Ik houd haar in de gaten maar zit niet continu voor het raam. Ik weet met wie ze speelt en als ik haar niet zie bel ik de moeder van een vriendinnetje om te vragen of ze daar binnen is.
Jij gaat van je eigen situatie uit. Mijn dochter is 5 en mag nog niet alleen buiten de tuin spelen. Maarja, wij wonen dan ook aan een zeer drukke weg, waarbij simpelweg in de gaten houden niet genoeg is.. Als ze bij de gastouder is, dan mag ze tot een bepaalde grens wel alleen. Maar mijn gastouder haar huis grenst aan een autoloos pad en de speeltuin zit zo'n 20 meter verderop.. Dus ja, de situatie maakt het handelen
Dat kan wel zo zijn en snap je heel goed. Maar nu zal ze eens de andere kant op gaan dan dat vriendinnetje. Je bent haar even kwijt en belt die moeder. Neehoor, hier is ze niet.. Denk dat je dan ook wel in de paniek schiet.. Jou situatie biedt de mogelijkheid om een vierjarige redelijk veilig alleen buiten te laten spelen, alleen zou ik nog niet op rationele denkwijze van mijn 4 jarige kind durven te vertrouwen dat het dan ook goed zou gaan.. Vriendinnetje heeft geen zin meer. Jou kind wil nog niet naar binnen en gaat zelf ontdekken. Jij weet dit niet... Deze situatie voor ogen hebbende, zou ik mijn 4-jarige nog een tijdje binnen gezichtsveld willen hebben.. Noem het overbezorgd, noem het beschermend, dat kan.. Maar als je je kind van vier jaar nog zo in bescherming neemt, noem ik dat gewoon gezond ouderschap. Let op, dat is dus mijn mening hè. Ik veroordeel jou niet om hoe jij het doet, ìk zou er alleen nog niet voor kiezen. Maar daarom ben ik toch nog niet zozeer te beschermend? Waar ik het wel met je eens zou zijn, is bijvoorbeeld het klein houden van kinderen die al ouder zijn en je als ouder zijnde je kind kort houdt, omdat je zelf je angsten niet onder controle hebt.. In dat geval is het mss wel handig om dààrmee aan de gang te gaan, omdat je kind ook het recht heeft om zich te ontwikkelen, dat mag je als ouder niet in de weg staan. Als ouder zijnde moet je in staat zijn om met je kinderen mee te groeien en ontwikkelen. Kun je dat niet, dan heb je toch een zekere hulp nodig....
de vraag is alleen.. waar houdt goed ouderschap op en begint het probleem... hier mag ze dus ook niet zonder het even te melden ergens gaan spelen.. ook al weet ik dat ze maar bij 1 persoon binnen zal gaan spelen. dat meisje haar ouders snappen redelijk goed dat ik het eng vind om een 4jarige alleen op pad te sturen zelfs met hun redelijk verstandige 7-jarige zegmaar Dus die sturen dr ook eerst terug naar ons huis als ze binnen wil spelen.. en zo doen wij dat ook met hun dochter. Gewoon.. sociaal
Mijn zoontje is 5 en mag nu rond het huis spelen. We hebben voor een grasveldje waar hij kan spelen met de buurkindjes. Hij vindt het ook erg leuk om te fietsen en steppen en dat mag hij dus alleen rondjes rond het huis (blok van 4 woningen). Verder speelt hij met de buurkindjes en lopen ze van hun tuin naar onze tuin. Ik moet zeggen dat ik het nog een beetje eng vind, maar hij gedraagt zich heel netjes en het is een rustige wijk en hij hoeft dus niet over te steken of zoiets.