Nemen jullie voor de eerste wel of geen wiegje? Ik zit nog te twijfelen... Heb al wel gekeken naar wiegjes maar zie er eigenlijk geen die mij aanstaat. Ook willen wij ons kind er eigenlijk niet aan wennen dat het bij ons op de slaapkamer slaapt (eerste week waarschijnlijk wel) Dus waarom nemen/hebben jullie wel of geen wiegje?
Ik stem voor wel Mijn redenen zijn: - stichting wiegendood raadt aan om je kindje tenminste een half jaar bij je op de kamer te laten slapen - het ligt voor een baby beschutter dan een ledikant de eerste weken/maanden en is veiliger omdat een wiegje 'ademt' en bv een kinderwagenbak niet omdat de zijkanten dicht zijn - makkelijk met voedingen 's nachts - wil mijn kindje graag bij mij hebben
wij hadden ook geen wiegje, maar heb er nu een van mijn schoonouders, die een update gaat krijgen, haha! Ik ga dus wel starten met het wiegje, en dan kijken we hoe dit bevalt.
Ik denk persoonlijke keus. Ik wilde de baby graag bij mij op de kamer, maar bij elk piepje (en een prematuurtje is luidruchtig schijnbaar) werd ik al wakker. Na 3 weken moest hij op zijn eigen kamer van mijn man. Ook heeft ons zoontje niet lang in een wieg gelegen,dus het is voor zo'n korte tijd wel prijzig.
Ik sluit me aan bij Tuttie, al wist ik dat van die wiegendood niet. Maar ik deed het al om de 2e, 3e en 4e reden. Er zijn leuke maar simpele wiegjes voor nog geen 100,-, zeker op marktplaats.
Een pasgeboren baby'tje snapt heus nog niet dat ie bij jullie op de kamer slaapt... Wij hebben wel een wiegje. Niet omdat ik hem zo geweldig mooi vind ('t is een familiewiegje), maar puur omdat ik mijn kind zo dicht mogelijk bij me wil hebben (en in mijn eigen bed vind ik geen optie, veel te eng). Ook belangrijk vind ik inderdaad dat het wordt aangeraden door de Stichting Wiegedood ter voorkoming van wiegendood. Ondanks dat ik wakker wordt van ieder kikje, scheelt het me toch ook een hoop slaap, ik kan nu meteen zien of het goed is of niet en hoef niet steeds m'n bed uit ed. Maar het is inderdaad heel persoonlijk, kan me ook best voorstellen dat iemand anders gek zou worden van ieder kikje horen en er dus juist voor kiest om het kindje dan snel in zijn/haar eigen kamertje te leggen. Je moet dus voor jezelf kijken wat goed voelt, maar ik zou niet bang zijn dat je je kindje aanwent dat hij/zij bij jullie mag slapen of dat je het erdoor verwend oid.
Hier ook een familiewieg. Het kindje direct in ledikant vind ik zelf zielig, zo'n kleintje in zo'n groot bed! En ik vind het wel heel fijn de kleine op onze slaapkamer te hebben, zo hoor je hem ademen, weet je dat het goed gaat en hoef je niet eindeloos uit bed. ( Mijn dochter sliep pas met 10 maanden soms door dus heel wat nachtelijk gefeest ) Bovendien is het veilig, beschut, gezellig en lief, een wiegje.
Het is voor een kind erg belangrijk om in het begin dicht bij je te kunnen zijn ook 's nachts. Het jouw horen ademen is dan al voldoende. Wij hebben onze dochter totdat ze niet meer in het wiegje past (maand of 4) bij ons op de kamer laten slapen. Ik vond het heerlijk. Het daarna naar de eigen kamer gaan was helemaal geen probleem Ik zou het dus zeker doen ook voor jezelf is het heel prettig je kindje te horen 's nachts zodat je weet dat alles goed is.
Ik wou eerst ook geen wiegje maar het ledikant op onze slaapkamer zetten, naast het bed. Past allemaal wel maar het is enorm groot. Dus nu heb ik een klein schattig ledikantje(wieg formaat) met hemeltje gekocht via marktplaats! Ik wil onze uk de eerste weken lekker bij ons op de kamer hebben.
Mijn vriend wilde het niet, maar ik wel. Gisteren is de kraamvrouw geweest voor een intake en zij advisieerd om tenminste de eerste 4 weken de kleine bij je op de kamer te laten slapen in een wiegje. En zelf vind ik het vooral prettig om ons mannetje straks dicht bij me te hebben.
