Hoe houden jullie het geheim?

Jaa das een goede vraag Ik had ook een etentje met vriendinnen en wilde ook nog even mn mond houden.. Dus ik zei dat ik antibiotica had tegen een blaasontsteking.. Daar trapte ze mooi niet in, maar ze wisten ook dat we bezig waren om zwanger te raken..
Ik moet zeggen dat ik het vrij snel met 8 weken al tegen veel mensen verteld had.. Omdat als het fout zou gaan ik het ook met mensen zou willen delen.. Tis lastig..

 

hmm lastig, lastig...
mijn vrienden begonnen er al over als ik een keer dorst had en een glaasje water nam ipv een wijntje en nog niet zwanger was!
ik ben ook dol op wijn!

Heb het overgids om dezelfde reden als lizzy aan vrienden en familie al vroeg vertelt, mijn ouders en schoonouders in de week na de test en vrienden als ik ze toch zag... op mn werk geprobeerd langer vol te houden... maar toneelspelen kan ik dus duidelijk ook niet!

 

Ik heb het ook al vrij vroeg aan familie verteld. Omdat de meeste wisten dat we graag een kindje willen (zijn in november getrouwd) en ik ook graag een wijntje lust. En die antibiotica smoes kan je hooguit 2 weken gebruiken, daarna toch echt niet meer, hihi.

Je kan het ook best vroeg vertellen aan mensen, als het dan maar mensen zijn met wie je het ook wilt delen als het niet goed gaat.

 

De eerste zwangerschap hebben we het gelijk verteld aan naaste familie maar die vonden het ook heel moeilijk om hun mond dicht te houden...uiteindelijk ging het mis met 11+5...

Deze zwangerschap hebben we besloten om niets te vertellen en het samen te doorstaan omdat het vorige x zoon klap was...
Ik loop bij de gyn omdat het bij ons niet makkelijk gaat...zou een hsg (doorspuiten van de eileiders) krijgen en heb dus nu tegen iedereen gezegd dat door onze vakantie ik 2 cyclussen moet wachten
Dus dat de hsg pas in de 2e week van juni kan plaatsvinden en dan ben ik ook rond de 12 weken dus als alles goed gaat dan komen we in de 2e week van juni met heeel goed nieuws

Een goede smoes vonden wij zelf en het maakt het leugentje ook makkelijker vol te houden!

Veel succes met je smoezenboek en lekker genieten van je zwangerschap!!

Liefs

 

het weigeren van wijntje: je even niet lekker voelen, moeten rijden(helemaal omdat je pas je rijbewijs hebt), medicijnen (antibiotica is een goede, omdat je d'r ook duf van kan worden, maar kan maar ong 10 dgn gebruikt worden), dorst of warm hebben.

over gesprek met (schoon)moeders: als je wel verkleurt zeggen dat je (nu) ook graag wilt en dat jullie druk bezig zijn. de meeste verkleuren zelf als jij zegt dat je dagelijks bezig bent hoor. Sex is nog altijd een taboe.


hoewel mijn ouders, broer, schoonouders, schoonzus en hele goede vrienden het al enkele dagen na ons wisten hebben we het voor andere familie en vrienden geheim gehouden.
vond het niet zo moeilijk om wijntjes of bepaald soort eten te weigeren. oké ik sloeg wel vaker een wijntje af als ik moe was, of hoofdpijn had of er gewoon geen zin in had. met eten was ik al even wisselvallig.

oh en gefeliciteerd en geniet er van

 

Ik heb het met 5.5 weken aan de toekomstige opa's en oma's verteld, dus toen hoefde ik het daar niet meer geheim te houden. Bij mij was het toen ook precies kerst en oud en nieuw, dus probeer dan maar een goed excuus te verzinnen Ik was gestopt met drinken vanaf dat we zwanger wilden gaan worden, en heb in die tijd eigenlijk nooit excuses bedacht. Gewoon gezegd dat ik niet wilde. Ging best goed, als je dat maar definitief genoeg zegt vragen mensen niet door Wellicht dat zij er wel hun eigen gedachten bij hadden, maar dat maakte me niet zoveel uit. Als je niet na x maanden het blijde nieuws komt vertellen dan vergeten ze het wel weer, en als je na een tijdje vertelt dat je zwanger bent vinden ze het alleen maar leuk als zij al wel zoiets gedacht hadden. Ik ben ook niet erg goed in liegen, dus dit werkte het beste voor mij.

