Titel zegt het al .. Na een gezonde zoon van 2002, dachten wij dat met zijn 3en zo ons gezin compleet was maar toch was er in 2011 de kriebels van een 2de kindje zou wel heel erg welkom zijn . In januari mijn spiraal eruit laten halen .. 3 weken later was ik ong. De eerste ronde was ik zwanger .. Wat een geluk maar wat was ik toch negatief , bang etc , vol ongeloof . De gyn had immers gezegd dat het allemaal wel even kon duren etc . Dus dit kon ik niet geloven . Was net 38 jaar geworden . Ik heb wel geteld 3 seconden op een roze wolk gezeten .. Dat was bij de 2de echo. Je bent nu 6,1 en daar is je kindje zei ze ..Een smile van oor tot oor had ik .. maar helaas wat het van korte duur want ze zei dat de hartslag te traag was .. Kon zijn dat het net begonnen was .. Maar dat geloofde ze niet echt of het zou gaan stoppen .. Dat laatste klopte dus ook helaas .. Een week later was het niet meer zo .. die zelfde dag nog een curretage gehad .. Na 32 dagen had ik weer mijn cylcus en zit nu in dag 8 van de nieuwe. Nou weet ik dat ik niet mag zeuren .. Het was raak na 1 ronde ( oke ging mis , kan helaas iedere vrouw overkomen ) en ik weet dat ik zwanger kan worden . Dat alles blijkbaar nog werkt .. Er zijn vrouwen die al weet ik veel hoe lang proberen en teleur stelling na teleur stelling krijgen ..Vreselijk gewoon .. Maar ik weet niet wat ik heb , ene kant denk ik nieuwe ronde nieuwe kansen maar ben zo vreselijk onzeker Ik ben zo bang ..Ben er teveel mee bezig.. Probeer dat niet te doen maar toch doe ik het . Waar ben ik bang voor geen idee? Was dit gewoon een lucky shot ? Een eenmalig iets ? Ben ik niet gewoon te oud? Lees ook goede mooie verhalen van vrouwen nog ouder dan ik die zwanger zijn of worden van een mooie wonder. Dus het kan zeker wel .. Bang dat ik weer een miskraam krijg ? Ja , ook wel vond het emo erg zwaar en nog heb ik er af en toe verdriet van . Hoop dat iemand dit herkent en nogmaals wil gewoon niet zeurderig overkomen .. Tenslotte heb ik 1 mooie gezonde zoon en was het gelijk raak na 1 x .. het is niet zo dat ik maanden lang bezig ben geweest etc . De eerste keer na spiraal vond ik super spannend . Zou het lukken ? Maar nu vind ik niet spannend maar dood en dood eng . Pff moest dit even kwijt ! Zal de leeftijd wel zijn hihi .
Ik herken je zeker wel. Zelf ben ik nog geen 30 en heb ik 3 gezonde kindjes van 2002, 2004 en 2009. Heel snel zwanger geraakt. Nu ben ik alweer 9 maanden bezig (officieel 15 als ik van 2 jaar terug mee reken). Cyclus vorige maand heel raar, op dag 6/8 al eisprong gehad en op CD17 werd ik ongesteld. Nu wel weer op CD13 en CD14 een positieve test en nu weer afwachten. Miskramen zijn nooit leuk om mee te maken, maar het is je ook al een keer eerder gelukt. Je was toen wel jonger, maar het zou inprincipe wel kunnen lukken! Probeer positief te blijven ook al is het soms moeilijk!
