Dat heeft mijn zwager ook een keer gehad! De eerste vier (!) keer moest Nick heel hard lachen, de vijfde keer ging ie brullen!
Geniaal. Echt ik fl*kkerde net van de bank van het lachen . Pardon my language. Oh ja wij ook. Zien we ineens die kleine over de achterbank schuiven, we hadden echt zoiets van !!!!. Voor de tweede hebben we een cabriofix, kunnen we die gordels tenminste niet meer vergeten, we hebben nu twee kinderen om ons druk over te maken en dus meer kans om iets te vergeten. Huh? Mijn man deed een walvis na tegen ons vier maanden oude zoontje. Kríjsen! Haha die arme man schrok zich een ongeluk. Nou dan zul je het nog zwaar gaan krijgen meid. Humor maakt je leven lichter, probeer het eens. Mijn zoontje sloeg me laatst expres keihard in mijn gezicht. Uit reflex heb ik teruggemept .. Toen mijn kleintje drie maanden was heb ik hem zelf voor de allereerste keer beschadigd. We waren op een feestje waar de meubels verschoven waren en ik tilde het guppie op van de bank, boven mijn hoofd: Whiiiii! Hing daar die gietijzeren lamp. KNAL . Ik weet niet wie er harder jankte, hij of ik. Nu duw, loop of sla ik hem regelmatig van zijn voeten af. Hij kan goed lopen/rennen maar hij is nog wel vrij snel uit zijn evenwicht te brengen. En dan doe ik een stap achteruit terwijl hij daar staat en BONS daar ligt hij weer. Of ik zwiep om één of andere reden met mijn hand door de lucht en KLAP daar gaat hij met zijn toet tegen de grond. Tja...
Klein blundertje... Kreeg dochter's spijkerlegging niet lekker om haar kont... wat hijsen en trekken, even kijken of er iets fout zit maar kon niks ontdekken. Oke dan. Bij de volgende verschoning bleek dat haar been in het ophanglusje zat... hoe krijg je t voor elkaar...
komt me bekent voor hier zat het om de kleine teen van me zoontje als baby. Oja ook 1x de deur dan de auto dicht gegooid terwijl zijn voet er tussen zat
MissXX Denk idd dat je enige ben... Wat valt er nou weer te gruwelen aan deze dingen? Kan gebeuren hoor
Weet niet meer hoe oud ze was, maar ze was iig nog héél jong. Dochter had dus weer 'ns de hik s'avonds en man zei voor de grap eens van zal ik eens boe zeggen? Als ze schrikt dan gaar de hik weg. Dus hij zegt BOE. En ze schrok écht ontzettend, begon heel hard te huilen. De hik was wel weg indd, maar ze heeft echt een paar dagen niks van haar vader willen weten. Vanaf die dag zegt hij dus ook geen boe meer . Blunder van papa dus! Kan zelf eerlijk gezegd niet eens zo iets bedenken. Behalve dat ze ooit eens uit ons bed is gevallen. Kon haar écht net niet meer pakken. Dochter moest nog lachen ook, zat me heel stom met grote ogen en een big smile aan te kijken.
hier zelf nog niet zwanger, maar ik zit me kapot te lachen hier behalve dan die met die pianoklep en dat vingerkootje, damn dat is gewoon trauma! hoe is het afgelopen?? kind vergeten hele weekend, en dan niet bereikbaar zijn:S te diebiel voor woorden!! verder erg fijn om te lezen dat IEDEREEN wel eens een foutje maakt!
Toen Sam ongeveer drie weken oud was haald ik hem snachts uit bed om te voeden, was hij helemaak zeiknat. Bleek dat mijn man een voeding eerder met zijn slaperige hoofd de luier binnenstebuiten had aangedaan das toxh best knap vond ik En ik heb eens mijn fiets om laten vallen met Ties in het kinderstoeltje aan het stuur. Dat vond ik zo erg!!!! Gelukkig zat het stuur ertussen anders was hij met zijn hoofdje op de vloer geklapt. Voel me er nog schuldig over en het is al anderhalf jaar geleden..
