Nee, en als ze 'te lang' thuis wonen, zal ik niet zozeer kostgeld vragen, maar stimuleren de vleugels uit te slaan.
Ik heb op een gegeven moment zelf ook moeten betalen, 100 euro incl gebruik van een garage voor de motor. Vond het eigenlijk heel normaal. Werkte fulltime met een goed salaris. Toen ik studeerde hoefde ik niets te betalen natuurlijk. Het ligt gewoon aan de situatie. De eerst komende 20 jaar hoef ik me er niet druk om te maken iig.
als ze werken (en fulltime salaris hebben bijvoorbeeld) en nog thuis wonen dan vind ik dat ze best wel wat kunnen bijdragen. Ik zou denk ik 250 euro per maand vragen ofzo. Wat natuurlijk niet veel is als enige kosten voor iemand met een fulltime salaris. En ik zal dat op een spaarrekening storten (zonder te zeggen) en wanneer ze een huis zouden kopen of iets anders speciaals heb ik dan een potje voor ze. Trouwens als ze helemaal werken mogen ze zorgverzekering en mobiel wel zelf betalen.
Nee. Tegen de tijd dat we dat nodig zouden vinden, is het tijd om op kamers te gaan wonen . Overigens snap ik het idee van kostgeld wel als je kind lekker zn natje en droogje voorgeschoteld krijgt, wasje wordt gedaan etc en hij/zij verdient zn eigen geld omdat hij al fulltime werkt. Maar goed zoals gezegd, dan ben je zo zelfstandig dat je ook niet meer bij paps en mams hoort te wonen
Ik ben kostgeld gaan betalen zodra ik klaar was met mijn studie en ging werken. Lijkt mij heel logisch. Was echt niet veel maar zo leverde ik mijn bijdrage aan het huishouden. Vanaf mijn 18e betaalde ik ook mijn eigen verzekeringen, kleding ed. Ik leerde zo wel goed om te gaan met vaste lasten e.d.
ik zou daar niet zo veel moeite mee hebben. Het zijn toch je kinderen? Maar dan is het inderdaad wel betalen...
ach je kan nu wel zus en zo zeggen maar je weet nooit hoe het later zal lopen..... ik zie het dan wel weer.... voor nu denk ik, ze hoeven ons echt geen geld te betalen... ik hoop wel dat ze verstandig het leven ingaan en een opleiding gaan afmaken en plezier hebben in wat ze later zullen gaan doen... en zichzelf kunnen onderhouden... trots zijn op wat ze kunnen en wat ze niet kunnen er vrede mee hebben....
als ze nog thuis wonen en gewoon werken enzo, misschien een kleine bijdrage (of gewoon bepaalde klusjes in huis) Maar eerlijk is eerlijk, ik mag hopen dat ze op hun 25e niet nog thuis wonen hoor!
Zoals ik (of vriend en ik) er nu over denken hoeft onze zoon (en eventuele latere kinderen) geen kostgeld te betalen. Wel eigen rekeningen op een gegeven moment betalen, vind ik niet meer dan normaal! Ik zou gek zijn, hij mobiel bellen voor weet ik hoeveel en ik betalen? Nee, dat doen we niet! Maar voor het hier in huis wonen, mee-eten etc ach, wij hebben toch gekozen voor kinderen?! Dus ook onze kosten! Wél vind ik het nodig dat kinderen meehelpen in het huishouden! Moest ik toen ik nog bij mijn ouders woonde ook en nu kan ik 'alles' en mijn vriend hoefde vroeger niks te doen in huis (hadden zelfs huishoud-hulpje hihi) en hij moest echt vanalles 'leren' nog! Want tja, ook HIJ mag helpen in het huishouden!
Toen ik ging werken moest ik kostgeld betalen. 90,00 was dat. Volgens mijn ouders om me er aan te laten wennen dat ik 'vaste lasten' had als ik eenmaal de deur uit zou gaan. Niks mis mee toch?! Leuk was de verassing toen ik ging samen wonen met mijn vriend en het bankpasje kreeg van de rekening waar mijn ouders het kostgeld op hadden gespaard. Ze hadden het al die tijd expres weg gezet om het later weer terug te geven aan me. Zo wil ik het straks ook gaan doen denk ik.
Nee, als ze oud genoeg zijn en een inkomen hebben en nog thuis wonen mogen ze zelf beslissen of ze hun vader en moeder een bijdrage leveren wat vanuit hun hart komt. Wij gaan onze kinderen geen geld vragen omdat ze nog onder ons dak wonen en mee eten etc....En wat betreft sparen voor ze: dit doen we uit eigen zak zowiezo wel voor ze .
