ik ben absoluut voorstander van polsbandje/tuigje en kleine dame krijgt zeker een tuigje wanneer ze mag meelopen, dan krijgt ze de keus in de buggy of in tuigje... er is maar een fractie van een seconde nodig dat je kind aan je aandacht ontsnapt en dat gebeurt makkelijk als je bv de stad in bent... ik zie tenminste nog vaak genoeg dat kinderen hun ouders zoeken of moeders die naam van kind roepen of kids die een standje krijgen van de ouders als ik zei toch bij mij blijven en ga zo maar door... nee hoor dametje krijgt keuze buggy of tuigje later... maar dit is mijn mening.
Sja, misschien is het een oplossing. Maar in mijn ogen verleg je het probleem. Je kind blijft inderdaad bij je, maar leert tegelijkertijd niets.. Ik ben geen voor of tegenstander van een tuigje, maar wel van de gemakzucht van het gebruiken door sommige. Opvoeden is 1 van de lastigste taken op de wereld, maar moet wel gedaan worden. Dus ook je kind leren niet weg te lopen Mijn oudste zat eerst in de buggy. Later mocht hij eruit, bleef hij niet bij me, dan was het gewoon hand vasthouden. Kon ie gaan gillen of schreeuwen, jammer dan. Ìk bepaal, niet hij Nu was hij overigens een zeer voorbeeldig kind langs de weg, hield altijd, uit eigen beweging, netjes de wagen vast (inmiddels lag daar de jongste in). Maar denk ik dan; lag dat aan het kind of aan mijn opvoeding. Weglopen werd gewoon nìet getollereerd, dat was heel erg duidelijk voor hem. En later ook voor mijn jongste.. Nu zijn ze 7 en 5 jaar oud. Ze lopen lekker te darren als we op pad zijn. Maar nog steeds is STOP gewoon stop en ze zullen nooit en te nimmer zomaar de weg op schieten. En ookal zijn ze nu dus wat ouder, ik wil dat ze binnen gehoor afstand blijven. Als ik ergens een hekel aan heb is het aan schreeuwen om je kinderen te bereiken. Denderen ze wel door, dan geld de hand vast regel nog steeds! Moeten ze maar luisteren En op een stoep langs een doorgaande weg wordt sowieso niet gespeeld, dan lopen ze gewoon bij mij!
ja ik vind een tuigje niets vind het net een hond lijken maar een pols bandje in tegendeel die vind ik er gewoon beter uit zien dat vind ik dan wel kunnen
Ik vind het verschrikkelijk. En ik zal het dan ook nooit kopen. Ik let wel gewoon op mijn kind, geef haar in een drukke omgeving gewoon een hand en verder let ze zelf ook op mij. Ben ook niet zo paniekerig over uit het oog verliezen. Als je je kind gewoon in de gaten houdt, dan is er toch niks aan de hand, maar ik snap best dat er kinderen zijn die gelijk weg zijn als je ook maar even de andere kant op kijkt. Maar wat is er dan mis met gewoon een handje geven. En dan zo'n heel tuig om........nee, niks voor mij.
wim is het er niet mee eens, maar ik vind het wel handig! zeker als je een wegloper heb of 1 die geen hand wil vast houden. Zie er het probleem niet van.
vind het helemaal NIKS :S zou het zelf echt nooit gebruiken en vind het altijd een beetje zielig staan bij een kindje .. ik begrijp dat t kind dan bewegingsvrijheid heeft en dat de ouders ervan verzekerd zijn dat t kindje niet ineens weg is ..maar nee niet mijn ding
Ik vind tuigjes persoonlijk iets voor een hond, niet voor een kind. Ja kinderen kunnen is weglopen, hun grenzen verkennen, niet luisteren... maja dat hoort bij de opvoeding! Als het niet verplicht was hadden mn honden ook geen riem om
Ik ben het tot op zekere hoogte wel met je eens. Toch ken ik een jongetje met ADHD waar je echt de deur niet mee buiten kon omdat hij constant wegliep, je kon hem vanalles vertellen maar hij luisterde echt niet. Ouders moesten ook weleens een boodschapje doen en hebben toen een tuigje aangeschaft. Jongen vond het prachtig om met dat ding te lopen en ouders konden eindelijk eens normaal naar buiten. Er zijn dus altijd uitzonderingen op de regel maar ik vind niet dat je er te snel naar moet grijpen als oplossing.
ik zou het gevoel hebben alsof ik de hond uitlaat... een polsbandje gaat nog... Maar goed in een pretpark ofzo kan het natuurlijk ook wel mega handig zijn. Toch is het nog niet in mij opgekomen om dit te kopen terwijl de jongste een echte doerak is!
Ach meis, maakt het uit wie er voor of tegen is. Jij kent je kindje en weet of hij een handje geeft of wegloopt. Ik vind een tuigje praktisch en het zal me roesten wat de omgeving vindt. Maar tot nu toe proberen we Fay aan te leren dat ze een handje geeft en niet wegloopt. Echt, de mensen die je om dit soort dingen veroordelen of raar vinden hebben een probleem.