Hoi Bamjolan. Dank je wel voor je reactie en goed om te horen dat ik niet alleen zo erover denk .. Dat is al een hele tijd dat je bezig bent .. Daarom zei ik al wil zeker niet klagen met mijn eerste ronde raak ... 15 maanden wat een poos .. En rare cyclus dus maar nu positieve testen dat is fijn ! Spannend hoop echt dat het raak is . Geduld wordt beloond zeggen ze daar is het nu dan wel tijd voor . Hoop het van harte voor je ! Hoe vervelend ik het dan ook voor jou vind geeft het mij toch wel kracht om door te gaan .. Niet bij nadenken meer en gewoon gaan .. En hopen op het beste . Dat leeftijd soms ook niet alles zegt ..Blijkt nu ook wel weer .Misschien moet ik dat maar eens van mij afzetten die 38 jaar en knop op nul! Dank je wel Jolan! En hoop echt dat je het snel " raak " is voor jou !
Ceilo , dank je wel ! Alleen voel mij aardig rot .. Bamjolan 15 rondes en jij 6 lieve sterretjes .. Ik mag dus helemaal niet klagen voor nu . Zo lief dat jullie zo kunnen reageren . Dank jullie wel . Moet een voorbeeld nemen aan vrouwen zoals jullie die zich niet uit het veld laten slaan . Dkke knuffel !
Ik begrijp je onzekerheid heel goed. Ik ben nu nog 37 jaar en bezig voor een eerste kindje. Bij mij speelt ook de angst mee dat ik niet meer jaren kan doorgaan. Toch een beetje een soort tijdsdruk. Ik hoop voor je dat je snel weer zwanger raakt en dat het blijft zitten!! Wel spannend voor jullie om na een tijdje met z'n drieën te hebben geleefd, nu voor een tweede kindje te willen gaan. Groetjes.
Ik ben 37 en wij gaan binnenkort proberen te beginnen voor de 4e. Mijn kinderen zijn 15, 2 en 8 weken . Je bent dus niet te oud hoor. Maar ik snap je wel hoor, ik had als ik had mogen kiezen mijn kinderen liever voor mijn 30e gekregen, maar ja, als de omstandigheden niet meewerken (scheiding en van de 2e duurde het 5 jaar voor ik zwanger was, miskramen enz) dan houd het op. Hopelijk ben je snel zwanger van een lieve plakbaby
@Tassie, Leuk dat je reageer en dank je wel spannend dus ook voor jou en precies dat zeg je helemaal goed, de tijdsdruk. Ze kunnen dan wel zeggen vrouwen van 43 jaar kunnen ook nog kindjes krijgen maar ja of het echt zo makkelijk is ? Ik hoop dat het voor jou ook snel raak is . Het is zeker spannend en dit hadden we dan ook niet meer verwacht dat 10 jaar na een eerste zwangerschap het nog zo zou gaan kriebelen . Ben je allang bezig als ik vragen mag ? Hoop dat het ook snel voor jou raak mag zijn met een lieve plakkert ! Groetjes ! @mamabri, ook 37 jaartjes dus en wat leuk nog een kleine van 8 weken wat goed zeg! Is het allemaal goed gegaan ? Wat moet dat toch heerlijk zijn zo'n lief babytje .. Smelt al helemaal weg bij het idee haha. Hoe vind de oudste het ? Moet zeggen voor mijn zoontje ( we hadden het dus gelijk verteld toen ik zwanger was ) het even wennen was maar dat hij er wel enorm naar uit keek en echt zoiets had van wow dan ben ik echt een grote broer ! En ja omstandigheden hoor je ook vaak bij vrouwen van onze leeftijd . Heb je veel miskramen gehad ? Sorry dat ik dat zo vraag . Als je dat niet wil vertellen begrijp ik dat hoor , wil dan ook niks akeligs ophalen . Maar jij ook bedankt voor je lieve woorden en dat die 4de ook maar snel mag komen! Het is fijn om te lezen dat er meerdere van mijn rond mijn leeftijd bezig zijn . En de angst snappen ..
