hallo allemaal, Ik weet niet waar ik beginnen moet.. want het is een lang verhaal.. hoop dat ik niks vergeet, maar ik moet het even van me afschrijven!! Mijn lieve meisje is nu 8 maanden oud. Ze is heel erg vrolijk, actief en lief!! Met 4 maanden rolde ze om en met 6 maanden kroop ze door het hele huis. Met 7 maanden kon ze al staan en nu probeert ze soms al stapjes te zetten. Een vlotte, vrolijke meid dus. Ik geef nog steeds borstvoeding. Met 6 maanden ben ik voorzichtig begonnen met bijvoeding. Inmiddels eet ze al redelijk wat, hoewel ze niet een hele enthousiaste eter is. maar wat is nu het probleem... Al vanaf het begin slaapt ons meisje heel erg slecht!! En nu heb ik het niet over een nachtvoeding, want dat vind ik opzich niet zo'n probleem. Het inslapen gaat heel erg goed. Ik heb een vast ritueel (badje, tandjes poetsen, liedje zingen en slapen..) Meestal is ze binnen vijf minuten vertrokken. Ze wordt echter na een bepaalde tijd (meestal 45 min.) huilend wakker. Laten huilen heeft geen zin, ze raakt dan helemaal overstuur. Naar haar toegaan en in bed laten liggen, laten weten dat je er bent.. dan gaat ze nog meer overstuur! Eruit halen.. even troosten en weer terugleggen; ook dat werkt niet, ze begint dan weer van voren af aan. Dit is dus nu al 8 maanden zo ... en we zijn onderhand uitgeput. We hebben geen enkele avond meer voor onszelf. En de nachten zijn dodelijk vermoeiend. Want dit gaat dus de hele nacht door. Inmiddels is het zo ernstig, dat ze nu bij ons in bed slaapt, omdat dat de enige manier is dat ze wat langer in slaapt blijft. Ook dan wordt ze nog wel wakker, maar valt ze sneller weer in slaap. Nu is dit natuurlijk niet echt een gewenste situatie, maar ik weet niet hoe ik het moet veranderen. Op het cb ook uitgebreid gepraat, maar zij kunnen niet helpen. Ben ook bij de huisarts geweest, want ik wil natuurlijk eerst alle medische oorzaken uitsluiten. Hij zegt; gewoon helemaal laten huilen... zonder te gaan kijken Nu loop ik met haar bij een osteopaat. Na de eerste behandeling sliep ze 2 avonden/nachten veel beter! Daarna was het als vanouds. Nu heb ik daar weer een behandeling gehad (inmiddels 1,5 week terug) maar merk helemaal geen verschil. De osteopaat denkt ze dat verborgen reflux heeft. Als ik op internet kijk herken ik alleen niet zo heel veel.. Ik weet niet meer wat ik doen moet....wie o wie heeft er nog een geweldig idee?!?!! Alle tips zijn welkom...! groetjes van een oververmoeide moeder...
Hoi Ik herken je verhaal maar al te goed!! Vanaf het begin al vreselijk nachten. Mijn dochter heeft kma en reflux. In haar eigen bedje slapen was bij ons ook niet te doen toen sliepen we helemaal niet. Ze sliep bij ons in bed toen kregen we iig beetje slaap. Nu net voor haar 1e verjaardag is ze beter gaan slapen en heeft ze zelfs al 1 nachtje door geslapen in eigen bed. Het leek wel alsof ze bang was voor haar eigen bedje en kamer. Als ze wakker werd keek ze heel angstig. We hebben haar bedje toen bij ons op de kamer gezet. Bij ons in bed in slaap laten vallen en toen in eigen bedje gelegd. Het bedje hebben we geprobeerd iets positiefs te laten zijn. Lekker gek doen als ze er in zit en lekker laten spelen met dingen die ze heel leuk vind. Toen dat een tijdje goed ging en ze haar bedje niet meer vervelend vond hebben we het bedje terug gezet op eigen kamer en nu vind ze het niet meer eng. Laten huilen heeft ook hier totaal geen zin, dan raakt ze helemaal overstuur en ben je daarna nog uurtje zoet met troosten. Veel hulp kan ik je niet bieden maar iig mijn ervaring hoe we het hebben aangepakt, misschien heb je er een klein beetje wat aan.
