hallo dames, mijn dochtertje van 2 jr is gewend aan het in slaap vallen met een flesje. Dat vind ik nog niet zo erg maar in de nacht wordt ze minstens 1 keer wakker omdat ze wilt drinken. Ze drinkt dan ook niet echt... maar een paar slokken. ik weet dat ze dit niet nodig heeft omdat ze "honger" heeft maar puur uit gewenning. Nu probeer ik haar uit te leggen dat ze geen melk nodig heeft en gewoon moet doorslapen, maar dan gaat ze huilen/kruisen tot ik toegeef en snel een flesje opwarm voor haar.... hoef natuurlijk niet uit te leggen hoe vervelend dit is! 1 a 2 keer wakker worden in de nacht breekt je echt op wanneer je rond half 6 op moet.... heeft iemand van jullie zo iets ook meegemaakt? hoe kan ik dit aanpakken? ze moet gewoon doorslapen en niet wakker worden om ff flesje te drinken... help aub!
Dit is denk ik het probleem, je geeft toe als ze huilt, dit weet ze en doet het daarom dus ook. Ik denk dat als je haar uitlegt dat het niet hoeft en haar weer laat liggen (en dus ook laat huilen) ze uiteindelijk gaat inzien dat mama geen flesje meer komt brengen. Dit zal een paar dagen duren, maar al uiteindelijk helpen. Wij hebben dit ook gehad, maar dan met bij ons in bed slapen, dit mocht hij een paar maanden ivm met slecht slapen. Maar nu willen we dat ie in z'n eigen bed blijft, we hebben een paar nachten volgehouden om hem telkens terug te leggen (duurde soms 2 uur in de nacht) maar na een paar dagen sliep ie weer door Het is inderdaad slopend, maar het kan wel effectief zijn, mits je doorzet Het is nu eenmaal makkelijker om iets aan te leren dan af te leren Hoop dat je hier wat aan hebt. Succes in ieder geval!
ik denk dat je ook moet doorzetten...eventueel een bekertje water voor een slokje, maar geen warme melkflesjes meer gaan maken.. lijkt me slopend ja..sterkte
Ik denk dat je gewoon helemaal niks meer moet geven! Het is een gewenning die doorbroken moet worden! Dus ga er desnoods in het weekend mee beginnen, als je niet hoeft te werken (weet niet of je werkt hoor) en dan gewoon volhouden. En het zal sneller resultaat geven dan je zelf denkt. Ons meisje had zo'n periode toen ze net 2 was. Als ze wakker werd 's morgens dan haalde ik haar uit bed en mocht ze bij ons op bed tv kijken. Maar die tijden dat ze wakker werd, werd steeds vroeger. Dus op het laatst stond ze om 5 uur 's morgens al klaar met haar knuffel om eruit te gaan. Toen ging bij mij de knop om en heb haar elke keer weer neergelegd. En ze bleef elke keer roepen en huilen. Na 10 keer terug leggen en een uur later, leek ze het opeens te snappen. Ik zei gewoon op vastberaden toon dat ze er echt niet uit mocht, hoelang ze ook zou roepen en huilen. En ze draait zich om, gaat zelf weer onder de dekens liggen en valt zo weer in slaap. Daarna is ze nooit meer zo vroeg wakker geweest. Tis wel een andere situatie als bij jou, maar het gaat bij beide om gewenning die doorbroken moet worden. Gewoon volhouden dus. Dan heb je misschien een paar rotte nachten, maar daarna kan je wel heerlijk elke nacht doorslapen!
dankjulliewel! bij mij is het ook idd zo dat ik haar dan mee neem in bed uit "gemak" en nu komt ze ook wel eens met wijzen naar mijn kamer en bed roepen om ff aan te geven dat ze bij mama in bed wilt slapen. gelukkig heb ik daar dat nu wel afgeleerd, maar nu nog met dat flesje.... ik ga dit weekend keihard aan de slag! ff doorbijten he. nogmaals thanks
Ja het wordt heel moeilijk voor je, tenminste ik zou het vreselijk moeilijk vinden om mijn kind ineens iets te weigeren wat hij gewend is wel te krijgen. Maar dat is wel de enige oplossing denk ik. Dus niks meer geven! En je voorbereiden op een paar weken minder slaap .
Inderdaad: Probleem zit hem in het toegeven. Even door de zure appel heen bijten en superconsequent zijn is d enige manier om dit te doorbreken. Uiteindelijk worden jullie daar allebei gelukkiger van en is het ook nog eens veel beter voor haar tandjes!
ja het lastige is dat ik dan het gevoel heb dat ze ECHT honger heeft en dan om je kind voeding te weigeren..... soms eet ze ook niet zo goed (avond eten) dus dan denk ik dat het hierdoor komt dat ze in de nacht haar maag wil vullen... zou het daar ook aan kunnen liggen of is het echt puur en alleen gewenning?
ik denk niet dat het met avondeten te maken heeft, mijn dochter eet soms helemaal geen warm eten (strondeigenwijs) en slaapt desondanks gewoon de nacht door.
Hier kreeg ze tot 23 maanden een late avond of nachtvoeding. Borstvoeding dan. Daar is ze zelf mee gestopt. Wel ligt ze bij wakker worden even bij ons en leg ik haar na ca. 10 min weer in eigen bed. Dat gaat hier prima. Ze zegt dan wel 'mama slapen' maar leg uit dat dat dan s morgensvroeg weer mag. Overigens slaapt ze inmiddels de halve week door en de andere dagen wordt ze soms 1x wakker.