 

Wij hebben 16 mei onze 12 weken echo en hebben er bewust voor gekozen om het nog niet te vertellen. Heb dus ook een hele truckendoos tevoorschijn getoverd.. Penicilinekuur voor ooronsteking, moe zijn en daarom niet willen drinken, morgen een drukke dag en fris willen zijn en autorijden werkt ook erg goed. Voor mij, 30 en mijn vriend 36, is dit onze eerste zwangerschap. Mijn schoonmoeder en eigen moeder hebben het er met grote regelmaat over dat zij wel klaar zijn voor het oma schap hahaha.. Ik zeg dan maar dat geduld een schone zaak is en dat wij eerst ons huis willen afbouwen (zit in een megaverbouwing van zkers 4 jaar), dus daarmee wimpel ik ze makkelijk af... Ben dan ook echt heel benieuwd naar hun reactie..
Ik kies er bewust voor om de "veiligere termijn" af te wachten... Moet eerst alles voor onszelf een plekje geven.. Wat ons wel opvalt in deze afgelopen weken is hoe ontzettend vaak er in onze omgeving gepraat wordt over een potentiele zwangerschap voor ons.. Eerder stond ik daar absoluut niet bij stil, maar schijnbaar vind onze omgeving dat we er klaar voor zijn hahaha. Ik zie dat dan maar als een compliment.....

 

Ik vind het ook wel lastig om het geheim te houden, het begint ook moeilijker te worden om mijn buikje te verbergen. Ok, het is waarsch een darmenbuikje, maar hij is de hele dag toch echt al behoorlijk aanwezig en vooral aan het eind van de dag. Ik droeg al afentoe wijdere kleding en dat doe ik dan nu maar wat vaker Ik ben van mezelf vrij slank, dus dan valt het zo snel op he Over alcohol: ik dronk sowieso nooit zo heel veel, dus valt bij de meeste mensen niet echt op als ik dat afsla. Vaak ben ik ook echt de Bob, dus dat is een mooie smoes. Ik vind het wel lastig als ik ergens ga eten, dan ben ik bang dat er bijv rood vlees op tafel komt (en normaal vind ik dat heel erg lekker!). We gaan dan nu maar wat minder vaak bij mensen eten, of in plaats daarvan naar een restaurant, want dan kan ik tenminste zelf kiezen wat ik eet Ik heb het aan een paar hele goede vriendinnen verteld zodra we het wisten, dat vond ik zelf wel fijn, want dan kan je het tenminste met iemand delen. Voor de rest weet mijn baas het (dat moest vroeg ivm werk op een laboratorium) en daarnaast nog helemaal niemand, ook de familie niet. We zijn van plan om het volgende week, als ik 10 wk ben te vertellen. Ik doe mee aan een wetenschappelijk onderzoek en daarvoor krijg ik elke week een echo t/m 12 wk (vorige week gehad, vandaag en volgende week dus ook weer), dus als we volgende week weer een goede echo hebben, durf ik het dan wel aan de familie te vertellen en ik denk dat we het de week daarna als ik ruim 11 wk ben aan de rest van de wereld gaan vertellen (dan hebben we nog weer een echo gehad).

 

Hier meteen verteld en zoonlief had het ongeveer de hele school verteld!
Helaas werd dat een mk en moet nu nog mensen vertellen dan ik niet meer zwanger ben en een mk heb gehad.
Ze vragen eerst "hoe voel je je". "groeit je buikje al"
En dan zien ze mijn gezicht en schrikken ze zich rot!!

Daarom twijfel ik of ik het nu wel moet vertellen!
Schoonouders en mijn moeder zijn de enige die het weten!
En ik kan ook goed drinken op feestjes en met een glaasje roken als een ketter!
Nu rook en drink ik niet meer dus dat gaat iedereen opvallen! Hahaha

 

Wij hebben het de gezinnen en beste vrienden meteen verteld en de rest tot 12 weken gewacht. Wij liepen in het ziekenhuis, dus vonden het prettig om te delen dat het gelukt was, maar als het fout had gegaan, hadden ze het ook gemerkt. Ik had het verdriet denk ik niet verborgen kunnen houden.

