Huisvrouwen niet gewaardeerd?

Mensen vinden en denken zoveel....... het ene oor in, het andere oor uit!

Dit is een discussie waar men het nooit over eens zal worden, net als discussies over flesvoeding en borstvoeding.

Een ieder moet doen waar ze zich prettig bij voelt en als jij en je partner het eens zijn met elkaar, dan is de mening van de buitenwereld toch totaal onbelangrijk.

Succes en sterkte met je huilende kleintje.

 

ik heb zelf 3 kinderen op het moment en ik vind zelf dat huisvrouw zijn juist veel zwaarder is dan buitenshuis werken.

 

Tja, iedereen vindt meestal dat ie het zwaarder heeft dan de ander.

Ik werk buitenhuis, en thuis en studeer daarnaast. En ik zal inderdaad degene zijn die vaak denkt dat een huisvrouw meer tijd heeft voor dezelfde taken als ik.

Want naast het werk doet een vrouw meestal OOK ahet huishouden, wassen, poetsen, voeden, verzorgen EN s nachts opstaan voor kinderen. Die dingen verdwijnen niet zomaar, ze komen erbij.
Ik heb bijv vanavond van 20 tot 21 gekookt voor morgen, van 21 tot 22.30 de was gehangen en gevouwen en daarna begon mijn vrije tijd dus. Het is niet zo dat deze taken ineens verdwijnen.

 

Nee hoor ik herken het precies!

Ik kan niet wachten tot ik van 1 van mijn sollicaties groen licht krijg!
Ik hou zielsveel van mij kind hoor en als ik haar niet zie mis ik haar enorm, maar weer gewoon even 'geen' mama zijn lijkt me heerlijk! (voordat iemand dit verkeerd oppakt, ik bedoel dus eventjes niet alleen maar bezig zijn met je kindje maar ook met andere dingen)

Werkende mensen vergissen zich hier vaak in, het gaat niet alleen maar om de tijd die je hebt, maar vooral ook de sociale contacten die je mist en het 'eigen' tijd stukje (bedoel hiermee niet vrije tijd)

Maarja begrip van sommige werkende mama's kan je wel vergeten, ik heb zo'n schoonmoeder die er een handje van heeft om te doen alsof ik de hele dag lui op de bank zit..

 

Niks te doen de hele dag???? Fulltime huismoeder is de zwaarste baan die er bestaat!

Ik herken het wel hoor.Ikzelf werk 4 avonden in de week,begin 's middags om 16 uur.
Maar daarnaast doe ik dus ook het hele huishouden,heel veel van de kinderen en de poezen doe ik ook alleesn.
En dan alvast koken voordat ik ga werken enz. enz.

En mijn man werkt 's nachts dus die gaat weer als ik thuis kom.
Maar vind mn werk toch ook wel heerlijk hoor alleen al een praatje met andere mensen.
Maar huismoeders die werken gewoon 24 uur per dag daar heb ik respect voor hoor!

 

Ook ik kan me helemaal in je verhaal vinden Caruli.
Ben zelf thuiswerkende moeder. Doe mijn werk thuis.
En ook ik ben soms te moe om iets te doen. Mijn man is ook vaak weg dus blijf ik alleen over om alles te doen.

Als ik af en toe een volwassen praatje mis, ga ik op bezoek bij mijn oud collega's. Altijd gezellig en zo hoor je weer eens iets anders.

X Veerle

 

Ik ben trouwens ook best wel jaloers op mijn man die werkt 3 a 4 dagen in de week (3ploegendienst) als hij thuis komt heeft hij altijd hele verhalen en over zijn collega's enzo en het enige wat ik kan vertellen is hoe het met dochter is gegaan en wat we eten haha oftewel ik heb eigenlijk helemaal niets boeiends te vertellen want elke dag is zowat hetzelfde

Als ik het zo terug lees is het net of ik geen leven heb haha
dat valt ook wel weer mee maar echt een heel boeiend leven heb ik niet nee

 

Hoe dan Zoals hier boven al gezegd wordt, doe je het als werkend persoon er deels náást, waardoor je altijd meer doet, lijkt mij.

Maar ook verschuift je standaard, natuurlijk Ik durf te wedden dat je veel vaker stofzuigt dan ik doe, naast mijn studie. En hoe hoger je lat ligt, hoe meer werk het huishouden wordt..

Maar heb je nou nooit dat je denkt "jezus zeg, je kunt toch zelf wel stofzuigen", van je man? Ik zou echt heel erg chagrijnig worden als ik alles in huis zou doen en mijn vriend niks; alsof ík niks beters te doen heb, en hij wel? (En andersom zou ik het heel verdrietig vinden voor hem dat ik altijd van de kinderen kan genieten en hij maar heel weinig, juist in de periode dat ze klein zijn.)

