Ik zie dat ook wel gebeuren, maar ik zou dat echt dom vinden. Ze moeten zelf ook wel snappen dat er mensen zijn die principieel niet dat soort vragen beantwoorden, of zich beledigd voelen alleen maar vanwege het feit dat ze die vragen krijgen. Als ze vervolgens die mensen gaan volgen/in de gaten gaan houden alleen maar omdat ze moeilijk deden over de lijst en verder geen signalen zijn, dan is dat verspilling van tijd en geld en zijn zij ook net zo principieel bezig als de mensen die 'moeilijk doen'. Maar ja, dat zou me niets verbazen. Die vragenlijsten zijn in mijn ogen luiheid/laksheid. Ze willen geen tijd en geld investeren om de échte probleemgevallen op een goede manier eruit te vissen. Gevolg: Gezinnen zónder kruisje, waar veel mis is (die hebben overal NEE gezet) en gezinnen mét kruisje, waar niks aan de hand is (die de lijst niet hebben ingevuld, of misschien zelfs een keer JA hebben geantwoord, wat dus niet meteen betekent dát er iets mis is, of moet gaan).
Nou CB heeft mijn nekharen ook wel eens overeind doen staan hoor... Mijn man en ik schelen 11,5 jaar.. Dus toen we op het eerste gesprek kwamen, met een baby'tje van 2 weken (zoiets) vroegen ze ook hoelang we elkaar al kenden... Dus mijn man en ik zitten qua "humor" aardig op één lijn en wij zeiden direct... 9 maanden... en twee weken. Die vrouw kon er niet om lachen en ging gewoon verder met de rest van de rare vragen...............of onze relatie wel stabiel was, wat voor werk we deden, of we getrouwd waren.. of mijn schoonfamilie mij wel accepteerde... etc etc.
maar goed dat geld investeren daarin , denk dat ze dat best wel zullen willen , maar er geen geld voor krijgen ........
degenen die dat wel hebben vullen ws gewoon in: nee hoor!! Maar goed ik vind het dus ook geen slim plan, maar als zij dat willen prima, vul ik dat toch in??? Maar misschien is dat mijn persoonlijke benadering. Ik heb nog nooit problemen met het cb gehad, ondanks dat ik het zeker niet altijd met hen eens ben. Maar ik merk dat een bepaalde manier van benadering daar veel goed doet en je dan ook op begrip en vriendelijke gezichten kunt rekenen. Ik denk wel dat veel problemen met het cb komen omdat ouders er al naar toe gaan met in hen hoofd: o jee het cb.
Het is een stukje privacy waarom ze vragen. Sommige vragen zijn gewoon te persoonlijk en daar heeft niemand iets mee te maken. Ook vind ik het niet normaal dat er gelijk een stempel op ouders word gedrukt. Ik vind het net een heksenjacht, je moet je kind opvoeden volgens hun regels en boekje. Heb je andere ideeen van opvoeden, dan ben je gelijk een slechte ouder. Het zou niet de eerste keer zijn dat jeugdzorg zich komt bemoeien en zegt dat er sprake is van verwaarlozing en kinderen zomaar uithuisplaatst. Dat ouders achteraf hun onschuld moeten bewijzen, hun kind weer terug krijgen, met een zwaar trauma. In Nederland is het zoiezo belachelijk gesteld met het aantal kinderen die bij hun ouders worden weggetrokken. En ja, er zijn natuurlijk ook situaties genoeg dat het zeer terecht is dat het gebeurd. En er kinderen worden gered. Maar toch. ik vind zo´n vragenlijst, want het begint met een vragenlijst, erg gevaarlijk. En als ouder zou ik hem nooit invullen.
Nou das toevallig kom er net vandaan! Wat een mutsen zeg die vrouwen die wegen en meten! Mn zoontje is te zwaar maar zegt die vrouw hij is enorm veel aangekomen! Schrok me rot. Toen bij de arts naar binnen en volgens haar krijgt hij niks te veel binnen volgens de arts zelf al 1 fles minder als wat hij mag! Dus toen ik zei moet k hem nog minder gaan geven dan want hij is zooooo enorm veel aangekomen zei ze ik vind t wel mee vallen! Zodra hij gaat kruipen of lopen zie je dat ze een poosje stil staan. Owh en die lijst heb ik ook gehad. MOEST hem ingevuld mee nemen. Toen ik daar weer kwam na het huis bezoek blanco ingeleverd zegt dat mens: Deze MOET je invullen uhhh k MOET niks! En zeker geen antwoord geven op die nutteloze vragen!
