Mijn dochter is net een jaar oud en ik vroeg me af wat een goede omgangsregeling is. Ik woon 170km weg van mijn ex partner sinds een half jaar. Hij heeft op dit moment geen werk of inkomen (na deze maand houd zijn ziektewet uitkering op). Geen stabliteit om voor zijn dochter te zorgen. Woont in zijn ouderlijk huis. (vader woont aan de overkant met nieuwe vriendin) Wel een nette babykamer aanwezig. Nu is het zo dat ik er wat minder flexibel in ben omdat hij van 0-1 geen aandacht aan haar heeft besteed, ook niet toen we nog samen waren. Belt nooit, laat nooit wat weten. Kreeg vandaag uit het niets te horen ja ik wil haar volgend weekend hebben maar ik heb zoiets van ja dat gaat niet zomaar.. De vraag is sowieso kan hij een omgangsregeling nakomen? Hij heeft geen auto. Treinkaartje kost hem 45 voor een retour dus om haar een nacht te houden zou 90 euro kosten.
Ik heb hier zelf geen ervaring mee dus kan niet veel advies geven. Maar ik wil toch even zeggen dat als hij in het afgelopen jaar nauwelijks naar haar omgekeken heeft, ik haar niet mee zou geven. Al is het alleen maar omdat de kleine zich niet bij hem op haar gemak zou voelen lijkt me. Het is een soort vreemde. Daar komt bij dat hij waarschijnlijk niet eens weet wat allemaal moet doen en hoe hij een luier moet verschonen bijvoorbeeld? Ik zou hem laten beginnen met een uurtje naar een speeltuin, en daarvandaan verder En dat jullie ver uit elkaar wonen, tja als hij graag wil moet hij maar moeite doen.
Ik zou hem indd eerst eens een paar x naar haar laten komen. Ik neem aan dat hij bij jou ook tijd met haar kan door brengen en met haar wandelen. Ze moet wat vertrouwen in hem krijgen! Is indd een moeilijke situatie!
Nja probleem is voor mij ook net zo moeilijk. Heb zelf ook geen auto, 7 uur in de trein zitten (3 en een half uur heen en terug) is echt niet iets wat ik mezelf zie doen om dan nog een uurtje of twee gaan wandelen.. Hier mag hij prima langskomen en dingen doen met haar, maar in het verleden heeft hij die kans nog niet aangenomen (gratis treinkaartjes laten verlopen omdat hij geen tijd had.. terwijl hij werkloos was). Haar volgend weekend meenemen uit het niets vind hij dan weer echter wel een goed plan..
Waarom zou je haar dan meegeven aan hem? Hij heeft duidelijk geen interesse gehad. Als hij die nu wel heeft, moet hij eerst maar wat moeite doen. Je kunt een kind niet aan een voor haar vreemde meegeven. Dat is vragen om problemen.
Dat ben ik niet van plan, alleen ik wil nu echter weten wat in de toekomst wel misschien een goede omgangsregeling is. Als dat een keer per twee weken is, drie weken. Niet zolang hij geen vast inkomen heeft? Wat zijn de dingen waaraan dat meespeelt
Met zo'n reisafstand is het extra lastig. Je dochter heeft er aan de andere kant belang bij om haar vader te kennen en omgang met hem te hebben. Heeft hij gezag? Ook als hij geen gezag heeft, ben jij als gezagdragende ouder verplicht om de omgang tussen kind en papa te bevorderen, en heeft hij in beginsel ook altijd recht op omgang. Of hij wel of niet vast werk heeft, heeft daar echt niets mee te maken... Dat betekent NIET dat je haar met papa mee moet geven, of dat je zelf 7u in de trein moet zitten. Je kan denken aan de gelegenheid geven tot omgang bij jou in de buurt. Ik begrijp dat er niets op papier staat. Ik zou daar eens over nadenken, zodat voor iedereen duidelijkheid ontstaat, wie wat van elkaar mag verwachten...
Misschien een gek idee aangezien het je ex is maar zou het een optie zijn om hem eens in de twee weken op zaterdag en zondag bij jou in huis te laten logeren? Zodat hij wel bij zijn dochter kan zijn, jij de reis niet hoeft te maken en je ook niet bang hoeft te zijn dat hij het geld niet heeft voor de juiste spullen aangezien jij die zelf hebt.
Hij heeft geen gezag. Wat Takhen suggesteerde kan inderdaad een optie zijn. Een vriend van mij adviseerde eventueel mee te gaan en daar te overnachten maar de sfeer daar zal te snijden zijn en dat zal ik niet aan kunnen.. Hier een nacht overnachten op neutraal terrein heb ik opzich niks tegen. Als hij dit wilt sta ik hier eventueel voor open. Kijk over een half jaar ofzo is een weekendje daar geen probleem - ze kent papa nu echter niet, er is geen band.. hopelijk komt hij er wel en zo niet mist ze ook niks. Hier is een papa die constant over haar waakt en voor haar zorgt. Er staat inderdaad ook niks op papier. Er is op dit moment een rechtzaak voor de alimentatie en mijn advocaat zei al dat er grote kans is dat aangezien ik de alimentatie nu regel dat hij misschien een advocaat in de armen neemt voor een omgangsregeling maar hopelijk is dat niet nodig. Ik heb gezien dat er ook bepaalde instanties zijn die omgang begeleiden met kinderen? Heeft iemand hier toevallig ervaring mee? Of hij wel of geen werk heeft maakt wel wat uit in de omgang. Hij kan geen WIJ uitkering krijgen vanwege fraude en als hij geen werk heeft kan hij ook geen omgangsregeling nakomen want dan heeft hij het geld niet om op en neer te komen. Verder bedoel ik er niks anders mee..
