Mijn man en ik hebben het regelmatig over babynamen maar dan blijkt al snel dat onze smaken enorm uiteen liggen. Ik houd van korte, stoere namen met een Fries of Hollands karakter, zoals Bram, Jurre, Stan, Emma, Sophie enz. terwijl mijn man houdt van lange, klassieke namen, met een Engels karakter, zoals Tamara, Renate, Melanie. Voor jongensnamen komt hij nooit verder dan Paul (zo heet hij zelf). Gisteren bedacht hij heel origineel dat zijn zoon dan maar Poul moest gaan heten (zelfde uitspraak, andere spelling). Hoe doen jullie dat nou? Als de smaken zo ver uiteen liggen, wie hakt dan de knoop door? Of hoe maak je een compromis?
Heel goed met elkaar praten lijkt me de beste optie. Kijken of je van jouw favoriete korte namen iets langers kunt maken of van zijn lange namen iets korters, bijvoorbeeld. Er moet een tussenweg te vinden zijn. Beide ook naar elkaars genre kijken, beide laten zien wat je leuk vindt, kijken waar jullie misschien toch overeenkomen. Stan, Emma en Sophie vind ik trouwens best een Engels karakter hebben, dus misschien vindt hij die uiteindelijk ook wel leuk, of namen die erop lijken die jullie ook beide leuk vinden. Ook heel goed zoeken op internet, je komt zoveel namen tegen waar je zelf eerder niet aan had gedacht! Ik heb trouwens heel erg gelachen om hoe je vertelt over je man, hahah! Paul wordt Poul, geweldig
Hallo! Ik stel voor dat jullie gewoon apart van elkaar een lijstje van telkens 20 namen opstellen (er zijn zoveel inspirerende namensites! jouw partner zal vastwel nog meer namen leuk vinden dan alleen Paul ). Dan wisselen jullie de lijstjes uit en strepen de namen weg die jullie niet mooi vinden - misschien blijven er uiteindelijk toch een paar namen over die jullie allebei super vinden! Anders: Paul is toch eigenlijk een best korte naam en heeft zelfs twee letters minder dan Sophie. En aan de andere kant is Sophie/Sophia ook weer een heel klassieke naam. Dus... ik denk dat jullie daar wel een soort "compromis" zullen vinden. Gewoon open zijn voor nieuwe voorstellen en samen op namensites zoeken . Veel plezier bij het zoeken van DE naam! Groetjes, Eos
Idd, ja; misschien heel afgezaagd en saai, maar gewoon allebei een lijstje maken met namen voor een jongen en een meisje. Mag best een flinke lijst worden, des te meer ruimte heb je om wat weg te strepen. Onze smaken liepen ook behoorlijk uiteen (met name ik was van de Friese namen) maar we zijn er toch uitgekomen! Ook effe rekening houden met rijmwoorden, vreemde combinaties van intialen etc. Uiteindelijk heb ik "gewonnen" zeg maar, maar toch wel samen beslist hoor!
De smaken van mijn man en mij liggen ook erg uiteen. Ik houd van wat apartere, vooral Scandinavische/Friese namen, hij houdt meer van ´gewoon´, richting jaren 80 namen...maar dan weer niet van namen als Julia en Emma ed, die ik dan juist wel weer leuk vind. Wij (of eigenlijk: vooral ik...) hebben gewoon net zo lang doorgezocht tot we namen vonden waar we het allebei over eens waren. Koste wat moeite, maar goed, in dit geval vind ik dat het bij allebei goed moet voelen.
Veel blijven zoeken en kijken. Samen zoeken en kijken. Af en toe een naam noemen. En evt. als jij een naam heel mooi vind gewoon later nog eens vragen wat hij ervan vind. Bij mijn man bijv. vroeg ik eens wat hij van Elin vond en dat vond hij niets. Toen ik het maanden later nog eens vroeg vond hij het een hele leuke naam. En inderdaad lijstjes maken en dan wegstrepen tot bijv. 5 namen die jullie wel vinden kunnen of nog het leukst zijn als je echt moest kiezen. En dan gewoon allebei serieus overwegen. Succes met zoeken & kiezen!
@Charise: Herkenbaar. Man vond J. eerst ook geen leuke naam, maar met week 37 vond hij hem opeens wel leuk. En dit keer min of meer net zo, al vindt hij de naam die ik het leukst vindt na maanden nog steeds niets (ondanks dat ik het heel regelmatig vraag en hij volgens mij ook echt geprobeerd heeft hem mooi te vinden). Maar een andere naam die ik rond de 15 weken noemde en die hij toen niets vond, opperde hij met een week of 30 opeens zelf. Soms went een naam dus.
Wij hebben hier gewoon apart van elkaar namen gezocht. Ik maakte vaak een lijstje, van 20 namen ofzo en dan bespraken we ze avonds. Vaak werden ze allemaal weggestreept door hem, maar soms kwam er eentje op de misschien lijst en andersom. Uiteindelijk hadden we een misschien lijst, daar hebben we allemaal even aan moeten wennen, en nu zijn we uiteindelijk uit Neem er wel de tijd voor, en wen ook aan zijn namen, zeg dus niet gelijk nee
Zo ging het bij ons ook. We hebben ZOVEEL namen afgekeurd, niet normaal meer. Het lijkt echt hopeloos. En dan ineens vind je een naam die je allebei leuk vindt. Wij hebben twee keer twee namen (jongen en meisje) gevonden waarbij we zogezegd een sterretje zagen. Net alsof die naam oplicht in je hoofd en die moest het worden .
