Hoi meiden. Ons dochtertje zit nu sinds 2 weken op de peuterspeelzaal. De eerste keer ging het best goed, ze zwaaide toen ik ging. Toen ik haar ging halen, zei de juf dat ze alles een beetje af aan het kijken was. Ze speelde wel heel goed mee en zo, maar gewoon nog een beetje verlegen. (ken ik niet echt van onze dochter ) De 2e keer heeft ze een paar keer mama geroepen en een paar keer gehuild, toen ik haar kwam halen moest ze weer huilen. Maar toen ze vrijdag ging, begon ze ook zo erg te huilen toen ik wegging. Ik wist niet dat dat zoveel met mij deed, zo zielig. Die dag is het opzich wel goed gegaan. Maar toch weer mama roepen, niet meer buiten willen spelen, en dan weer wel. De juf zei dat het heel normaal was, en dat ze gewoon moeten wennen aan de situatie. Ik werk niet vanwege ziekte dus ze is altijd bij mij geweest. En opa en oma en mijn zus hebben alleen nog maar opgepast. Ze heeft de laatste tijd ook veel meegemaakt en veel in ziekenhuizen geweest vanwege haar ziekte ITP. Ik weet dat ik een beetje onzeker ben, maar af en toe denk ik vindt ze het wel leuk? Hebben jullie kindjes ook zo moeten wennen op de peuterspeelzaal?
Ja, bij mijn dochter ging het precies hetzelfde. De eerste keer ook geen probleem. De keren daarna steeds huilen als ik wegging. En 's ochtends voordat we gingen huilen dat ze niet wilde. Ze deed volgens de juffen wel met alles mee, maar was heel erg verlegen en zei helemaal niets. Na een maand of 3 ging het pas wat beter. En sinds een paar weekjes staat ze te springen om te gaan en kletst ze gezellig met de juffen en andere kindjes. De laatste keer wilde ze zelfs niet mee naar huis: 'Ik ben nog even bezig mama!' Het kwartje is gevallen Jouw meisje heeft ook vast wat tijd nodig. Komt goed!
ik ken het gevoel. heel erg he? mijn zoontje is wel gewend aan kdv vanaf 6 maande oud. dus daar ligt het niet als ze het moeilijk hebben. eerst ging het erg goed(behalve, hij de deur open deed en weggelopen en andere kindjes zaten ook op straat,gelukkig was ik daar in de buurt, zag hem op straat lopen,ALLEEN)dan begon het steeds slechter te gaan. bijvoorbeeld; dat hij eerste keren gewoon zei wanneer hij naar wc moest, maar nu heeft hij de laatste keer 2 keer in zijn broek geplast. en inderdaad niet willen dat ik weg ga.en als ik zeg dat we PSZ gaan, wil hij niet.hij wil thuis blijven etc. maar goed, hij spreekt erg goed voor zijn leeftijd en hij kan wel vertellen wat er allemaal is. hij vindt het moeilijk met alle kinderen alles samen doen (maar ook leuk), bijvoorbeeld glijbaan met alle kinderen, wc met alle kinderen etc en hij vindt alles erg spannend. hij zegt na zo een ochtend psz wel dat hij wel weer wil gaan. leidsters zeggen ook dat t n paar weken duurt om het daar zich thuis te kunnen voelen. en dat is wat nodig is. niet een attaractie dus maar n soort thuis gevoel.
Volgens de juffrouws is het samen spelen geen probleem, ze mengt dr eigen wel heel goed bij de kinderen. Dus daar ben ik wel blij mee.
