Tja daar zit je dan, de jongste (in mijn geval enigste) is gister 4 geworden. Hartstikke leuk natuurlijk ...! Maar een broertje of zusje er bij zou al heel lang welkom zijn. Ik wou altijd al vroeg moeder worden, maar dat is me uiteindelijk pas op mijn 31ste gelukt. Mag uiteraard niet klagen het is een (natuurlijk) wondertje ons meisje, maar nu ga ik me zoveel afvragen... Vreselijk irritant. Wordt het leeftijdsverschil nu niet te groot, word ik met mijn 35 jaar niet te oud, worden de kansen niet nog kleiner en ga zo maar door. Mijn verstand zegt dat ik mezelf al heel gelukkig mag prijzen met ons meisje, mijn gevoel zegt ik wil nog zo graag een wondertje er bij. De eerste heeft 3,5 jaar geduurd, de tweede dus zowiezo al langer. In de MMM zijn we niet geweest, en voorals nog niet van plan. Dan ben ik er helemaal veel mee bezig, en dat wil ik echt niet. Affijn.. ik vraag me af.. wie zit er ook in zo'n soort gelijke situatie??? Ook met alle twijfels wat wel en wat niet? Pff zo dit ben ik even kwijt! Dat alleen al lucht op!
Allereerst gefeliciteerd met je dochter. Ik snap je twijfels maar al te goed hoor, maar bedenk dat hoe leuk het ook is dat kinderen snel op elkaar zitten ivm het leeftijdsverschil, het nog niks zegt of kindjes met elkaar overweg kunnen. Kinderen krijgen doe je toch voornamelijk voor jezelf. Tussen mijn oudste en 2e kind zit 13 jaar. Dat is ook niet zo gepland, maar het duurde 5 jaar eer ik van haar zwanger ben geraakt. Mijn oudste is uit een eerdere relatie. Soms loopt het nu eenmaal zo. Ik ben nu 38 w zwanger van de 3e en mijn 2e wordt volgende week 2. Ik heb altijd gezegd dat ik na mijn 30e geen kinderen meer wilde en ben nu 37. dus zoals je ziet kan het allemaal nog wel komen, al snap ik dat je liever vandaag zwanger bent dan morgen, heel veel succes.
Hier ook lang erover getwijfeld. Ik wou heel graag nog een 4e (nu nog maar manlief niet op dit moment jammergenoeg) maar zit er ook mee dat tegen de tijd er een 4e bij zou komen, me jongste alweer 4,5 a 5 jaar zal zijn. Terwijl tussen me andere 3 maar 2 jaar zit. Bang dat de 4e er maar wat bij zal hangen omdat hij/zij overal te jong of te klein of wat ook maar voor is enz enz....Aan de andere kant is het ook weer heel leuk om wat oudere te hebben, ze kunnen helpen, maken alles bewust mee, zijn de grote broers en zus. Toch knaagt het die leeftijd. Maar goed voorals nu hoef ik me er niet druk om te maken want me man wil toch niet......Kwa leeftijd kan ik niet over oordelen want ik ben nog maar 26 heb ook altijd geroepen na me 30ste niet meer en dat zal hier ook zeker gebeuren want me man laat zich dan zeker helpen. Maar goed ik heb dus nog 4 jaar dat alles mogelijk is....Succes!
Ik denk inderdaad dat je je niet druk hoeft te maken over de leeftijdsverschillen! Bij de een kan broer/zus relatie geweldig zijn, al zit er 5 jaar tussen, bij de ander is helemaal geen goeie band, en zit er maar 1 jaar tussen. Sterkte en succes ermee...! Positieve instelling werkt altijd goed!
mandysmamsie: ik weet helemaal wat je bedoelt! Mijn zoontje is 5 En stel dat ik nu zwanger ben dan is hij dus 6 jaar. En dat leeftijdsverschil loopt alleen nog maar meer op. Was ik eindelijk na lange tijd zwanger krijg ik een mk (januari) en nu ben ik weer zo bang dat het weer lang gaat duren voor ik weer zwanger ben.(ook niet in de mmm) En hoop ik met heel mijn hart dat dat niet zo is (over 2 dagen nod maar vandaag omowit getest). Ga in de volgende ronde het echt proberen los te laten. Ik geniet super van mijn kleine man. Maar gun het hem ook zo een broertje of zusje! Nou ja, het voordeel is natuurlijk wel weer dat ze het heel bewust meemaken. Mijn zoon is heel zorgzaam en helpt graag en is erg open naar werkelijk iedereen, dus dat zit wel goed. Maar al met al begrijp ik heel goed wat je bedoelt! Sterkte! Groetjes!
