Het komt bij jou een beetje over als: Wie het hier niet met mij eens is, is een ontaarde mama. Snap best dat dat een paar dames voor het hoofd stoot.
Precies dat is wat ik ook al bedoelde. Niet inhoudelijk erop ingaan kan ook een teken van zwakte zijn.
Als jij geen zin hebt aangesproken te worden op dat betweterige toontje van je, moet je misschien een dagboek met 'n slot aanschaffen.. Het gaat niet om de inhoud, het gaat om de manier waarop je deze je toetsenbordje uit weet te persen. Volgens mij open jij dit soort topics alleen maar om te rellen. Dat is namelijk wat je doet. Kwetsen om 't kwetsen.
Maak je een kind er gelukkiger mee door hem oververmoeid te laten worden en trouwens de ouders ook? Het lijkt mij dat je als ouder zijnde best mag sturen en helpen. Als moeder herken je de manier van huilen toch? Als het menens is sta ik er gelijk naast, maar voor gejengel kom ik niet.
Adi, verlatingsangst.. Tja, en als je dan gaat werken of shoppen en je kind achter laat op het kdv of bij papa? Gillen en krijsen, want mama gaat weg. Oeh, wat erg! Want dan laat je als moeder toch ook je kind in de steek volgens 'de natuur'? Weinig moeders die in die periodes dan maar niet meer gaan werken of leuke dingen doen, omdat het kind kennelijk de behoefte heeft dat moeder 24/7 op zijn lip zit. Volgens mij gaat het helemaal niet om de vraag of het geoorloofd is om een baby te laten huilen. De vraag is of je als ouders te allen tijden jezelf voor je kind opoffert, omdat het daar om vraagt (of lijkt te vragen). Slechts een enkeling offert zichzelf echt volledig op voor haar baby. Een deel heeft geluk, de baby vraagt minder aandacht dan moeder kan/wil geven en/of hoeft nooit alleen te huilen of bij een ander dan moeder te zijn. Een deel wil of kan de baby niet zoveel aandacht geven als hij vraagt (om wat voor reden dan ook, en of het om 'behoefte' of gewenning gaat). Een deel laat de verzorging en aandacht deels over aan een ander en laat haar kind op die manier 'in de steek'. En dan nog, huilen hoeft niet altijd te betekenen dat het ook daadwerkelijk om een primaire behoefte gaat. Een baby kan niet veel anders dan huilen. Huilen kan ook een aangeleerde reactie zijn of gewoon een behoefte om iets te verwerken. Fijn hoor, al die onderzoeken. Vaak zijn er voor en tegen onderzoeken, dus het is maar net wat je wil geloven. En dan nog, dan maar geen 100% supermama die zich volledig opoffert voor haar kind (maar er vervolgens zelf aan onderdoor gaat, wat de baby ook niet ten goede komt).. Of een 100% superkind dat helemaal klaargestoomd is voor de harde maatschappij (maar allerlei trauma's heeft). In de praktijk zal het vaak wel meevallen, je kunt toch nooit 100% perfect opvoeden en een 100% perfect kind krijgen.
Ach, en zoals voor elk onderzoek geldt, er zijn ook weer onderzoeken met andere uitkomsten: Wetenschapsagenda - Geen verband tussen moederzorg en stressrespons bij jonge baby
we hebben het hier toch ook echt toe moeten passen en zonder te gaan kijken, want dan reset meneer en begint het circus van voren af aan. hij deed he6t vanaf een maand of 4 (daarvoor heb ik hem wel altijd bij me gehouden en getroost) ik zat dan in de kamer ernaast en luisterde naar zijn gehuil als dat veranderde dan greep ik wel in. nu doet hij dit alleen nog wel eens als hij een sprongetje maakt en dan vaak overdag. mijn zoontje sliep overigens al wel met 6 weken door (tot wel 11 uur aan een stuk) maar het was puur het in slaap komen 's avonds waar hij problemen mee had. een bevriend stel heeft zelfs een kind dat voor het slapen gaan nu eenmaal een uur moet huilen voordat hij gaat slapen (maakt niet uit hoe laat of hoe moe hij is, hoe vaak je gaat kijken en of je hem troost of niet) en dit kind is 2 jaar oud.
Ach je sommige mensen leven op hun eigen planeet! De ik ben perfect en iemand die afwijkt van mijn opvoeding niet planeet
Dus heel het moraal van het verhaal (Topic): Ieder kind is anders de 1 reageerd beter op 'laten huilen' en de ander reageerd beter om vaak te gaan kijken en wiegen enz.
