Vandaag is mijn dag niet.. We hebben een hele slechte nacht gehad, Fiene was veel wakker en onrustig. Daarnaast hebben ze haar gewogen, ze was gisteren weer zo mooi aangekomen, maar vandaag was het er weer af.. Verloskundige even gebeld, die maakte zich niet zo heel druk, maar ik dus wel.. Kraamtranen, moe.. Hele reutemeteut.. Dus ik was ff bij mijn kraamhulp aan het uithuilen toen mijn schoonouders kwamen. Als mijn schoonouders komen sta ik strak van de stress, mijn schoonmoeder vind dat ze altijd benadeeld word en ik hoef maar iets te doen om ze is weer teleurgesteld. Ze hadden ook gezegd dat ze 's avonds zouden komen, maar komen dan gewoon om drie uur... Dus ik ben even naar beneden gegaan, maar was zo overstuur dat ik weer even naar boven ging om te janken. Op een gegeven moment kwam mijn man naar boven en vroeg of ik naar beneden kwam omdat zijn moeder al zat te zeuren. Dus ik ben naar beneden gegaan en heb uitgelegd dat ik niet zo lekker in mijn vel zat omdat Fiene zo was afgevallen. Ik zei ook dat ik Fiene zelf even boven de fles wilde geven omdat ze slecht drinkt en rust om haar heen nodig heeft. En toen barste de bom, ze begon te huilen en zei dat ze naar huis gingen. Toen ik vroeg waarom flipte ze helemaal, dat ik haar geen aandacht gaf, dat het onzin was dat ik Fiene boven de les wilde geven. Toen ik zei dat ik gewoon niet lekker in mijn vel zat zei ze dat ik me niet moest aanstellen en of ik dacht dat zei dat nooit had gehad en nog wat verwensingen.. En zijn ze gegaan. Ik ben er klaar mee, in mijn kraamtijd bij Eefje heeft zo ook stennis gemaakt omdat mijn ouders Eefje eerder hadden gezien (wonen dichterbij)... Na 13 jaar stress en verwijten is het klaar. Ik laat me niet in mijn eigen huis, in mijn kraamtijd zo behandelen. mijn schoonmoeder vibd zichzelf heel belangrijk, alles draait om haar. Mijn man heeft er al zoveel verdriet om gehad, hij loopt continu op zijn tenen. Maar hoe nu verder... Het zijn zijn ouders, de opa en oma van onze meiden.. Ik verwacht nu zelf excuses, maar dat zit er absoluut niet in. Mijn man weet het nu ook niet meer, hij is er behoorlijk kapot van. Dit is de tweede keer dat ze mijn kraamtijd verpesten.. Heb er genoeg van.
Jeetje zeg, ik denk dat dit de nachtmerrie zou zijn van iedereen! Wat ontzettend vervelend voor je. Jij bent notabene net bevallen en dan zijn er anderen die denken dat het om hen draait. Laat ze voorlopig even lekker in haar sop gaar koken! Ook ontzettend vervelend voor je man dat zijn moeder zo doet. Ik zou het zelf ook onacceptabel vinden. Wie denkt ze wel niet dat ze is?! Heel veel sterkte en ik hoop dat je evengoed nog een leuke resterende kraamtijd kunt hebben met mensen die het wél snappen. Misschien nog een klein beetje troost, de meeste babytjes vallen in de eerste tijd een beetje af. Dat is niet heel vreemd. Het mag alleen niet te veel zijn, ik geloof max. 10% van het geboortegewicht.
Pfff heel moelijk! Maar als ik het zo lees vind ik dat jij helemaal niks fout heb gdaan. Mensen moeten nu respect voor jou hebben... Je bent net bevallen!! Ik zou het lekker even laten rusten (proberen dan) Ze komen echt wel heeel snel om excuses te maken! Blijf goed met je man hierover praten, en laat het niet tussen jullie inkomen. Geniet!!!
Niks meer aan toe te voegen, denk aan jezelf en je gezinnetje nu!! Sterkte meid, laat je niet klein krijgen!
hey meid, tjonge dat is idd je dag niet. Maar vind het raar dat je schoonouders zo reageren,kom op zeg, dat kunnne ze toch wel begrijpen zeker? De keine is nog geen week oud. en dan valt ze nog wat af, dan heb je al zoiets van waarom! en dan nog je shoonouders die in je nek staan te hijgen om t zomaar even te zeggen. Ze moeten eens aan jouw ,je man en de kinderen denken inplaats zichzelf. Ik zou het gewoon even laten rusten en kijken wat er gebeurt, mocht t erg lang duren als ze wat laten horen ,miss bellen en zeggen waar t op staat...maar zeker geen excuus aan ze geven!
Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van jullie meisje! Hmm.. Ja, hier ook schoonouders die goed zijn in het verpesten van de kraamtijd, en ben dan ook niet van plan om zulke dingen van ze te accepteren. Hier al vaker gezeur gehad, en als ze nu nog een keer iets flikken is het hier ook klaar, en hoef ik ze niet meer te zien (vriend is er van op de hoogte, ik heb namelijk ook onwijs veel stress en hartkloppingen enzo als ze langskomen). Tja, voor je man natuurlijk onwijs kloten, en ook heel moeilijk, maar ik zou echt voor mezelf kiezen! Tis heel normaal dat je in je kraamtijd momenten hebt dat je geen zin hebt om sociaal te doen (en al helemaal niet als ze 's avonds zouden komen en er om 3 uur 's middags al staan, hier waren ze niet eens binnen gekomen), en ik zou dus ook absoluut geen excuses aanbieden!! ZIJ is degene die zich als een idioot gedraagt, dus ZIJ mag d'r excuus aan jou aanbieden!
Sterkte meid, op zoiets zit je echt niet te wachten. Dikke knuf! Wat ik persoonlijk zou doen, is de bal in hun kamp leggen. Niet bellen, wachten tot zij iets laten weten. Als ze bellen, en ze doen ineens alsof er niets aan de hand is, metéén afkappen en zeggen 'sorry, er moet eerst gesproken worden over jullie uitval.' Willen ze zich eruit praten, pech, dan koken ze nog maar even gaar in hun sop. Als er gepraat kan worden, wel niet over de telefoon doen. En inderdaad, zij moet zich verontschuldigen, niet jullie. Succes ermee. En als er mensen tijdens je kraamtijd te vroeg, te laat, onverwacht voor je deur staan; gewoon terug naar huis sturen. Daar moet je je heus niet schuldig over voelen, jouw gezinstijd, jouw grenzen.
Dit had mijn kerel niet hoeven doen trouwens, want dan had ik hem duidelijk gemaakt dat dat niet MIJN probleem is. 't Zijn zijn ouders, laat hem het lekker afhandelen. Had waarschijnlijk gezegd dat hij ze dan maar naar huis moest sturen omdat ik niet van plan was om m'n gezicht te laten zien..
Echt joh, laat ze het lekker uitzoeken! Hier op de tweede dag ook wat gedoe gehad met mijn eigen moeder.. heb dr (ook op dringend verzoek van mn man) haar even helemaal genegeerd. Nu gaat het wel weer en komt dinsdag dan eindelijk onze jongste spruit bekijken, maar echt.. denk nu dus vooral even aan jezelf en je gezin!
Wat vreselijk! Je zit notabene in je kraamtijd. Ze hebben rekening met JULLIE te houden en even niet met zichzelf. Dat zou je man ze ook best mogen vertellen: "Sorry pa en ma, maar het draait bij ons nu even niet om jullie". Ik heb overigens ongeveer dezelfde schoonouders, het is dat mijn man geen broers of zussen heeft anders had ik je ervan verdacht . Maar mijn schoonouders hebben al zo'n egotrip gehad toen ik nog maar een paar weken tot de bevalling moest en toen heb ik ze HEEL duidelijk gemaakt dat zij niet op nummer één staan bij ons. Dus in mijn kraamtijd gedroegen ze zich wel redelijk. Jij verwacht excuses en dat vind ik een redelijk iets. Wat vindt jouw man daarvan, en wat verwacht hij?
Mijn man is nu vooral verdrietig.. Hij zegt ook dat een excuses nooit zal gebeuren.. Hij heeft wel het gevoel dat dit niet zomaar voorbij gaat.. Ze heeft wel vaker uitbarstingen gehad en dan belt ze een week later op en doet dan alsof er niets aan de hand is... Maar dat zal nu wel niet het geval zijn.. Meiden.. Ben nu gewoon zo moe..en ik moet al zo oppassen, mijn bloeddruk is nog steeds te hoog na de pre-eclampsie (wat volgens hun best meeviel, want zo ziek zag ik er toch niet uit..) ..ben gewoon op..
ach meis wat erg!! dat ze zo tegen jou durven te doen je meisje is verdikkeme 4 (?) dagen oud! ik zou ze voorlopig echt in hun soppie laten koken hoor. staat je man achter jou??
