Hoi dames, Ik lees regelmatig mee maar heb nu zelf toch echt een vraag. Vorige week donderdag ben ik opgenomen in het ziekenhuis met 25 weken (1e zwangerschap) zwangerschap omdat er geconstateerd is dat het kindje te klein is en dat ik te weinig vruchtwater heb. Ze hebben bloed afgenomen en ik moest 24 uur urine sparen, ook hebben ze een ctg gemaakt. Ctg was helemaal in orde, mijn bloeddruk ook helemaal in orde en de kleine doet het perfect. Hartje goed, volle blaas, volle maag en nieren die naar behoren werken. Echt niks op aan te merken dus. Uiteindelijk na veel gezeur mocht ik vrijdag naar huis en moest ik bedrust houden tot de uitslagen er zouden zijn. Vandaag terug geweest bloeduitslagen en urine zijn in orde. Vruchtwater nog steeds weinig, echo maken ze pas volgende week weer en met het kindje is ook alles in orde. Maar toch willen ze dat ik bedrust blijf houden en kunnen ze mij niet zeggen wat eraan de hand is. Aan de ene kant maak ik me zorgen maar aan de andere kant begin ik wel te twijfelen aan de artsen. De artsen weten zich geen raad en maken ons alleen maar bang. Want wie weet is het gewoon een klein kindje. Heeft iemand hier ervaring mee en zouden jullie naar een ander ziekenhuis gaan voor een seconde opinion?
Als je twijfelt dan kan een second opinion geen kwaad natuurlijk. Maar soms weten artsen ook niet alles en het is wel bewezen dat kindjes harder groeien als de moeder veel rust. Dus dat zou ik wel serieus nemen en ondertussen misschien een second opinion raadplegen. Sterkte!
Ik heb 7 weken bedrust gehad en ben bevallen van een niet al te groot meisje met 39 weken. Vruchtwater werd niet beter, maar ook niet slechter. Zou niet weten wat je verder nog kan doen... Zeker omdat je nog niet superver bent zou ik het advies goed opvolgen. Veel succes!
Lastig is dat artsen ook niet alles weten. Als je echt twijfelt zou je een second opinion kunnen laten doen. Maar het advies opvolgen zou ik ook doen. Zeker omdat je weinig vruchtwater hebt en de kleine aan de kleine kant is. Bedrust doet gewoon heel goed voor de kleine. Alle energie die hij nodig heeft kan hij dan ook pakken.
Ik begrijp dat ik rustig aan moet doen maar heb een zittende baan dus ga het in ieder geval morgen proberen. Wel maar voor een halve dag, thuis word ik echt gek. Vrijdag weer naar het ziekenhuis dus we zien het wel. Ik raak juist gestresst van die onzekerheid, dat kan ook niet echt goed zijn denk ik.
Hee Nixx, Wij hebben vandaag bij een zwangerschap van 27+4wk ook te horen gekregen dat het kindje erg klein is en niet bijster veel vruchtwater heeft. Volgens de gyn geen reden tot paniek aangezien de hartslag in de navelstreng in topconditie is, dat duidt erop dat de placenta (voeding) wel naar behoren werkt. Moet wel over kleine twee week weer op controle of de baby wel de curves blijft volgen. In je verhaal lees ik niet of die waardes van de navelstreng zijn gecontroleerd, misschien kun je dat eens navragen? Sterkte! Ps. mijn gyn zijn trouwens dat bedrust geen enkele meerwaarde heeft, blijken veel onderzoeken naar te zijn gedaan... Weet natuurlijk niet hoe dat is voor jou specifieke situatie.
ik heb overlaatst van een gespecialiseerd iemand gehoord dat als je heel veel water drinkt dat je dan meer vruchtwater aanmaakt...Mss het proberen waard?? succes!
Ik had ook een klein kindje en weinig vruchtwater alleen ik denk minder erg dan bij jou omdat er buiten extra echo's niets gedaan werd. Ik maakte me steeds zorgen maar uiteindelijk is hier een klein maar kerngezond meisje geboren. Ik zou de adviezen wel serieus nemen, maar zolang alles goed is me niet te veel zorgen maken, misschien ergens ook juist wel goed dat ze je goed in de gaten houden toch?
De waarden in de navelstreng waren ook goed, ze hebben zelfs gezegd dat ze genoeg voedingsstoffen binnen krijgt. Hoe ze dat gezien hebben weet ik niet meer zo goed. De placenta was trouwens ook goed. Mijn gym zegt bedrust terwijl een familielid van mij (die ook gyn is) zegt dat bedrust niet nodig is.