Denk niet zozeer dat mensen zich irriteren aan het topic op zich maar meer aan jou manier van praten over opvoeden, jou manier van opvoeden is volgens jou de beste manier en iedereen die het anders doet is een slechte moeder .. Respecteer en accepteer gewoon dat iedereen het op zijn eigen manier doet en dat geen enkele de beste manier is, iedere moeder handelt naar zijn eigen inzicht. Je het zou je sieren als je de visie van iemand anders gewoon zou respecteren. Jij bent niet perfect, niemand is perfect !
Net als dat de manier van een ander in die ander zijn ogen de beste is. Een normale discussie waarbij we het niet eens zijn is op ZP amper mogelijk. Alle woorden moeten mooi ingepakt zijn want misschien kwets je iemand. Niemand die zich afvraagt, waarom voel ik me gekwetst. Er zijn dingen geschreven hoe sommigen met kinderen omgaan die mij kwetsen. Mogen die dingen dan ook niet gezegd worden? Moet ik iedereen aanspreken waarvan de toon mij niet bevalt? Ieder is toch vrij te spreken op haar eigen manier? Wie zich niet thuis voelt in de discussie mag gaan, maar verwacht niet dat dingen niet gezegd mogen worden omdat ze mogelijk iemand kunnen kwetsen. Dan kunnen we enkel nog over het weer praten.
Tuurlijk je mag je mening uiten. Maar om maar gelijk van verwaarlozing te spreken etc dat is niet netjes. De rest hier in dit topic komt niet met verwijten die leggen uit waarom het voor hun werkt. Die duwen hun mening toch ook niet in jou strot? Die noemen jou manier van opvoeden toch ook niet verwaarlozing? En als het dan niet in jou straatje past moet je maar gaan. Je kan hier best een normale discussie voeren als je niet met gemene verwijten komt. Dan word de discussie al heel anders namelijk. Owh en mijn manier van opvoeden is echt niet de beste hoor. Beste opvoeding bestaat niet. Ik voed op mijn manier op en dat is wat anders als de beste opvoeding.
Er is een heel groot verschil in normaal discussie voeren of mensen beledigen. Als je dat nog eens niet in ziet En er zijn hier op zp ook vaak zat discussie's geweest die wel respectvol verliepen ongeacht dat mensen het niet eens met elkaar waren. Dus om nu te roepen dat je op zp nergens meer over kan discussieren.
Tuurlijk mag je een mening hebben die heeft iedereen hier maar het gaat op de manier hoe jij omgaat met andermans mening. Je zegt dat mensen hun kinderen emotioneel verwaarlozen als ze hun kinderen laten huilen, sorry maar dat vind ik niet normaal.. Dat is niet een mening hebben maar dat is mensen beledigen.
Jij zou jezelf ook eens kunnen afvragen waarom het halve forum zo fel op JOU reageert en of dat past bij jouw verder ogenschijnlijk 'gevoelige' manier van doen. 't Komt er daarbij op neer dat JIJ gewoon je scheur open mag trekken en eruit mag braken wat JIJ wilt, maar als een ander dat doet, dan bevalt jou dat niet en steek je die arrogante neus van je weer in de wind. Persoonlijk denk ik overigens dat er met jou niet eens over 't weer te praten valt..
Precies, er bestaat geen perfecte opvoeding, zoals ik al zei niemand is perfect maar volgens mij vind TS dat heel moeilijk te accepteren want die vind zichzelf wel perfect
Ik geloof dat een discussie in real life niet ver komt als je inhoudelijk nergens op in gaat. Noem het je visie, noem het wat je wilt, maar doe niet alsof dat de enige en juiste manier is. Doe niet alsof de rest maar wat loopt aan te klooien 'voor het idee' en dat die kinderen emotioneel verwaarloosd worden. Ik vind dat je je hiermee boven de rest plaatst, en dat roept weerstand op. Ga dan daarna vooral niet lopen miepen dat een fatsoenlijke discussie hier niet mogelijk is, want dat is het wel degelijk. Er zijn de afgelopen tijd heel wat discussies geweest, die lang duurden en over het algemeen respectvol verliepen. Het is maar net wat je er zelf van maakt.
Zucht, TS ben je nou nog steeds niet wakker geschud? Het is potdorie al 10 over half 11! Je berichten komen belerend over, jij beschuldigt anderen van verwaarlozing e.d omdat jij het dat vind. Hou dat woordje dan voor je en zeg: fijn dat het voor jullie werkt maar ik sta er niet achter. Iedereen doet het op zijn of haar eigen manier, die meestal werkt voor hun kind. Elk kind is ook anders, het ene kind heeft veel behoefte aan knuffelen en kroelen en aandacht en het andere kind is wat meer op zichzelf en red zich prima alleen. Dat is een feit, jouw mening niet.