Nee, ik mocht zelfs niet werken. Zo veel mogelijk naar school en studeren. Bovenop de studiefinanciering kreeg ik jaarlijks een bedrag waardoor ik als student vrij luxe heb kunnen leven. Ja, ik weet het, ik ben verwend.
Lekker belangrijk! Grootste verschil zit em in het feit dat dit meer praktijkopleidingen zijn en dat ze minder kosten. Oh en niet van die luxe namen hebben... Vind het zooooo minderwaardig dat je niet mag zeggen dat je gestudeerd hebt als je een MBO hebt gedaan. Alsof het een schande is dat je in de praktijk beter wegkomt dan met je neus in de boeken?Ook MBO-ers hebben geleerd voor wat ze doen. Nouja, daar tegenover staat dat je met een MBO tegenwoordig makkelijker aan het werk komt, EN BLIJFT! Hoeveel mensen zijn wel niet "onder" hun educatie aan het zoeken naar een baan omdat ze niet voor het oprapen liggen? En hoeveel van die mensen krijgen wel niet te horen dat ze TE HOOG opgeleid zijn. Ben je mooi mee dan. En terug ontopic. Als zoon en dochterlief na hun 18e wat inkomsten hebben, dan wil ik wel dat ze mee betalen in hun verzekeringen en als ze fulltime werken wanneer ze nog thuis wonen dan word er wel kostgeld betaald en gewoon hun eigen dingen bekostigd. Als ze meetellen voor ons verzamelinkomen(wettelijk gezien) dan betalen ze gewoon mee. Ook bij ons groeit geen geld op de rug en dat mogen ze best weten. Wellicht een goeie motivatie om ze bijtijds het huis uit te krijgen...Wil op mn 50e geen thuiswonende kinderen meer hoor! HELL NO!
Ik heb het thuis nooit hoeven betalen (tot mijn 25e thuis gewoond), mijn man ook niet (hij is enig kind) Ik heb een broer, die moest wel 'zogenaamd' kostgeld betalen want die had een gat in zijn hand (hij is ook 7 jaar ouder dus was makkelijk te verklaren tov mij dat hij moest betalen en ik niet). Dat bedrag hebben mijn ouders elke maand voor hem gespaard zodat hij een mooie spaarcent had toen hij uit huis ging, dat had hij niet gehad als hij geen 'kostgeld' had betaald. Zelf denk ik er zo over: wij zijn oud en wijs genoeg om te beslissen of ik geld genoeg heb voor 1, 2, 3 of nog meer kinderen. Dan betaal ik daar ook alles voor totdat ze oud genoeg zijn voor een bijbaantje, het geld groeit namelijk niet aan een boom en zo leren ze ook werken voor hun geld en er beter mee omgaan dan dat alles maar komt aanwaaien. Kostgeld hoeven ze niet te betalen, tenzij ze ook het spreekwoordelijke gat in de hand hebben, vond dat wel een goed idee namelijk.
Toen ik fulltime ging werken na mijn studie en nog thuis woonde heb ik maandelijks 250 betaald aan mijn ouders. En natuurlijk eigen verzekeringen enz. Ik zou me doodschamen om het niet te doen eerlijk gezegd.
Geen idee.. Maar stel ze werken, dan denk ik het wel eigenlijk.. Waarschijnlijk zou het dan op een spaarrekening gaan voor ze.
@mams136 Op je 50e ? Dan ben jij vast een jonge moeder Toen mijn ouders 50 waren was ik een jaar op 9 haha XP
hahahaha ik word over een maandje 25 Luciaatje. Op mn 50e wil ik rust in de tent hahahaha. Beetje werken, beetje reizen...Het rustige leven. Dan heb ik 30 jaar kids in de tent gehad, lang genoeg!
nee....M. hoeft geen kostgeld te betalen wel mag jij een bijbaantje zoeken als hij daar oud genoeg voor.is, om zelf zijn kosten voor mobieltje, uitgaan etc te betalen wil niet zeggen dat hij daarnaast geen extratje van ons.meer krijgt, maar zo leert hij dat je gewoon moet werken om dingen te kunnen betalen als je geen geld hebt, kun je ook niet bellen of op stap papa en mama moeten ook werken om leuke ( en minder leuke ) dingen te kunnen betalen verder moet hij sparen..dan heeft hij de keuze zelf sparen en ons dit kunnen laten zien....of hij "betaald" ons en wij sparen voor hem zo hebben mijn ouders het ook gedaan en de ouders van mijn vriend ook beide hebben we dat als heel prettig ervaren ik heb op mijn 28e tijdelijk weer bij mijn ouders gewoond....ik betaalde toen wel geld maar dat vind ik dan ook niet meer dan normaal