Ik heb hier geen ervaring mee maar ik zou toch echt eisen dat die huisarts naar haar kijkt.. Anders een andere arts laten kijken. Dan kan je medische ''problemen'' uitsluiten.
Her ook zo'n snelle. Ze valt bij mij in slaap, leg der in bed en ze wordt ook wakker tussen halfv uur en uur. Ik voed der en dan slaapt ze voor ongeveer 2,5 uur, voed der weer en dan wordt zevaakna 4 uur wakker maar vaak ook om de 2 uur. Ze heeft het gewoon nodig, niet alleen voeding maar ook zuigbehoefte. Hier ook reflux gehad denk ik. Wilde nooit op de rug. Sliep bij ons voor 2 maand.
Als het echt niet iets medisch is: echt laten huilen. Ja, het is echt niet leuk om te doen, maar als je een paar nachten door pakt dan gaat het meestal beter. Mijn zoontje sliep ook niet door, ik heb het zo gedaan: 1ste keer: uit bedje pakken, troosten, aangeven dat het al laat is en donker buiten, dit ook laten zien, naast bedje gaan staan en aangeven dat je hem (haar) weer neerlegt en dat jezelf ook weer gaat slapen. 2de keer: in bed laten, aai over de bol, tutje geven, niets zeggen. 3de keer: niet naartoe gaan. Het heeft bij ons 2 of 3 nachten geduurd tot het goed ging. Nu is meneer verkouden (het snot stroomt eruit) dus hij slaapt niet meer door, maar dat is ok, wanneer hij weer beter is dan gaan we het weer zoals hierboven beschreven doen. Andere tips: Bedje met hoofdeind naar het noorden zetten schijnt te helpen bij sommige kinderen, of juist naar het oosten. Nachtlampje, of juist helemaal donker (lampje van babyfoon afdekken). Minder slaapjes overdag, en 's avonds iets later naar bed. Of juist vroeger naar bed. Badje juist 's morgens doen, sommige kinderen worden er juist wakker en actief van. Je geeft aan dat ze helemaal overstuur geraakt, is het dan 'alleen' maar huilen (krijsen, etc. volume is niet erg)? Of tot aan overgeven toe? Mijn mannetje kan me toch een keel opzetten! Maar ik hoor wel of dit een 'ikbenwakkermaarhebnognietgenoeggeslapenmaarwileruit!' gehuil/gekrijs is, of dat er een boer dwars zit bijvoorbeeld.
ben het eens met Bastet. Hier helpt heen gaan ook niet want dan raakt ze alleen maar méér overstuur. Hier niks medisch aan de hand die maanden. Nu heeft ze last van haar voetje en snap ik het best dat ze af en toe wakker is. Maar wij hebben haar maar laten huilen op slot. Eerste nacht huilde/krijste ze een uur lang, daarna een 20 min en toen niet meer. En nu dus wel weer, maar ze jengelt nu meer als ze huilt ivm zeer voetje.
Ik zou eerst proberen om papa eruit te laten gaan. Jij ruikt naar melk en wordt dus direct gelinkt aan eten. Dit schijnt een hele andere reactie op te roepen dan papa, die ruikt neutraal en heeft niks te bieden(ja behalve heel veel liefde en aandacht, maar geen eten!). Je hoort vaker dat dit de sleutel is om het te doorbreken. Maar dan moet jij je er niet in gaan mengen, hem het helemaal laten doen. Als dit niet werkt kan je het ledikantje op jullie kamer zetten om haar eerst te leren in het ledikant te slapen op een hele veilige plek. Wees dan wel consequent, ze ziet jullie dan en ruikt jullie en hoort jullie, dan is het goed. Gedragen tshirt van jou bij haar in bed leggen voor de geur. Als dit goed gaat dan langzaam steeds iets verder richting haar eigen kamertje verplaatsen.