Oh jee, wat herkenbaar wat je schrijft Ik heb ook een schoonloeder die onze vorige kraamtijd totaal verpest heeft voor mijn man en mij. Afschuwelijk, hoe mensen (mede-moeders, in feite ) dat kunnen! Vergeten ze soms hoe alles op zijn kop staat na de bevalling? Dat de hormonen nog door je lijf gieren, dat je gebroken nachten hebt, zorgen om een hulpeloze frummel, etc? Je bent NET bevallen! Ik hoop dat je man je beter gaat steunen. Natuurlijk is het moeilijk voor hem (hij heeft ws. het gevoel er tussenin te staan). Ik heb geluk dat mijn man zelf al vrij afstandelijk staat tegenover zijn moeder. Dat is naar genoeg, maar maakt het voor mij wel wat makkelijker. Mijn schoonmoeder is ook zo'n type die de hele scene naar zichzelf toetrekt, alles over haar laat gaan, en van alle grote gebeurtenissen een drama heeft gemaakt tot nu toe. Bij mijn dochter heeft ze dat eerste weekend dat ze haar gezien hebben (en duizend keer met flits foto's gemaakt heeft terwijl we uitdrukkelijk hadden gevraagd dat niet te doen, dat soort dingen) geroepen dat ik zo bot deed (mens, ik kon amper plassen of zitten op dat moment :x), en dat ze zich geen oma voelde en een enorm drama er omheen. Ik zie dus bepaald niet uit naar de kraamtijd wat dat betreft... heb het erg met je te doen!
Tjeetje meid... wat een verschrikkelijke schoonloeder heb jij! Dit ligt voor 300% aan haar, twijfel daar niet aan!! Probeer nog wat van je kraamtijd te maken want het laten vergallen door haar is het niet waard!
Lieve meis, het draait nu echt om jou en jouw gezinnetje!! Pff, ik kan niet begrijpen dat anderen tijdens tenminste de kraamperiode dan toch, hun ego en eigen belangen niet opzij kunnen zetten! Jij en je man zijn hen echt geen excuses verschuldigd, laat hen maar eerst over de brug komen! Misschien kan jouw man met ze gaan praten, zonder jou erbij.... Probeer je niet te veel op je kop te laten zitten en blijf genieten van je prachtige meiden!
Ook dit is erg herkenbaar (hebben we dezelfde schoonmoeder ofzo ). Doe het rustig aan, echt!! Jij en het kindje zijn het belangrijkste. Pre-eclampsie is levensgevaarlijk, weet ze wel waar ze het over heeft? Heb je veel steun van je eigen moeder? Kan die misschien tegelijk komen?
Echt ik wordt gewoon plaatsvervangend kwaad (als dat al kan) nee pre eclampsie dat zie je niet zo heel erg aan de buitenkant. Dat je vervolgens van binnen je echt zo K voelt als wat dat interesseert niemand. Man of man laat ze mij ff bellen dan maak ik ze met de grond ff gelijk. Wordt echt zooooo kwaad op zulke mensen. Net of zij het middelpunt zijn en dat nieuwe wezentje wat alle aandacht, rust en liefde nodig heeft ff zo op zij geschoven kan worden. Kies voor jezelf en je gezin en geniet met volle teugen en probeer het je zo min mogelijk te laten raken. Dat is heel moeilijk. Maar ik wordt wel ff kwaad voor je dat is helemaal niet goed voor je met je bloeddruk! Overigens heb ik het dus ook gehad en na zes weken was het verdwenen dus misschien duurt het bij jou ook wat langer. Maar houd vol de tijd daarna voel je je zoooooo super. Hoop dat dat bij jou ook zo is. Sterkte en laat ze in hun vet gaar koken zulke mensen zijn de energie niet waard. Sorry trouwens voor mijn aanvallende toon ... moest er ff uit (denk van mijn eigen kraamtijd!!!)
Jammer dat ze geen rekening houden met de emoties van een vrouw die net is bevallen. Ik zou dit even laten rusten. Verwacht geen excuus want als ze geen excuses aanbieden blijf je alleen nog maar bozer wat eigenlijk normaal is maar het zijn toch de ouders van je man dus ik zou het even laten rusten en na een tijdje een gesprek met ze aangaan. Niet nu want je bent nog prikkelbaar en zit volhormonen en dan kun je dingen zeggen die je liever niet wilt zeggen
Dit is zo'n beetje hetzelfde als wij hier hebben met m'n schoonzus. Alles draait altijd om haar en mijn vriend heeft constant een rot gevoel door haar. Hier is (toevallig) vandaag ook de bom gebarsten en goed ook. Ik was er al klaar mee, maar m'n vriend nu ook. Voor ons geen gedoe meer, zij is vanaf nu uit ons leven. Jammer voor haar, opluchting voor ons. Al voelt mijn vriend zich er wel rot bij natuurlijk, maar dat slijt wel. Er is te veel voorgevallen. Heel veel sterkte. En vooral, geniet van je kraamtijd en van je kleine meid!
ik hoop dat het je lukt om nu allemaal lekker van je af te laten glijden!! laat lekker niets van jullie horen en concentreer je op elkaar, je eigen rust, je beeb ect! je schoonouders zoeken het maar even zelf uit! en of er na verloop van tijd wel of geen excuses komen........daar deal je dan wel mee!! Nu is je rust het belangrijkste! geniet van je gezinnetje!