Zo rond de 34 a 35 weken heb ik elke week een groeiecho gehad omdat ons meisje dus ook klein was en ik weinig vruchtwater had. Vruchtwater was voldoende, maar echt net op het randje zeg maar. Kindje was klein, maar de verhoudingen klopten wel en verder was alles perfect dus geen reden voor overdreven zorgen. Uiteindelijk bevallen met 40+1 van een prachtig meisje van 48 cm en 2980 gram. Mijn meisje is nu op haar 2 jarige leeftijd nog steeds een lekker klein meisje van zo'n 88 (?) cm en rond de 11 kilo..
Ik had met 25 weken een heel klein kindje (5 weken groeiachterstand) en heel weinig vruchtwater .... Deze achterstand is nooit ingelopen en heeft later een onprettig einde gehad .. Alle ctgs en alle andere onderzoeken die ze deden waren goed ... behalve de dopplertest Maaru, hebben ze wel een dopplertest gedaan ?? Kijken naar de doorbloeding van de navelstreng ?? Want als die minder goed is, dan kan je rusten tot je een ons weegt, maar zal je kindje niet ineens beter gaan groeien ... (wat dus bij mij het geval bleek, had bleek achteraf later last van placenta insufficientie).
Ik heb net even gekeken op alle formulieren die ik heb mee gekregen en alles is in orde. Zowel de navelstreng als de placenta. Op 2 april hebben we een extra groeiecho gehad en op dit formulier staat dat alles in orde is, zelfs dat er sprake is van een normale groei maar dat het vruchtwater aan de krappe kant is. Laatst weer een echo gehad en ook opgenomen omdat ze niet gegroeid zou zijn ten opzichte van 2 weken geleden. Ben echt een beetje ten einde raad en helemaal omdat ik een werkgever heb die al die onderzoeken in het ziekenhuis maar onzinnig vindt. Mijn werkgever is zelf volledig afgekeurd, werkt 40 uur in de week, eigen bedrijf en vind het maar gezeur. Ik kom al tegemoet door wel gewoon aanwezig te zijn maar rustiger aan te doen en het enige wat ik hoor is je kan echt niet vrijdag naar het ziekenhuis want er is geen vervanging en er staan afspraken waarbij jij aanwezig moet zijn. Ik vind het zelf ook niet fijn dat ik zo vaak naar het ziekenhuis moet en al helemaal niet als dat dient te gebeuren onder werktijd. Ben echt in staat om gewoon helemaal niet te komen. Hoe zouden jullie reageren op zo'n werkgever?
Zo'n werkgever kan bij mij echt de boom in. Je kiest in zoverre niet zelf voor al die onderzoeken. Die zijn nou eenmaal nodig om jouw kindje goed in de gaten te houden! Als je je laat ondersneeuwen door je werkgever, zet je die dus boven het welzijn van je kindje (even heel plat gezien hoor ). Wellicht als je dat voor ogen houdt, kan je wat harder optreden tegenover je werkgever. Ze moeten je deze tijd ook vrijgeven! Tuurlijk kan je zelf afspraken inplannen op een tijd dat het op het werk wat beter uitkomt (deed ik ook altijd), maar als het een keer niet lukt .. nou dikke vinger voor je werk, maar dan hebben ze lekker pech! (maarja, ik ben wel wat harder hahaha ... durf wat meer)
Jouw gezondheid en die van het kindje staan voorop. Snel rust houden en in je bed jij!!! Vertel je baas maar dat je er voorlopig niet bent en dat heel vervelend vindt, vooral voor jezelf en jullie beeb. (Hij:hoezo helemaal afgekeurd en wel 40 uur werken? Dan klopt er ergens iets niet lijkt me.) Kijk hoe je er na het weekend instaat en hebben ze je dan nog niet uit kunnen leggen wat er aan de hand is en wat ze uit kunnen sluiten dan zou ik zeker naar een academisch ziekenhuis gaan. Maar goed dat is persoonlijk. werken kan je je hele leven nog.