Als de omgang via de rechtbank aangevraagd wordt maakt het niks uit of hij wel of geen werk heeft. Over het algemeen wordt gekeken naar de wensen van beide ouders en in het geval van zeer jonge kinderen waar een tijdje geen contact is geweest wordt vaak een opbouwconstuctie gebruikt waarbij het eerst een halve dag, hele dag, etc is voor er een nachtje geslapen wordt. Als hij bij jullie (in de buurt) zou kunnen blijven slapen zou dat natuurlijk mooi zijn, blijft het kindje ook in haar vertrouwde omgeving. Ik zou wel proberen om samen tot een omgangsregeling te komen, 't blijft tenslotte wel de vader van je kind. En qua reizen kun je 2 dingen doen, of hem er voor verantwoordelijk houden en dan zie je vanzelf of het hem lukt of niet of tegemoet komen. Ik zag ook iets staan over alimentatie? Vraag me af of je dat gaat krijgen als hij zonder werk zit. En als jij wel een baan hebt wordt die kans alleen maar kleiner. Succes, want hoe dan ook blijft het lastig dit soort situaties
Nja in mijn ogen lijkt het een beetje onmogelijk om een omgangsregeling te hebben als hij geen werk heeft hoor - niet dat er dan geen kan uitgesproken worden. Het is gewoon hoe kan hij op en neer gaan als hij geen geld heeft? Dat is gewoon een probleem. Er is ook geen zekerheid dat hij daarvoor naar de advocaat gaat maar mijn advocaat zei dat ik het kon verwachten. Kans is inderdaad klein dat ik alimentatie krijg, alleen mijn ex heeft in het verleden eigenlijk nooit een full time baan gehad.. hij heeft enorm veel schulden en hij zal over een half jaar-jaar de schuldsanering in moeten gaan. Zodra hij een vast inkomen heeft. De reden waarom ik naar de advocaat ben gegaan is simpelweg als hij straks werk heeft dan heeft hij wel het inkomen om alimentatie te betalen, dan verwacht ik ook dat hij dat doet. Dan niet dat er loonbeslag en dit gebeurt en uiteindelijk de alimentatie nooit betaald word. (Eigenlijk zie ik er het grote nut ook niet in als ik dit allemaal herlees.) Hem tegemoet komen heb ik twijfels over. Het klinkt heel rot maar aangezien hij nooit de moeite voor z'n dochter heeft gedaan waarom zou ik dan tegemoet komen? Ik ben niet slecht van aard, ik wil graag dat hun een band kijgen maar ik wil niet dat zij de zelfde leugens en teleustellingen krijgt te horen als ik kreeg tijdens onze relatie en daar buiten. Zolang hij niet laat zien dat hij echt papa wilt zijn voor zijn dochter, ga ik geen extra dingen voor hem doen. Het is in mijn ogen van zelf sprekend dat als hij bewijst dat hij dolgaag zijn dochter wilt zien dat ik ook veel ga doen om dit mogelijk te maken. Hier mee bedoel ik dus dat hij ook contact kan houden, bellen. Skypen is altijd gratis, internetten kan hij ook. Het kan niet alleen eenzijdig komen van mij. Als hij maar een keer in de zoveel maanden zegt hee volgend weekend wil ik mijn dochter heb je ook niet echt het gevoel.. nouja hopelijk begrijpen jullie dat.
Nou, dat je geen alimentatie zou krijgen als hij in de schuldsanering gaat, is niet zeker. De saneringsrechter kán namelijk het vrij te laten bedrag verhogen, zodat hij ruimte heeft voor kinderalimentatie, ondanks dat hij in de schuldsanering zit. Hier moet je je goed over laten voorlichten door een advocaat, er is pas een uitspraak over geweest in cassatie, maar de mogelijkheid is er wel.
Ik zie dat je al een advocaat hebt. Wijs haar hier op! Die uitspraak (in het belang der wet) betekent NIET dat het niet mogelijk is om alimentatie te krijgen, maar ze moet dit wel goed oppakken. Dus bij de schuldsanering regelen dat het vrij te laten bedrag verhoogd wordt. Dat mag de saneringsrechter niet standaard doen, maar hij heeft de mogelijkheid wel (discretionaire bevoegdheid heet dat). Ik zou dit even goed aan je advocaat doorgeven, advocaten zijn ook maar mensen, en als ze het nu niet goed oppakt, zit jij later met de gebakken peren...