Hoi, Ik heb precies hetzelfde met mijn zoontje en wij hebben de oplossing gevonden. Maar ik heb geen zin in discussies met andere forumleden hierover, dus PB mij maar als je er met mij over wilt praten. Kan je in iedergeval steunen door mijn situatie te vertellen
Bedankt voor jullie snelle reacties! Nog even een aanvulling voor iedereen; het bedje staat dus nog bij ons op de kamer! Dus we zijn ook dichtbij, toch kalmeert haar dat niet! @Brigit, het is in ieder geval al fijn dat ik niet de enige ben! en over het bedje... ze vindt het helemaal niet erg als ik haar erin leg. ze gaat zelfs met een lach liggen en valt rustig in slaap... totdat ze wakker wordt. En dan wil ze er dus echt niet meer in! Ik ben zelf trouwens ook 3 weken op kmvrij dieet geweest, maar dat maakte niets uit... @rundeeprunwild. De arts heeft wel naar haar gekeken maar kon geen medische oorzaak vinden (bedoelde meer dat hij zei; laten huilen zonder nog naar haar toe te gaan) De arts gelooft ook niet echt dat er iets medisch is omdat ze overdag zo'n vrolijk meisje is. @polkadot, blijf je haar dan wel voeden? Want ze lijkt ook veel last van krampjes te hebben. Ze laat veel winden e.d. met voeden ben ik er wel voor eventjes vanaf, maar dan kan ik volgens mij om het uur gaan voeden.. MAar misschien wel het proberen waard! Tis minder vermoeiend dan een uren met dr rondsjouwen... @bastet en jucade.. misschien moet ik het doen, maar omdat ik er niet van overtuigd ben dat ze echt nergens last van heeft... durf ik dat niet goed aan. We hebben het trouwens al weleens gedaan, maar na 1,5 uur brulde ze nog net zo hard. Ze gaat in haar bedje staan en lijkt dan vooral helemaal in paniek. Als ze wakker wordt gaat ze ook met haar armpjes slaan. Het gekke is dat ze niet eerst wakker wordt en dan gaat huilen. Maar dat ze in haar slaap begint met huilen en dan huilt ze zichzelf wakker. voor mij blijft dus de vraag; waarom huilt ze in haar slaap?! @kwabbernoot; het bedje staat inderdaad al bij ons, maar ook dat helpt niet..en als papa haar gaat troosten maakt dan geen verschil.. BEdankt allemaal voor het meedenken! Het lucht al op om er hier over te schrijven!
en trouwens nog een aanvulling op het verhaal.. ze lijkt ook heel veel last van haar darmen te hebben. Volgens de huisarts 'gewoon' gevoelige darmpjes... ze ligt vaak te kronkelen en laat heel veel windjes. Ook de ontlasting wisselt heel erg. Het is dus ook niet zo dat ze wakker wordt en dan gaat huilen, maar ze huilt zichzelf wakker! Dus de vraag blijft voor mij... waarvan? Overdag is het trouwens hetzelfde verhaal... ook dan gaat inslapen prima, maar langer dan 45 minuten duurt haar slaapje meestal niet! groetjes..! en @mich87, heb je gepb't!
Klinkt wel een beetje KMA en reflux achtig, maar als het zon snelle is, moet je eens googlen op 'nachtangst' hier ook regelmatig last van. Hopelijk gaat het snel beter met je kindje
Klinkt alsof je kindje niet geleerd heeft om door het lichte moment in de slaapcyclus heen te slapen (niet helemaal wakker te worden. Een normale cyclus duurt namelijk 45 min) maar dat verklaart nog niet waarom ze zo hard moet huilen. Dit kan van alles zijn: niet alleen willen zijn, last ergens van hebben etc. Ik denk dat ik het ook medisch zou willen laten uitsluiten en dus een keertje een verwijzing naar de kinderarts. Al geprobeert om het bedje een beetje schuin te zetten en de kamer pikdonker te maken? Baadt het niet dan schaadt het ook niet Veel sterkte @Purk.. nachtangst is erg onwaarschijnijk omdat ze het al vanaf de geboorte heeft en dit is echt meer iets voor oudere dreumessen en peuters.