 

Ik ben tijdelijk fulltime moeder geweest, werk nu weer.

Het gaat niet om de hoeveelheid werk, die is isd hetzelfde. Ik heb ook studie/baan//kind/huishouden gecombineerd, maar fulltime moederen vind ik toch echt zwaarder.

Ik denk persoonlijk dat het komt omdat je 24/7 iemand direct om je heen hebt waar je voor verantwoordelijk bent. Als je rhuis bent houd je altijd rekwning met je kinderen: ik ga de wc, waar zijn zij, ik ga eten, hebben zij gegeten, enz.
Op je werk hoeft dat niet en kun je beslissingen voor jezelf nemen.

Kan het niet goed uitleggen, maar ook al is het met een baan eebij drukker, ik vind fulltime moederen ook veel zwaarder.

Of het ondergewaardeerd is, absoluut. Kijk maar naar de reacties hier je weet pas wat het is als je het een hele tijd zelf hebt gedaan.

 

Trek het je niet aan, voor mensen is het gras altijd groener aan de andere kant.
Ik ben zelfstandige, en ik krijg altijd het gemekker van 'dat is een luilekker leven seg! Eigen baas, op vakantie wanneer je wil, sloten van geld...' ja dag hoor!
Als ze het zelf niet hebben geprobeerd weten ze niet waar ze het over hebben, punt

De énige huismoeder waar ik constant kwaad op werd (en nog steeds) was mijn moeder. Die bleef altijd maar gaan over hoe ze als huismoeder geen respect kreeg. Euh... mijn zus zorgde voor ons, kookte de helft van de tijd, een kuisvrouw zorgde voor het huis. Ze heeft ons denk ik niet één keer in bed gestopt. Mijn zus was 13 jaar ouder, en kreeg de zorg van twee belhamels in haar nek. Het enige wat mijn moeder moest doen was de was en de strijk. En zodra mijn zus het huis uit was mochten wij ons eigen eten maken. We waren toen 13! En vanaf 15 vlogen we op internaat, dan had ze 'geen last meer van ons'. Kwamen we in het weekend naar huis en vroegen we of er eten was, zat ze al op restaurant. Lag alles diepbevroren in de diepries...
Maar goed, dat is dus een slécht voorbeeld

 

Ik dacht zelf ook altijd dat het heerlijk moest zijn om lekker thuis te zijn met de kids en de verantwoordelijkheid van werk/baas/etc niet te hebben.
Nou, ik ben vanaf de geboorte van onze dochter fulltime thuis en vind het behoorlijk zwaar.
Het punt is dat je dit niet krijgt uitgelegd aan mensen die dit zelf niet opdezelfde manier (hebben) ervaren.
Ik heb ook een drukke job gehad jaren geleden en weet wat de stress van werk kan zijn, maar mijn vriend bijvoorbeeld heeft niet maanden aan een stuk de hele dag voor zijn dochter gezorgd.
Het is niet zo zeer dat het lichamelijk zwaar is, maar ik vind het geestelijk een behoorlijke belasting omdat je 24 uur per dag de verantwoordelijkheid hebt over je kind.
Je leven staat 24 uur per dag in het teken van je kind, en tuurlijk daar heb ik zelf voor gekozen, maar als mensen dan zeggen dat het wel lekker is om te kunnen doen wat je wilt, krijg je niet uitgelegd dat dat dus absoluut niet zo is.
Je eigen bewegingsruimte wordt behoorlijk beperkt (en dan met name als je jonge kinderen hebt).

Klein voorbeeldje:
Als ik boodschappen ga doen moet ik dit plannen buiten het slaapje en de voedingen van onze dochter, ik kan niet zomaar weggaan. Terwijl ik soms maar 1 klein dingetje nodig heb en dat dus toch helemaal moet plannen.
Een tijdje geleden ging ik een dagje van alles doen met een vriendin, mijn vriend was vrij en zou voor onze dochter zorgen de HELE dag.
's Middags kwam ik even thuis om te douchen en daarna zou ik weer weggaan om uit eten te gaan met vriendin.
Mooi dat ie gewacht had met boodschappen doen tot ik thuis kwam en hij zei: "Ja, ik ga nu even boodschappen doen, want jij bent nu thuis dan kan ik lekker op mijn gemak naar de supermarkt"
Ik kan je vertellen dat dit mij dus behoorlijk frustreerde. Kon ik nog niet op mijn gemak onder de douche (want ik had nu weer de zorg voor onze dochter).
Toen ik tegen hem zei dat hij toch de hele dag voor onze dochter zou zorgen en dat ik, als hij aan het werk is, ik ook niet zo maar even alleen boodschappen kan gaan doen, begreep hij totaal niet wat mijn frustratie nu was (ik vond dat hij dat beter had moeten plannen omdat we hadden afgesproken dat ik de HELE dag kon doen wat ik wilde).
Als thuisblijfmoeder cijfer je jezelf behoorlijk weg en is de continue verantwoordelijkheid voor je kind(eren) geestelijk best belastend.
Ga je werken dan heb je die geestelijke belasting niet, want er wordt op dat moment door anderen voor je kind gezorgd.
Maargoed, dit kleine voorbeeldje legt waarschijnlijk nog niet uit wat ik bedoel en ervaar....