 

Lastige dilemma's en voor iedereen zal het een andere keuze zijn. Mijn verhaal.
Met 7 weken onze ouders ingelicht omdat het niet fijn voelde dat ze het later wisten dan mijn werk (heb een risico beroep dus mn collega's/chef weten het al gauw). Ik had nog geen echo gehad. Helaas waren mijn ouders zo over enthousiast dat ze hun mond niet tegen anderen gehouden hebben... (wel gevraagd hebben het niet voor zich kunnen houden) met 11 weken een miskraam... bleek met de 1e echo. Dan weten ineens heel veel mensen waarvan jij niet wilt dat ze het weten ineens van alles over je. Ja geen fijne ervaring want ik had wel wat anders aan mn hoofd. Mn vriendinnen die ik echt nodig had die wisten wel vd zwangerschap en ook vd miskraam daar had ik wat aan. Die hebben ook hun mond gehouden.

Toen was ik 3 maanden later weer zwanger.. iedereen verwacht het dan ook he. Ik heb zo en zo aangegeven dat ik niet teveel alcohol wilde drinken omdat het niet goed voor de cyclus herstel was en ook niet altijd wist wanneer het zover was. Dat hielp goed en dus ook weinig vragen gehad. Echter toen ik 8 weken was kreeg ik medicijnen tegen het erge spugen en toen kon ik mn werk niet meer doen. Echt moeten liegen als brugman op het werk tegen mn collega's waarom ik vervangend werk kreeg. Achteraf geloofde niemand me maar door de mk durfden ze het ook niet te vragen dus ik vertelde dat ik medicijnen voor mn darmen had en dat ik even 2 weken moest opletten ivm de gele stickers.. Heeft dus wel een soort geholpen. van die zwangerschap wisten echt 3 goede vriendinnen mn baas en schoonouders. Na de 11 weken en 2 mooie echo's heb ik het vertelt aan de rest. Komen er nog opmerkingen:"Weet je wel zeker dat je niet beter kan wachten met vertellen tot 3 maanden en gaat het nu dan wel allemaal goed". ...
Dat was minder want was eindelijk wat zekerder en dan werd dat weer onderuit gemaaid met name door collega's die lomp waren.
mijn ouders hebben we dus na 11 weken ingelicht want ze kunnen het niet voor zich houden. Mijn schoonouders hebben we met 8 weken vertelt want die konden het wel voor zich houden en vonden het net zo spannend als ons. Wij hebben de 2e keer het dus wel vertelt pas na de mooie echo van 7,5 week aan een paar mensen die er ook bij de mk voor ons waren en die we konden vertrouwen. De overige mensen na de termijn echo (2e echo voor ons).

Lastig maar ik zou denk ik de volgende keer zo lang mogelijk wachten met vertellen. Op die enkele vriendin na waar je echt je ei bij kwijt kan.

O en een goeie voor een opgeblazen buik is dat je last van je ongesteldheid hebt! hihi of je darmen...

Mn moeder heeft overigens rond de 7 weken wel aan me gevraagd of ik zwanger was. ik heb toen tegen dr gelogen. Want ik wilde op ons moment t vertellen en helaas had ze het de keer ervoor verknalt voor zichzelf.

Heel verhaal, maar doe wat goed voelt.

 

Ik drink sowieso niet. Dus ik hoefde niet bang te zijn dat ze erdoor achter zouden komen. Ik rookte wel en dat zou wel opgevallen zijn, als ik in één keer gestopt zou zijn! <-- Die hard roker!

Maar wij zaten middenin het opknappen van ons nieuwe nieuwbouw huis. Dus veel met schilderen bezig, terpetine en amoniak. Dus ik moest het wel vertellen! Als ik zou zeggen dat ik niet meer zou schilderen, zou iedereen het meteen in de gaten hebben. (ik schilder alles)

Daarbij wilden we het ook graag vertellen! En als het later 'verkeerd' zou gaan, wilde ons verhaal ook kwijt kunnen.

Maar dat het lastig is, is een feit.

Succes!

 

Wat emily op pagina 1 zegt, vind ik ook goed. Als mensen zeggen: wil je wijn? Gewoon duidelijk 'nee, dank je' zeggen. Ik heb in mn eerste zwangerschap zo'n ervaring gehad en toen zei m'n schoonzus (die de wijn aanboodt): tis een heel lekkere hoor, probeer maar. Om mij te testen dus. Ik gewoon weer rustig 'nee, dank je, geen zin in' gezegd en ze keek me wel een beetje vreemd aan, maar ze vroeg niet verder. Ik dacht: je denkt maar wat je wil denken, maar ik ga geen hele stotterende verhalen bedenken en ik ga je ook niet vertellen dat ik zwanger ben.
We hebben het toen met 10 weken verteld, na een goede echo. Ik vond het toen veel relaxter om te vertellen, want het is niet van: hoera, we zijn zwanger, maar het kan nog mis gaan. De kans dat je - na een goede echo - na 10 weken nog een miskraam krijgt is erg klein.