Hier 9 maanden lang hetzelfde verhaal gehad! Osteopaat heeft ons echt zo erg geholpen, blijkbaar zat zijn nekwervel vast!! 2 behandelingen gehad en hij slaapt nu bijna iedere nacht door. Wat een verademing
maar waar reageert ze dan op? lijkt mij dat ze dan wakker wordt door de buikpijn. hier waren banaan en aardappel de boosdoeners. banaan kan hij nu wel hebben, maar aardappel is nogsteeds buikpijn in de nacht. en hier overdag ook slaapjes van+/- 45 minuten, maar hij doet het er goed op! dus ik zou het in de voeding zoeken. dat is mijn ervaring
bedankt weer allemaal! @purk.. nachtangst heb ik ff gegoogled, maar dat is het duidelijk niet.. maar bedankt voor de tip! @cocko, babymassage.. daar heb ik nog niet aan gedacht! Ik zal er eens naar kijken, bedankt voor de tip! @cygnet, daar lijkt het inderdaad wel op. Alleen de vraag blijft voor mij hoe ik haar dan kan leren om wel door te slapen en hoe kan dat ze wakker wordt...heb ook geprobeerd haar bedje schuin te zetten, maar dat helpt ook niet. @xd24, daar hoopte ik ook op, dat het zou helpen! Maar tot nu toe geen resultaat... ik moet volgende week weer, ik hoop echt dat het gaat helpen. Zij zei dat ze wel de oorzaak gevonden had! Maar voor mij is dat nog een beetje de vraag zolang ik niet echt resultaat zie. @eeneneen isdrie, ja dat heb ik ook lang gedacht, maar ik kan er echt geen patroon in ontdekken. Bovendien had ze het ook voordat ze bijvoeding kreeg. Dus zou het door mijn borstvoeding komen, maar ja..ik heb lang opgeschreven wat ik allemaal at, maar ik kon er geen lijn in ontdekken. Bedankt weer voor alle tips..!
Ik voed haar eerst na een half uur / uur, dus de eerste keer dat ze wakker wordt. Ik voed haar bijna altijd tenzij ze na de eerste keer dan al na een half uur wakker wordt omdat ik haar ook niet te vol wil hebben, dan wiegt mijn man haar. Wind gaat idd het best hier met voeden, soms drinkt ze echt maar soms ook puur om bij me t zijn. Vind er niets mis mee! Ze is zo snel met alles, dat koppie moet alles maar verwerken. Hier ook het huilen in der slaap gehad maar ze werd er niet wakker van. Ze sliep eerder heerlijk 11 uur aan een stuk door, maar nu niet, het komt wel weer.
Ik vind het ook veel lijken op KMA .. En voordat de melksporen uit je eigen melk zijn ben je 8 weken verder. Ik zit nu op koemelkvrij dieet en eindelijk word hij rustiger .. Slapen is nog wel een drama helaas
Onze jongste heeft 10 maanden lang 's nachts liggen spoken. Hij kon wel langere rukken maken dan 45 minuten, maar we liepen wel elke nacht met hem op omdat hij helemaal overstuur was en echt alles bij elkaar schreeuwde. Laten huilen had alleen maar een averechts effect, hij maakte zich daarmee alleen nog maar meer overstuur. We hebben het wel geprobeerd maar ja slapen deden we zelf ook niet natuurlijk. Dus uiteindelijk maar weer oppakken, in slaap wiegen, etc. Overdag sliep hij trouwens ook heel weinig en hij was veel gestressed en snel ontevreden. Altijd gespannen. Tot hij besloot los te gaan lopen met 10 maanden en 2 dagen. Ineens, van het ene op het andere moment was het gedaan met de nachtelijke huilbuien en ook overdag wilde hij ineens gaan slapen. Natuurlijk heeft hij z'n momentjes nog, het is nog steeds een erg pittig mannetje, maar wij denken dat het uiteindelijk bij hem de frustratie is geweest dat hij dingen wilde doen die hij nog niet kon. Hij was ook vlot, rolde al heel snel, ging vroeg staan en dus uiteindelijk ook vroeg lopen. Hij was (en is nog steeds) heel erg gefocussed op het kunnen doen van dingen. En elke keer als hij iets nieuws kan vindt hij wel weer iets wat hij ook wil kunnen. Een streberig ventje dus... Omdat ik lees dat jouw dochtertje ook wel vlot is met d'r ontwikkeling vraag ik me af of ze misschien iets soortgelijks heeft. Bij onze jongste kwam dus de frustratie er dus vooral 's nachts uit namelijk.... Ik heb ook maandenlang gedacht dat er iets met hem was, heb het ook bij elk bezoek aan onze kinderarts weer voorgelegd. Maar zij kon nooit iets vinden en hij was en is ook gewoon een gezond kereltje. Dus er hoeft niet persé iets te zijn, maar ik weet hoe verschrikkelijk vermoeiend en frustrerend dit kan zijn...