Meiden, ik ben zo vreselijk verdrietig :'( Al vanaf dat we onze hond hebben(nu 4jaar) heeft hij ernstige gedragsproblemen vertoond. Deze zijn in de loop van de tijd alleen maar erger geworden. We hebben werkelijk alles geprobeerd (training, gedragstherapeuten ingeschakeld, medicatie en op het laatst zelfs herplaatsing waarbij zijn hele geschiedenis verteld was. Nu is het bij de herplaatsing nog erger gegaan dan het thuis al ging en kregen we onze hond weer terug. Vandaag overleg gehad met onze dierenarts. Deze gaf aan dat onze hond onder de categorie gevaarlijke honden valt door zijn gedrag. Ook vertelde hij dat hem dit al eerder duidelijk was (en ook dus de consequentie) maar dat heeft hij toen niet gezegd omdat hij aan ons zag dat we er alles aan wilden doen om het goed te laten komen. Maar inmiddels is duidelijk dat het niet meer goed kan komen. Hij heeft duidelijk een kronkel in zijn hoofd. En ik heb nu moeten kiezen voor de veiligheid van mijn gezin. Dus nu is mijn vriend met hem bij de dierenarts. Ik kan alleen maar huilen, voel me zo ellendig. Dit is de meest gruwelijke beslissing die ik in mijn leven heb moeten nemen... Sorry, ik moest het even kwijt :'(
sterkte weet wat het is als een beest moet worden ingeslapen. je houdt er toch van he. wat deed ie dan wat niet mocht? bijten enzo
Pfff, sterkte!! Soms is er gewoon geen oplossing. Dat blijkt nu wel, want je hebt er echt alles aan gedaan!!! Heel veel sterkte
Heh klote, mijn moeder heeft ook een hond gehad die kennelijk een "kronkel" had en toen hij eenmaal 7 was werd het TE gevaarlijk ook voor de kinderen die in huis kwamen. Je moet jezelf maar bedenken dat deze hond verder ook geen goed leven heeft als je hem niet had in laten slapen, je kan er namelijk ook niks mee wat hem gelukkig maakt. Sterkte, tis wel altijd klote!
Hij was agressief. Hij heeft in de 4 weken herplaatsing 7 keer gevochten. Ook met onze katten en de honden van mijn ouders zijn er incidenten geweest. Hij kon zomaar ineens een waas voor zijn ogen krijgen en dan greep hij. En hij begon ook al raar te kijken naar mijn zoontje. Het was gewoon niet meer te vertrouwen. Los van deze agressie had hij ook nog flinke angstproblemen, maar daar was nog mee te dealen.
Ik vind het moeilijk om hierop te reageren... Ik snap dat het een ontzettend moeilijke en pijnlijke beslissing is geweest... Echter heb ik zelf hier zo'n hond geadopteerd. Vorige eigenaar kon haar niet meer hebben ivm angst van de hond voor kinderen en kans op bijtgedrag maar ook enorm heftige uitvallen naar andere honden... Nu is ze het grootste vriendinnetje vab alle kinderen die langs komen... ze heeft al in maanden geen riem meer aan haar halsband gehad en sinds een paar maand mogen er zelfs vreemde honden over de vloer komen... Het is wel een kwestie van een juiste baas vinden... ik snap dat dat soms te lang duurt en een lange adem vergt... ik veroordeel jullie ook niet om deze keuze maar had het liever anders gezien en snap ook heel goed dat het een zware keuze is geweest wil jullie dan ook veel sterkte toewensen...
Heel veel sterkte. Weet dat je alles hebt geprobeerd. En hoe sneu het ook klinkt, dit is waarschijnlijk ook beter voor je hond. Dat maakt jou niet minder verdrietig natuurlijk maar ik heb er bewondering voor dat je toch eerst alles geprobeerd hebt. @ Jo85: Jouw voorbeeld is een prachtig voorbeeld, maar helaas werkt dat gewoon niet bij alle honden zo. En als TS alles al geprobeerd heeft lijkt het mij dat ze een goede, moeilijke maar goede keuze gemaakt heeft. Uiteraard met respect voor jouw mening.
Heel veel sterkte. Ook al is het misschien het beste, het voelt toch echt kl*te! Geef jezelf de kans om te rouwen, dat mag best!
Ik ben van mening dat voor iedere hond de juiste baas te vinden is, maar ik snap ook dondersgoed dat dat voor veel mensen soms ee onhoudbare situatie wordt dus kan de keuze ook goed begrijpen...
Hoi! allereerst wat naar zeg dat je je hond in hebt moeten laten slapen! Wij zitten in een soortgelijke situatie, onze hond vertoond ook gedragsproblemen. Bijt al als je haar aanraakt, valt uit naar andere honden en merk dat het steeds erger wordt. Ik weet ook echt niet wat ik ermee aan moet, ik heb een kindje van 14 maanden en een tweede opkomst. Ik heb al een keer een gedragstherapeut geraadpleegd maar heb daar niet veel aan gehad. Verschillende cursussen gevolgd, medicatie gebruikt, homeopatische druppels etc etc niks helpt! De hond bepaalt op dit moment echt ons leven.. Heel veel sterkte!!!
Hey meid wat ontzettend akelig zeg wist niet dat het zo erg was geworden.. knuffel, het is moeilijk om voor zijn leven te beslissen, maar soms is het niet anders he..
Wij hebben door precies dezelfde situatie onze toen 3jarige hond moeten laten inslapen en ook alles geprobeerd wat jullie hebben gedaan....het was vreselijk om te doen,de klotigste beslissing van mijn leven.heb maanden gejankt. Sterkte meid,pb-en mag altijd.
Kan me voorstellen dat je erg verdrietig bent. Soms zit er idd iets niet goed in het hoofd van een hond en dan is zelfs alles niet genoeg om dit te kunnen veranderen. Hoe verdrietig ook. Heel veel sterkte.