Denk dat je gevoelens voor heel veel vrouwen die zwanger willen worden herkenbaar is hoor..hoe oud of jong je ook bent.. T is gewoon heel spannend allemaal.. Wij hebben er 13 jaar over gedaan tot deze zwangerschap (banner), veel behandelingen en 5 missed abortions. Na 4,5 jaar adoptieprocedure een mooie zoon mogen krijgen..wauw wat een rijkdom.. Ik blijf het onwerkelijk en eng vinden zwanger zijn, zal blij zijn als hij op een mooie termijn geboren wordt en gezond en wel in izjn wiegje zal liggen.
ik word 36 in oktober en de drang is zo groot. mijn partner en ik zijn nu ruim een jaar bezig voor de eerste, wel hadden we een miskraam in ronde 1. het kan dus, maar het gaat niet vanzelf. ik zit nu in mijn vruchtbare dagen, zaterdag voor het laatst geklust en morgen mijn ei waarschijnlijk, maar nu ben ik ziek. zoooo moeilijk om het los te laten en een maand te laten gaan. de wens is zo groot momenteel, en dat knopje gaat niet meer uit. ongelooflijk. door de leeftijd ben ik vreselijk bang dat ik te laat ben. of dat het heel lang en moeizaam zal gaan. ook omdat de omgeving zo zit te drammen op de vruchtbaarheid die keldert vanaf je 35e... ho lang hebben we nog? dat vraag ik me wel veel af.
Dankjewel voor je lieve berichtje! Ik hoop dat jij ook snel zwanger mag zijn! Gnoetje, dat hoeft niet persé hoor! Er zijn wel meerdere vrouwen na hun 35e zwanger geraakt.
Hoi Ukoldaatje! Zeker die gevoelens spelen dan ook maar merkte als ik zo terug denk aan mijn eerste zwangerschap dat het toch wat makkelijker ging of tenminste niet zoveel heb stil gestaan van o jee als dit maar goed gaat of in ieder geval voor mij dan minder negatief dan nu, maakte mij ook wel zorgen , zeer zeker maar niet zo extreem als nu . Maar spannend was het en is het nog steeds zeer zeker ! Dat geld zeker voor jong of ouder! 13 jaar bezig en nu eindelijk toch zover , wat heerlijk en fijn voor jullie! En tot nu toe gaat het prima allemaal ? Nog eventjes en je mag je geweldige baby vasthouden . Wat geweldig mooi! Wat mooi een zoon uit China, ik heb bij mijn schoonzus en zwager dicht van heel dichtbij mee mogen maken . Een meisje uit China, wat een super mooi moment voor hun toen ze hun kindje mochten gaan halen . Wat een vreugde was dat en is het nog steeds ! Dus kan mij helemaal voorstellen hoe dat voor jou/jullie is geweest . Eindelijk een kind in je armen houden . Ook door hun besefte ik heel goed dat zwanger worden echt niet vanzelfsprekend is (voor hun waren er geen opties meer op adoptie na) en dat ik erg erg blij mag zijn dat ik wel zwanger raakte ( ben ik natuurlijk ook!!!) en hoe het is om een kindje op de wereld te zetten en hoe moeilijk het voor anderen kan zijn . Hoe graag je iets wil maar het niet wil lukken is vreselijk Kan mij heel goed voorstellen dat je het onwerkelijk vind en eng vind echt waar ! Maar geweldig nog eventjes en daar is jou kindje! En dan nog jou prachtige zoon uit China , wat een geluk! Nog even de laatste loodjes en dan is het zo ver. Hoi Gnoetje! begrijp helemaal wat je bedoelt ..Eigenlijk is elke maand er 1 die je niet wil missen Hoop dat je ie ieder geval snel beter voelt ! En dat het maar snel mag lukken ook . Hoe loopt jou cyclus verder ? Wat Bamjolan ook weer zegt nu , het gebeurt zeker nog wel ! En zelfs nog vrouwen na hun 4oste . Maar ik begrijp Gnoetje heel erg goed , het is net of