zijn het zelfs al eens geworden over namen en daar zit Mustafa niet bij ). Evt. zou ik de naam wel als 2e naam hebben geaccepteerd, maar niet als 1e, omdat ik de naam niet zo mooi vind en te typisch Turks; bovendien krijgt ons kind al de achternaam van mijn vriend en is daaraan ook al te zien dat hij of zij geen "boerenhollander" is. Mijn vriend wil wel graag zijn moeder vernoemen en om die dan als 2e naam te gebruiken vinden we allebei prima (dan neemt ons evt. dochtertje iig de naam mee en kan ze hem altijd gaan gebruiken als ze dat zelf graag wil) (ik heb ook gelijk "geclaimd" dat de 3e naam dan die van mijn moeder wordt , dus dat is een mooi compromis; en de eerste naam, tevens roepnaam, wordt dan een naam die we allebei mooi vinden en die wat meer "internationaal" is). Ik zou niet zomaar instemmen met de naam Mustafa, als je die niet zo mooi vindt en probeer te blijven onderhandelen (de naam als 2e naam lijkt mij een goed alternatief, maar misschien moet je man nog even aan dat idee wennen). Wellicht krijgt jullie kind zijn achternaam, dus dan heeft hij daarmee ook al zijn zin en evt. kun je nog onderhandelen in de naam voor een jongen of meisje (dat een meisje bijv. de naam van jouw keuze zou krijgen), of misschien kun je nog Turkse namen voorstellen die je wel mooi vindt? Verder wordt het volgens mij wel minder met die traditie, dus misschien gaat je man merken dat mensen in de omgeving niet meer per se hun kinderen vernoemen of moet hij nog wennen aan het idee om dat zelf niet te doen (en evt. kritiek het hoofd te bieden). Als de naam je ronduit tegenstaat, moet je hem zeker niet accepteren als roepnaam, vind ik, want het is net zo goed jouw kind en bovendien moet jij de baby al die tijd dragen (volgens mijn vriend heeft een vrouw daarom wel iets meer recht bij het bepalen van de naam, modern he ). Ik heb pas nog gemerkt dat Turkse vrouwen ook niet de naam accepteren die de man wil als ze die zelf niet mooi vinden, dus waarom zou jij dat wel doen? (mijn schoonzus vond de naam van haar schoonmoeder niet mooi en heeft hem voor hun dochtertje niet als roepnaam geaccepteerd, maar wel als 2e naam). Een andere schoonzus en haar man zijn het eigenlijk nooit eens geworden over de naam en ze gebruiken ieder een andere roepnaam voor hun dochtertje; dat is ook niet handig, haha , dus je kunt het maar beter eens worden Gelukkig heb je nog even de tijd, dus gewoon voet bij stuk houden en naar een compromis blijven zoeken, zou ik zeggen. Ik heb aan mijn vriend tenminste gemerkt dat hij in de loop der tijd wel veranderd is qua standpunten en ideeen (tot mijn verbazing blijkt hij nu zelfs open te staan voor niet-Turkse namen). Veel succes!
Jullie moeten allebei de naam leuk vinden, niet alleen hij. Hier is dat ook twee keer best een gedoe geweest, want de namen die ik mooi vind vindt hij niks en andersom. Om een voorbeeld te geven, hij was helemaal gek op Zayd. Uit te spreken als Zeejd zo'n beetje. Dat is prachtig in het Arabisch, maar niet in het Nederlands en daarbij klinkt het ook nog eens als zweet en rijmt het op reet. Hoe mooi hij de naam ook vond, die werd het dus zeker niet. En zo had ik ook namen die ik mooi vond, die hij weer absoluut niet wilde. Om diverse redenen. Uiteindelijk zijn we het eens geworden... gewoon blijven onderhandelen en bij je standpunt blijven want ook jij moet de naam mooi vinden!!
Eens met Daro; niet toegeven als jij twijfelt. Ik zou mijn zoon ook NOOIT Mustafa of een andere traditionele naam willen geven als roepnaam (mijn man is ook Turks ). Met vernoemen heb ik overigens geen moeite, onze beide dochters zijn/worden vernoemd maar dan wel met de tweede naam. Zowel bij de eerste als bij deze zwangerschap hadden wij allebei een naam in gedachten waar we weg van waren, maar ik vond de naam die mijn man had bedacht niet mooi en hij die van mij niet. Niet toegeven om er maar 'vanaf' te zijn, er moet gewoon een naam komen die jullie allebei prachtig vinden. Die is er bij ons beide keren ook gekomen, wel pas in de 37e week, maar dat maakt niet uit! Verder kan ik je aanraden eens op Turkse namensites te kijken, bijvoorbeeld Ä°simler, Ä°sim Anlamları SözlüÄü, Dini, Erkek, Kız, Bebek Ä°simleri en isimlerin anlam Hier kun je ook goed zoeken op varianten van Mustafa.
tja, ik sluit me aan bij de rest - maar misschien, zou ik even mustafa écht afkeuren, naar je man toe... ook als 2e naam... dan kun je dat later als compromis gebruiken