wie heeft hier ervaring mee?? ben een beetje aan t rondkijken alvast ik heb van de week een afspraak voor mijn jongste zoontje bij de dokter . Want ik denk ... en mijn moeder ook dat mijn jongste adhd heeft. Heb t een en ander al op internet egvonden en de dingen die ik lees ja die zijn voor mij gewoon zo herkenbaar. t is alsof ze mijn zoontje beschrijven.
Hyperactiviteit (ADHD) bij kinderen: wat te doen, 8 tips! | Mens en Samenleving: Pedagogiek als je kijk bij de symptomen dan scoort hij op alle punten t maximale.
Gaat het om je zoontje van bijna 2 jaar? Vaak is het heel moeilijk om een diagnose te stellen bij erg jonge kinderen. Mijn zoontje is bijna 6 jaar en die heeft nog steeds de officiele diagnose nog niet, omdat dat eigenlijk pas mag vanaf 6 jaar. Er wordt gezegd dat een jong kind nog heel veel ontwikkeling doormaakt voor het 6de jaar en vaak kan je met intensieve ouderbegeleiding nog heel wat bereiken wbt gedrag enz. Wij zijn daar dus ook mee begonnen en het werkt iig al heel positief. Het neemt zijn problemen niet weg, maar je leert er als ouders iig al veel beter mee om te gaan. Mijn zoontje wordt met 6jr nog een keer getest en dan hebben wij pas de officiele diagnose. (terwijl we vanaf 3.5 jaar al wel een vermoeden hadden) Je kan dus het beste eerst op zoek gaan naar een fijne kinderpsychologe die je met veel dingen kan helpen. S6 ermee!
jeetje dat is wat. dan moet je een beetje 3-4 jaar wachten voor ze iets gaan doen... dus je kan eigenlijk alleen maar praten met een kinder psycholoog?? en verders helemaal niets?? je kan me nu al opvegen als hij 2 uur na dat hij is opgestaan, achter elkaar loopt te stuiteren door t huis, aan de lopende band krijst en gilt. zuslief de ogen uit krabt en ga zo maar door. hij is zo ontzettend druk, dwars en luisterd nooit, hij kijkt je aan en doet gewoon zijn hoofd omdraaien zo van nu kan je me niet zien. onderhand raak ik me geduld kwijt, en paps begint er niet eens aan. we praten ons suf als ze op bed leggen met hoe we het nu eens kunnen "oplossen " of verbeteren zodat t voor zuslief ook leefbaar is.
t is gewoon zo frustrerend als je dag in dag uit aan t waarschuwen ben, je niet weg kan ergens heen omdat hij gewoon de boel afbreekt, en ja hij gaat per 1 juni naar peuterspeelzaal ik hou me hart vast..
Als ik jou was zou ik eens gaan informeren naar opvoedingsondersteuning. Dan kan je tips krijgen om met zijn gedrag om te gaan. Een diagnose kan en mag nog niet gesteld worden... Sterkte ermee!
@ denicepino mijn zoontje is 2,5 en zit al bijna 1,5 jaar op een speciaal kdv zitten ook oa kindjes met vermoeden adhd die zo jong zijn en krijgen nu al therapie ook al mag de diagnose officieel nog niet gesteld worden, dus er kan nu op deze leeftijd zeer zeker al aan gewerkt worden tip: neem contact op met stichting MEE afdeling integrale vroeghulp. dat is speciaal voor ouders die denken dat er iets anders is dan anders met hun kindjes. wij hebben onze zoon daar aangemeld en kregen gesprekken over wat ons opviel aan onze zoon, en moesten bijv het gedrag van onze zoon filmen en toen kwam er een team van kinderartsen,psychologen,orthopedagogen etc bij elkaar om het verhaal van onze zoon door te spreken en de beelden te bekijken en toen kwamen zij ook tot de conclusie dat hij idd ander gedrag vertoont als de meerderheid op zijn leeftijd en hebben hem toen geplaatst op een speciaal kdv voor kindjes met een beperking zoals bijv adhd/autisme/gedragsstoornis, etc en ik kan je vertellen, je herkent onze zoon niet meer terug. het zal een pittig ventje blijven en zijn problemen gaan daardoor écht niet weg, maar kan je vertellen dat het echt dag en nacht scheelt!! 3 leidsters op 6 kindjes, elke dag speltherapie, muziektherapie, zwemmen, logopedie, etc. een gewoon kdv/psz is vaak veeeeeelte omvangrijk voor dit soort kindjes en worden compleet ondergeveegd ik zou je zorgen dus uiten bij Stichting MEE. dat is geheel kosteloos
@daantje dankjewel ! zal eens even gaan kijken denk ook dat ze een site hebben? even alle informatie bij elkaar leggen en bekijken. maar vind t eng klinken gewoon een heel team nodig om vast te stellen of er iets mis is in de vorm van adhd. denk dat je als ouder zelf toch wel t beste weet of er iets mis is. vind t zo raar dater zoveel mensen voor nodig zijn. en dat t dan ook nog eens zo lang moet duren. in de tussen tijd is de ouder overspannen en depressief door t kind wat al veel eerder geholpen kon wordenben ik van mening. is toch ook beter voor de rust van t kind zelf dat er veel eerder er iets aan gedaan kan worden? of klinkt dat nu heel stom.
