Ik ben gek op dieren! Alle dieren! Heb er ook genoeg! (ook een vogelspin enzo) en 2 hondjes Er zijn hier ook wel is kindjes bang, prima. Bikkel (mn mops) doet NIKS (kan die ook niet met dat gekke bekkie) wil alleen maar kroelen en knuffelen. Als kinderen hem eng vinden is het vaak om hoe die er uit ziet. Pulchra (poedel x schnauzer) is wat minder gediend van drukke kinderen, is gek op mn dochter en beschermd haar dan ook! Zal nooit zomaar iets doen maar is jong en soms wat onzeker. Als er dan van die kinderen gaan gillen/rennen/wapperen met de armen kan die nog wel is opspringen en happen (als in de kleren) puur om te spelen. Maar wat is het nou 9 van de 10 x Ik leg dit netjes uit, en de kids luisteren NIET, blijven rennen, blijven gillen rondom hem. Ouders zeggen er niks van geen haar op mn hoofd die er aan denkt mijn hond dan weg te houden! (of ik nou thuis ben of ergens op straat sta) Maar zo ver kijken mensen niet, als die van mij dan ineens een beweging maakt is het zijn schuld... terwijl ik vaak de kinderen probeer bij te brengen hoe wel goed met een hond om te gaan... Helaas maar ik houd mijn honden niet krampachtig weg. Als iemand anders er problemen mee heeft lopen ze maar lekker een boog om ons heen.
Mee eens, en bedankt voor het duidelijk uitleggen. Misschien dat dit fenomeen niet bekend is bij de niet honden eigenaren. Maar als ik mijn hond "bestraf" om niks...heeft dat gevolgen. De volgende keer dat er visite komt zal ze zich anders gaan gedragen, en niet altijd in de positieve zin.
Ja daarom zijn het ook kinderen, mijn dochter is bijna 4 en snapt nog steeds niet dat ze rustig aan moet doen, ook al zeg ik het 30.000 keer dat ze niet zo wild moet doen.. is het dan haar eigen schuld als ze een hap krijgt>?
hoezo oppervlakkig...Ik stel voor wat ik ervaar, en dat ik het persoonlijk raar vind. Daarnaast stel ik de mening van mijn moeder ter sprake, die naar mijn idee misschien wel een (deel van) punt maakt. Vind het erg overdreven om dit dan oppervlakkig te noemen. Als je de rest leest, dan lees je dat er een gezonde discussie met voors en tegens, en duidelijke uitleg, gaande is.
@Vagans: laat je je vogelspin ook los rondlopen als er vriendinnen op bezoek komen? En luisteren die vriendinnen een beetje als je dan zegt dat ze niet gillend moeten rondrennen? (of heb je geen spinnofoben in je vriendenkring?)
Ach ja, het werkt natuurlijk beide kanten op. Honden 'horen' nu eenmaal in de samenleving, net als kinderen. Helaas gaat dat niet altijd goed, maar gelukkig nog veel vaker wel goed. Honden die loslopen, mensen bespringen, en meer van dat soort ongein vind ik irritant. Daar hou ik mijn kinderen ook bij weg. Maar zo ken ik ook kinderen ( die hier ook wel eens over de vloer komen ) die onze hond uit gaan dagen om vervolgens te 'zeuren' dat de hond achter ze aan loopt. Ach ja, het blijven levende dingen met hun eigen doen en laten
Bri: Ik vind het leuk om te lezen hoe je met die angst (voor olifanten e.d.) omgaat, Selma Freiberg heeft daar ooit een artikel over geschreven, de magische wereld van het kind meen ik uit mijn hoofd. Echter, dit is vrijwel alleen toepasbaar op irreeele angsten zoals monsters, spoken en olifanten op de kast. Ik denk dat angst lang niet altijd door ouders ontstaat. Kinderen generaliseren vaak, zien verschillen minder dan wij dat zien. Als zij dan eens een hond op zich af hebben zien lopen, met in hun belevenis grote tanden en dan ook nog eens groter dan jijzelf (moet je jezelf eens visualiseren met een dinosaurus tegenover je...), kan een kind deze angst op iedere hondsoort projecteren. Dat is normaal gedrag. Gaandeweg leren kinderen uiteindelijk welke angst wel, en welke angst niet normaal is. Soms blijft een kind bang. Als het angst is voor iets wat je niet perse op hoeft te zoeken, hoef je daar als ouder niet echt iets mee. Als het het functioneren van het kind dusdanig belemmert, dan moet je er natuurlijk wel wat mee. Al met al ligt het onderwerp angst wat genuanceerder dan ik in sommige posts teruglees.
Het er niet mee eens zijn, snap ik. Maar dat ze nu eenmaal in de samenleving voor komen is een feit, je kan er niet om heen. Zo vind ik meer dingen niet in de samenleving thuis horen, maar ze zijn er nu eenmaal En daar leer je mee omgaan. Leven en laten leven
Nou ja???!! Een vogelspin loopt toch nooit los??? (als huisdier bedoel ik dan..) Een hond daarintegen loopt altijd los..
Oh ik heb verder geen probleem met honden hoor haha, maar het is natuurlijk zo dat wij mensen heel graag willen dat honden met ons samenleven.
Nikita: ik ga D. ook niet leren hoe hij met zijn draak honden kan wegjagen hoor, maar de kern van het verhaal is voor mij wel dat ik nooit zal zeggen dat het onzin is dat hij ergens bang voor is. Volgens mij help ik hem daar namelijk niet mee. Tegelijk laat ik zien hoe ik met die voor hem angstige situatie omga (zonder hem te pushen of over te halen om dat ook gelijk zo te doen). Bijvoorbeeld: ik geef een hondje wel een aai over z'n kop (na gevraagd te hebben of het mag), of ik laat een hond aan mij snuffelen. Maar hij hoeft dat niet, als hij dat niet wil/durft. Ik ga het hem niet eens voorstellen, hij komt wel als hij het ook wil.
Vind ik wel. Maar, let wel...Als jouw dochter, andermans hond(aangelijnd of in het beestje z'n eigen huis) niet met rust laat, is het jouw taak om in te grijpen. Ik zal mijn hond zo goed en kwaad als het kan in het gareel houden. Maar als iemand mij te ver gaat word ik ook kwaad. Een hond heeft dit net zo goed. Als jij jouw dochter niet onder controle kan houden moet jouw dochter weg bij mijn hond die, tot de irritatiegrens bereikt is, gewoon rustig is. Als mijn hond over de schreef gaat, dan grijp ik in en word ze bestraft. Omdat ze een hond is betekend niet dat ze altijd maar de schuld moet krijgen. Denkt aan die hond die werd ingeslapen na het bijten van buurjongetje die, na nader te kijken, het beest met een zwaard in zn kont aan het porren was al een half uur.
Nee, maar we vinden het wel normaal dat volwassen vrouwen gillend de kamer uitrennen als er een kleine spin (nog nooit een gezien die groter is dan je vuist) rondloopt. Waarom zouden kinderen dan niet gillend mogen rondrennen als er een harig beest rondloopt dat bijna net zo groot is als zij zelf zijn?
Jep, net als dat de mens zich héél graag wil voortplanten, wat momenteel niet echt nodig is Of dat ik een zadel op mijn paard gooi, terwijl rijden alles behalve natuurlijk is. Zo zijn er heleboel dingen te noemen.