Geen lijst gekregen! Heb hier goeie ervaringen met CB. Was eerst beetje terug houdend naar hun toe. Zag als een berg op om er voor het eerst heen te gaan. Omdat ik zoveel negatieve verhalen hoorde. Maar geen problemen met hun.
Geen lijst gekregen en ik zou zo lijst ook niet waarderen. Sowieso ben ik geen fan van het CB. Ik heb altijd het gevoel alsof ik er voor hen heenga in plaats van voor mij en mijn dochter. Daarnaast heeft het CB hier te weinig kennis van borstvoeding en geven daardoor (ongevraagde) verkeerde adviezen. Ik ben dan ook bezig om de bezoekjes van het CB te stoppen en de inentingen op een andere manier te regelen. Mocht ik me ergens zorgen over maken, ben ik zelf goed in staat om in zorgland de juiste mensen te vinden die mijn vragen kunnen beantwoorden. Waar baseer je dit op? Vanuit mijn werk heb ik veel met de kinderbescherming te maken en ik vind dat ze zeer uitgebreid onderzoek doen voordat ze de kinderrechter adviseren tot uithuisplaatsing. In alle gevallen waar ik de afgelopen jaren mee te maken heb gehad is er echt heel veel aan de hand waneer tot dit besluit wordt overgegaan. Zware mishandeling verwaarlozing, misbruik, ernstige verslaving etc. In de meeste gevallen is er al een heel traject aan voor afgegaan waar de ouders zowel vrijwillig als onvrijwillig hulp aangeboden hebben gekregen en als ouders daar niks mee doen.....tja. Natuurlijk worden er fouten gemaakt, maar dat jeugdzorg zomaar kinderen uithuisplaatst is kul. Sowieso beslist de kinderrechter tot uithuisplaatsing en niet jeugdzorg. De kinderrechter neemt pas een zaak in behandeling als er zeer uitgebreid onderzoek is gedaan.
Sjonge... ik had tegen die muts van wegen/meten gezegd dat ze haar opmerkingen de volgende keer maar over moest laten aan de personen die er verstand van hadden, zoals de arts daarbinnen... Pffff... Oh enneuh, die lui moeten ook beseffen dat ze met zo'n houding er juist voor zorgen dat steeds meer mensen wegblijven. Vind ik een kwalijke zaak, want ze kúnnen zoveel voor ouders en kind betekenen!
Ik heb gevraagd of hij nu op dieet moet? Of dat ik hem moet uithongeren ofzo?! Nou toen kreeg ik een scheef gezicht
Hier wel de lijst ingevuld, maar vond de vragen heel vervelend. Wij moesten de lijsten (1 voor mij en 1 voor man) opsturen, zat een envelop bij. Op 1 vraag heb ik eerlijk ja geantwoord (over of je ooit psychische problemen hebt gehad) en heb het idee steeds extra in de gaten gehouden te worden. Mijn man is altijd mee naar CB, vindt hij leuk. En omdat ik dan de kleertjes wegleg heeft hij junior op de arm en dus vaak ook op schoot bij de arts/verpleegkundige. En dan wordt er weer gezegt. "Zo en nu ga je bij mama op schoot dan kan ik zien hoe mama met jou omgaat. Of dat allemaal goed gaat." En steeds vragen of ik het allemaal wel aankan en dat er extra hulp beschikbaar is en opvoedcursussen. De problemen die ik had waren van tijdelijke aard en hebben niks meer met nu of het moederschap te maken. Heb best spijt dat ik eerlijk ben geweest met invullen.
Pfff... dan snapt ze ook echt niet dat ze fout bezig is. Ik heb één keer een chagrijnig mens aan die tafel gehad (wegen/meten). Verder allemaal vriendelijk. Ook de arts/verpleegkundige in het kamertje waren vriendelijk en dachten mee. Geen echte adviezen m.b.t. borstvoeding, want ik had mijzelf al geïnformeerd en het ging goed. Onze zoon is juist altijd al aan de kleine kant geweest, tegen de ondergrens aan. Maar IK was altijd degene die aan HEN vroeg of dat wel goed was en ik kreeg steeds te horen: Zolang hij nog niet ONDER de ondergrens zit, is het allemaal prima.