Bij de 2e hebben we weer gewacht tot een goede echo met 9,5 week en het daarna verteld met 10 weken. Toen de 1e 2 jaar was gingen mensen wel vragen wanneer de 2e kwam, maar wij hadden bewust wat langer gewacht. Dan zei ik altijd: Je hoort het vanzelf, als het zover is. Ik vond dat echt een ideale zin (al zeg ik het zelf ) want je verklapt er niks mee, maar hoeft ook niet te liegen.

 

Mijn ouders en vriendinnen weten dat we bezig zijn. Mijn schoonouders niet, dus die vragen er ook niet naar.
Ik ga vaak met de auto ergens heen, dat is een mooie smoes, want als ik rijd, drink ik nooit (altijd zo geweest).
Mijn ouders zijn met vakantie en komen over 2 weken pas terug. Dus tot dan is het nog makkelijk geheim houden. Als ze thuis komen evrtellen we het ouders en schoonouders.
Voor mijn vriendinnen: omdat ze weten dat we bezig zijn, gebruik ik nu de smoes dat ik zwanger zou kunnen zijn (de wachtweken) en daarom liever voorzichtig ben met alles. smoes werkt perfect. Heb daardoor al wel 1 vriendin via sms moeten voorliegen (toch ongi geworden...), maar ik wil het graag eerst de ouders vertellen
Dus nog even 2 weken 'smoesjes' en dan eindelijk vertellen. Bij een week of 13 vertel ik eht denk ik mijn collega's. ik heb daarna namelijk zomervakantie (basisonderwijs) en anders komen ze er miss op een andere manier achter en dat vind ik ook vervelend.
Ik hoop dat het je lukt nog even geheim te houden!

 

Wij hebben bewust gewacht met vertellen tot na de tweede echo (met 11 weken) Tijdens de periode dat we het stil moesten houden heb ik me niet in allerlei bochten gewrongen met smoesjes. Gewoon dat wijntje afslaan. Laat ze maar denken wat ze willen denken... Ze zullen toch echt moeten wachten tot ik met het nieuws kom.

 

Mijn vrouw kan heel goed geheimen bewaren. Maar ik ben hier minder goed in. Onze ouders wisten het al wel meteen, enkele andere mensen ook. We hebben morgen onze eerste echo(9 weken). Het schiet toch best wel op. Ik zou het liefst de hele wereld op de hoogte willen stellen van die geweldige nieuws. Maar angstig ben ik nog altijd. Het is onze eerste poging en het was bijna meteen raak dus dat voelt wel als een goed voorteken. Mijn vrouw werd al 'bekeken' door een collega. Haar buik met name. Maar dat kunnen ook de bijkomende darmklachten zijn.... Verder heb ik mijn broer op de hoogte gesteld. Het viel bij ons samen met het overlijden van mijn schoonvader dus er was uberhaubt geen ruimte de laaste weken voor iets anders. Langzaam pakken we draad weer op. We zijn zo blij! Ik zal heel blij zijn om het eindelijk van de daken te mogen schreeuwen.

 

Ik heb het alleen nog mijn moeder verteld... mijn vader en schoonouders krijgen het zondag te horen.. leuk moederdagcadeautje voor mn schoonmoeder achteraf vond ik het voor mijn moeder ook leuker om het op Moederdag te vertellen, maar ik was te enthousiast en moest het aan iemand kwijt!!!
Mijn vriend wou het eerst eigenlijk nog aan niemand vertellen maar ik vond dat onze ouders het moesten weten in het geval het verkeerd mocht gaan!
En tegen de rest hou ik gewoon mijn mond, kan redelijk goed toneelstukjes spelen bij zal het met alcohol ook niet opvallen want ik drink bijna nooit!
Enige waar het bij kan opvallen is met roken... ik rookte eigenlijk te veel en nu dus een heel stuk minder! Maar ja daar heb ik mn woordje ook wel voor klaar