MEE maakt meedoen mogelijk. Ondersteuning bij leven met een beperking. - MEE als er geen team van specialisten bijkomt kan je kind grofweg ook niet geholpen worden qua begeleiding/indicatie,etc. jij als ouder kan dan vinden dat er iets mis is, maar als de specialisten dat niet vinden mag je kind bijv niet naar speciale opvang wat vergoed word door het ziekenfonds en op jaarbasis in de tienduizenden euro's loopt, vandaar dat je vermoedens wel gegrond moeten zijn en dus bevestigd door professionals en lang duurt het niet hoor heb hem aangemeld bij integrale vroeghulp van stichting MEE, 2 weken later was alles afgerond en was de indicatie voor speciaal KDV al aangevraagd
hoi denicepino 1 lieverd t is zwaar ik weet t,ik leef al bijna 6 jaar zo met mijn zoontje met adhd,maar aan de andere kant is hij zo speciaal voor mij die lieverd. ik heb ook mee gehad intregale vroeg hulp. ik heb al bijna 5 jaar opvoedingsondersteuning in huis. nu is mijn zoontje bijna 8 en heeft nog steeds veel problemen en niemand weet wat te doen,ben nu t wachten op gesprek met kinderpschloog wat ze aan zijn problemen gaan doen. hij is overal geweest xonar medisch kinderdag verblijf . heel veel sterkte
Ik zou ook contact opnemen met MEE. Voor bijna 2 jaar terug hebben wat dat ook gedaan voor Vigo. Hij is toen ook onderzocht en geobserveerd door veel verschillende specialisten, en wij hebben ook een opvoedingscoach. De drempel is misschien wat hoog (zo voelde het voor mij wel) maar ik ben blij dat ik alle stappen heb ondernomen. Je krijgt tips en ondersteuning, en het maakt het allemaal nét dat tikkeltje draagbaarder. Heel toevallig krijgen we vanmiddag de uitslag van een psychologische test die is afgelegt bij Vigo en als het goed is óók de diagnose ADHD/Autisme (sterk vermoeden) Zet rustig alles voor jezelf op een rijtje waar je tegen aan loopt met je zoontje en neem dan contact met MEE op. Wij hebben daar echt een fijne en goede ervaring mee. Succes meid!
Overigens kan de periode dat hij naar de PSZ gaat ook heel positief zijn! De leidsters van Vigo's PSZ hadden ook al vrij snel door dat Vigo anders was, en zij hebben ons ook heel goed geholpen!
Maar wat wil je dan? Je kan toch moeilijk verwachten dat ze bij je aanbellen en vragen of je hulp nodig hebt. Je zal nu zelf in actie moeten komen door zoals eerder gezegd contact op te nemen met MEE of via de huisarts of het cb. En het lijkt me toch wel fijn als er een diagnose gesteld wordt door mensen die er verstand van hebben en je dan ook de juiste hulp kunnen bieden of doorverwijzen voor de juiste hulpinstanties.
