Rapportbespreking kleuter...ADHD? wat nu?

Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent maar ik geloof ook dat je het in je emoties als een veroordeling ervaart en dat is natuurlijk niet zo. De juf heeft kenmerken gezien en dat in het gesprek (wat daar voor bedoeld is) aan de ouders kenbaar gemaakt. Dat wil nog niet zeggen dat je kindje ook daadwerkelijk ADHD heeft en een onvoldoende op een kleuterrapport... niet bepaald een zwaar meetinstrument vind je ook niet? Ik zou het gesprek van 6 maart vooral gebruiken om eens door te vragen wat de juf is opgevallen en te vertellen hoe het thuis gaat. Vraag ook eens aan de juf wat haar advies is.

Laat los dat het een veroordeling is.. de juf is wat zaken opgevallen. Een medische diagnose moet je laten stellen door een arts.

 

Ik sluit me aan bij Cygnet2. Misschien kun je vragen of 6 maart ook de intern begeleider bij het gesprek aanwezig kan zijn? Dan kun je daar ook je vragen aan stellen en kunnen jullie met z'n drieeen overleggen wat je er eventueel verder mee wilt doen. De juf (en ook de ib'er of jijzelf) kan een dergelijke diagnose niet stellen, daarvoor is verder onderzoek door een psycholoog/orthopedagoog/psychiater nodig, als dat al van toepassing is.

 

Mijn zoon van 4 heeft ook een rapport gekregen en daar stond dat hij niet goed was in creatie (lees knutselen, boetseren ed).
Mijn man heeft op het rapport geschreven dat ze erg bedankt zijn, maar dat een kleuter een kleuter moet zijn en dus moet spelen,spelen spelen en nog eens spelen.
Trouwens ik dacht dat ze pas vanaf een jaar of 6/7 echte diagnoses kunnen stellen omdat jongere kindjes veel te snel ontwikkelen of ineens grote sprongen vooruit of achteruit maken.
Ik zou die juf toch vragen waarop ze haar allemaal basseert en eventueel eens een KA raadplegen.
T is toch een stempel

 

Ik vind dat toch een aparte reactie, om heel eerlijk te zijn. Als school wordt je geacht om de ouders te informeren. Als je dat niet doet, klagen mensen omdat ze niks horen over hun kind. Als je het wel doet, is het weer niet goed. Bovendien wil je -neem ik aan- dat je kind straks ook goed voorbereid is op groep 3 / eerste klas. Dat gebeurt inderdaad spelenderwijs, maar in een kleutergroep gebeurt echt wel meer dan "alleen maar spelen".

Wa betreft "die stempel"; daar is in deze situatie echt geen sprake van. De juf signaleert bepaald gedrag dat anders is dan bij de andere kinderen in de groep. Dat betekent dat de dochter van Cam in een groep blijkbaar meer beweegt en minder van de instructies oppikt dan een gemiddeld kind. Is dat erg? Op dit moment waarschijnlijk nog niet zo. Als het echt problematisch was, had de juf niet een 10-minutengesprek afgewacht maar de ouder(s) eerder uitgenodigd.
Wat het dan wel is; iets om in de gaten te houden. Niks meer en niets minder. Ze heeft jullie verteld welke dingen haar in de klas opvallen. Als het goed is, heeft ze jou de kans gegeven om te vertellen of je dat herkent. Als je dat nog niet voldoende hebt kunnen uitleggen, zou ik dat zeker het volgende gesprek doen.
Als je het gesprek vorige keer niet prettig vond verlopen, is het inderdaad verstandig te vragen of de IB-er erbij komt zitten.

Ik weet niet hoeveel ervaring deze juf al heef met kindjes die in een groep wat drukker zijn en zich dan minder goed kunnen concentreren. Er zijn wel wat hulpmiddeltjes en trucjes om die kinderen wat beter bij de les te houden. Bijvoorbeeld responsief benaderen. Het gaat nu wat ver om dat hier helemaal uit te leggen. Als het je interessant lijkt, zou je eens kunnen googlen op responsieve instructie. Je zou vlak voor een of na de meivakantie nog eens contact kunnen hebben hoe het dan gaat. Misschien heeft je dochter wat meer tijd nodig om te wennen, misschien reageert ze op de groepsgrootte of op andere kinderen in de klas, misschien is de klik met de juf niet optimaal ... Er kan zoveel zijn.

Maar het is wel goed om er als ouder van op de hoogte te zijn dat het nu even niet helemaal gaat zoals je he liefst zou willen. En het is goed om at in de gaten te houden en met elkaar te bespreken. Want als dit blijft spelen, dan wil je dit niet pas horen als ze 6 is en bijna naar groep 3 gaat.

