Wie weet wat er vandaag nog komen zal Ikzelf was 13 dagen te laat.. mijn moeder was uitgerekend op 20 april en ik kwam 3 mei met veel geweld ter wereld. Dus ik ben uitgerekend op 20 aug en dan zal mijn uk wel komen op 3 september..
Maar mijn moeder was van mijn zusje uitgerekend op 18 april (hoe is het mogelijk he..) en mijn zusje kwam op 18 april, zonder geweld ter wereld. Dus eigenlijk was ik ontzettend lief dat ik wat langer bleef zitten... dan hadden we echt ieder een eigen verjaardagsdag.
hahaha, ja, heel lief van je, zal je moeder ook erg blij mee geweest zijn. Mijn ouders hebben gewoon 2 weken gewacht op mn oudste broer, terwijl hij nog helemaal niet hoefde te komen. Maar ze heeft wel vier vrij makkelijke en snelle bevallingen gehad, dus daar hoop ik maar op.
Hoi raccon Maar nu heb ik echt zo'n gevoel van, ding, kom eruit, je zit in de weg Is dat een beetje normaal? Hihihihi ik hoop ook dat het normaal is. Ik ben het echt spuug en spuug en spuugzat. Geloof niet dat ik in woorden nog kan uitdrukken hoe ZAT ik het wel niet ben. Het hele kind intereseert me op dit moment eigenlijk niet meer . Vind ik echt vreselijk hoor, want ik heb me heel lang ondanks alle klachten toch wel blij en happy gevoeld. Nu wil ik 'het' er alleen nog maar uit hebben. Interesseert me geen moer hoe of wanneer, als het maar pronto is. Weg ermee.... Mijn man maakt zich er ook wel een beetje zorgen om. Die is bang dat ze zich op de valreep nog ongewenst gaat voelen. Maar ehm dat is ze op dit moment dus ook . In mijn buik dus, buiten mijn buik is ze van harte welkom Lintje wat grappig dat je moeder van jullie beiden uitgerekend was in dezelfde periode. Zo hoorde ik pas van een man een verhaal waar ik echt dubbel om heb gelegen. Hij komt uit een behoorlijk groot gezin, stuk of 10 kinderen. En op twee na ofzo zijn ze allemaal in december geboren. Toen ze eenmaal wat ouder waren konden ze dat goed verklaren want vader was in maart jarig.... Groetjes Kirsten
Hi, it's me Heb niet teruggelezen hoor dames, nog even geen tijd voor gekregen Maar ben alweer thuis met mijn knappe kerels.
Nou niet abnormaal lijkt me hoor, ik ben het ook meer dan beu allemaal, ben het kindje niet zat, ben het kindje dat in mijn buik zit zat, ik wil het kindje op mijn buik, aan mijn borst op mijn arm etcetc MAAR UIT MIJN BUIK! Ik denk ook dat het heel natuurlijk is dat je het aan het einde helemaal zat bent en zo, want anders zou toch geen enkele vrouw met gezond verstand graag willen bevallen? Over bevallingsverhalen, ik ga jullie de mijne besparen, denk echt niet dat dat bevordelijk is voor de zenuwen
Met gebroken vliezen mag je wel in bad maar dan moet de bevalling wel op gang zijn gekomen. Jep weeenstorm zit er geen pauze tussen, en meestal geven ze je dan gelijk iets tegen de pijn, en het kan heel snel gaan door een weeenstorm. Racoon : ja heel normaal, en vaak heb je dat tijdens de bevalling nog erger. Dan denk je echt niet , oh moi lief wezentje van mij ik wil je in mijn armen. Maar meer iets van laat die $%^&# pijn ophouden en dat wat er in zit moet er nu uit.......NU NU NU. En dan is het eruit, en vaak wordt je dan helemaal blij. ( maar er zijn ook genoeg moedres die even een dagje moeten wennen aan de kleine frummel) Lintje :ach misschien zijn ze net een nieuw bed aan het uitzoeken en heben en hele mooie gezien van 1,80 breed ... Vaak vragen mensen toch ook nog even om wat raammaten voor de gordijnen oid ?
hahaha.. Hopla, ik moet lachen dat je niet in woorden uit kunt drukken hoe zat je het bent.. hahaha.. Maar dat is natuurlijk helemaal niet grappig, maar je vertelt het zo leuk. KIKI THUISSSSSSSSSSSSSSSSS! JOEHOE.. Meid, vertel, vertel, vertel, ik heb de hele nacht niet geslapen omdat ik aan je moest denken. (en Alice nog zeggen dat ik moet genieten van mijn nachtrust.. beetje mislukt).
Oh Hopla, jij maakt mn dag weer goed Echt heel prettig zo'n forum Jeeee, Kiki weer thuis, ben benieuwd naar je verhaal meis.
