owja al zoveel meegemaakt met commentaar van mensen. Vanmiddag nog, was in de supermarkt en mijn dochter kreeg van mij geen ballon, omdat ze die toch halverwege de winkel neerpleurt en das nergens voor nodig vind ik. Zegt zo'n oud vel, neem maar gauw een ballon mee hoor en geeft dochter een ballon. Dus ik zeg nog, als ze hem in de winkel laat vallen, steek ik hem bij u in uw karretje! Keek ze me een partij smerig aan maargoed de mevrouw stond met een ballon in de kar aan de kassa Tijdje terug nog, stond ik in de hema en dochter begint uit het niets overt e geven, zegt een vrouw: moeders van tegenwoordig, moeten persee "shoppen" zelfs met een ZIEK kind..
Hier in de buurt wonen veel bejaarden. Die beginnen al te lachen als ze een klein kindje zien. Vaak zeggen ze 'mag ik een handje?'. Dat vind ik eigenlijk wel lief.
Laatst drama in de Lidl ("ik ben bijna 2 en ik huil vandaag om alles en niets") Ik negeer dat en probeer dochterlief een beetje af te leiden, maarja, de hele winkel hoort haar natuurlijk wel protesteren vanuit haar karretje. Komt er een man langs: "Ik zou er iets aan doen hoor!" Ik was gewoon perplex, achteraf had ik moeten zeggen: "wat stelt u voor?" of zoiets. Ja, waarschijnlijk had snoep ofzo wel gewerkt, maar ik weiger haar op die manier 'zoet te houden' als er niets aan de hand is behalve een dwarse bui. Toch?
Pfffttt... Normaal ben ik echt wel adrem, maar in zulke situaties niet.. Hoe vaak mensen tegen elize al hebben gezegd: arm kind, heb je hongerrrr, koetjekoetje.... Elize huilde namelijk áltijd.. Tja.. En dan kon ik, mede door de hormonen, niet adrem reageren.. En nee, het zijn nooit leeftijdsgenoten.. Vooralde oudere vrouwen en soms de 40plussers. Vre se lijk... Bahbah, daar spuug ik op. Wat heb ik me vaak ongelukkig gevoeld. Elize huilde en huilde maar en wat een opmerkingen kreeg ik.. Wat had ik het fijn gevonden als er gewoon 1 oud vel had gezegd: komt wel goed meisje. Ik denk dat ik die ter plekke had doodgeknuffeld.
Het zijn inderdaad veelal de oudere mensen , helaas ben ik de "gelukkige " met een buurvrouw die zich ook overal mee denkt te bemoeien en ik heb al zo een bloedhekel aan d'r eerst was het bemoeien met mijn hond toen met ons toen met de tuin en nu met onze zoon. laatst kwam ze naar me toe ja hij huilt vroeg he dat is al een hele tijd ik zou eens dat en dat proberen, heb haar redelijk bot verteld dat dit al 2 jaar zo is en de enige remedie is duktape over zijn mondje plakken maar dat ik dat te ver vindt gaan om de buren te plezieren! (soms kan ik beter eerst nadenken voor ik iets zeg )
Felipe doet de laatste tijd telkens zijn schoenen en sokken uit als hij in de buggy zit en vindt het dan heel grappig om gewoon alles op straat te gooien. Dus ik doe ze nog een keer weer aan, maar daarna gaan ze gewoon in de mand onder de buggy. Het is niet dat het hier koud is, (15 - 20 graden, Mallorca), maar ik heb hier ook al zoveel botte reacties op gehad van inderdaad veel oude mensen dat hij ziek wordt en dat ik hem toch echt niet zonder schoenen mee kan nemen.
Toch is het soms ook wel heel schattig... Liep ooit met baby-dochter in de buikdrager in de supermarkt.. Komt er een man naar me toe en stopt 10 tussen mij en kind in de buikdrager. "ja ik heb mijn belastinggeld terug gekregen. Koopt u iets iets leuks voor dr?" Maar ook mensen die meenden dat het nodig was om uit te leggen dat een baby ook moest eten en vast honger had als ik weer eens met een huilende baby boodschappen deed. (tja, huilbaby.. Huilde letterlijk altijd..) Er zijn dagen geweest dat ik iemand wel kon slaap.. Letterlijk. Want een kind dat maanden huilt al niet met je kan doen wat dat betreft. Na een maand of wat werd ik bijna agressief van al die goedbedoelde idiote adviezen. En ook eens... Wonen hier natuurlijk erg multiculti... Werd ik aangesproken met heeft ze het niet koud zo in dr korte mouwen? Dus ik.. Nou ze zegt van niet en zij kan het weten hè.. Vrouw legt dr hand op een armpje en zegt: "nee, inderdaad.. Ze voelt ook niet koud. Tja, jullie Hollanders pakken altijd bij de eerste zonnestraal al de zomerkleding uit de kast hè.. Dat zijn wij gewoon niet gewend!" Moest er eigenlijk wel om lachen en heb hem teruggekopt met de melding dat dat wel moet in Nederland... Zo veel zon als in haar land heb je hier tenslotte niet. Aanvankelijk vond ik het niet zo leuk... Maar die opmerking van dat zijn we niet gewend maakte het eigenlijk wel weer een beetje goed. Dat is het leuke aan waar wij wonen.. Iedereen is trots op z'n eigen stukje cultuur en toch kun je samen leven met respect voor andermans cultuur.