Kraamvrouw ben jij, na de bevalling. De mevrouw van de kraamzorg is geweest bedoel je Ja het is zowizo het algemene advies om de eerse 6 maanden in dezelfde ruimte te slapen. Waarom wil je vriend het niet? Bang voor wennen, gebrek aan privacy? Die eerste maanden weet 't kindje echt nog geen verschil in ruimte ( En hoe dan ook; het heeft na eten 1 grote behoefte; bij papa/mama zijn = veilig! ) dus het kindje in eigen kamertje leggen gaat recht tegen die behoefte aan veiligheid in.
Ja dat bedoel ik inderdaad Haha, ik ben geloof ik toe aan m'n middagdutje Hij was/is vooral bang dat zo'n nachtrust er aan gaat.. mijn vriend heeft ook in zijn hoofd dat ik er wel elke nacht uit ga voor de kleine zo lang ik verlof heb. Ik heb hem toen wel even heel duidelijk gemaakt dat ik daar toch hele andere ideeën over had.. Ze had het er ook over dat in de buik het nou niet bepaald stil is en dat kleintjes juist van streek raken als ze in een stil kamertje alleen liggen. Ook daar moeten ze aan wennen.
Moet dan misschien toch maar voor een mooi wiegje kijken.... Maar waar kan je mooie krijgen? Hou niet van de standaard wiegjes zoals bij de babydum, heb dan liever eentje die mooi bekleed is tot op de grond...
Pff, met alle respect; met een baby gaat je nachtrust er toch wel aan! Ik heb wel bijna altijd alle nachten zelf gedaan omdat ML 's nachts werkt, maar zeker als je bv geeft vind ik zelf - persoonlijke mening - dat je ML dus wel kan blijven liggen ja. Waarom allebei wakker als er 1 in bed kan blijven?
een wiegje is veel beschutter voor die ukjes en dat vinden ze fijner. net als het bij mama slapen. ze zijn gewend aan jou en als ze dan snel na de geboorte op een eigen kamer gaan zijn ze ineens zo alleen.. plus ik lees hier vaak dat zwangere vrouwen hun baby niet bij hen op de kamer willen, vooral vrouwen die nog niet zolang zwanger zijn. bijna altijd veranderen zij hun mening als ze hoogzwanger zijn of als de baby is geboren. je moederinstinct zorgt er nu eenmaal voor dat je je baby bij je wilt houden. dat gevoel is sterker dan je je kunt voorstellen als je het nog niet mee hebt gemaakt. zou dus wel voor een wieg gaan. ik had die van mij voor 30 euro van mp.
Dat je nachtrust er aan gaat waar de kleine ook slaapt weet ik wel, maar dat was voor hem dus niet helemaal duidelijk.. Hij moet nog veel leren Ons beebje is zelfs de eerste baby die hij ooit in zijn leven gaat vasthouden. Hij vindt dus dat ik er hoe dan ook uit moet 's nachts, ook als de kleine geen voeding hoeft. En ik ben met je eens als hij 's morgens vroeg op moet, hij lekker moet kunnen blijven liggen. Maar het moet niet zo zijn dat omdat ik verlof heb, ik er ALTIJD 's nachts uit moet gaan als de kleine huilt of iets.
Tja, je moet het echt helemaal zelf weten, maar in mijn ogen moeten kleintjes al zoveel zosnel. Ze moeten snel doorslapen, snel zichzelf bezig houden en snel leren dat ze niet steeds bij mama en papa mogen/kunnen zijn. In mijn idee is een kleintje tot zeker 6 maanden alleen nog maar behoefte... behoefte aan warmte, behoefte aan geborgenheid, behoefte aan veiligheid. En de enige die dat echt kunnen bieden zijn papa en mama. (uiteraard niet ten koste van alles) Hier heeft de kleine tot 6 maanden op onze kamer gelegen, en is daarna, zonder problemen over gegaan naar haar eigen kamertje. De volgende gaat wellicht ietsje eerder, maar dat is omdat we gemerkt hebben dat het die laatste maand onrustiger werd, (voor ons meisje) en ze vooral rustiger sliep alleen.
Misschien denk ik er wel heel anders over zodra onze baby is geboren, maar ik wil hem geen half jaar bij ons op de kamer hebben. Het liefst zou ik m de hele dag bij me hebben en vast willen houden, maar ik vind dat niet gezond. Daarnaast wil ik absoluut geen seks waar ons kind bij is (ook al beseft ie dan nog niet wat papa en mama doen) en ik denk niet dat we een half jaar wachten met seksen
Hier dezelfde redenen. En omdat hij samen met ons zoontje een kamer gaat delen, dus als hij nachtvoedingen krijgt, zijn grote broer niet onnodig wakker maakt. Daarbij is onze wieg vrij groot, lang, dus zolang hij nog niet gaat optrekken kan hij in de wieg slapen. Denk zeker wel ruim een half jaar. Mits het een super grote baby is natuurlijk vooralsnog wordt hij gemeten op keurig volgens schema.