 

@Tupp

Het ging mijn man erom dat kinderen vandaag zoveel mmoeten kunnen/kennen dat er volgens ons gewoon geen tijd meer overblijft om gewoon kind te zijn. Ik kreeg mijn eerste rapport toen ik in het eerste studiejaar zat(6 jaar), nu krijgen ze dit al in de kleuterklas (mijn zoontje moet met 4 jaar al leren rekenen, ik moest tot 20 kunnen tellen op het einde van het tweede studiejaar).
Ik spreek mij absoluut niet uit over het kindje van de TS of over andere kinderen, ik ben immers geen dokter of leerkracht.
Maar IKzelf ben juist blij als de juf zegt dat mijn kind een doodnormaal, doorsnee, gemiddeld kind is (tja hij kan nu niet goed knutselen, papa is daar ook geen held in)
Maar dat is wel mijn mening

 

Ik ben het hier mee oneens. Het is goed dat een juf afwijkend gedrag gedrag signaleert en bespreekt met ouders, maar ik vind het onethisch om als juf tijdens een 10-minutengesprek te melden dat de symptomen verdacht veel op ADHD lijken. Eén dit is niet de expertise van een juf, twee dit is niet gepast in de context van dit gesprek, drie en verder? Ouders blijven met een hoop vragen achter, je stookt onrust, ze biedt uit zichzelf geen vervolg aan en ze lijkt de emotionele impact van deze boodschap te vergeten. We hebben het wel over ADHD en dat is wel wat anders dan dat je meldt dat je kind haar/zijn veter strikdiploma niet heeft gehaald.

Ik werk zelf als orthopedagoog voor een paar uur per week op een school en wij werken volgens een protocol. Juf signaleert en bespreekt dit met de IB-er. Als de IB-er het noodzakelijk acht word ik ingeschakeld en zal ik het kind in de klas observeren plus gesprekken met de juf/ meester. Als er inderdaad aanwijzingen zijn voor een ontwikkelingsstoornis zal ik dit in een gesprek van 45 minuten aan ouders toelichten en uitleggen wat eventuele vervolgstappen kunnen zijn.

Afgezien daarvan blijft het feit dat op zeer jonge leeftijd ADHD niet of zeer lastig betrouwbaar is te diagnosticeren. Kinderen ontwikkelen zich snel op deze leeftijd en er kunnen zoveel onschuldige redenen zijn, waarom een kind druk is of zich nog minder goed kan concenteren op deze leeftijd. Niet alle kinderen zijn op deze leeftijd al toe aan het schoolse leren en dat is helemaal niet erg. In 9/10 gevallen komt dit vanzelf wel goed.
Ik zal als TS in ieder geval een gesprek met de IB-er aanvragen en eventuele mogelijkheden bespreken. Verder zal ik ook zeker je onvrede over deze gang van zaken uiten, want hier kunnen ze weer van leren.

 

Ik zou gewoon eens vragen of de ib-er bij het gesprek wil zijn.
De juf heeft dit gesignaleert, heeft ze dit al doorgespeelt aan de ib-er ? Heeft de ib-er al geobserveert ? zo ja wat zijn haar bevindingen?

En ja ze laat kernmerken van adhd zien maar dat betekend nog niet dat ze het ook daadwerkelijk heeft.
Het kan ook simpel weg zijn dat ze in de klas te veel prikkels binnen krijgt en die ze niet kan verwerken en dat ze daardoor onrustig wordt.

Tuurlijk is het moeilijk als je dit in eens hoort, helemaal als je (net als ons) thuis er niets van merkt.
Wij zijn (ondanks onze twijfels) meegegaan in het denken van de juf (mede omdat Kylian thuis niet in een groep hoefde te functioneren en wij dit gedrag dus niet zagen). Hebben toestemming gegeven voor verschillende observatie's, eerst door de ib-er en later door een ambulant begeleider. Toen al die observatie's steeds naar het zelfde wezen hebben wij een psychologe/orthopedagoge ingeschakeld.

En wat blijkt, ondanks dat wij thuis geen problemen met hem hadden , heeft hij toch Asperger. Nu we dit weten zien we dit ook thuis wel terug komen in de kleine dingen die ons niet eens meer opvielen.

 

Dit dus.

 

Mee eens. Tegenwoordig wordt veel te snel geroepen dat een kind iets heeft. Ik maak vaak mee dat diagmoses worden geopperd of gesteld door mensen die daar GEEN verstand van hebben, in dit geval een lerares.

Ben het ook met heleentje80 eens dat kinderen te snel teveel moeten tegenwoordig. Ik kreeg huiswerk in groep 8, tegenwoordig is dit groep 3. Iq testen in de kleuterklas, belachelijk! Moet ook eerlijk zeggen ik oa hierop een school uitzoek voor mijn zoons, ik wil niet dat mijn kinderen met 4 jaar al aan zoveel eisen moeten voldoen. Laat ze toch lekker nog even kind zijn!

 

Ze doen echt geen iq testen in de klas hoor, die mogen ze niet eens afnemen zonder toestemming van de ouders.

 

Exact hetzelfde hier!

Ik heb helaas geen tips voor je, want die van mij gaat sowieso nog niet naar school. Maar als je het zeker wil weten, dan kun je haar laten testen door een officiële instantie.