er een tijdbommetje aan je vast zit wat maar door en door tikt . Je leest dan ook wel veel negatieve dingen over zwangerschap als je wat ouder bent . Eigenlijk in mijn ogen lees ik .. en misschien niet terecht van mij hoor haha maar van je bent TE OUD . Met alle risico's die je er dan nog bij neemt over gezondheid van een kindje . En lees je het zelf niet wordt het wel tegen je gezegd inderdaad , je mag wel op schieten want ... Ik wordt daar echt gewoon een beetje bang van . Probeer hier dan ook niet te lang stil bij te staan , maar gelukkig lees ik dan ook dat er zat gezonde zwangerschappen zijn op onze leeftijd ! Gyn zei tegen mij , je wil dit ga ervoor ! Eerst zwanger worden , rest is eventjes een " zorg " voor later hoe of wat . Maar door de woorden , het kan wat langer duren want je bent al een dagje ouder .. Nou het was dus wel gewoon gelijk raak dus dat zegt niks .. En dat mk toch wel vaker voorkomen bij "oudere" vrouwen. Eng brrr ! Ik vond 1 al zo heftig .. maar zie dat er meerdere vrouwen zijn die nog veel meer hebben mee moeten maken en ook niet hebben opgegeven ! Dat is echt zo kracht gevend! Het is dus zeker mogelijk en hoop gewoon dat iedereen die bezig is maar snel een goede gezonde zwangerschap mee mag maken . Of je jong bent of wat " ouder" . ben wel blij dat ik via hier van gedachten kan wisselen .. Even fijn om het er even uit te gooien, ook al is het een super lang verhaal geworden excuus haha
Nog even voor mamabri, wat een snelle bevalling wow! Haha en ik zie je al helemaal staan hoor , nog even dweilen en stofzuigen hahaha. Maar goed om te lezen dat het allemaal goed is gegaan . 2 of 3 mk dus maar wel altijd de kracht en de moed hebben gehad om toch door te gaan , net als Ukoldaatje 5 . Hoe ervaar je dat ? ik bedoel 1 oke .. is shit (even zo gezegd ) maar hoe verwerk je meerdere ? Hoe naar ik dat echt vind serieus geeft het mij kracht om mij niet erdoor uit het veld te laten slaan. Angst is groot maar kinderwens is groter . Hoop dat nummertje 4 komt voor jullie !!!
Er zit tussen alle miskramen een aantal jaar, de eerste toen was ik 17 en was het kindje niet gepland, wel welkom, maar toen ik de miskraam kreeg was ik behalve erg verdrietig, ook opgelucht, aangezien ik enorme ruzie met mijn moeder en broers had omdat ik het kindje wilde houden. De waarschijnlijk 2e miskraam heb ik gekregen toen mijn oudste iets meer dan een jaar was, vond ik wel erg, maar achteraf ik ook dat misschien beter geweest aangezien wat later bleek dat mijn oudste autischtisch is en adhd heeft en ik op dat moment denk ik geen 2e aan had gekunt. De 3e miskraam heb ik vorig jaar gehad, de cyclus voor ik zwanger raakte van mijn laatste ventje. Toen waren we ook al weer ruim een jaar bezig en ik was bang dat het niet meer zou lukken (mijn dochter heeft ruim 5 jaar op zich laten wachten) Die miskraam hakte er goed in moet ik zeggen. Alles van de 1e mk kwam toen weer bij mij naar boven, dus heb ik alles in 1 x moeten verwerken, we waren dus ook erg blij toen ik 6 weken daarna weer zwanger was, maar ook heel erg bang om ook dit kindje te verliezen. Gelukkig is het goed gegaan, maar echt vergeten doe je het nooit, ik denk altijd in de maanden dat ze geboren hadden moeten worden, * zou nu zo veel jaar zijn, denk dat dat altijd wel zal blijven. Ik heb weer eens een heel verhaal geschreven zeg!