Je werkgever heeft geen poot om op te staan, iemand die volledig is afgekeurd mág namelijk niet eens aan het werk. Volgens mij is dat fraude, aangezien hij dan behalve het inkomen van zijn verrichtte werk ook een uitkering ontvangt... Daar moet jij je dus helemaal niets van aantrekken. Daarnaast heb je als werknemer het recht om naar ziekenhuis, huisartsen, fysio's, tandartsen etc te gaan. Natuurlijk graag buiten werktijden om, maar een ziekenhuis is nou eenmaal niet zo flexibel. Hou je taai, stress is voor jou en zeker voor de groei van je kindje niet goed!
Vandaag weer naar het ziekenhuis (academisch) geweest en ze kunnen nog steeds niets vinden. Alles nog steeds in orde en dinsdag weer een groeiecho. Ze weten nog niet waardoor ze te klein is en waardoor ik weinig vruchtwater heb maar het baart ze zorgen. Zonder een waarom vind ik het erg moeilijk om het maar aan te nemen. Vragen beantwoorden kunnen de artsen in dit ziekenhuis ook niet al te goed want dan krijg je bijna geen antwoord. Als je dan zegt dus alles is goed, alles werkt naar behoren alleen ze is te klein en er is te weinig vruchtwater dan stampen ze je letterlijk te grond in door te zeggen dat, dat wel ernstig is. Wanneer ik vraag waarom en wat de gevolgen zijn dan kunnen ze geen antwoord geven en moeten we maar afwachten. Heeft een van jullie ervaring met Te weinig vruchtwater? En wat zijn de consequenties?
Ik denk dat je niet heel veel met m'n reactie kan... Maar wil wel laten weten dat ik je onzekerheid wat er nou niet goed is en of rust nou echt belangrijk is snap! Bij mij is de situatie wat minder erg, ik heb woensdag te horen gekregen dat bij ons kleintje de buikomvang terug is gegaan naar de onderste lijn (geloof een achterstand van 2 weken) de verloskundige belde me nog die middag op dat ik door moest naar het ziekenhuis voor echo en afspraak gynecoloog en dat ik vanaf dat moment rust moest nemen en dus ook stoppen met werken... Nou ben ik gister bij de gynecoloog geweest en die beste man wist ook niet waar de achterstand vandaan kon komen (navelstrengmeting was goed) en gaf ook maar een vaag antwoord of ik nog steeds moest stoppen met werken! Tja, wie moet je dan geloven hè?! Dus kan me wel vinden in wat jij omschrijft, tuurlijk willen we allemaal het beste voor de kleine! Maar het zal zo fijn zijn als ze artsen een eenduidig advies kunnen geven, geeft een hoop minder gestrede!
goedemorgen , Hier nog iemand die in een soort gelijk situatie zit.Ik ben nu 29 weken zwanger en gister naar aanleiding van mijn groeiecho afgelopen woensdag bij de gynacoloog in het ziekenhuis geweest voor nog een groeiecho en flow meting. Alles was goed behalve dus dat ze kein was en ongeveer 3 en halve week achterloopt qua groei. Ze wist niet wat hier de oorzaak van was, het kon gewoon een klein kindje zijn, maar het kon ook zijn dat ze triomesie 21 (dus down) heeft. Maar zei ze dat verwacht ik niet want alles is verder goed en je uitslag van je nekplooimeting was ook top. Wij schrokken natuurlijk wel gelijk,ook zei ze dat we er nu voor konden kiezen om een vruchtwaterpunctie te laten doen. In elk geval wij daar weer weg naar huis ( met een nieuwe afsraak voor over 2 weken om weer een echo te maken ) beetje overrompeld natuurlijk. Ik heb besloten om wel een vruchtwaterpunctie te laten doen dus ik heb ze nog terug gebeld smiddags,maar nu lees ik eigenlijk nergens op internet en forums,dat bij andere mensen dit ook werdt aangeboden naar aanleiding van een groeiachterstand van het kindje .. Is dit bij jullie niet ter sprake gekomen ?
Ja wij mogen een vruchtwaterpunctie doen maar wij hebben besloten dit niet te willen. Het enige wat we dan kunnen doen is ons voorbereiden op een kindje met het syndroom van down. De mogelijkheid om het eventueel te kunnen laten weghalen kan niet meer (niet dat we dat zouden willen). Daarbij heb ik extreem weinig vruchtwater en willen wij het risico niet lopen dat het eventueel mis kan gaan. We moeten dus dinsdag afwachten.
Hier nog iemand met hetzelfde Dopplertest was overigens goed. Voelen jullie het kindje veel? De mijne is namelijk erg actief en heeft ook regelmatig de hik; een goed teken schijnt. Binnenkort weer een echo, ben benieuwd.