Mijn zusje wilde nooit een handje geven en perse zelf lopen, dus die had een tuigje. Ik denk dan: geen handje willen geven betekent in de wagen moeten blijven. Maar ik heb makkelijk praten want mijn dochter heeft die leeftijd nog lang niet! Mijn moeder was er zelf ook geen voorstander van, geloof ook niet dat ze hem heel vaak heeft gebruikt. Maar het is wel veiliger dan je kind lukraak voor je uit of achter je te laten lopen zonder op te letten, wat ik zooo vaak zie gebeuren...
Maar dat is inderdaad een uitzondering. Tuurlijk zijn er kinderen die simpelweg het vermogen niet hebben om dingen makkelijk te leren, waardoor gevaarlijke situaties ontstaan.. Maar die bedoel ik natuurlijk ook niet In mijn reactie ga ik uit van een "gezond" kind, dat simpelweg moet leren wat zijn/haar grenzen zijn..
Ik wil er ook 1 aanschaffen voor de jongste. De oudste is een voorbeeldig kind, luistert super, loopt nooit weg, blijft bij je. De jongste.... aargghhh! Zelfde opvoeding, maar man wat een draak buiten! Die rent weg, luistert totaal niet, gaat keihard lachen als je boos wordt en gaat nog harder rennen als je hem achter na komt. Levensgevaarlijk! Dus een mooi polsbandje voor van de zomer Zielig my ass, een kind onder de auto of kopje onder in het water, DAT is pas zielig.
En probleem verleggen? Wij zijn behoorlijk streng en consequent, maar krijgen het er tot op heden NIET uit dat de jongste bij ons moet blijven ( bijna 2 jaar ). Hij rent gewoon echt keihard weg. Het ene moment loopt hij naast je, handje vast gehouden, dan rukt hij zich los en rent weg. Of ik moet zijn handje zo hard vasthouden dat ik zijn bloed toevoer afknijp, maar dat wandelt niet bepaald comfortabel. Ik had ook makkelijk praat, met een voorbeeldig kind, tot de jongste kwam. Daar ben ik goed van terug gekomen
Lees eens inhoudelijk in plaats van sceenend kind hondje punt). Ik zeg niet dat ik het vergelijk, ik vind alleen 'onze' denkwijze opmerkelijk. Een kind in een buggy vinden we normaal en een kind aan een tuigje vinden we zielig. Vertel mij eens waarom mijn 1 jarige zieliger is in een tuigje dan in de buggy? ( beeldvorming, ze praat niet, begrijpt weinig en 'stop' of 'sta stil' lijkt bij haar binnen te komen als: rennennnnnnn. Dan heb ik nog een 3 jarige met een verstoorde motoriek die wel luistert en opgevoed is, maar veel aandacht nodig heeft met wandelen. Mijn 1 jarige heeft een goede motoriek en loopt harder dan haar oudere zus). Ik heb het dus niet over ' liever een tuigje dan een ongeluk' . Maar ik vraag oprecht af waarom ze zielig zou zijn in een tuigje en niet in de wandelwagen? En dan zeggen mensen dus : het lijkt wel een hondje... Niet mijn woorden dus. Of mensen zeggen: ik vind het geen gezicht. Nou sorry ik vind lichtgevende gympen ook geen gezicht, maar ik vind dat niet zielig...
Helemaal mee eens Zelfs over de lichtgevende gympen. @probleem verleggen: Uhmmmm.... ik snap nooit zo goed hoe mensen bij jonge kinderen een soort set aan regels en grenzen hebben die volgens mij voor die kids helemaal niet te volgen zijn. Mijn meisje is 16 maanden, die ziet de wereld buiten als volgt: "oeh.... beest, oeh... poes.....poes aaien, jaaaa.... rennen!.... oh jee, buurman..... mamma? ... oeh poes." Die snapt weinig van het uitgebreide setje waarden en normen dat ik er ooit hoop in te krijgen en vergeet na 3 minuten het handje. Laat staan dat ze snapt waarom het handje nodig is. Auto's zijn mooi (auw snapt ze nog niet) en ze rent op alles af dat ze mooi vindt. Volgens mij begint de opvoeding (qua regeltjes) wel rond deze tijd, maar met babystapjes. Je kan een kind toch niet opvoeden over dingen die hij/zij nog niet begrijpt. Dus als een kind niet begrijpt dat het handje nodig is, hij/zij papa/mama kan uit zicht kan raken, dat wegrennen gevaarlijk is of dat niet iedereen te vertrouwen is.... lijkt een tuigje me helemaal geen rare oplossing. Waarom zouden we daar zo'n ophef over maken? Bovendien, aangezien de meeste honden een vergelijkbaar denkvermogen hebben als een dreumes... en we de hondjes wel aan een riem houden....??? ...
mijn oudste was een enorme wegloper, toen ik zwanger was kon ik hem niet meer inhalen als hij wegliep. Ik heb toen een rugzakje met aapje met een staart/handvat eraan en was ideaal, die mocht wel om! ik heb ook andere gehad maar die vond ik niet fijn. Mijn zoon liepmet 8mnd en hij liep al vroeg goed en hard, maar verstandelijk kon ik hem nog niet aan het verstand krijgen dat hij bij mij moest blijven en wat is leuker hard wegrennen en je moeder kan je net niet inhalen! Ik heb ooit negatieve opmerking gehad! Dat mijn kind geen hond was! Ik heb toen gezegd, als hij onder een auto ren en hij is dood of zwaar gewond, haal jij hem er dan onderuit? ze keek me aan en liep snel door.