Maar verder... ongeacht wat er uit zo'n test zou komen... heeft de juf ook aangegeven hoe zij er mee omgaat? En of zij er een plan voor heeft? Want je kunt niet zomaar zeggen dat een kind ADHD heeft en dat daarmee de kous af is. Het signaal dat de juf geeft, is dat jullie dochter misschien meer aandacht nodig heeft op haar probleempunten (dus concentratie en luisteren enzo). Net zoals een ander kindje extra aandacht nodig heeft als het iets minder goed is in rekenen dan de rest. Mijn vraag is dan: KRIJGT jullie dochter die extra aandacht?
Wat wil de juf bereiken met dit te vertellen? Dat jullie haar kunnen laten testen, OF dat jullie dochter misschien naar een andere klas moet of zo?

Lijkt me niet vreemd om de juf te vragen: Oké, stel het blijkt dat ze ADHD heeft... En dan? En stel dat blijkt dat ze niet ADHD heeft. Wat dan?

Succes?

 

Het is zoals eerder genoemd inderdaad niet zo handig van de juf om in een 10-minuten gesprek zo'n woord te laten vallen. Ten eerste omdat 10 minuten te weinig is om het 'probleem' te bespreken en om vragen te stellen (aan beide kanten), en omdat er geen ib'er bij zit.
Als de juf alleen aan de hand van de door haar genoemde kenmerken dit constateert is dat inderdaad niet genoeg. Ze zou eerst moeten informeren naar de thuissituatie, omstandigheden etc, voordat ze aan ADHD zou moeten gaan denken. Daarnaast zou ze dit eerst moeten bespreken met een Ib'er of andere persoon die hiervoor gespecialiseerd is voordat ze zoiets naar ouders toe zou moeten noemen. Je weet niet wat ze zelf al eraan heeft gedaan om dit 'concentratieprobleem' te verbeteren en je hebt de tijd niet om zelf iets te vertellen of te vragen. Het is goed dat je een vervolggesprek hebt en misschien ook goed om het tot dan toe een beetje los te laten. Als jij je niet herkent in wat je voor informatie hebt gevonden, dan is er een grote kans dat je gewoon gelijk hebt. Ouders zijn vaak zelf de expert als het op hun kinderen aankomt. Ik ben zelf ook leerkracht en ouder en heb geleerd dat je alleen met zulke 'diagnoses' kan komen aanzetten als ouders/verzorgers/ib'ers/anderen het verhaal herkennen en samen willen zoeken naar de oorzaak.

Ik denk dat de juf in kwestie inderdaad alleen maar wilde noemen wat haar opviel en hiermee niet realiseerde dat ze de ouders gelijk ongerust maakte. (Misschien zelf geen kinderen?? of nog jong? gewoon maar een gok)
Het heeft geen zin om tegenover elkaar te gaan staan en een wellus/nietus spelletje te gaan spelen.
Het lijkt mij het beste om aan haar aan te geven wat je ervan vond dat ze dat zo zei en hoe je dat ervaarde etc. Dan kan ze daar ook weer van leren en er rekening mee houden mocht het haar weer eens gebeuren.

 

Ik geef even mijn reactie als kleuterjuf. Ik vind niet dat de juf het woord ADHD mocht gebruiken. Ze kan misschien wel haar observaties aan jullie duidelijk maken en vragen hoe het thuis gaat, maar het is niet aan haar om het woord adhd in de mond te nemen. Het is trouwens te vroeg om vast te stellen dat jullie kleutertje adhd heeft. Ze kan wel zeggen dat ze het verder in de gaten zullen houden om te zien of het in de loop der tijd wat betert maar ik vind het niet professioneel om jullie op die manier ongerust te maken. Ze zal het wel goed bedoelen, maar ze denkt niet na wat voor een inpakt dit heeft op ouders.

Probeer jullie er niet al te ongerust in te maken. Zij is heus geen specialist op dat vlak. En misschien moeten jullie haar ook zeggen dat je het niet leuk vindt dat er al meteen de stempel 'adhd' opgedrukt wordt. Dan kunnen zo'n situatie in de toekomst vermeden worden met andere ouders.
Enkel de toekomst zal uitwijzen of er iets van aan is. maar het is zeer jammer dat jullie je er nu al zorgen in maken.

 

Mja je kan het ook andersom zien. Mijn dochter is gek op leren.. Wij hebben dus een school uitgezocht waar ze wel regelmatig testen gewoon om te zorgen dat ze van begin af aan op niveau geschat wordt.
Het is niet alsof een toets voor je kind iets anders oplevert dan een juf die weet wat je kind al kan. (dan hoeft dat alvast niet meer geleerd).

Het is puur vaststellen wat ze al kunnen.. Niet wat ze moeten kunnen.
En zoals onze kleuterjuf zegt.. Spelen = leren, leren = spelen.
In groep 3 komt het netjes aan tafel zitten vanzelf wel.

@ts: apart dat ze dat zo zegt... Ik denk ook dat ze het minder scherp bedoelde dat dat ze het heeft gezegd. Als er echt een groot probleem was had ze ongetwijfeld meer tijd ingepland of niet gewacht tot het 10 minuten gesprek. Misschien kun je dr eens aanschieten na school om te vragen hoe ze het bedoelde. Vind ze wel dat je kind echt een probleem heeft kun je dan meteen vragen of je een gesprek met haar en de ib-er kunt maken.