Goed werk verricht, ik vind dat je er sterk in staat. Nu is het allemaal heel zuur, maar op een gegeven moment zal het makkelijker gaan en zul je voelen dat je overeind blijft. Veel sterkte
Ik wens je heel veel sterkte met je nieuwe leventje en je nieuwe ik. Ik vind het zo ontzettend dapper dat je hulp het gevraagd en alles gaat aanpakken. Wel fijn dat niet alleen jouw ouders, maar ook zijn ouders achter jou staan. Zet hem op. Over een tijdje wanneer alles weer rustig is, zul je heel trots op jezelf kunnen zijn. Een dikke knuffel toegewenst!
Wat knap van je dat je in zo´n korte tijd hulp hebt gezocht en alles op een rijtje probeerd te krijgen!. Natuurlijk voel je je eenzaam en is het moeilijk en dat zal misschien nog wel een tijd zo blijven, heb het ook meegemaakt 12 jaar geleden, dacht dat het nooit goed zou komen. Probeer veel naar je ouders, schoonouders te gaan, ik weet dat dat afleid, ook ging ik vaak wandelen, enz. en naar de speeltuin. Sterkte!
jeetje meid wat erg zeg ik heb er geen woorden voor wat je kan doen is bij de uwv een afspraak maken en bij je gemeente even na vragen wat je kan doen en wat je rechten zijn onwijs veel succes en sterkte wat een vreselijk rot streek en je zoon agerm vind dat zo zielig en zo erg hij al 4 dagen niet kan slapen en hij verdrietig is succes hoor meid en echt onwijs veel sterkte met alles knuffels
Doe je best en blijf sterk! En focus op jezelf en je kindje!! Das belangrijkste in leven , jezelf op 1 zetten nu!
Maar zit gewoon vol onbegrip, ik snap het gewoon niet! Denk nog steeds dat het gewoon allemaal niet waar is. We hadden van alles in ons hoofd om te doen enz enz..... Ondertussen hebben we flinke bonje gehad en ben nu ook helemaal klaar met hem, maar toch ook weer niet, ik weet het niet. Ben wel naar de gemeente geweest en heb een verzoek ingediend om hem uit te schrijven. Nu moet ik morgen weer met uwv bellen of ik nu wel een uitkering ken aanvragen nu dat verzoek er ligt. Ik moet alleen nog de woningbouw bellen met deze situatie, maar hoop dus echt niet dat wij 2 alsnog het huis uit moeten. Daar ben ik echt bang voor. De kleine is nu gelukkig een stuk rustiger! Maar dat komt ook doordat ik nu meer rust uitstraal door de pilletjes. Maar wil daar echt vanaf, want heb op inet genoeg erover gelezen dat ze zwaar verslavend zijn. En dat wil ik nu niet laten gebeuren. Heb na me vaders overlijden al alles weggepropt met blowen en alcohol. En dat wil ik niet terug krijgen nu ik een kindje heb. Zit nu gewoon ff met me handen in me haar, kleine lekker aant slapen, stil in huis, geen zak op tv, en al alle topics doorgelezenen nog totaal niet moe om te gaan slapen.
Wat naar dat je vader er niet meer is. Die oxazepam pilletjes zijn zeker verslavend, goed dat je daar op let. Zoals sommigen hier al gezegd hebben, bij maatschappelijk werk kan je ook je verhaal goed kwijt, als je wil voorkomen dat je alles gaat opkroppen. Maar ik vind dat je heel goed bezig bent hoor, ook voor de kleine.
Jeetje, wat een verschrikkelijke situatie! Ik vind je ook heel dapper... Houd moed! Je zult een nare tijd voor de boeg hebben, maar ik weet zeker dat je er sterk uit gaat komen. Sterkte!