Saskia dat is wel heel lief! Maar wat moet jij je ongemakkelijk gevoeld hebben... Hier ook onwijs vaak commentaar van inderdaad.... Bejaarden! Nou ben ik niet op mn mond gevallen en roep dus áltijd iets terug.
@ Saskia, dat is lief van die man dan sta je ook wel even vreemd te kijken. Ik was een keer in de sauna, en belde mijn man even net toen ik belde viel 1 van mijn zoontjes dus dat was brullen en dat hoorde de mensen in kleedkamer ook. Stond ook zo'n oude vrouw bij en die zei jij hoort thuis te zijn want je kind heeft je nodig en je moet borstvoeding geven. Keek haar eens dom aan en zei er is ook nog een papa in beeld hoor die prima voor zijn kinderen kan zorgen, en dat ze geen baby meer zijn. Vond het zo'n brutale opmerking, heb het ook zeer sarcastisch tegen haar gezegd. Wel raar trouwens mensen van 'vroeger' zeggen altijd dat deze generatie hun kinderen te zacht opvoeden. Pak je ze een keer aan dan hebben ze ook weer commentaar.
Hier eigenlijk zelden commentaar...en als ze commentaar hebben, dan laat ik ze hun gang gaan, dat gaat dan het ene oor in en het andere oor weer uit. Zou het wel vreselijk irritant en vervelend vinden als mijn (schoon)ouders mijn gezag ondermijnden (zoals ik van iemand hier las), maar daar heb ik gelukkig geen last van. Heb wel eens van iemand te horen gekregen dat ze een draagdoek maar eng vond, want 'stel je voor dat het kindje er uit zou vallen'. Dat is met een goed geknoopte doek (en zeker met een mei tai, die ik op dat moment gebruikte) volgens mij onmogelijk... Had heel bot kunnen reageren, maar ik heb het haar maar gewoon uitgelegd.
Hier precies hetzelfde meegemaakt. Ik moest mijn kind maar laten lopen want hij was toch al bijna 4(kind was 20 maanden en woog 22 kilo bij 1m lang) uhm nee mevrouw hij is 1,5 jaar,geloofde ze niet tot ik het cb boekje onder haar neus duuwde. Het laatst nog had mijn zoon van 4 een klein kinder karretje en een ander kind wilde dat karretje,mijn kind van 4 moest het karretje maar afstaan aan dat andere kind van 5 want die was nog klein en wilde dat karretje zo graag,zegt ze:jij bent te groot en oud voor dat karretje waarop mijn zoon zei:mevrouw ik ben al 4 hoor,hoe oud is u kindje? Toen zei ze dat haar zoon al 5 was,waarop mijn zoon zei: ik kan dan wel 1m30 zijn maar ben wel een stuk jonger,haha toen liep ze kwaad weg lol,uitgelult door een kind van 4,was erg trots op hem dat hij dat zo deed.
Ik heb het een keer gehad in de V&D. ik stond in de rij bij de kassa met mijn kindje op de arm (half jaartje ongeveer) en ze was aant huilen. Toen dacht een mevrouw met dr moeder dat ze moest gaan voordringen en ging zo half voor me staan. Toen IK aan de beurt was legde ik gewoon mijn spullen op de balie. Ze zei "Ik ben aan de beurt hoor" ik zei "nee hoor, u ging voor me staan maar ik was toch echt eerder" zei "nou ga dan maar dan zijn we tenminste van dat jankende kind af" NOU JAH!!! ik had dr helemaal met de grond gelijk kunnen maken maar ik heb wijselijk mijn mond gehouden. En wat betreft die oudjes.... Tja en maar zeuren over de jeugd van tegenwoordig en de opvoeding van tegenwoordig en eigenlijk alles van tegenwoordig. Ik zeg lekker laten zeuren.
