Ik vind dat jij het prachtig omschrijft. Ik heb ook al het gevoel, je kindje is toch al prachtig, mooier wordt ze niet hoor! Mooie kleine levende meisjes (en jongetjes) zijn geen babypopjes die naar believen van mama (of papa) maar moeten worden voorzien van onnatuurlijke versierselen. Zo vind ik ook hakjes, of kleertjes waarin je kind niet lekker kan bewegen of spelen gewoon zielig en foute keuzes van ouders. Oorbellen is echt het meest onnodige dat je een kind kan aandoen, in die categorie "opleuksels voor het plezier van de volwassene". Pff en zie het verhaal van Trees, alleen de KANS op zo'n uitkomst wil je toch al vermijden
Weetje ik had ook al dik voor het jaar oorbellen. Heb het altijd als normaal beschouwt ook. Mijn ventje krijgt ook gewoon een oorbelletje. Zal ik dan wel zwaar egoïstisch zijn, maar ik vind het leuk. Ik heb het zeker zelf nooit als pijnlijk ervaren en ik heb ze meerdere malen laten schieten. Het is meer het schrikeffect waar kinderen van huilen het is namelijk een harde KLIK. Maaargoed ik vind nogsteeds dat het iedereen zn eigen keuze is. IK vind het bij meiden ongelofelijk schattig en bij knulletjes stoer. Nikste ordi, personen zijn ordinair NIET de sieraden die ze dragen. Maar doe allemaal aub niet zo overdreven. Het zijn maar oorbelletjes .
Dat is bij een goede juwelier zelfs ook niet meer eigenlijk... of je moet misschien overgevoelig zijn voor pijn dan misschien maar daar hebben mijn kids in elk geval geen last van haha
Feit blijft... je laat een gaatje prikken in je kind omdat JIJ dat mooi vindt.. dat is domweg gewoon IJDELHEID.. prima maar geef dat gewoon toe. JIJ wil iets.. en als ze met 4 jaar haar haar wil afscheren doe je het ook niet.. dus er bestaat ook zoiets als "Nee" als antwoord. Dat je niet kiest voor dat antwoord.. prima.. ijdelheid. Net zoals je je kind leuke kleertjes aan doet. Moet je ook lekker zelf weten maar een gaatje is blijvend en l*l niet.. je voelt het zeker.
kan me nog heel goed herinneren hoe het voelde en toen was ik zelf weliswaar 6 jaar (de eerste weken voel je echt wel) maar ik vind t piercen van baby oortjes verschrikkelijk. Bij een jongen vind ik het al helemaal niet mooi.
Lees ff terug ik zeg net ook dat IK het leuk vind. En ik lul niet, voelde er niks van. Overigens was mijn nichtje 5 en die voelde ook niks. Sterileren hoeft ook niet perse meer met dat prikspul. Dat zou t enige zijn wat ik gevoeld heb.
Bedoel ook niet letterlijk een trauma, daarom had ik het eerder al tussen haakjes gezet. Bedoel alleen dat ik er een nare ervaring mee heb gehad, zal ook vast komen omdat het toen met een naald en kurk ging. Dat is natuurlijk behoorlijk pijnlijk.
Dat is zeker geen pretje! Vervelend zeg dat je er zelfs nu nog zo'n last van hebt. Vind trouwens wel dat zo'n juwelier moet zeggen dat ze scheef kunnen groeien als ze nog zo jong zijn. Dat schrikt mij eerlijk gezegd wel af. Op welke leeftijd is het scheef gaan groeien bij jou?
Uh, het was niet persoonlijk bedoeld hoor. Doe vooral wat je goed dunkt.. mijn persoonlijk mening is dat ijdelheid geen goed genoege reden is om iets permanents te doen.
Ik heb niet alles teruggelezen, maar het zal vast een hele discussie zijn . Hier net voor haar eerste verjaardag de oorbelletjes erin laten schieten. Was zo gebeurd en niet meer gehuild dan bij een prikje bij het consultatiebureau. Ik vind het er erg schattig uit zien. Maar ieder zijn eigen mening, toch?
Iedereen mag zijn eigen mening hebben en een tattoo is permanent. Oorbellen niet, die kan je altijd nog verwijderen. En tenzij ze gezet zijn met een breinaald zal je er waarschijnlijk nog weinig van zien dan.
Daar ben ik het toch niet mee eens, ik heb mijn oorbellen nu echt al een jaar of 5 (sommige zelfs al langer) niet meer in, maar de gaatjes zijn nog erg goed te zien. En zijn niet met een breinaald gezet.
Hahaha echt niet? Ligt er ook wel een beetje aan hoelang ze er al inzaten. Mij. gaatjes groeien niet eens meer dicht.
Hier met 12 en 18 jaar gaatjes laten schieten. 2e gaatjes 2x maar beide keren gingen ze steeds ontstoken dus die zijn weer dichtgegroeid. Je ziet ze nog wel. Maar hier vond ik het echt gemeen zeer doen en zo kleinzerig ben ik nu ook weer niet. Hier geen haar op mn hoofd die eraan denkt om mn dochter oorbellen te geven zonder dat ze er er zelf om vraagt en er bewust van is dat het pijn doet en blijvend is. Ik zou het liefst elk pijntje over willen nemen van mn dochter, dan ga ik haar echt niet bewust pijn doen. Buiten dat is ze mooi genoeg van zichzelf.
Ja, dat scheefgroeien en steeds ontstekingen ondanks geen oorbellen in is zeker een goed minpunt. Daar heb ik nooit bij stilgestaan. Alleen maar meer reden om te wachten tot ze wat ouder is en t echt zelf wil.
Maar over t algemeen gaat t om alleen een klein gaatje in je oor als je achteraf dr toch niets mee hebt. Kan me niet voorstellen dat je je daar echt aan ergert? Ik snap best dat sommigen het er gewoon bij vinden horen, niet eens perse uit ijdelheid. Ik denk persoonlijk dat er zelfs heel veel grote (blijvende) beslissingen genomen worden, puur omdat men denkt dat het zo hoort, beter is oid.