Jeeeejjjjj Kiki! Welkom thuis! ben hier ook benieuwd! (maar doe maar lekker rustig aan hoor!) en foei lintje! xx
Nee, maar het gaat om de manier waarop (tis ook niet de 1e keer dat ze mailt): "Dag familie, alles oke? bla bla bla maat bla bla" eh.. ja, BEL dan even ofzo.. Of vraag of je langs mag komen om te meten want volgens mij is dit zo'n koper die dan in november ons gaat stalken met: "Lekte het dak ook al bij jullie?" "Zat die plint ook al los?" "Volgens mij doet die afzuiging het niet goed" "Tja, het bed staat hier niet zo goed, maar je zei dat het wel kon qua maat". "Hadden jullie ook zoveel vliegen achter huis?" "Weten jullie waar die vlek vandaan komt?"
Gelukkig heb je nog een laatste afshouwing, als ze het dan goed vinden, mogen ze daarna niet meer zeuren.' En jullie hebben toch een bouwtechno keuring laten doen? Dus met verborgen gebreken zal het vast ook wel meevallen.
Voor de liefhebbers een verkorte versie van de bevalling, een uitgebreid verslag volgt nog, maar daar heb ik hubs voor nodig aangezien ik een tijdje 'weg' ben geweest Zaterdagavond, na een avond flink klussen (ja, het echte kluswerk, i've had two ) begonnen de 'oefenweeen' weer. Ben ik naar beneden gegaan en had ontzettend last van me rug. Mannetje uit belt gebeld en die kwam ook naar beneden. Stiekum had hij zitten timen en vond weeen van anderhalve minuut om de twee minuten geen oefenwerk meer. Toen verloor ik een plas bloed en besloten we naar het ziekenhuis te gaan. Daar aangekomen, geoucheerd, twee centimer. Balen want het deed echt heel erg pijn. Vooral mijn rug, na een paar uur alleen nog maar rugweeen maar helaas moest ik verplicht op bed blijven ivm met CTG. Was geen enkele manier om ze op te vangen. Daarom belsoten over te gaan op pijnstilling. Maar daar reageerde ik zo goed op dat ik in slaap viel en twee uur later geen enkele activiteit meer had en de onstluiting op 4 cm bleef steken. Vliezen werden gebroken en weeenopwekker aangesloten. De hel brak los, een weeenstorm met rugweeen die ik niet kon opvallen. Braakneigingen, idee continu flauw te vallen, benauwd. Was echt zwaar. Toen mocht ik eingelijk persen. Kon ik echt gericht iets doen met de pijn. Maar Thorsten was een sterrekijkertje en had zijn hand boven zijn hoofd Dus gaatje moest iets groter worden, knip gezet en toen is ie na drie kwartier persen eindelijk geboren. Staan van het hoofdje (zag ik tegenop) heeft mij niet zoveel pijn gedaan. Zo mooi als je het hoofdje ziet en je weet dat je nog een keer moet persen en dan je kindje hebt. Zalig. Thorsten deed het meteen prima, heeft een klein schreeuwtje gegeven en houdt zichzelf al goed op temperatuur. BV is even aanmodderen omdat hij wel erg misselijk is. Het is echt een megamooi mannetje, en hij was meteen roze, heeft geen rimpeltjes. Nu voel ik me erg goed, bloeddruk was meteen na de bevalling 30 punten lager vandaar dat ik vandaag alweer naar huis mocht. Verder alles prima, heb al staan stofzuigen, maar neem nu even verplicht rust. Aambeien zijn nu echt huge en zeer pijnlijk. Ook ben ik van onder helemaal blauw maar het is het allemaal dubbel en dwars waard. Bevalling was zwaar, maar de beloning zeer groot. (toch nog een heel verhaal geworden!)
Oh dat klinkt als enge mensen Lint, snel ze een ander emailadres geven ( tijdelijk hotmail) en dat is er straks opeens niet meer Raccon : ik was verleifd op mijn dochter zodra ik haar zag ( echt ....) en als ik de foto's zie, was ze gewoon een beetje blauw en verfrommelt Maar ik heb gehoord dat dat niet voor iedereen geld. Kiki: welkom thuis, dat je zelf even een zinnetje kon typen , lijkt me positief ... Alice, ja vertel eens hoe kom je aan Lenthe ...
Maakt me helemaal niet nieuwsgierig hoor Mist Laat dan je verhaal maar eens horen als alle baby's er zijn.
1 zinnetje haha, ze verteld direct een heel verhaal Wat een verhaal Kieks, en dat je zomaar in slaap viel zeg, pff, hebben ze je laten slapen of je weer wakker gemaakt? En een sterrenkijkertje, wat lief, maar dat maakt et natuurlijk wel wat lastiger, alsof zn hoofdje al niet groot genoeg is. hihi Wel errug fijn dat jullie weer lekker thuis zijn.