Mijn zus is 7 jaar ouder en mijn zusje 5 jaar jonger, met beide kan ik het super goed vinden. Altijd al gekund. Om het leeftijdsverschil hoef je je niet druk te maken ken ook 2 broertjes die elkaar niet kunnen uitstaan die verschillen maar 1 jaar.
Hoi, Lastig soms allemaal he! Ik heb een dochtertje van bijna 3 en heb vrij lang getwijfeld wel of niet nog 1 erbij. Ligt bij mij groot deel ook aan vanwege lichamelijke ongemakken en financieën. Maar de wens is groter dan ik had gedacht. Wilde het liefst ook 2 dicht op elkaar, leek me wel handig maar achteraf gezien had ik dat echt niet gered. Nu vind ik het juist fijn dat ze alles bewuster meemaakt straks en al naar school gaat en ik me dan helemaal kan richten op de baby (mocht het ons gegund zijn natuurlijk) En leeftijd, tja..in mijn hoofd had ik er al 2 voor me 30ste haha maar ja, je weet nooit hoe het loopt allemaal en ik zou de natuur gewoon op ze beloop laten en kijken wat er gebeurd. Gaan wij nu ook doen en het is weer net zo spannend
Bedankt voor de reacties hoor, het is ook wel lastig, en zo even besluiten van we stoppen er mee doe je toch ook niet! Mandy zou het in ieder geval wel erg leuk vinden want ze weet al precies wat ze moet en wil doen. Hihi, poepluiers in ieder geval niet, lol. Ach we blijven gewoon proberen en we zien wel waar het schip strand. @jolan... heb jij nu evensgoed vaak dat je eigenlijk wel weet dat het niet raak zal zijn, daar het in jou geval al 5 jaar duurt, maar dat je toch elke maand weer teleurgesteld bent? Ik heb dat in het begin wel erg gehad, toen een stuk minder, maar de laatste maanden... pff, echt wel weer. De MMM zien we niet zo zitten, maar gezien mijn leeftijd (35) moeten we daar toch maar eens wat meer over na gaan denken. Ik hou alleen totaal niet van doktoren etc. Oftewel we blijven maar gewoon klussen en hopen!
Zo zit ik ook hoor...mijn zoontje is nu 6 en wij zijn alweer bijna 3 jaar bezig voor een 2e kindje...kreeg ik vorig jaar van mijn buren te horen dat zij vonden dat het leeftijdsverschil toch echt niet langer moest zijn dan 2 jaar?! Belachelijk vind ik dat, je hebt dat toch niet zelf in de hand...ik zit niet zo met het leeftijdsverschil, ik wil gewoon heel graag een 2e kindje!!!!
ja dat is idd belachelijk, wat is een "goed"verschil nou nie bestaat niet. dat is voor iedereen anders en vooral als moeder natuur niet wil mee werken is dat antwoord heel erg pijnlijk. Ik heb nog 1 broertje hij is op mijn verjaardag geboren het grootste cadeau wat ik ooit mocht krijgen!!! hij kwam 9 jaar later maar ow wat ben ik dol op hem en hij op mij we hebben nu een erg goede band!! toen we nog in huis woonden was dit wel anders hij had 2 moeders en ik ging op stap en hij speelde met de duplo maar ach wat maakt het uit ik ben blij dat hij er is!!! mijn ouders wouden graag snel een tweede ik kwam zo maar maar de tweede wou niet lukken na een aantal jaren kreeg mijn vader een andere baan (hij werkte met veel stof, klinkers en keien) en hop mijn moeder zwanger
Dat is ook wel leuk om te lezen hoor, ondanks het verschil zo goed met elkaar kunnen. Ik heb een zus van 3 jaar ouder, en een broertje van 3,5 jaar jonger, maar met hem heb ik wel een erg close band. Niet dat we elkaar maandelijks zien, maar we snappen ons, en kunnen gewoon zijn wie we zijn, en dat is goud waard! Broer(tje)s zijn gewoon cool, hihi
mandysmamsie: Ik moet zeggen dat elke maand daar toch wel weer die teleurstelling is. Echter voor mijn mk was het een heel stuk minder dan nu. Nu kan ik het niet uitstaan en wil ik zo ontzettend graag zwanger worden. Maar misschien als het weer maanden duurt dan wordt het vast weer minder. Ik ben 33 en wil (nog) niet de mmm in. Maar denk wel dat als het meer dan 1 jaar na mijn mk nog niet raak is, dat ik er dan toch in ga of het helemaal los moet laten (maar ik geloof niet dat ik dat laatste kan).Maar goed, zit nu net weer in een nieuwe ronde en wie weet, met pasen een + test? We blijven moed houden toch? En 20 maart is in zicht, wie weet een + test voor jullie? Ik duim voor je! Groetjes!