heey meid, Hier dezelfde ervaring. Quinn gaat sinds 1 maart, 2 keer in de week naar psz. Hij is nog nooit naar een KDV ofzo geweest en is 2 dagen in de week bij mn moeder als ik werk en 1 dag in de week bij papa (ik werk 3 dagen) De eerste keer mocht ik m later brengen (9.15 uur) en eerder ophalen (11.15 uur), hij was erg onder de indruk en had het volgens de leidsters erg goed gedaan, hij heeft toen ook niet gehuild. De tweede keer heeft ie gehuild toen mn vriend wegging en toen mn moeder m kwam halen had ie tussendoor ook af en toe gehuild. Hij is erg gevoelig en moet dus erg wennen aan alle indrukken.. aan tafel zitten in de kring (kinderen zijn toch aan hun bewegingsvrijheid gewend), veel kindjes met verschillende karaktertjes, geschreeuw etc. Hij is nu in totaal 7 keer geweest en het gaat redelijk. Hij huilt niet meer als we weggaan, maar je ziet wel dat hij toch wat onzeker is en t allemaal observeert. De laatste keer dat ik hem ophaalde had ie gehuild voordat ze naar buiten gingen.. de kinderen waren op de gang aan het duwen bij het aantrekken van de jasjes.. dan word ie bang. Allemaal erg verklaarbaar, dat moet ie nog allemaal ervaren.. maar hierdoor worden ze steeds sterker. Quinn is sowieso pas 2 dus denk dat t achter een half jaar een heel ander kindje kan zijn. Het gevoelige zal altijd blijven maar dan kan ie daar wat beter zn weg in vinden. Met je meisje komt het zeker ook goed.. geef het de tijd.. dat moet ik trouwens ook doen. (ik ben ook heel gevoelig en je wilt toch het beste voor je kind) Succes ermee!
Hier ook een hele tijd moeten wennen. Gelukkig heeft ze nooit gehuild, maar zij sloot zich helemaal af. Reageerde heel lafjes, zag me bijna niet meer staan. Juffen gaven ook aan dat ze niet zo goed konden peilen hoe ze zich voelde. Heel erg verlegen en gesloten. Is overigens helemaal goed gekomen hoor Na de zomervakantie was de knop opeens helemaal om.
Mijn zoontje is precies zo oud als je dochter. Hij gaat sinds oktober naar de psz, in het begin moest hij ook steeds huilen maar nu heeft hij niet eens tijd om mij uit te zwaaien! Denk dat het gewoon wennen is.
Oja hoor, mijn zoontje moest ook héél erg wennen! Zo erg, dat ik hem de eerste keer van de psz af heb gehaald. Hij was toen nét 2, en raakte telkens helemaal in paniek als ik ging. Ook de leidsters vonden hem achteraf gezien ook wel erg jong. Nu gaat ie alweer sinds begin januari, maar hij heeft de eerste 2 maanden héél erg gehuild als ik ging. Iedere keer wordt het steeds minder, maar hij vraagt wel heel vaak: "Mama halen?" Hij wil heel graag bevestiging dat ik hem kom halen. Op vrijdagen brengt mijn moeder hem weg, en dan gaat het ook veel beter. Nu is het vooral drammen, vooral bij mama. Dan begint ie al te huilen op de fiets als ik de straat infiets. Maar zo gauw ie binnen is, en ik weg ben, is ie binnen no time stil. (Heb het vorige week afgeluisterd in de gang, na 2 minuten hoorde ik hem alweer kwebbelen tegen de juf.)
Vorig week is ze weer 2 keer geweest, en het ging geweldig. Ze hoeft niet meer te huilen, en ze vermaakt dr eigen super goed zeggen de juffrouws. Ze vinden haar een heel gezellig kind om erbij te hebben. Ze heeft helemaal haar plekje gevonden.
onze dochter ging al gelijk heen toen ze 2 jaar was ... ze moest vreselijk wennen, ben huismoeder en altijd al om haar heen geweest, nou dat heb ik gemerkt !! heb haar niet van school gehaald, gewoon doorgezet... na een paar week ging het super !!! 1.5 jaar zit er nu op en gaat met grote zin naar de PSZ. ze wil zelfs al naar de basisschool, mama ga ik nu naar mijn nieuwe school ???????
Ze moest dus gewoon even wennen . De eerste dag dat mijn zoon ging zwaaide hij mij vrolijk uit. Niks geen gehuil. Dit is een paar weken zo gegaan en ineens op de 1 op de andere dag is hij gaan huilen. Klampte zich vast aan me en wilde weer mee naar huis. Ik gaf hem toen aan de juf en was het snel daarna over. Ik voelde me op dat moment ook echt even k*t zeg maar. Nu kan ik hem weer een kus geven en gewoon weg gaan.