Wij hebben beiden lijstjes gemaakt en weggestreept bij elkaar tot we namen over hadden die we van beiden lijstjes goed vonden daar weer 1 lijst van gemaakt en weer gestreept en ineens waren we er uit Succes!
Hier ook beide een eigen namenboek en achterin schreven we de namen op die we leuk vonden. uiteindelijk bleek dat we in totaal 4 dezelfde namen hadden staan dus dat kwam mooi uit, uiteindelijk is het de naam geworden die manlief roep tijdens de huwelijksreis toen we het over namen hadden. Ik heb nog geprobeerd Nina erdoorheen te krijgen maar niet gelukt. Hij probeerde Megan ook niet gelukt. Lara bleef steeds terugkomen dus op een gegeven moment hadden we zoiets van dat blijft het ook. Megan is haar 2de naam geworden en Jasmijn 3de.
Je hoeft het uiteindelijk maar over één naam eens te worden dat het een leuke naam is (nou ja, één voor ieder geslacht). Dus dat er weinig overlap is maakt het misschien wel makkelijker. Wij deden het zo. Een lijst met alle letters van het alfabet, en daar zetten we namen bij. Vervolgens mochten wel allebei aanvullen, doorstrepen en er associaties bij zetten. Waar denk je aan, als je die of die naam leest/hoort? Uiteindelijk zijn we er wel uitgekomen. Grappig trouwens, dat je namen als Renate en Tamara engels noemt. Ik ken die namen in vele talen (frans, italiaans, spaans), maar niet in het engels Ook Melanie zou ik eerder frans dan engels noemen, of je moet het als Melluhnie uitspreken (wat ik niet zo mooi vind). Volgens mij zouden jullie elkaar wellicht moeten kunnen vinden bij Emma of Sophie (of Sofie): dat zijn zéér klassieke engelse namen, die jij blijkbaar stoer en hollands genoeg vindt om leuk te vinden. Voor een jongensnaam zal papa misschien z'n blik wat moeten verruimen. Zijn er nog andere familieleden met een in zijn ogen acceptabele naam? Of wil je helemaal niet vernoemen?
Wij hebben nooit echt fysiek lijstjes gemaakt, maar ik riep vaak namen die ik mooi vond en mn man keurde ze dan af of mompelde iets in de trant van 'mwah'. Uiteindelijk is het bij de eerste een naam geworden die geopperd werd door mn schoonvader (en in eerste instantie door ons allebei afgekeurd hahaha) en bij de tweede een naam die het bij de eerste net-niet werd. Geloof me, net op het moment dat je echt denkt dat je nooit een naam zult vinden die jullie allebei mooi vinden, dan opeens is ie er.
Ik geloof dat het hier een beetje al roepende gegaan is... Dus elke keer als we wat bedachten zeiden we dat gewoon hardop en dan zei de ander al snel ja of nee of misschien.... En indd gewoon via google zoeken op jongens en meisjesnamen en je kriigt lijsten zat! Er zijn heus wel namen die jullei allebei leuk vinden. Misschein is er wel een tussenweg als bijvoorbeeld een eerste en tweede naam met een korte roepnaam of dat je even zo genoemd kiest voor anne-sophie. Een lange naam bestaande uit 2 korte namen. Gewoon blijven roepen wat in je opkomt en dan komen jullie er vast wel uit! Overigens vind ik ook de langere namen mooier maar mijn man had liever een korte naam. Hahah en zie hoe onze zoon heet... Voor nummer 2 hebben we ook al een jongens en een meisjesnaam klaar liggen, ook ditmaal een korte. Dus ik trek beide keren aan het kortste eind maar ben het wel eens met onze keuze! Succes!! x
Bedankt voor alle uitgebreide reacties! Erg fijn!! Ik denk dat we inderdaad maar lijstjes gaan maken en dan gaan strepen of kleuren. We komen er vast wel uit, uiteindelijk. Denk dat een meisjesnaam nog makkelijker wordt dan een jongensnaam, maar we zien wel!
hahaha ik las net iemand die schreef dat haar man eerst een naam afwees en nu hebben ze die naam aangehouden? Wij hebben nu een jongensnaam in gedachten waarvan ik bij mijn eerste zwangerschap al riep dat vind ik leuk maar mijn vriend vond het helemaal niks en nu was hij degene die zei dat hij het toch wel een erg leuke naam vindt! Dus die staat hier nu vast. Maarja mijn gevoel zegt dat het een meisje is dus ik denk niet dat we er veel aan hebben hahahaha xx
Hier ook een totaal andere smaak.. Met soms de slappelach tot gevolg.. Waar mn vriend dan weer boos om werd, en andersom. En toch zijn we er uitgekomen, hoe? Nou jah recht van de sterkste he Nee.. Overleg, geven en nemen enz.
Wij kwamen en komen er ook echt niet uit met elkaar, mijn man wilde ook niet samen zoeken en kijken en hij kwam ook nooit met suggesties. Tot hij laatst een naam hoorde die hij gelijk mooi vond en mij vroeg wat ik ervan vond (hij was er dus toch wel mee bezig in zijn hoofd!), toevallig vind ik dit ook een mooie naam dus we zijn eruit. Gelukkig liggen we wel op 1 lijn als het om vernoemen gaat, dat doen we niet, kind krijgt een eigen naam