Bedankt voor het advies mbt de advocaat Maar zij is met alles al op de hoogte. Heeft iemand ervaring met begeleide omgang van b.v. humanitas of iets? Zie wel dat het meestal voor " gescheiden ouders zijn ". Weet ook niet als ze zoiets wel doen met de afstand en non getrouwde ouders..
Begrijp ik goed dat je wilt laten vastleggen dat hij in de toekomst, als hij werk heeft, alimentatie moet gaan betalen? Dat gaat niks worden, er wordt gekeken naar het huidige moment en een paar jaar daarvoor. Als hij over bijv. een jaar wel een vaste baan heeft zul je opnieuw naar de rechter moeten ben ik bang Dit begrijp ik heel goed hoor Het was alleen voor ons net andersom. We wilden graag en kregen geen medewerking van de ex, vandaar de vraag
Ik ben zelf zo ver weg gaan wonen. Financieel was het onmogelijk rondkomen daar. Hier heb ik vrienden familie en mijn partner had direct een full time baan ipv net niet net wel rondkomen van uitzendbureau. Ik kom ook uitspronkelijk hier vandaan. Overigens kleine update: Ik had mijn partner gevraagd wat voor een omgang hij wou en toen is mijn ex partner direct naar het Juridisch loket geweest over de omgangsregeling, hij had meteen al mediation voorgesteld en ik werd dus door de betreffende mevrouw gebeld, ik heb toen gezegt dat ik het een prima voorstel vind alleen ik wil er eerst samen met hem uit zien te komen. Dus ik wacht nog op antwoord van mijn ex..
Jeetje wat een vervelende situatie. Hier een soort gelijk iets. Ex ook nooit naar zn kind omgekeken, geen gezag wel erkend, woont hier in de buurt maar mag van mij haar neit alleen hebben omdat hij nog geen luier kan verschonen... Nu ben ik de verschrikkelijke moeder die de vader neit alleen met zn kind laat... maar ik ben altijd de enige die aan HAAR denkt! Ik zou echt niet zomaar toegeven als ik jou was, leuk hoor dat mensen zeggen dat je kind recht heeft op dr vader... In mijn ogen moet de vader dan wel een echte vader zijn!!! Anders mist ze dr niks aan! Kan je advocaat niet aangeven wat jou rechten zijn? waar hij recht op heeft? Dan is het aan hem of hij zn dochter goed genoeg vind om moeite voor te doen, anders weet je dat het een verloren strijd is. Heel veel suc6!
Ik heb een advocaat alleen ik merk nu al met de alimentatie dat het wat stroef gaat met haar. Liefst heb ik eigenlijk zoiets van laat het alimentatie maar zitten. Ik wil echt dat hun een goede band hebben, alleen hij moet ook laten zien dat hij zijn dochter wilt zien. Kijk van een dagje weet ik wel dat er niks fout gaat, hij heeft zn broer in huis, zn vader en moeder niet al te ver weg.. Hij vind het waarschijnlijk rot dat hij iets met mij hoeft te bewijzen, heeft waarschijnlijk genoeg ongenoegen met hoe alles is gelopen. Ik probeer dat te begrijpen, alleen op een gegeven moment moet ik ook realistisch zijn. Ik weet niet wanneer hij serieus is of niet. Ik heb mediation afgewezen omdat ik vind dat hij er maar met mij eerst moet proberen uit te komen, en zodra dat niet lukt is mediation evt wel een oplossing. Mjuh, ik wil gewoon weten dat alles goed gaat, met de omgang, dat mijn dochter zich veilig voelt. Misschien iets teveel gevraagd in een normale situatie, in een normale situatie ga je er van uit, maar er is gewoon genoeg gebeurt in onze relatie waarom dat voor mijn gevoel niet mogelijk is.
mijn zus is gescheiden en woont meer dan 200 km van haar ex (zij is verhuist naar de omgeving waar we zijn opgegroeid). Zij reist dus een paar uur met de trein naar haar ex om mijn nichtje te brengen. Vervolgens reist ze terug. Haar ex brengt mijn nichtje dan eind van het weekeind weer terug met de auto. (Hier overigens wel een ex die altijd zijn best heeft gedaan voor de kleine.) Is natuurlijk een enorme inspanning. Maar ik denk dat je er anders tegenaan moet kijken. Je moet niet denken dat je moeite moet doen voor je ex; je moet moeite doen voor je dochter. (Wat niet betekent dat je haar meteen bij hem moet achterlaten.) En als dan na een aantal keer blijkt dat hij ook dan geen moeite in je dochter stopt, dan stopt zo'n omgangsregeling vanzelf wel een keer, maar dan vanuit zijn kant. Want je zegt wel dat je dochter niks aan hem zal missen, maar IEDER kind wil contact met zijn biologische ouders. En misschien wordt ze inderdaad teleurgesteld door hem, maar dat is nog altijd beter dan dat ze jou later gaat verwijten dat ze geen relatie heeft met haar vader, omdat jij er geen moeite voor wilde doen. (Daarmee zeg ik niet dat dat verwijt terecht is, maar zo redeneren kinderen.)