Ik heb eens gehad dat een vrouw me in de winkel ging vertellen dat meisjes veel leuker waren dan jongens, dat ze zo teleurgesteld was dat haar tweede kind een jongen was geweest en dat e vreselijk vond dat haar eerste kleinkind een jongen was. Ik stond daar met mijn twee zoons. Wat ik heb gezegd kan ik hier niet herhalen zonder een ban te krijgen. Ik ontplof nooit maar toen dus wel. Wat een onbeschoft wijf zeg!!
Oh ja, gister wel iets leuks gehad. Ik was kindloos even winkelen en kwam een vrouw tegen van eind dertig met haar eerste kindje in de mc. Klein babytje nog, flink aan het huilen. Ze stond naast me dus ik gluur even in de mc en kir even tegen het kindje waardoor hij even (2 tellen) stopte met huilen. Ik zeg tegen haar: "tis pittig soms he?" zegt ze tegen me (vriendelijk) dat ik geen idee heb en wacht maar tot ik zelf kinderen zou hebben.. Dus ik antwoord dat ik er twee heb en toen moest ze wel lachen. Ik ben relatief jong moeder geworden en zie er ook jonger uit.
Nou zojuist nog en niet echt baby gerelateerd maar meer aan mij, ik heb vandaag 15 km gewandeld met mijn man, opa en oom dit is voor het eerst sinds mijn zwangerschap (langverhaal ik ben heel ziek geweest en kon 2 jaar geleden nog geen 100 meter lopen zonder te vallen en of vreselijk veel pijn te hebben ) dus ik ben mega trots op mezelf maar ook wel heel erg moe. Mijn moeder stond bij de finish met onze zoon en ze zegt mijn auto staat heel dicht bij en ik moet een boodschap doen rijd jij met mij mee, nou ja graag, we moesten alleen even het spoor over met 2 liften . dus wij lopen daar staan netjes in de rij voor de lift zoon in de buggy, lift gaat open en de eersten gaan erin. mijn moeder ook met de buggy en onze zoon en vervolgens komen er 2 dames aan en die lopen er zo in dus ik zeg dat is makkelijk ik sta hier al even te wachten. ow zegt ze maar jij kan makkelijk met de trap met van die jonge gezonde benen, dus ik zeg wie bepaald dat en je weet niets van me (meeste klachten heb ik met traplopen nog ) ik zeg ik sta hier en iedereen wacht netjes op zijn beurt en ook jullie. kijkt ze me aan zegt ze ineens tegen mijn moeder nou als ze gewoon zo'n grote smoel op had gezet tegen die kerel die dat kind bij dr heeft gemaakt had ze tenminste niet een tienermoeder geweest. mijn moeder werd witheet. en ik keek dr aan ik zeg lijkt me beter dat jullie een lift later nemen of 2 want geloof dat het anders zomaar kan zijn dat ik jullie zo van de brug afpleur. keek ze me aan dus mijn moeder zegt waar haalt ze het gore lef vandaan. nou zegt die vrouw het is toch zo. ik zo ja vandaar dat ik hard naar de 30 ga ik al 4,5 jaar samen ben met mijn MAN van 33 en al bijna 3 jaar GETROUWD ben en onze zoon net 2 is geworden ik heb ze netjes beiden uit de lift gelaten en ben er zelf ingestapt echt aso mensen tegenwoordig !!! (aan de andere kant zie er schijnbaar wel jong uit )
Ergens was het wel een compliment... En heel stiekem denk ik ook weleens.. Joh kun je niet lopen ofzo? Maar zou dat toch niet hardop uitspreken.. (zeker bij de metro hier.. Want de trap is gewoon een roltrap.. Dus echt moeite kost het niet behalve dat je letterlijk 10 meter verder moet lopen) Met name als ik niet in de lift pas met kinderwagen zegmaar Gelukkig zijn we daar nu vanaf... Snap het ook niet. Die liften zijn megasmerig... Het is dat ik niet door het metropoortje paste met de kinderwagen anders was ik echt niet met de lift gegaan Maar je ziet er blijkbaar blakend jong en gezond uit
ja ben best trots op het compliment maar zo jong ben ik nu ook neit meer, en dan ook nog ik wist echt niet meer hoe ik mijn ene been voor de andere moest zetten (nu al helemaal niet meer ) laat staan zo een hoge stationstrap oplopen (en hier geen roltrap maar gewoon een mega steile trap )