Ik ben nu een half jaar 40 en heb vorig jaar 3 miskramen en een bbz achter de rug. We hebben al een gezonde dochter. Heb dus ook echt wel gedacht of het wel verstandig zou zijn en wat we ons zelf met het afgelopen jaar hebben aangedaan. Nu ben ik morgen 25 weken zwanger en lijkt alles goed te gaan. Zwanger worden lukte meestal wel redelijk (langste was een jaar en tussen de miskramen heeft het een keer 6 maanden geduurd)
@mamabri, dat is wel heel erg heftig om allemaal te lezen . En je hebt dan veel voor je kiezen gehad met verwerken . Maar gelukkig na 6 weken raak en een plakkertje gelukkig maar zeg .Maar kan mij voorstellen dat die angst er dan goed in zit . Geloof dat ik daar ook wel goed last van zal hebben mocht het ooit weer gebeuren . En dat wat je zei over wanneer ze geboren zouden zijn dat je daar veel aan denkt .. daar heb ik ook best wel moeite mee . Die van mij zou dan in November moeten komen als het goed was gegaan .. maar baal er zo van dat ik geen "exacte" datum heb Dus denk dat ik gewoon op half november hou om dit toch te herdenken .. Lief van jou dit je dit wilde delen met mij . @Laurie, ook niet mis wat je allemaal hebt moeten doorstaan en dat in een jaar tijd jeetje zeg . Gelukkig een gezonde dochter en nu 25 weekjes zwanger Gefeliciteerd!!! dat is super! Fijn dat het nu goed gaat en graag zou houden . Maar toch ook ondanks alles de kracht gehad om door te gaan ! Dat vind ik zo mooi toch de wens groter dan de angst . Dat is iets voor mij om aan vast te houden . 40 en half het bewijs ( ondanks alle tegenslagen helaas ) dat het toch ook nog gewoon goed kan . Hoop dat je verder een hele fijne zwangerschap hebt, geniet ervan ( zal je vast doen denk ik zo ) en op naar een mooi babytje !
Ook hier iemand die nog een zwangerschapswens heeft en wel op 44 jarige leeftijd.... Ik heb wel al twee grote kinderen uit mijn eerste huwelijk, ze zijn nu 17 en 19. Ik ben dan ook heel blij dat ik wel al mama ben en tel zeker mijn zegeningen. Ruim zes jaar geleden ben ik gescheiden, nooit verwacht dat ik ooit nog iemand tegen zou komen met wie ik wilde trouwen en nog kinderen van wilde. We zijn nu 3 jaar getrouwd en 2 jaar bezig om zwanger te raken. In ronde 5 was het raak, maar dat ging mis met 8 weken.... Wat een verdriet! Je weet het wel dat de kans erin zit, maar ik had het toch niet verwacht. Daarna is het niet meer raak geweest. Toch blijf ik hoop houden. Helaas doen de artsen niets meer voor me, of ik moet naar het buitenland... dat wil ik niet. Iedere maand weer die spanning pfff ik vind het wel pittig hoor, maar we stoppen er nog niet mee. Er zijn vrouwen ouder dan mij die nog zwanger raken. Ik hoop dat het ons allemaal gegeven is om een wondertje in onze armen te mogen houden. Liefs Sasje
Hoi Sasje! Lief dat je ook reageert. Snap jou verdriet helemaal ... Net was je zegt de kans zat erin maar toch .. Het is een vreselijke klap. Wat balen dat het niet meer raak is geweest maar net wat je zegt niet de moed opgeven . Ik las ook vrouwen die zelfs inderdaad ouder zijn en een wolk van een baby op aarde kunnen zetten . Waarom doen artsen niks meer ? Vanwege jou leeftijd ? Zit daar dus ook een leeftijd aan gebonden.. En in buitenland doen ze dat dus wel nog ? Hoop echt voor je dat je nog een wonder mee mag maken Sasje. Het is je gegund en hoop dat het snel raak is van een lieve plakbaby! liefs