mijn vriend was met liam in de winkel en zette de maxicosie op het kinderzitgedeelte. hij stond goed stevig bij deze karretjes maar hij was nog maar net de winkel in of dat schot wat je naar voren kunt doen waardoor een een kinderzitje ontstaat brak af en liam viel met maxicosie en al in de wandelwagen. gelukkig maar een klein stukje naar beneden maar vriend schrok wel en liam had de slappe lach. een duik van de commode toen ik bezig was hem te verschonen en hij ineens wegkroop en had hem vast aan zijn romper maar die knoopjes schieten los en voor ik het wist had ik de romper niet meer vast en lag liam op een paar verhuisdozen die er opgestapelt stonden dus viel hij gelukkig niet helemaal op de grond maar was wel geschrokken. hem slapend in liggende postitie omhoog tillen was ook geen succes. eerst de trapleuning beneden en boven de deurpost. tegen de tijd dat we boven waren was hij wakker. vriend die liam uit de kinderstoel wou tillen maar het lukte maar niet en liam maar huilen. had hij zijn voet klem zitten tussen het zitplankje en de achterkant van het voetenplankje van een meegroeistoel. hele blauwe plek op zijn beentje. of hem nog net op kunnen vangen voor hij van de bank valt en mijn nagel bij zijn gezicht langs haal waardoor hij een wond in zijn gezicht heeft. minder erg als vallen natuurlijk maar ja. volgens mij was dit het wel o nee nog een hele grote blunder. er werd net koffie gezet met zo espresso apparaat en dat ding is bezig en liam loopt er heen en wil 1 van de kopjes met net gezette koffie pakken en krijgt alles zo over zijn armpje heen. dus snel onder de kraan. de schrik was behoorlijk groot maar de schade viel gelukkig mee en er was die avond al niks meet van te zien. hierbij stond ik zelf ook op mijn benen te trillen en het janken stond me nader dan het lachen. nu let ik heel goed op met alles wat heet is en mag hij ook niet meer in de keuken komen.
Mee eens... Ik gruwel van mensen die hun kinderen met opzet mishandelen, kleineren en misbruiken. dit soort dingen gebeuren wel eens... Nu ik er aan denk.. Mn schoonmoeder heeft manlief al eens de kofferbakklep op zn achterhoofd gegooid...Had niet in de gaten dat hij er nog stond. Hier ook wel dat ik tegen zoonlief zeg: kom hup snel de auto in, en dat hij dan zo snel komt dat ik de autodeur niet vlot genoeg open krijg en hij er vol tegenaan rent...
He, wat fijn dat wij moeders ook maar gewoon mensen zijn Ik heb weleens een inschattingsfoutje gemaakt toen ik dochter in de auto wilde zetten... Plok Slabbetje dicht met nekvelletje er tussen lukt ook niet. Was een actie van m'n man. Ik schrok een beetje van haar plotselinge gehuil en vroeg wat er was. Tja zei ie, ze moest haar hoofd te lang om hoog houden denk ik. Toen ik later haar rode nekje zag wist ik wel genoeg En ehmm verder... Nou ja, ik hoor dus ook officieel bij de 'ik-heb-m'n-kind-uit-bed-laten-vallen-club. Ik heb me de rest van de dag rot gevoeld en zou haast zweren dat dochter me ontweek die dag Op het kinderdagverblijf hebben ze i.p.v. de melkpoeder weleens de Nutriton in haar flesje gedaan. Kind zuigen als een gek, ze dronk steeds minder en langzamer... zo raar!
Moesten naar de auto die op het parkeerpleintje stond en de buggy moest ook mee dus ik dacht oh dan zet ik mijn dochtertje (toen bijna 2) er gelijk ff in dat gaat wat sneller. Ik was vergeten om haar vast te maken omdat het zo een klein stukje was, dus ik wilde haar van de stoep afrijden maar toen kukelde ze zo uit de buggy! Gelukkig had ze niks maar op dat moment voel je je zo dom en ben ik zo boos op mezelf geweest....