Als ouder zie je natuurlijk als 1e dat er iets 'mis' is met je kind. Maar er zal altijd een expert bij moeten komen die een diagnose kan stellen. Maar met een diagnose ben je er nog niet hoor, dan begint het eigenlijk pas. Ze zijn gewoon heel voorzichtig in het stellen van een diagnose. Je kind ontwikkelt tot zijn 6de nog zo veel dat je aan de hand van een andere aanpak in de opvoeding al heel veel kan bereiken. En daardoor ook bepaald gedrag kan veranderen bij je kind. Maar dit kun je absoluut niet alleen, maar daar heb je echt een hulpverlener voor nodig! Een kinderbrein zit zo complex in elkaar. Ga alleen eens praten met een hulpverlener, het is vaak al zo fijn dat er herkenning is, en dat ze naar je verhaal luisteren en je tips geven over de opvoeding. Je wilt toch dat de situatie verbeterd thuis, dan zul je als ouder zijnde toch zelf dingen moeten gaan veranderen om te kunnen zien of het wel of niet gaat werken bij je kind. Mijn zoontje reageert heel extreem op prikkels (meerdere kinderen, herrie, onrust enz) Wij als ouders proberen de prikkels zoveel mogelijk uit de weg te gaan en zien dan zijn gedrag echt enorm veranderen! De kinderpsychologe geeft dan tips, wij 'proberen' het uit en evalueren dat met haar. Over een half jaar zullen wij de diagnose krijgen, maar ik denk zelf dat er aan het 'behandeltraject' niet veel zal veranderen. Het is alleen wat officieler en dat geeft je meer mogelijkheden wbt medicatie enz.
Ik zou idd stichting MEE inschakelen. Diagnosticeren zullen ze nog niet doen, kan pas vanaf 6 jaar. Veel van die symptomen is nog vrij normaal op de leeftijd van je kind, zoals: snel afgeleid, dingen niet afmaken, snel gefrustreerd, driftbuien, impulsief. Als jij het idee hebt dat er wat "mis" is met je kind zou ik zeer zeker hulp in schakelen. Zij kunnen je dan helpen bij hoe je kind het beste te begeleiden. Bij de titel van je topic heb je ODD erbij staan? Denk je daar ook aan? Dat is een vrij heftige diagnose hoor. Zou ik op deze leeftijd echt nog niet aan denken.
Dat zal wel per regio verschillend zijn. Bij ons duurde het een jaar voordat er eindelijk wat uit kwam.
Ik vind het nogal wat hoor adha-odd vermoedens,hij is nog geen 2 zeg! Mijn zoontje is ongeveer even oud en ook een heel pittig ventje,kan me heel goed voorstellen dat je soms met je handen in de haren zit maar nu een diagnose kan echt niet gesteld worden.Zou wel hulp vragen idd hoe je met em om zou kunnen gaan in bepaalde situaties etc. Sterkte!
Op deze leeftijd zijn kenmerken die bij ADHD horen, heel normaal eigenlijk.... De meeste ouders zullen hun dreumes in allerlei punten herkennen. Niet voor niets wordt deze diagnose dus ook doorgaans later gesteld, (vanaf 4 jaar), omdat pas dan dit gedrag wel heel duidelijk als afwijkend gezien kan worden.
Maar even hoor.... een kind van nog geen twee KUN je toch ook niet allen laten? Dan WEET je toch dat er van alles afgebroken wordt? Ik zou eerlijk gezegd eerder aan opvoedingsondersteuning denken dan aan een diagnose, als ik je posts lees. Dat bedoel ik niet vervelend en zeer zeker niet als dat je een slechte moeder zou zijn, maar misschien kun je op deze manier wat kennis verhogen en wat vaardigheden bij leren, waarmee je het gedrag van je zoontje wel/beter kunt sturen Succes!
Als opvoedingsondersteuner en ADHD-er ben ik het met Rozemarijke eens. Wat je vertelt over je zoontje vind ik geen vreemd gedrag en sowieso niet specifiek voor ADHD. Ik zou doorgaan met hem zo goed mogelijk begeleiden en dan later op school komt het wel boven water als er eventueel echt iets is. Je kunt wel naar bijv opvoedingsobdersteuning kijken of het bij het cb aankaarten. Ik ben zelf geen voorstander van zo vroeg diagnosticeren.