Is het niet omdat ze gewend is om drinkend in slaap te vallen dat ze `s nachts ook wilt drinken om weer verder te kunnen slapen. ik zou er meteen mee stoppen en het nu al uitleggen aan haar. Het is ook slecht voor haar tanden een fles mee naar bed en een fles `s nachts. En het is net als in de supermarkt als je 1x toe geeft dan weten ze het en gaan ze net zo lang door tot je weer toe geeft. Dus of je stopt ermee of je geeft meteen toe. En als je kiest voor stoppen dan meteen en na een paar dagen is deze gwenning over.
Ik denk inderdaad niet dat het komt door honger, ze is het nu gewend en wil het dus hebben Ons zoontje eet ook weleens niet/slecht in de avond, maar blijft wel slapen.
Hier geven we altijd nog een fles pap voor het slapen gaan. Soms heeft ze die fles een hele tijd niet nodig, aar dan ineens heeft ze weer echt honger en is dan 4 keer per nacht wakker. Dus voor onze eigen nachtrust geven we voor het slapen gaan nog een tuitbeker met een klein beetje pap. Kind tevreden, papa en mama ook lekker slapen. Ja en je kind iets niet meer geven terwijl je het gevoel hebt dat ze echt honger heeft..... lijkt me nog moeilijker. En ook niet goed tegen je eigen gevoel ingaan.
Je moet toch echt door de zure appel heen vrees ik. Het is puur gewenning. Mijn dochter van vier eet soms helemaal niks 's avonds. Gewoon omdat ze te moe is of niet wil. Maar ze wordt nooit wakker van de honger. Wij hebben hetzelfde gehad met in slaap vallen toen ze 2,5 jaar was. Ze wilde perse dat wij bij haar bleven. Gooide alles in de strijd. Bang in het donker, niet alleen willen zijn, niet moe zijn, etc. In eerste instantie was ik geneigd toe te geven (vooral door het bang zijn). Toen was het einde helemaal zoek. Vervolgens zijn we het gaan afbouwen. Uiteraard met heel veel tranen. Maar na een tijd lang de 'vijf-minuten-methode' te hebben toegepast was het helemaal opgelost. Het was zwaar, maar het wel waard. Want sindsdien slaapt ze weer heerlijk en zonder problemen. Het blijft een uitdaging he, die kids! Succes!
Inderdaad, even de tanden op elkaar ... Daarnaast, zoals al eerder genoemd, ook stukken beter voor haar gebit! Honger lijkt me raar, er zijn zoveel kindjes die slecht eten en wel gaan slapen. Lijkt mij echt aangewend gedrag. En al gaat ze wel een keer met een rammelende maag naar bed, worden ze ook niet slechter van. Haha, het ontbijt gaat er hier s morgens vroeg dan meestal erg goed in!
nee daar ligt het niet aan het is puur gewenning, L. gaat regelmatig naar bed zonder ook maar een hap avondeten (ook eigenwijs ) dus wat de rest ook al zegt volhouden en niet toegeven
dacht echt dat alleen mijn dochter zo'n slechte eter was in de avond. dit is goed om te weten dat het dus NIET zo is.... ik weet dat ik door de zure appel moet bijten.. moet de roer echt goed omdraaien hiero. ik ben een alleenstaande moeder en omdat ik niet wil dat ze weinig liefde/aandacht krijgt omdat ze een vader niet heeft, doe ik TE veel soms. wil alleen niet dat ze straks een verwend kind wordt. ik blijf namelijk bij haar in haar kamer tot ze in slaap valt. als ze veel gaat huilen en opgetild wilt worden om in slaap te vallen in mijn armen, geef ik ook toe... omdat het een dubbel gevoel is voor me zeg maar.... maar jullie hebben gelijk! ik moet dit veranderen. ik weet namelijk dat wanneer ze moet slapen als ze op het kdv is, dat dat zonder problemen gaat. dus alleen bij mij doet ze zo voor aandacht denk ik... ik ga vanavond al aan de slag. tuitbeker met pap. dan tandjes poetsen en dan in bed... ben benieuwd... weglopen overigens terwijl ze HARD huilt is echt lastig. want ze huilt dan zo hard dat ze ervan moet overgeven soms... en hoe ga je zo iets aanpakken?!
begrijpelijk dat je dat zo voelt maar bedenk dat je haar juist meer liefde geeft door haar ook dingen te leren zoals de nacht doorslapen en andere grenzen te stellen die ze nu zo nodig heeft, kinderen voelen zich ook veilig als een ouder grenzen stelt. maar nogmaals ik begrijp je gevoel, het zal niet makkelijk zijn voor je, sterkte
Als ze écht over gaat geven, tja, troosten tot ze weer rustig en dan tóch weer wegleggen en weglopen. Onze oudste heeft zich vanaf 14 maanden ongeveer blauw gehuild, zodat ze bijna flauwviel (1x echt paar seconden gebeurd) - maar ook dát moesten we gewoon negeren. Wel de situatie veilig maken (in jouw geval eventueel zooi ruimen ) wat bij ons inhield dat ik haar in de gaten hield en opving als ze het gewoon overdag deed. Maar verder negeren en niet toegeven.