26 jan is mijn zoontje geboren met slechts 34,5 week zwangerschap. De vliezen braken spontaan, weten dus niet waarom hij te vroeg is gekomen. Hij is toen direct meegenomen naar de afdeling Neonatologie waar ze zijn begonnen met nutrilon 1. Mijn man&ik hebben beide geen allergieen dus dat was een goede keuze. Doordat ik platte/ingetrokken tepels heb moest ik met een tepelhoedje proberen hem aan de borst te leggen. Helaas is dat niet gelukt. Hij werd erg boos als hij niet snel genoeg melk kreeg en ook met foetelen (druppeltje melk laten vallen terwijl hij was aan het zuigen) geen goed resultaat: na 30 min drinken aan 1 borst had hij slechts 5 of max 10 cc gedronken. Ik ben vrijwel direct begonnen met kolven en omdat hij niet genoeg aan de borst kreeg, kreeg hij de rest van de afgekolfde moedermelk via fingerfeeding. Dit was voor hem veel te vermoeiend en daarom werd besloten dat we hem voorlopig niet aan de borst zouden laten drinken, maar alleen via fingerfeeding. Nadat we na 2 weken uit het ziekenhuis ontslagen werden heb ik het thuis nog eens geprobeerd met de verloskundige en kraamverzorgster. Hij hapt het tepelhoedje wel goed aan, maar hij zuigt niet voldoende uit de borst. Toen helaas maar besloten te stoppen met het aanleggen. Wel ben ik blijven afkolven en heb hem dat via de fles steeds gegeven. Inmiddels ben ik nu 1 week gestopt met het afkolven, omdat ik het te vermoeiend vond. Als ik hem had verschoond, zijn flesje gegeven en afgekolfd had waren we dik een uur verder en hij meldt zich alweer 1,5-2 uur later.... Hij heeft nu ontzettend veel krampen en soms kan ik hem hierdoor gewoon niet neerleggen. Hij wil dan de hele tijd op de arm zijn en ook dan krijg ik hem soms niet stil. Hierdoor voel ik me erg schuldig/gefrustreerd. Zou het helpen als ik weer melk ging afkolven? Of is dit het kritieke 6 weken punt waar alle baby's zo'n last van hun darmpjes krijgen en we gewoon even doorheen moeten? Groetjes, Sue Ellen
hoi zo, je hebt best veel meegemaakt de eerste periode met je kindje zeg! Het is normaal dat de darmen moeten rijpen en dat kinderen daar last van hebben, dat zie je altijd in deze fase. En het kan duren tot een kindje 12 weken is. Ik begrijp dat je vermoeid bent, het heeft allemaal erg veel energie gekost. Je hebt nu de keuze gemaakt om te stoppen met BV. Om het nu were op te pakken uit schuldgevoel, lijkt me geen goede motivatie. Je kunt het wel weer gaan stimuleren door heel vaak te kolven, maar dta is erg intensief qua tijd en energie, en dan heb je erg veel motivatie nodig. Je hebt dan echt hulp nodig om je kindje te verzorgen als jij kolft, zeker als je kindje nu zo onrustig is. Dus ik denk dat je goed op een rijtje moet zetten wat je wilt: 1) of nu alle tijd en aandacht voor je kindje, veel knuffelen, op je arm houden, in een draagdoek bij je houden kan ook veel rust geven. En je dan ook niet meer schuldig voelen! 2) of opnieuw gaan kolven en dan hulp zoeken om jou te ontlasten in de tijd dat je bezig bent met kolven, iemand die voor je kindje kan zorgen en taken in huis over kan nemen om jou voldoende rust te geven. Maak een weloverwogen keuze en laat het dan los en ga genieten! Succes en als je nog meer vragen hebt hoor ik het graag! Mirjam
Bedankt voor je snelle reactie! Ik ben bij het consultatiebureau geweest en zij zeggen precies hetzelfde als jou. Na overleg met mijn man hebben we besloten maar even door te zetten en hopen dat hij snel geen krampjes meer heeft! Het was even heftig ja, zeker als je nagaat dat ik tijdens de zwangerschap ook al last heb gehad van hyperemesis gravidarum en daarvoor in het ziekenhuis heb gelegen ivm uitdroging. Ook kwam hij natuurlijk veel te vroeg, en hij heeft zijn beide voetjes in klompvoetstand staan waarvoor hij dus al sinds 5 dagen na zijn geboorte wekelijks ingegips wordt ter correctie. Hopen dat de krampen nu snel weg zijn dan hebben we het ergste gehad gelukkig!