Uit ervaring weet ik hoe het werkt. Alleen dan van de andere kant. Er worden door gezinsvoogden dingen aangenomen die niet waar zijn. Ook doen ze hun onderzoek, die gebaseerd is op een aantal bezoekjes. Ouders zijn verplicht om mee te werken, en als ze eenmaal daarin zitten in verplichte hulp is er ook niets meer te bereiken. Als een gezinsvoogd het niet eens is met je dan krijg je een aanwijzing, schriftelijke aanwijzing. En een kinderrechter die besluit om kinderen uithuis te plaatsen heeft vaak alleen het verhaal van BJZ. Vaak gaat het snel en onverwacht. Ja, daarna kan je je woord doen bij de rechtbank en word je wel of niet in je gelijk gesteld. In mijn geval kreeg ik mijn kinderen weer terug. En mijn kinderen zijn in totaal 9 weken uithuisgeplaatst geweest en ons gezin heeft een lange tijd nodig gehad om te herstellen. Mijn kinderen hadden snachts nachtmerries en zijn hele lange tijd bang geweest dat ze weggehaald zouden worden. Gelukkig is er nu helemaal geen bemoeienis meer van BJZ. Ons gezin is nu verhuist naar de andere kant van het land, omdat er zeer bevooroordeeld werd gereageerd in de buurt waar we woonden. Dus een nieuwe start. Daarbij zeg ik ook dat BJZ vast ook hele goeie dingen doet, en dat er echt kinderen zijn die hun hulp nodig hebben. Alleen mijn ervaring is helaas anders.
Ja de arts is een wereld mens! Gelukkig. Zo ben ik ook al weken aan t smeken of ze me tips kunnen geven over het niet slapen van mijn zoontje. Het enige wat ik te horen krijg is het hoort erbij! Maar ondertussen loop ik er als een zombie bij die alleen nog maar op cafeïne leeft met giga kringen onder mn ogen en mag blij zijn als ik een uur slaap krijg...
Hier bij de intake thuis door de wijkverpleegkundige gelijk al een nare ervaring met het cb. Krijgen eerst de vraag of het wel gepland was? (Ik was 24 bij de geboorte van mijn zoon en gewoon getrouwd). Toen die dame haarfijn uitgelegd dat we eerst DNA onderzoek hebben moeten doen om te kijken of we dragers zijn van een gen omdat het broertje van mijn man met 9 maanden aan een spierziekte is overleden. Erna moest ik toestemming krijgen van mijn internist. Terwijl we dat vertelde zat ze voor mn gevoel al niet echt te luisteren, nou dat klopte wel want nog geen 3 vragen verder vroeg ze of er ziektes in de familie voorkwamen?! En weer 2 vragen later de vraag of we ooit bij een specialist onder behandeling waren geweest? Heb vanaf dat moment dus gewoon nee gezegd, was dat mens zo zat! De bewuste vragenlijst heb ik ook gehad en nog wel netjes in gevuld, straks bij nr 2 gaat dat ding zo de papierbak in! Op het cb zelf ook nare ervaringen bij de verpleegkundige. O wat een mooi rond bolletje heeft hij. Ehm volgende week is zn helmpje klaar? Bij de arts, praat hij al? En op dat moment begint mn zoontje alles op te noemen wat hij ziet. Ow maar zoveel mag hij nog niet praten! Heb haar toen verteld dat ik wel ducktape zou kopen om op zn mond te plakken. Als blikken konden doden... En zo kan ik nog wel even doorgaan!
Ontzettend naar dat jij een hele vervelende ervaring hebt gehad en ik begrijp dat je daarom een ander beeld ervan hebt. Natuurlijk maken ze fouten (en deze fouten kunnen erg verstrekkende gevolgen hebben helaas), maar ik vind het niet eerlijk om dan te roepen dat er in nederland veels te snel en te makkelijk kinderen uit huis worden geplaatst. Dat is gewoon niet waar en ik ken gelukkig heel veel gezinnen die met hulp van de gezinsvoogd er weer helemaal bovenop zijn gekomen terwijl de kinderen gewoon thuis blijven wonen. Ik heb een paar keer te maken gehad met een 'slechte' gezinsvoogd, maar daar staan een heleboel goede voogden tegenover die zich werkelijk een slag in de rondte werken. Het lijkt me persoonlijk een rotbaan en ik heb dan ook respect voor degene die het doen.