En dan nog wat...als de zorg voor kinderen niet zo'n zware baan was, dan was de kinderopvang wel goedkoper, toch?

edit: Daar tegenover staat wel dat ik alles meemaak van onze dochter en dat is dan weer iets wat mijn vriend niet ervaart en hij ook heel jammer vindt. Hoe belastend ik het af en toe ook vind....de hele dag van mijn dochter genieten maakt het echt wel goed en voor mij telt het gevoel dat mijn dochter opgroeit met een van haar ouders altijd om haar heen heel zwaar, want vind dit erg belangrijk (mijn mening...ik weet dat anderen er anders over denken).

 

Ik werk 2 dagen in de week en de overige 5 ben ik thuis huismama.
Moet zeggen dat ik in die 5 dagen vaak vermoeider ben dan na mijn werk.

Maar hoor het ook vaak hoor... Ach joh, jij zit toch alleen maar thuis op de bank niks te doen.
Right, en de kaboutertjes doen het huishouden, koken en zorgen voor de kleine?

 

Nou ik snap het ook écht helemaal!!
Zit nu al 34 weken thuis en ben kapot! Haha
Ben sinds de geboorte van mijn dochter ook gestopt mijn toen huidige baan (gastouder) omdat ik alleen maar aan het zorgen was.
Kwam ik thuis zorgen, aan het werk ging dochter mee + nog 2 kids dus zorgen.. Altijd alleen maar zorgen en dat vond ik ook teveel.!
Ik ben een baan gaan zoeken in een winkel en ik vond het heerlijk!
Even 2 dagen geen mama zijn maar gewoon ik!
Gewoon met je collega's kleppen over iets anders en je maakt nog is iets anders mee dan het nieuwste lachje van je kind bijv.

Ik vind het heerlijk bij mijn dochter maar ik denk dat ik een betere mama ben als ik werk omdat ik even tijd voor mezelf heb. En na het werk ben je wel moe maar heb je Toch weer nieuwe energie voor je kind

Nu zit ik dus al een eeuwigheid thuis...(ziektewet) en ik vind het echt niet altijd lekker makkelijk!
Zoals idd bovenstaand voorbeeld "even" boodschappen doen....
Het is niet dat ik het erg vind dat mijn dochter altijd mee moet maar je bent altijd veel drukker er mee bezig dan alleen die boodschappen...
Ze rent bijv constant weg... (nu vind ik dat waarschijnlijk nu ook pittiger dan normaal ivm bekkeninstabiliteit en gewoon zwanger zijn...) maar toch moet het wel doen!
Als ik de mogelijkheid heb om even alleen boodschappen te doen kan ik echt genieten haha gewoon er even rustig door heen lopen zonder dat ik van te voren al helemaal bedacht heb wat de snelste route is en wat ik nodig heb

Nee hoor ik denk ook dat huismoeder zijn de zwaarste baan is die er is!

(ik heb overigens ook, werk, studie, huishouden, kids gedaan en vond dat niet perse zwaarder..
+ dat de dagen die je werkt en je kids niet thuis zijn je al niet de hele dag hoeft op te ruimen en schoon temaken waar ze zijn geweest dus dat scheelt toch een deeltje huishouden)

 

caruli,heb jij dit getypt? of was ik het?

weet precies wat je bedoelt, laatst ook weer, op zondag bezig met de was en stofzuigen etc krijg ik naar mijn hoofd geslingerd dat het een rustdag is, ja sorry dat zit er niet in met een man die schone werkkleren nodig heeft, een dochter die van je net opgeruimde huis een slachtveld maakt en eenhond die verhaart, het gaat allemaal door dus zo ook op zondag, was maar raar volgens sommige

en dan nog ja maar ik moet het ook doen naast mijn huidige baan, ja maar als je 3 dagen van huis bent en je kind op kdv zit is je huis dus 3 dagen minder een slagveld

kan nog wel een uur doorgaan hiervoor, maar we worden toch wel ondergewaardeerd daar doe je niets tegen, zolang ik het met plezier doe en zie dat onze L. er van geniet dan voelt het goed

