nou ik zeg soms wel eens we zijn samen zwanger. Waarom? nou, meneer hier heeft dezelfde kwaaltjes als ik, vind zijn buikje dikker worden en laat die aan mij zien. Dan voelt hij aan zijn buikkie en soms zegt hij; hij schopt al! Hahaha. Maar het groeit wel in mijn lichaam, maar toch is het voor hem net zo bijzonder/eng/spannend/leuk/vreemd... dus ook een beetje zwanger hoor.
ik gebruik het zelf niet, we zijn zwanger maar wel we verwachten een baby, maar wat maakt het nu uit? laat diegenen die het wel willen toch lekker samen zwanger zijn,..... dat vind ik alleen maar fijn als hun manlief zo meevoelt alsof ie ook zwanger is,....
Maar het is taaltechnisch en fysiek gewoon apert onjuist....daarom zeg ik niet "wij zijn zwanger". Verder is mijn man gevoelsmatig gewoon net zo in verwachting van ons kind als ik!
Ik ben zwanger, maar we zijn samen inverwachting. We hebben het samen gemaakt, en ja het is echt van ons.. Vind het ook wel raar klinken van we zijn zwanger, maar inprincippe is het wel zo.
Ik krijg altijd jeuk als iemand zegt "wij zijn zwanger" Dat zeg ik dus echt nooit en mijn man vindt het ook afschuwelijk. Maar goed, iedereen is anders. Zo vind ik het ook niet nodig dat hij met mij meezwangert, dus geen alcohol drinkt ofzo. Hij is niet zwanger, dus hij hoeft daar geen rekening mee te houden. Uiteraard zal hij wat meer moeten doen in het huishouden als ik bijvoorbeeld bekkeninstabiliteit zou krijgen, maar daar wordt hij nog steeds niet zwanger van.
Ik vind het ook raar hoor 'WIJ zijn zwanger'.... Ik zei gewoon altijd 'ik ben zwanger' of 'wij worden papa en mama'
Hihi heel mooi gezegd, zo voelen WIJ het ook! we doen het samen en krijgen samen ons kindje dus zijn WIJ zwanger. Maar goed ieder zn eigen denk ik dan maar weer!
als je het feitelijk bekijkt is wij zijn zwanger inderdaad raar omdat het lichamelijk onmogelijk zou zijn. maar zwanger zijn is vooral een gevoelsmatig iets, en dan kan een man zich wel degelijk heel erg zwanger voelen. Mijn man had zelfs nesteldrang haha. en werd ook emotioneler. dus tis maar net hoe zwart wit je de wereld om je heen bekijkt. Leef en laat leven (
Ik ben zwanger, ik draag het kindje in MIJN buik. Maar WIJ verwachten samen een kindje, want het is van ons beiden. Maar ik vind inderdaad niet dat wij zwanger zijn. Zou wel leuk zijn, ieder om de week eens..
wat boeit het eigenlijk .... iedereen snapt toch wat er bedoeld wordt als men zegt wij zijn zwanger of wij zijn inverwachting.... Ik vat het probleem niet helemaal hoor.. sorry..
Ik vind dat iedereen dat voor zichzelf moet weten, merk wel dat als ik alleen met iemand praat ben IK gewoon zwanger en de rest is in wij vorm zeg maar Maar goed, de een doet 't anders als de ander ja toch ! -x-
ik ben zwanger en wij verwachten een baby... zo zie ik het nu maar misschien als ik straks wat meer op manlief kom te steunen dat ik het dan anders ga zien.
Tja, toen IK nog zwanger was...... ergerde ik mij altijd groen en geel aan dat * WIJ zijn zwanger*, echt vreselijk ( nu nog trouwens). Zelf heb ik dit ook wel eens in een topic ter sprake gebracht, werd mij ook niet in dank af genomen geloof ik...
Ik was zwanger. Wij kregen een baby... Hij heeft 1 keer gezegd, wij zijn zwanger. Dat was op een moment dat ik heeel erg misselijk was... Ik keek m aan, ik zei: WIJ zwanger? dan gaan WIJ vanaf nu samen naar de wc om over te geven... Dit vond hij geen goed plan! Sindsdien was het : Wij krijgen een baby!
Als ik zou zeggen "wij zijn zwanger" zou mijn man me uitlachen... We zeggen altijd we krijgen een baby. Neemt niks weg van de betrokkenheid van mijn man, we zijn gewoon nuchter daarin...
Ik vind het juist erg irritant dat veel info en dergelijke alleen op de vrouw gericht zijn. Alsof het voor de man niet allemaal nieuw en spannend is. Wat mij/ons betreft zijn wij samen zwanger!