Mijn oudste is 6, mijn jongste is 4 en wordt over 3 maanden alweer 5. Ze zitten dus heel vlak op elkaar qua leeftijd. Nu willen we heel graag een derde kindje maar door omstandigheden is het uitgesteld. Maar op één of andere manier kan ik het niet loslaten. Ik ben ook 35 en ik weet dat het nu waarschijnlijk minder makkelijk zal zijn om zwanger te raken dan 7 jaar geleden. En net als jij denk ik ook, die 2 hebben veel aan elkaar en dan komt er nog eentje achter aan... Aan de andere kant, er zijn ook genoeg kindjes die zonder broers of zussen opgroeien, dus als het kindje er dan 2 heeft, maar iets ouder mag het zich gelukkig prijzen. En als ze ouder zijn valt het leeftijdsverschil weg. Ik denk dat het het belangrijkst is dat het kindje zeer gewenst is, en het lijkt me voor je dochter ook prachtig om het proces bewust mee te kunnen maken. Want daar is ze nu oud genoeg voor Succes met je keuze !
de oudste van mijn vriend is 5,5jaar en jongste van ons samen is 1,5 maar wij merken vrij weinig verschil.. vond het zelfs lekker die leeftijdsverschil.. de oudste kon je makkelijk dingen uitleggen en ook goed bij de kraamtijd ( en erna) betrekken.. en ze is nu een trotse en beschermende grote zus en merken geen problemen van het leeftijdsverschil... succes!
Hier hetzelfde dillema. Wilde eigenlijk altijd al 2 kindjes, maar man had na de eerste zo iets van mij hoeft het niet. Toen de eerste 3 werd begon het bij hem toch te kriebelen. Dus das mooi. Maar ondertussen is ze alweer ruim 4 en beginnen we op het punt te raken "willen we dit nog wel" Weer op nieuw in de luiers, de slapeloze nachten, de financieen enz. Aan de ene kant hoeft het van mij niet meer, maar aan de andere kant zou ik het wel weer graag willen. Ik zit ook met het leeftijdsverschil in de maag. En het is gelijk zo definitief allemaal om weer aan de pil te gaan en dat kan ik nog niet helemaal aan. Als ik zou weten dat ik bv in sept zwanger raak, dan denk ik toch dat ik het zou willen. Lekker vaag allemaal he. MMM willen we ook niet in, vind ik een te groot risico voor mn relatie. En ik wil niet tegen alles een tweede, ik ben al zeer gelukkig met mn meisje
Nou ik vind het wel erg fijn dat ik niet de enige ben die zo overhoop ligt, het blijft gewoon lastig. Ik zie ons meisje vanaf dag 1 al als een wondertje, maar de tijd bevestigt dat met de dag! Ik geniet er van als ze met grote verhalen uit school thuis komt, en luiers ben ik al bijna vergeten.. Maar tja, dat leer ik mezelf met liefde weer aan, hihi. OFtewel... ik blijf (on)bewust hopen op een 2de wondertje. MMM ook geen behoefte aan. Oja... ongi is alweer geweest, ik moet weer ff aan passen! Fijn weekend allemaal!
Mijn oudste is 12 en mijn jongste 4 jaar, ikzelf ben ondertussen 37 en we zijn nu in de 9de ronde voor een derde kindje. Leeftijd verschil vind ik geen probleem op zich wel fijn zelfs. Oudste gaat naar de hogere school bijna en de jongste op de basis. Dus als het lukt dan alle tijd voor de baby en de oudsten. Zelf heb ik 2 broers boven mij van 10 en 11 jaar ouder en een broer van bijna 2 jaar ouder en ik heb met allemaal contact op een leuke manier.
@ masami ik denk ook wel dat het leeftijdsverschil voor de kinderen zelf niet zo veel uit maakt, want ze weten toch niet beter, maar je eigen gevoel he, maar goed, we blijven klussen en hopen! Inmiddels ben ik al wel ruim 2 weken gestopt met roken, dus dat moet al helpen. Ook ben ik eindelijk 3 kilo aangekomen, en weeg nu 54 dus ook dat is positief. Dan rest ons nu alleen nog een positieve test
ik vind het wel mee vallen het leeftijd verschil bij me 1ste heeft het 3,5jaar geduurd en bij me 2de 9 maanden na de geboorte van.de 1ste
Nee 9 maanden er tussen vind ik idd niet zo een groot verschil, hihi, als er al een 2de komt bij ons dan gaat dat al naar 5 jaar toe, das toch wel ff andere koek lijkt mij zo. Affijn we zitten in de eisprong, dusse druk druk druk aan de klus.