Domme acties zat. Beetje onhandige mama zullen we maar zeggen. Toen ie een maand of 12 was een keer met de koekenpan geraakt. Ik stond gebukt om een koekepan uit het kastje te pakken en zwaai ermee naar achter, stond die gup achter me, wat ik niet wist en raakte hem dus vol met de pan. Hij durft nog steeds niet in de keuken te komen als ik pannen aan het pakken ben. Gevallen met de fiets omdat ik een wesp bij zijn gezicht wilde wegjagen. Tok kop op de grond. Velletje van zn kin tussen de gesp van de fietshelm. Enneh op vakantie kind tussen de hor en de deur in ritsen van de slaaptent. Grote hilariteit bij de kleine. Hij wil nog steeds kamperen en vind me nog steeds de beste en liefste mama van de wereld.
sorry maar zit hier met tranen over mijn wangen te lachen van sommige verhalen... sommige zullen hier ook vast nog wel gebeuren... tot nu toe alleen dametje ff houten speeltje in handen gegeven om te kijken of ze deze leuk vond (had cadeautje nodig voor haar neefje die 1 werd) en ze is er druk mee aan het zwaaien en zo hard tegen haar voorhoofd (kon het horen) en ik schiet in de lach om haar beteuterde gezicht en huilen dat ze moest... zielig voor haar maar zag er zo grappig uit haha...
Dochter van toen 5 maanden op de commode, ik even uit de kast een rompertje pakken en huppetee, daar ging ze.... ze klapte zo op de grond. Even stil van de schrik en toen (gelukkig) keihard huilen. Ik ook trouwens, ben meteen naar de HA geweest en heb me nog tijden schuldig gevoeld.
Oh om sommige moet ik toch wel heel hard lachen,vooral die koekepan.. oops! Arm kind haha Mijn man besloot de kleine op zijn nek te nemen, ik zeg nog.. pas op, de lampen hangen hier lager (van die zware kitscherige glazen dingen bij smoeder) en PLONK... En ik voelde me erg schuldig toen ik hem zijn shirtje uit wilde trekken, het was te klein en het moest uit vond ik, dus op de commode (van Ikea, wat later een gewone kast kan worden) terwijl meneer zit. Maar ja, te klein shirt en ik trok iets te hard, toen zijn hoofd eruit floepte sloeg ie' zo met zijn hoofd vol tegen de plank aan. Schrok me rot, hij ook, huilen natuurlijk En ik gaf hem een keer perongeluk een elleboog stoot tegen zijn hoofd Voelde me zo schuldig.. Dat arme kind krijgt wel een heel hard hoofd van ons denk ik
Hahahaha ah gossie! Hiervoor houd ik altijd mijn hand tegen zijn voorhoofd en soms lig ik dan al in een deuk bij het idee wat er anders zou gebeuren. Terwijl het natuurlijk wel zielig is. Foei Rata .
Las hier gisteren nog dat sommigen vergeten waren de Maxicosi in de gordels vast te zetten....Ik dacht nog: hoe kun je dat nu vergeten? Overkwam mij gisteren hetzelfde.... Mijn ouders wonen op loopafstand en ik had Aiden in de Maxicosi in mijn auto gezet. Maar ik had ook twee tassen (een luiertas en een gewone tas) om mijn nek hangen, dus die eerst maar even op de voorstoel gezet alvorens ik Aiden vast snoerde met de gordels. Anders zitten die tassen in de weg. Doe ik altijd op deze manier. Alleen was ik dus gisteren vergeten Aiden in de gordels vast te zetten. Ben gewoon achter het stuur gaan zitten. Gelukkig hoefde ik maar een heel klein stukje te rijden en stond de Maxicosi nog net zo als dat ik hem erin had gezet, maar toch keek ik raar op toen ik Aiden uit de auto wou halen. Verder hier al eens in een vingertje geknipt tijdens het nagelknippen (gelukkig bloedde het maar een beetje). En hij lag eens op het speelkleed en ik wou een speelgoedje over zijn hoofd heen tillen, maar toch klapte het ding tegen zijn hoofdje. Ook heeft hij al eens met zijn hoofd tegen het autoportier gestoten. Tegenwoordig let ik er extra goed op dat dat niet weer gebeurt. Ik zeg nu altijd tegen hem "dat we even gaan limbodansen" als ik hem uit zijn stoeltje til. Een reminder voor mijzelf! Toen hij ongeveer 4 weekjes oud was, zijn we eens naar een Indonesische markt geweest. Het was vrij warm die dag. Alleen in het gebouw waar de beurs gehouden werd, was het erg koel. Dus Aiden daar lekker warm gekleed en daarna in de auto in zijn Maxicosi gezet. Hoorden we hem onderweg naar huis keihard huilen. Bij thuiskomst was hij helemaal kletsnat van het zweet. Arm ventje. Kon er wel om huilen. Ik denk maar zo: van fouten leer je! En: niemand is perfect.