 

Als je werkt breng je je kind neem ik aan naar een kdv of oppas of wat dan ook... Die mensen beschouwen het 'op de kinderen passen' als full time baan en doen daarnaast geen huishoudelijke taken terwijl ze met die baan bezig zijn.
Zelf bij mijn kind zijn en het begeleiden in het ontdekken van de wereld vind ik het mooiste wat er is, maar ik ben 's avonds echt doodmoe en helaas is het niet zo dat omdat ik niet werk buitenshuis ik meer tijd heb dan een werkende moeder. Werkende moeders lijken misschien alles in minder tijd te doen, maar zij letten toch ook niet op de kinderen als ze aan het werk zijn? Ze besteden een taak uit zodat ze kunnen werken...

 

pff vertel mij wat, hoevaak ik wel niet hoor :

och jij bent mooit thuis, heb je dat fijn de tijd voor om te doen ( als ik bijv zeg dat ik nog foto albums moet maken)

en nog veel meer van dat soort merkingen.


de thuisblijfmoeder moet het huishouden doen terwijl ze de kinderen beneden/boven heeft en ze niet aan slapen zijn,

tuurlijk probeer je zoveel mogelijk onder het slaapje te doen maar niet alle kinderen slapen tegelijk of ze slapen heel kort etc etc,

verder kun je natuurlijk leuk gaan knutselen en zo met de kinderen, maar ook dat moet weer opgeruimd worden

de leidsters op de opvang noemen het ook een baan dus het is wel degelijk werk,

ook is het zo dat de meiden die werken.... als die ziek zijn.... kunnen ze zich ziekmelden... maar hun kind toch nog naar de opvang brengen..... een thuisblijfmoeder kan dat niet en zal zo beroerd als ze is moeten zorgen voor de kinderen.

 

Tja je kunt het zo zien, ik ben 6 maanden thuis geweest met 3 kleine babys, deed de verzorging en voedingen alleen, en daarnaast alle dingen die ik nu in de avonduren moet doen. En daarna ging ik werken en doe nog steeds allen behalve idd de zorg voor de kinderen in die 28uur per week.
Hier komt de oppas 2 dagen aan huis, en doet niks meer dan dat ze op kdv doen. Wij koken van te voren en leggen de lunch ook klaar, als ik thuis kom wacht de vieze was op de trap, woonkamer is een slagveld, 3 kinderen die IEDER hun aandacht willen enz. Als zij op bed liggen gaat mijn man boodschappen doen en keuken opruimen en ik ga koken voor volgende dag en de was doen.

En op mijn thuisdagen zit ik toch echt om 20uur op de bank en ben bij lange na niet zo moe als op de werkdagen.
Het komt hier over alsof een baan een lekkere uitrust/klepplek is. Nou, mijn baas doet geen middagdutje zodat ik even kan ontspannen tussen de middag of mijn ding kan doen.

En die boodschappen: denken jullie dat andere moeders die onder hun werktijd kunnen doen? En dat ze die dus niet om de kinderen heen moeten plannen?

En voor je sociale contacten is het zeker zwaarder om altijd thuis te zijn. Maar dan spreek je toch af met iemand? Degene die een partner hebben, waarom zou je geen 'eigen tijd' hebben als je partner thuis is?

En het is elke keer toch die referentiekader. Caruli heeft bijv een zorgenkindje, dan kan ik het me echt voorstellen dat je psychisch op bent elke dag.
En van andere kant rust ik juist uit als ik 'maar' 1 kind heb om voor te zorgen, en snap dan niet wat daar druk aan is. Maar dat is ook maar wat je gewend bent.

 

Ik werk en studeer 32 uur, best druk. Daarnaast breng ik iedere vrije minuut door met mijn kinderen het het huishouden doe ik zo veel mogelijk 's avonds. Om vervolgens 's nachts weer vaak met de kids bezig te zijn (lastige slaap periode). Bij tijd en wijle vind ik het heel erg pittig. Maar...

24/7 Iemand om je heen, geen minuutje voor je zelf.... Ik heb echt ontzettend veel respect voor de moeders die dat vol overgave doen. Ik heb het een tijdje gedaan en rende regelmatig bijna gillend het huis uit. Ik put heel veel energie en voldoening uit mijn werk en daardoor ben ik een leuke moeder.

Dus ja, als je het mij vraagt is fulltime thuismoeder zijn erg zwaar en voor sommigen, waaronder mezelf, zwaarder dan werken + moederen.